Logistyka procesów zaoptrzenia i produkcji.PDF

Logistyka

Wykład 4 – Logistyka procesów zaopatrzenia

i produkcji

wykład opracowany na podstawie:

Cz. Skowronek, Z. Sarjusz-Wolski: „ Logistyka w przedsiębiorstwie ”, PWE, Warszawa 1999

S. Dworecki: „Zarządzanie logistyczne”, WSH, Pułtusk 1999

Dr inż. Mariusz Sobka

Katedra Zarządzania PL (Ox-221)

m.sobka@pollub.pl

www.msobka.pollub.pl

tel. 081 538 4361

Proces zaopatrzenia

Zaopatrzenie -kompleksowe

gospodarowanie wszystkimi niezbędnymi

czynnikami produkcji (przedmiotami

zaopatrzenia) w przedsiębiorstwie

Przedmioty zaopatrzenia:

• materiały

• dobra inwestycyjne

•siła robocza

• środki finansowe

Gospodarka materiałowa

Pod względem treści gospodarkę

materiałową można ująć jako system

zaopatrzenia przedsiębiorstwa, który:

zapewnia gotowość dostaw i gotowość

produkcyjną według przyjętych zasad

technicznych i ekonomicznych,

obejmuje działania od rynku zaopatrzenia poprzez

stopnie tworzenia wartości

w przedsiębiorstwie aż do rynku zbytu,

jest zintegrowaną koncepcją zarządzania

i organizacji, włączoną w strategiczne i

organizacyjne procesy planowania, podejmowania

decyzji i kontroli w przedsiębiorstwie.

Cele i zadania gosp. materiałowej

Cele zintegrowanej gospodarki materiałowej

przedsiębiorstwa:

utrzymania zdolności konkurencyjnej na rynku,

uzyskanie określonego poziomu rentowności.

Zadaniem gospodarki materiałowej jest przy tym

zrównoważenie wzajemnie sprzecznych celów:

Wysoki poziom obsługi dostaw przeciwko dążeniu do

ograniczenia kosztów kapitałowych i magazynowania,

Wysoki jakościowy standard materiałów przeciwko

dążeniu do uzyskania niskich kosztów materiałowych,

Niski poziom zamrożenia kapitału przeciwko wysokiemu

poziomowi gotowości dostawcy.

Zintegrowana gosp. materiałowa

Gospodarkę materiałową można określić

"zintegrowaną", jeżeli uda się jej osiągnąć

optimum między wymienionymi

konkurencyjnymi celami cząstkowymi jak:

niskie koszty zakupów,

wysoki poziom obsługi dostaw,

niski poziom zamrożenia kapitału,

optimum między wzajemnie konkurencyjnymi

celami sfer funkcjonalnych przedsiębiorstwa -

produkcji i zbytu.

Decyzje w sferze zaopatrzenia

Wytwarzać czy kupić? - chodzi o ustalenie,

które części, zespoły lub komponenty będą

wytwarzane w przedsiębiorstwie, a które

kupowane,

Ile kupić? -odpowiedź na to pytanie to często

stosowanie wielu procedur planowania

uwzględniających potrzeby rynku, możliwości

wytwórcze przedsiębiorstwa oraz wielu

czynników wewnętrznych i zewnętrznych,

Gdzie kupić? -wybór źródeł zakupu

i dostawców,

Kiedy kupić? -odpowiedź na to pytania,

powstaje na podstawie zastosowania

odpowiednich modeli, tzw. polityki zakupów.

Instrumentarium

prognozy, programy i plany sprzedaży wyrobów oraz

ich części składowych,

dokumentacja techniczna , obejmująca jednostkowe i

zbiorcze normy zużycia i zapasów materiałów, wykazy

części typowych (tzw. handlowych) i specjalnych

(nabywanych w ramach kooperacji), wykazy asortymentów

materiałowych zalecanych do stosowania, ...

katalogi materiałów dostępnych na rynku, cenniki ,

informatory, oferty, prospekty reklamowe, wszelkie

informacje z wystaw i targów,

wykazy dostawców (nazwy, adresy, nr telefonów,

faksów, itd.) oraz wszelkie informacje na temat cen,

upustów, okresów realizacji zamówień, solidności, jakości

wyrobów itp.

indeksy materiałowe, wykazy komórek i stanowisk

będących odbiorcami poszczególnych materiałów .

Określanie „cenności” materiałów

W zaopatrzeniu, podobnie jak w sterowaniu

zapasami, ze względu na bardzo duże liczby

pozycji materiałów przepływających przez

przedsiębiorstwo, przywiązuje się

szczególne znaczenie do tych pozycji, które

decydują o wartości zakupów, zużycia i

zapasów

Ogół materiałów dzielimy na grupy w

punktu widzenia ich "cenności". Jest to

klasyfikacja asortymentów materiałów w

przekroju trzech klas A B C

Określanie „cenności” materiałów

Klasa A obejmuje te materiały, które mają

największy udział w zużyciu (zapasach,

zakupie), a jednocześnie stanowią nieliczny

zbiór asortymentów.

Klasa C to asortymenty najtańsze , w

niewielkim stopniu partycypujące w zużyciu

(zakupie, zapasach), ale jednocześnie

obejmujące bardzo liczny asortyment.

Klasa B zawiera pozostałe pozycje

asortymentowe.

Określanie „cenności” materiałów

Po przypisaniu

wszystkich

asortymentów do

poszczególnych klas,

różnicuje się zasady

planowania potrzeb,

zamawiania, sterowania

zapasami itp.

Szczególną uwagę

zwraca się na materiały

klasy A, "mniejszą" na

pozycje klasy

B i odpowiednio C.

Zmniejsza się w ten sposób zakres problemu, co pozwala

na koncentrację uwagi na pozycjach wewnętrznych,

determinujących wyniki działalności przedsiębiorstwa.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: