IdzPreczSzatanie.pdf

(421 KB) Pobierz
GEORGES HUBER
GEORGES HUBER
IDŹ PRECZ SZATANIE!
Działanie diabła dzisiaj
MICHAL1NEUM 1998
Praktykujący katolik wie, że istnienie aniołów dobrych i
złych jest jedną z prawd naszej wiary, potwierdzoną
przez teksty Pisma Świętego i Magisterium Kościoła.
Dużą poczytnością cieszyła się książka G. Huber'a o
aniołach Stróżach pt. “Il mio Angelo camminera
davanti a te ", wydana w 1970 roku. Ukazała się ona
w 11 językach, także w języku polskim pt. “ Mój anioł
pójdzie przed tobą", w tłumaczeniu Ks. Jana Drozda
SDS, i opublikowana przez Wydawnictwo Michali-
neum w 1983 roku.
Do napisania niniejszej książki pt. “Idź precz
Szatanie!" (Vattene via Satana!) skłoniły autora
najpierw przemówienia Pawła VI wygłoszone w 1972
roku, w których poruszył on problem istnienia Szatana
i wezwał do ponownego przestudiowania nauki
Kościoła na temat złych aniołów, a następnie
katechezy Jana Pawła II o bytach niewidzialnych,
wygłoszone od 9 lipca do 20 sierpnia 1986 roku.
Imprimatur:
urii Biskupiej Warszawsko-Prakkj z dnia 09. 09. 1997
r. 1322 (K) 97
O Wydawnictwo Michalineum Mt7
ul. Piłsudzkiego 248/252 05-261 Marki-Struga
Tel. (W-wa) 781-16-49; 781-14-30
Tytuł w języku włoskim: V attene via Satana! Il diavolo
oggi.
Libreria Editrice Yaticana, 1993
Przełożył z włoskiego: Ks. Edward Data CSMA
Korekta: Maria Homerska
ISBN: 83-7019-184-3
OD WYDAWCY
Dr Georges Huber urodził się w 1910 roku w Trub-
schachen koło Berna w Szwajcarii. Po ukończeniu gim-
nazjum w St. Maurice (Wallis) studiował filozofię na
katolickim uniwersytecie w Paryżu. Od 1937 roku re-
zyduje w Rzymie, gdzie na uniwersytetach papieskich
studiował również teologię. Pracuje jako dziennikarz i
pisze książki o treści religijnej. Porusza między innymi
problem istnienia i działania dobrych i złych duchów,
tematyka dziś drażliwa, omijana, wyśmiewana i odsyłana
do mitologii.
W ostatnich bowiem dziesiątkach lat, a szczególnie w
okresie posoborowym, uformował się na Zachodzie nurt
teologiczny, który w widocznej sprzeczności z
Objawieniem i Magisterium Kościoła neguje wprost
istnienie Aniołów i Szatana, czego nigdy w dwutysięcznej
historii Kościoła teologowie nie odważyli się głosić.
Osoby duchowne i zakonne, nie mające właściwej
formacji w tej materii, wchłaniają tę truciznę, podawaną
im z takim podstępem i przebiegłością, że nie łatwo
mogą się w tym spostrzec. Zresztą, sami teologowie tego
nurtu nie zdają sobie sprawy, że stają się w ten sposób
współpracownikami i narzędziami tego diabła,
którego uznali już za nie istniejącego (por. Corrado
Balducci. Il Diaovolo , Casale Monferrato 1990, ss.
11-12).
Charles Baudelaire pisze, że “najlepszym podstępem
diabła jest przekonanie nas, że on nie istnieje". A
ktoś inny dodaje, że “nic nie sprawia diabłu tak
wiele szczęścia, jak czytanie w dziennikach o jego
śmierci".
Jak celem książki “Mój anioł pójdzie przed tobą"
było ukazanie i poznanie misji Aniołów światłości w
naszym życiu, tak celem książki “Idź precz Szatanie!"
jest uświadomienie i pogłębienie naszej wiedzy o ist-
nieniu i podstępnym działaniu zbuntowanych duchów,
zwanych demonami i Szatanem, i w ten sposób uzbro-
jenie nas przed ich złośliwymi atakami.
Dwie cechy wybitnie charakteryzują świat sza-
tański: kłamstwo i morderstwo. “Kłamstwo
unicestwia życie duchowe; morderstwo życie
cielesne... Nieustannie unicestwiać: oto taktyka sił
szatańskich" (A. Mager OSB).
Czytelnik otrzymuje do rąk nową książkę Geor-
ges'a Huber'a z zakresu demonologii, w tłumaczeniu
K$. Edwarda Daty CSMA. Wyrażamy wdzięczność
Autorowi za udzielenie Wydawnictwu Michalineum
zgody na tłumaczenie i wydanie tej pozycji w języku
polskim.
Wobec szerzącego się kłamstwa i zła, niszczenia
życia ludzkiego i demoralizacji młodego pokolenia,
wobec zagrożeń płynących ze strony sekt i zacierania
się gnmicy pomiędzy dobrem a złem, itd., publikacja
ta wskazuje na źródło tych niebezpiecznych objawów i
podaje środki zaradcze. Z pewnością przyczyni się
ona do umocnienia naszej wiary w Chrystusa,
zwycięzcę Szatana!
Żyjemy bowiem w czasie, w którym zło wroga i
deprawując; obecność i działalność Szatana jest
1
14779787.001.png
niewątpliwie akywniejsza niż kiedykolwiek dotąd.
Św. Michał Archanioł, pogromca złego ducha, niech nas
wspomaga w walce ze złem, uczy wybierać to, co dobre,
abyśmy zawsze wiernie służyli Bogu i osiągnęli szczęśce
wieczne.
tekstów Magisterium i również do Świętych,
ukazuje nam najpewniejszą doktrynę. Rzeczywiście,
w jego książce są często cytowani Ojcowie Kościoła,
święci Doktorzy i Mistycy. I tak św. Tomasz z
Akwinu jest szczególnie obecny z całą głębią i
optymizmem swojej teologii, ale razem z nim są także
Franciszek z Asyżu, Ignacy Loyola, Jan od Krzyża,
Ludwik Maria de Montford, Jan Bosko, Teresa z
Lisieux i wielu innych.
MICHALINEUM
WSTĘP DO WYDANIA WŁOSKIEGO (I)
W książce tej Georges Huber w sposób genialny
ukazuje jednąz prawd naszej wiary: istnienie i działanie
diabła i innych zbuntowanych aniołów. Autor chciał ukazać
tę rzeczywistość w pełnym świetle Tajemnicy Chrystusa.
W istocie, rzeczywistością dominującą w książce nie jest
diabeł, ale “Jezus Chrystus jako centrum Wszechświata i
Historii". W tej chrystocentrycznej perspektywie
Georges Huber ofiarowuje nam wspaniałą medytację o
największych tajemnicach naszej wiary: o stworzeniu
wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych, o
Opatrzności Bożej i panowaniu Chrystusa nad tym
wszystkim, co istnieje i porusza się, a więc nad
Szatanem i jego intrygami. W tym wybitnie biblijnym
świetle staje się więc możliwe zrozumienie głębokiej
harmonii całego dzieła Boga, który umie posługiwać się
złem dla dobra wybranych i realizować w ten sposób
“symfonię zbawienia", jak mawiał św. Ireneusz.
Autor, który dogłębnie studiował i przyswoił sobie tę
teologię świętych, zdołał jako prawdziwy dziennikarz
katolicki przedstawić ją w sposób zrozumiały dla
całego Ludu Bożego. Powstaje z tego małe arcydzieło,
które rozświetla bardzo ważny aspekt duchowej drogi
do świętości.
FR. FRANCOIS-MARIE LETHEL, O.C.D. Profesor
Teologii na Teresianum, Rzym
WSTĘP DO WYDANIA WŁOSKIEGO (II)
Co skłoniło Georges'a Huber'a, dobrze znanego nam
dziennikarza katolickiego, do napisania książki na
temat diabła? Wielu przeczytało jego piękną i
podnoszącą na duchu książkę o Aniołach Stróżach.
Należy też przypomnieć jego publikację zatytułowaną,
De Signore delia storia " (Bóg jest Panem Historii),
prawdziwy i w ścisłym tego słowa znaczeniu hymn
na cześć panowania Boga nad Historią. Dlaczego
proponuje nam dzisiaj książkę o Szatanie?
Kto miał szczęście nie tylko poznać i docenić książki
Georges'a Huber'a, ale także spotkać go osobiście, nie
będzie miał wątpliwości o ciągłości, jaka istnieje
pomiędzy tą nową książką a książkami poprzednimi.
Autor w swojej książce o Aniołach wykazał, jak te
wspaniałe stworzenia duchowe są całkowicie gotowe na
rozkazy Boskiej Opatrzności, a całe ich istnienie jest adoracją i
służeniem Bogu. Taką prawdę znajduje się również w tej
książce o Szatanie. AlbowiemAniołowie upadli pozostają
nadal Aniołami.
11
“Idź precz Szatanie!" jest przede wszystkim hymnem na
cześć Dobroci Wszechmogącego Boga, na cześć
całkowitego zwycięstwa Chrystusa nad “księciem
tego świata", dzięki Jego Męce i Zmartwychwstaniu.
Demony, te straszne potęgi zła, są ograniczone w
swym działaniu (jako stworzenia) i sąjuż zwyciężone
mocą Chrystusa. Z prawdziwym chrześcijańskim
optymizmem Georges Huber rozważa walkę ducho-
wą, o której mówi św. Paweł Apostoł, kiedy pisze do
Efezjan: “Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli
się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie
toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz
przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom,
przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw
pierwiastkom duchowym zła" (Ef 6,11-12).
Książka Georges'a Huber'a nie wzbudza strachu przed
demonami, ale raczej objawia zaufanie w niepokonaną
potęgę Boga, który rozporządza każdą rzeczą dla
swoich celów. Wiara nas naucza, a doświadczenie
chrześcijańskie nam potwierdza, że demony
angażują się w bezlitosną walkę przeciw
człowiekowi i zawzięcie przeszkadzają planom
Bożym. Krążą nieustannie po świecie dla zguby
Obleczony w Chrystusa, złączony z Chrystusem
poprzez Wiarę, Nadzieję i Miłość, chrześcijanin może
stawić czoło Szatanowi z przekonaniem, że go
pokona, dzięki całkowitemu zwycięstwu Chrystusa
nad mocami zła.
Doskonale wierny nauczaniu Kościoła, Georges
Huber odnosząc się zawsze do Pisma świętego, do
2
dusz.
A jednak ich działanie jest całkowicie
podporządkowane wszechwładzy Boga.[...].
Uformowawszy się w szkole swojego wielkiego
mistrza, św. Tomasza z Akwinu - którego zna lepiej
niż wielu teologów - Georges Huber, dziennikarz i
świecki człowiek wierzący, pokazuje nam, że dla
przyjaciół Boga ataki demonów mogą stać się okazją
do wzrostu w wierze, nadziei i miłości.
Z umiarkowaniem, a bardzo przejrzyście, autor potrafił
wykazać i zdemaskować knowania diabła i jego
towarzyszy broni. Oczywiście, że przedstawiając działanie
Szatana, Georges Huber, nie chce przerazić swoich
czytelników, ale pragnie nakłonić ich do czujności i
wstrzemięźliwości życia, o czym mówi św. Piotr
Apostoł.
Przenikliwe analizy, które często są inspirowane nauczaniem i
doświadczeniem wielkich mistyków, wytyczają tu kierunki
dla życia chrześcijańskiego. Podobnie jak to czyni
anglikański pisarz C. S. Lewis w swojej sławnej
12
“ Jak to się wszystko stało?" Pytanie to stawiał sobie Papież
Paweł VI kilka lat po zakończeniu Soboru Watykańskiego II
wobec zawirowań, które wstrząsały Kościołem. “Myślało się,
że po Soborze zabłyśnie słońce nad historią Kościoła.
Nadszedł natomiast dzień pochmurny, burzliwy, mroczny,
poszukiwania, niepewności".
A więc, jak to się stało? Odpowiedź Pawła VI jest jasna
i precyzyjna: “Moc wroga zadziałała. Jest nią diabeł,
ten tajemniczy byt, o którym wspomina się również w liście
św. Piotra. Wiele razy zresztą, w Ewangelii, słowami
samego Chrystusa, powraca wzmianka o tym
nieprzyjacielu ludzi". Papież precyzuje swoją myśl:
“My wierzymy w coś nadprzyrodzonego przybyłego na
świat, po to, aby zakłócać pokój, żeby przytłumić rezultaty
Soboru ekumenicznego i przeszkodzić, ażeby Kościół
wybuchnął hymnem radości, że odzyskał w pełni
świadomość samego siebie".
Krótko mówiąc, Paweł VI miał wrażenie, że “przez jakąś
szczelinę dym Szatana wszedł do świątyni Boga".
W ten sposób wypowiadał się Paweł VI o kryzysie
Kościoła, 29 czerwca 1972 roku, w dziewiątym roku
15
książce “ La tattica del diavolo " (Taktyka diabła), Georges
Huber prowadzi swoich czytelników poprzez gąszcz pokus
diabelskich, aby im naszkicować drogę wiary w
konkretnym codziennym życiu.
Jak zawsze, z chrześcijańską mądrością, Georges
Huber ukazuje, że życie tu, na ziemi, jest nieustanną walką.
Ta walka dokonuje się w konsekwencji Chrystusa,
zwycięzcy Szatana. Autor widzi w życiu świętych
wspaniałe wzory do naśladowania, właśnie w ich
upodobnieniu się do Chrystusa w walce przeciwko
Szatanowi.
Ma się wrażenie, że wielu chrześcijan uważa dzisiaj
problem istnienia Szatana za anachroniczny.
Czytelnicy książki “Idź precz Szatanie!" będą musieli
przyznać, że negowanie istnienia diabła byłoby
tragicznym błędem. Ci zaś, którzy mogliby się stać
ofiarami nadmiernego lęku diabła, znajdą w tej książce
wyzwalające światło.
Natomiast wszyscy czytelnicy ubogacą swoją wiarę i
zrozumieją, że dzisiaj, tak jak wczoraj, Chrystus może
powiedzieć z najwyższym autorytetem: “Idź precz
Szatanie!"
Mgr CHRISTOPHE SCHÓNBORN O. P
Arcybiskup Wiednia (Austria)
15 listopada 1991, w święto św. Alberta Wielkiego
13
swojego pontyfikatu. Niektóre dzienniki okazały się
zaskoczone wypowiedziami Papieża o obecności Szatana
w Kościele. Inne zaś krzyczały o skandalu. Czyż Paweł
VI nie przywracał średniowiecznych przekonań, które już
uważano za porzucone na zawsze?
Jedna z wielkich potrzeb Kościoła współczesnego
Nie dając się powstrzymać owymi krytykami, pięć
miesięcy później, Paweł VI powrócił do tego drażli-
wego tematu. Nie zadowalając się potwierdzeniem
prawdy o Szatanie i jego działaniu, Papież poświęcił całą
swoją katechezę czynnej obecności Szatana w Kościele
(por. Audiencja generalna, 15 listopada 1972). Zaraz na
wstępie Paweł VI podkreślił powszechny wymiar
zagadnienia:,Jakie są dzisiaj - zapytał - najważniejsze
potrzeby Kościoła?". Odpowiedź Papieża jest jasna:
“Jedną z najważniejszych potrzeb Kościoła jest obrona
przed tym złem, które nazywamy Demonem".
Paweł VI przypomniał nauczanie Kościoła o obecności w
świecie “bytu żywego, duchowego, zdeprawowanego i
deprawującego, rzeczywistości straszliwej,
tajemniczej i wzbudzającej lęk".
Z kolei, nawiązując do ostatnich publikacji (w jednej z
nich pewien profesor wzywał chrześcijan by “zlikwidowali
diabła"), Paweł VI stwierdził, że “wychodzi poza ramy
biblijnego i kościelnego nauczania ten, kto zaprzecza
istnieniu diabła: albo kto twierdzi, że posiada on byt
niezależny od Boga; albo komentuje go jako pseudo-
I. ZMOWA MILCZENIA
3
rzeczywistość, uosobienie pojęciowe i fantastyczne
nieznanych przyczyn naszych nieszczęść".
“Wiemy - kontynuował dalej Paweł VI - że ten Byt
ukryty i niepokojący istnieje naprawdę i ze zdradziecką
przebiegłością jeszcze działa; jest ukrytym
nieprzyjacielem, który powoduje błędy i nieszczęścia
w historii ludzkiej. To on jest perfidnym i podstępnym
uwodzicielem, który potrafi wtargnąć w nas poprzez
nasze zmysły, fantazje, pożądliwość, utopijną logikę lub
przez rozwiązłe stosunki społeczne, w trakcie naszego
postępowania, aby wprowadzić weń dewiacje, tak samo
szkodliwe, jak na pozór zgodne z naszymi strukturami
fizycznymi lub psychicznymi lub z naszymi
instynktownymi i głębokimi aspiracjami".
Szatan potrafi wtargnąć... aby wprowadzić... Czy te
wyrażenia nie przypominają lwa ryczącego, który krąży
szukając kogo by pożreć -jak mówił św. Piotr? Szatan
nie czeka na zaproszenia, żeby się zaprezentować, ale
raczej narzuca on swoją obecność z bezgraniczną
zręcznością.
16,17
Inaczej mówiąc, Głowa Kościoła uważa, że demonologia
jest “bardzo ważnym" rozdziałem teologii katolickiej i
że dzisiaj zbytnio się ją zaniedbuje. Brakuje jej w
nauczaniu teologii, w katechezie i w przepowiadaniu. I
ten brak musi być wypełniony. Chodzi o jedną z
“najważniejszych potrzeb Kościoła" dzisiaj. Kto by
powiedział? Katecheza Pawła VI o istnieniu i wpływie
demona odbiła się nieoczekiwanym echem w prasie.
Jeszcze raz oskarżono Głowę Kościoła, że powraca do
przekonań już przezwyciężonych przez naukę. Diabeł
umarł i jest pogrzebany!
Rzadko kiedy prasa występowała przeciw Papieżowi z
tak ostrą zapalczywością. Jak wytłumaczyć
gwałtowność tych reakcji? Nic w tym dziwnego, że
dzienniki nieprzyjazne wierze katolickiej szydzą z
nauczania Papieża. To wynika z ich postawy. Ale, że
jednocześnie wpadają we wściekłość, to jest zdu-
miewające...
Jak nie wyczuć w tych reakcjach gniewu Złego?
Istotnie, Szatan dla skutecznego działania potrzebuje
anonimowości. A więc jak może się on nie irytować,
skoro widzi, że Papież ogłasza urbi et orbijego kno-
wania w Kościele? Jest to złość wroga, który czuje się
zdemaskowany i który wyładowuje złość za pośrednictwem
swoich nieświadomych zwolenników.
Papież przypominał również o roli Szatana w życiu
Chrystusa. Trzykrotnie podczas swojego posłannictwa
Jezus nazwał diabła “księciem tego świata", tak wielka się
wydaje potęga, którą Szatan ma nad ludźmi.
Paweł VI zatrzymał się na krótko, aby uwydatnić znaki
ukazujące aktywną obecność demona w świecie. Do tej
diagnozy powrócimy jeszcze.
Braki w teologii i katechezie
Ze swego przemówienia Ojciec Święty wyciągnął
praktyczne wnioski, które skierowane są do katolików
całego świata, nie tylko do tysięcy wiernych zgroma-
dzonych w sali audiencyjnej: “Problem demona i wpływu,
jaki może on wywierać na pojedyncze osoby, jak też na
wspólnoty, na całe społeczności lub wydarzenia, byłby
bardzo interesującym rozdziałem doktryny katolickiej do
przestudiowania na nowo, tymczasem dzisiaj jest on
mało rozważany".
Kardynał J. L. Suenens, były arcybiskup Malines-
Bruxelles, na końcu swej książki: “Renoveau etPuis-
sances des tenebres ", tak pisze: “Kończąc te stronice,
wyznaję, że sam czuję się także winny, gdyż zdaję sobie
sprawę, iż w ciągu mojego posługiwania pasterskiego nie
podkreślałem dostatecznie rzeczywistości Potęg
18
Wróg zdemaskowany
Trzeba by na nowo zająć się rozdziałem o demonologii: to
przesłanie Pawła VI ma coś z precedensu w historii
Papiestwa współczesnego. Miało to miejsce w grudniowy
dzień 1884 roku lub styczniowy 1885 roku w Watykanie,
w kaplicy prywatnej Leona XIII."
Po odprawieniu Mszy świętej, Papież jak zwykle
uczestniczył w drugiej Mszy świętej. Gdy dobiegała ona
końca, zauważono, że podniósł energicznie głowę, potem
utkwił wzrok nad głową celebransa. Patrzył nieruchomo,
bez poruszania powiekami, ale z uczuciem strachu i
zdziwienia. Zmieniał się kolor i rysy jego twarzy. Coś
dziwnego, wielkiego działo się w nim... Wreszcie,
jakby odzyskując przytomność, dotknąwszy lekko, ale
energicznie ręką czoła, powstał i udał się do swojego
prywatnego apartamentu. Pewien duchowny z jego świty
zapytał: “Czy może Ojciec Święty nie czuje się dobrze?
Czy potrzebuje czegoś"? “Nic, Nic", odpowiedział Papież.
Ojciec Święty zaniknął się w swoim pokoju. Pół
godziny potem kazał wezwać sekretarza Kongregacji
zła, które działają w naszym współczesnym świecie, i tym
samym konieczności walki duchowej, która jest nam
nakazana" (s. 113).
Rytów. Podając kartkę, polecił mu ją wydrukować i
rozesłać do wszystkich biskupów świata. Jaką treść
zawierała ta kartka? Była to modlitwa do św. Michała
4
Archanioła, ułożona przez samego Leona XIII: modlitwa,
którą kapłani będą musieli odmawiać na końcu każdej
cichej Mszy świętej, na kolanach u stóp ołtarza, po
modlitwie Salve Regina, zaleconej już przez Piusa IX:
“O św. Michale Archaniele, broń nas w walce; przeciw
niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź nam
obroną. Niech mu rozkaże Bóg, pokornie prosimy; a ty,
Książe Wojska niebieskiego, Szatana i inne duchy złe,
które na zgubę dusz krążą po świecie, mocą Bożą strąć do
piekła. Amen".
Leon XIII zwierzył się później swojemu sekretarzowi,
prałatowi Rinaldo Angelo, że widział w czasie Mszy
świętej ogromną ilość złych duchów, które miotały się nad
Wiecznym Miastem, aby je zagarnąć. Stąd postanowienie
Papieża, aby zmobilizować św. Michała Archanioła i
zastępy Aniołów dla obrony Kościoła przeciw
Szatanowi i jego wojsku, a w szczególności dla
rozwiązania tej sprawy, którą nazywano “Kwestią
Rzymską".
Modlitwa do św. Michała Archanioła została zniesiona
przy okazji ostatniej reformy liturgicznej. Niektórzy
sądzili, że modlitwa ta, bardzo przydatna do
zachowania w wiernych i duchowieństwie wiary w 20
problemowi demona, Jan Paweł II rozpatrywał ten
argument przez sześć kolejnych audiencji generalnych. Do
tego nauczania trzeba dołączyć pielgrzymkę do
sanktuarium św. Michała Archanioła na Gargano w dniu
24 maja 1987 roku i przemówienie na temat demona
wygłoszone 4 września 1988 roku z okazji podróży do
Turynu.
Instytucje narzędziem Szatana
Również przy innych okazjach Jan Paweł II przestrzegał
wiernych przed knowaniami diabła, jak np. podczas
swojego spotkania z 30.000 młodzieży na Maderze
(maj 1991). Przytoczył on znamienny urywek swojego
orędzia z 1985 roku przygotowanego na
Międzynarodowy Rok Młodzieży: “Taktyka, którą
Szatan zastosował i jeszcze stosuje, polega na nie
ujawnianiu się jego po to, ażeby zło od samego
początku przez niego rozpowszechniane rozszerzało się
poprzez postępowanie samego człowieka, poprzez
systemy i stosunki między ludźmi, klasami i narodami,
ażeby zło stawało się coraz bardziej grzechem
«strukturalnym» i mogło się tym mniej
identyfikować z grzechem «personalnym».
czynną obecność Aniołów dobrych i złych, powinna być
włączona albo w,, Liturgię godzin " albo w “ Modlitwę
wiernych " podczas Mszy świętej.
Jan Paweł II, 24 maja 1987 roku, w sanktuarium św.
Michała Archanioła na Gargano stwierdził że: “Szatan
jest jeszcze żywy i działający w świecie". Zło nie
skończyło się, wojska Szatana nie zostały zdemo-
bilizowane. Modlitwa więc jest zawsze potrzebna.
Dnia 20 kwietnia 1884 roku, nieco wcześniej przed tą
wizją świata piekielnego, Leon XIII opublikował
encyklikę na temat masonerii. Zaczyna się ona rozwa-
żaniami o uniwersalnym znaczeniu: “Odkąd przez zawiść
demona, rodzaj ludzki nieszczęśliwie odłączył się od
Boga, któremu zawdzięczał sam fakt istnienia i darów
nadprzyrodzonych, ludzie podzielili się na dwa wrogie
obozy. Nie przestająone walczyć, jeden o prawdę i cnotę,
drugi o wszystko to, co jest przeciwne cnocie i prawdzie".
Zastanawiając się nad rozważaniami Leona XIII,
rozumie się lepiej przesłanie Pawła VI w jego kate-
chezie z 15 listopada 1972 roku: “Trzeba by na nowo
przestudiować ten bardzo ważny rozdział doktryny
katolickiej, a mianowicie demonologię, a tymczasem
dzisiaj mało się to czyni".
Jan Paweł II podjął przesłanie swojego poprzednika. W
swoim nauczaniu poszedł jeszcze dalej niż Paweł VI.
Gdy ten poświęcił tylko jedną katechezę środową
Szatan działa, lecz działa przede wszystkim w cieniu,
żeby mógł przejść niepostrzeżenie. Szatan działa
poprzez ludzi i również poprzez instytucje".
Czy możemy sobie wyobrazić rolę Szatana w przy-
gotowaniu dalszym i bliższym praw, które zezwalają na
aborcję i eutanazję?
W swoim opracowaniu na temat Szatana w świecie
dzisiejszym, Dom Alois Mager OSB, były dziekan
wydziału teologii w Salisburgu stwierdza, że dwie cechy
charakteryzują świat szatański: kłamstwo i morderstwo.
“Kłamstwo unicestwia życie duchowe; morderstwo
życie cielesne... Nieustannie unicestwiać: oto taktyka sił
szatańskich". 2/ Otóż więc, Bóg jest Tym, który jest, i który
daje bez wytchnienia życie, ruch, istnienie (por. Dz
17,28).
Czyż wzrastające naleganie dwóch współczesnych
papieży dotyczące problemu diabła i jego knowań nie jest
bardzo wymowne? Czy nie zachęca nas ono do
pogłębienia naszych poglądów dotyczących roli Szatana
w historii, wielkiej historii ludów i Kościoła, i tej małej
historii każdego człowieka z osobna?
Z tych powodów pogłębienie tego zagadnienia było moją
troską. Jako dziennikarz, od dziesiątek lat rezydujący w
Rzymie, napisałem w 1970 roku książkę o Aniołach
Stróżach pt. “// mio Angelo camminera da-wanti a te "
(Mój Anioł pójdzie przed tobą), która ukazała się w 11
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin