bioterroryzm.pdf

(83 KB) Pobierz
Kalenik J. - Bioterroryzm - zagro¿enie XXI wieku
ARTYKUŁY I MATERIAŁY
Jarosław M. KALENIK
Centralny O ś rodek Szkolenia Stra Ŝ y Granicznej – Koszalin
BIOTERRORYZM – ZAGRO ś ENIE XXI WIEKU
Streszczenie
XXI wiek, w związku z rozwojem terroryzmu światowego, niesie
za sobą realne zagroŜenie atakiem bioterrorystycznym. Wykorzystanie
czynników biologicznych w celach ofensywnych nie jest wynalazkiem
ostatnich kilku lat, a nawet kilku ostatnich wieków. Przez tysiąclecia, naj-
róŜniejsze choroby dziesiątkowały ludność udowadniając jak groźną
i śmiercionośną bronią moŜe stać się niekontrolowany rozwój chorób
zakaźnych. Broń biologiczna ze względu na łatwość i niski koszt produk-
cji, a takŜe dogodne formy przenoszenia i gromadzenia, jest idealnym
oręŜem dla terrorystów. Głównym celem ataku terrorystycznego jest
wzbudzenie strachu, paniki, przeraŜenia, zachwianie poczucia bezpie-
czeństwa u jak największej części społeczeństwa. Wiedza obywateli
na temat podstawowych patogenów mogących mieć zastosowanie
w sytuacji ataku bioterrorystycznego, jak chociaŜby wąglika, jest tak ma-
ła, Ŝe wywołanie psychozy nie nastręczy terrorystom większego proble-
mu. Do konsekwencji ataku bioterrorystycznego poza kosztami leczenia
osób zakaŜonych, finansami związanymi z wdraŜaniem odpowiedniego
systemu reagowania i ograniczaniem rozpowszechniania się patogenu,
moŜna równieŜ zaliczyć ogromne nakłady finansowe, które zostaną
przeznaczone na zwalczenie powstałego w społeczeństwie efektu psy-
chologicznego.
W przygotowanej pracy zawarto historię stosowania broni biolo-
gicznej, opracowano charakterystykę patogenów, z którymi moŜemy
mieć do czynienia w razie wystąpienia ataku bioterrorystycznego, zesta-
wiono objawy chorobowe i proces leczenia w sytuacji pojawienia się za-
kaŜenia.
Wprowadzenie
ZagroŜenie terroryzmem zostało w sposób istotny odczute przez
społeczność międzynarodową po atakach na WTC i Pentagon. Z niedo-
wierzaniem oglądaliśmy jak Stany Zjednoczone będące symbolem potęgi
militarno-gospodarczej zostały boleśnie dotknięte samobójczymi atakami
przeprowadzonymi z ich własnego terytorium. W XXI wieku realnym za-
45
ARTYKUŁY I MATERIAŁY
groŜeniem staje się bioterroryzm, który zaczyna być coraz bardziej za-
uwaŜany w aspekcie zapewnienia bezpieczeństwa politycznego, militar-
nego oraz medycznego. W preambule postanowień Konwencji o zakazie
rozwoju, produkcji, składowania broni biologicznej i jej zniszczenia
z 1972 roku zostały uŜyte bardzo wzniosłe słowa: „ Maj ą c na uwadze do-
bro całej ludzko ś ci, d ąŜ y ć b ę dziemy do całkowitej eliminacji czynników
bakteriologicznych oraz toksyn jako ś rodków bojowych. Jeste ś my prze-
konani, Ŝ e ich stosowanie, powszechnie uwa Ŝ ane za odra Ŝ aj ą ce, wyma-
ga podj ę cia wszelkich ś rodków zmierzaj ą cych do zminimalizowania ta-
kiego ryzyka...”.
Dopiero przemiany polityczne po roku 1989 spowodowały ujaw-
nienie części programów badawczo-rozwojowych prowadzonych
w sprzeczności z postanowieniami Konwencji. Ogrom zagroŜenia jaki
moŜe nieść skryty atak bioterrorystyczny z wykorzystaniem zmutowa-
nych patogenów (niejednokrotnie odpornych na tradycyjną antybiotykote-
rapię) budzi strach i trwogę, nawet wśród wysokich specjalistów mikro-
biologii.
Dlatego niezbędnym staje się coraz szersza edukacja społeczeń-
stwa z zakresu tematyki bioterroryzmu, gdyŜ najgorszym przeciwnikiem
jest lęk przed nieznanym, niewidzialnym zabójcą. Straty ekonomiczno-
polityczne spowodowane ewentualnie wywołaną paniką mogą okazać się
znacznie większe, niŜ w przypadku faktycznego ataku bioterrorystyczne-
go z uŜyciem śmiercionośnego patogenu. Dowodem na to były przesyłki
z przetrwalnikami laseczki wąglika, które spowodowały w konsekwencji
lawinową ilość fałszywych zgłoszeń informujących o kolejnych przypad-
kach ataku bioterrorystycznego.
Cel
Celem pracy jest przedstawienie zagroŜenia bioterroryzmem oraz
najróŜniejszych czynników biologicznych, które mogą stać się potencjal-
nym środkiem ataku bioterrorystycznego ze szczególnym uwzględnie-
niem charakterystyki objawów chorobowych.
Terroryzm i bioterroryzm
Terroryzm stanowi szeroki termin uŜywany do oznaczenia prze-
mocy lub siły w stosunku do osób, instytucji, a takŜe własności w celu
zastraszenia, przymuszenia bądź uzyskania okupu. DąŜeniem terrory-
stów bądź terrorysty jest wywołanie poczucia strachu.
terror, -oris (łac.): „strach, trwoga, przeraŜenie”; „straszne
słowo, straszna wieść”,
46
ARTYKUŁY I MATERIAŁY
terreo (łac.): „wywoływać przeraŜenie, straszyć” od gr. τρ-
έω/tero: „drŜeć, bać się”; „stchórzyć, uciec”,
terroryzm : „nieuzasadnione lub bezprawne uŜycie siły bądź
przemocy wobec osób lub mienia, aby zastraszyć lub wy-
wrzeć przymus na rząd, ludność cywilną lub ich część,
co zmierza do promocji celów politycznych lub społecznych”
(terroryzm państwowy, polityczny lub kryminalny),
bioterroryzm : „wykorzystywanie czynników biologicznych (lub
broni biologicznej) w celach terrorystycznych”
Brak jest obecnie jednoznacznego zdefiniowania pojęcia terrory-
zmu. Powodem tego jest brak moŜliwości stworzenia definicji, która ak-
ceptowana byłaby przez społeczeństwo międzynarodowe, a co za tym
idzie objąć zagadnienia terroryzmu jednolitym aktem prawnym na forum
międzynarodowym. Dodatkowym powodem braku osiągnięcia kompro-
misu w przedstawionym wymiarze jest popieranie przez niektóre państwa
terroryzmu, zarówno w sferze politycznej jak i praktycznej.
Amerykański Departament Stanu dokonał rozgraniczenia na cele
niewalczące (noncombatant targets) i walczące (combatant targets).
Do tej pierwszej grupy zaliczają zarówno cywilów, jak i Ŝołnierzy poza
słuŜbą (w tym funkcjonariuszy policji, pracowników ochrony, etc.). Po-
nadto Amerykanie uwzględniają do celów noncombatant targets uzbrojo-
nych Ŝołnierzy w miejscu, gdzie nie trwa konflikt zbrojny.
Federalne Biuro Śledcze (FBI) określiło w 1996 roku definicję ter-
roryzmu jako: „bezprawne uŜycie siły i przemocy przeciwko osobom
i rzeczom (prawu własności), by zastraszyć lub zmusić rząd, ludność
cywilną, czy jakikolwiek inny segment systemu państwa do popierania
politycznych lub społecznych Ŝądań”.
W opinii wybitnych specjalistów zajmujących terroryzmem, naj-
bliŜsze lata mogą przynieść zwrot w kierunku środków masowego raŜe-
nia. Środka taniego w produkcji, a zarazem trudnego do wykrycia. Tym
wymaganiom sprostać moŜe broń biologiczna. Polska jako członek Unii
Europejskiej i NATO musi sprostać wyzwaniom jakie niesie coraz więk-
sze, realne zagroŜenie ze strony terrorystów.
Bro ń masowej zagłady
Broń masowego raŜenia moŜemy podzielić na trzy rodzaje ozna-
czając kaŜdą skrótowo jej pierwszą literą: A – atomowa, B – biologiczna
i C – chemiczna.
47
ARTYKUŁY I MATERIAŁY
Broń atomowa nazywana równieŜ bronią radiacyjną wykorzystuje
energię wydzielaną podczas łańcuchowej reakcji rozpadu izotopów uranu
(233U lub 235U), plutonu (239Pu lub 241Pu) albo podczas syntezy jąder
izotopów wodoru. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z bronią
atomową, zaś w drugim z bronią termojądrową o znacznie większej sile
wybuchu od broni atomowej. Do tej ostatniej moŜemy dodać broń wodo-
rowo-uranową czyli tzw. broń termojądrową wielkiej mocy. Broń jądrowa
moŜe być uŜyta w postaci bomby lotniczej, pocisku artyleryjskiego lub
rakietowego, torpedy lub innego środka stacjonarnego.
Broń biologiczna jest ładunkiem bojowym wypełnionym mikroor-
ganizmami chorobotwórczymi np. bakteriami, wirusami, toksynami, grzy-
bami, pierwotniakami, a niekiedy mogą być to owady bądź gryzonie, któ-
re stanowią naturalny środek przenoszenia bakterii. Ładunek bojowy
moŜe zostać przeniesiony na wiele sposobów. MoŜna do tego celu uŜyć
pocisków, bomb, pojemników, a nawet niedawno zastosowanych przesy-
łek pocztowych. Mnogość sposobów przenoszenia powoduje utrudnione
przeciwdziałanie i odnajdywanie źródła pochodzenia zakaŜenia.
Istnieje rozmaita mnogość rodzajów bakterii, która moŜe zostać
wykorzystana jako broń biologiczna. RóŜnią się one m.in. kształtem,
rozmiarem, zjadliwością, antygenowością odpornością na działanie
czynników środowiskowych itp. Drogą „wtargnięcia” chorobotwórczego
patogenu mogą m.in.: drogi oddechowe, skóra i przewód pokarmowy.
Drobnoustroje chorobotwórcze w razie wystąpienia ataku bioter-
rorystycznego mogą być rozprzestrzeniane przy pomocy wiatru. W razie
rozpylenia w postaci aerozolu mogą przenosić się na ogromne po-
wierzchnie terenu. Muszą jednak zostać rozpylone z wysokich budyn-
ków, balonów lub samolotów, a jednocześnie mogą zostać zastosowane
wybiórczo do obrębu danej budowli, jeśli zostanie wykorzystany do tego
celu sprawny system wentylacyjny.
Zarazkami mogą być takŜe zakaŜani ich naturalni nosiciele
(np. wszy, pchły, myszy, szczury), poprzez które chorobotwórcze drob-
noustroje mogą zostać przeniesione bezpośrednio na ludzi lub wodę
i Ŝywność.
Obecnym największym zagroŜeniem ze strony broni biologicznej
jest moŜliwość produkcji toksyn syntetycznych oddziałujących na cechy
genetyczne organizmów.
Bronią chemiczną nazywamy toksyczne substancje chemiczne,
zwane niekiedy bojowymi środkami trującymi, ale takŜe najróŜniejsze
urządzenia słuŜące do ich przenoszenia i/lub rozprzestrzeniania. Wspo-
mnianymi bojowymi środkami trującymi wypełnia się róŜnego rodzaju
48
ARTYKUŁY I MATERIAŁY
głowice rakiet, pociski artyleryjskie, bomby lotnicze itp. Są one określane
ogólnie mianem amunicji chemicznej. Omawiając broń chemiczną naleŜy
takŜe wymienić gazy bojowe, które zostały wprowadzone i uŜyte podczas
I wojny światowej. Są to substancje trujące, skaŜające atmosferę oraz
ziemię, ale wywierające katastrofalne skutki dla organizmów Ŝywych
– w szczególności dla ludzi. Termin gazy bojowe jest o tyle nie ścisły,
gdyŜ obejmuje zarówno gazy i ciecze. W wyniku ich właściwości bojo-
wych moŜna je podzielić na:
– duszące,
– trujące,
– ogólnotrujące,
– draŜniące,
– parzące,
– paralityczno – drgawkowe,
– psychochemiczne.
Historia bioterroryzmu
Pierwsze wzmianki na temat uŜycia broni o charakterze biolo-
gicznym pochodzą z VI w. p.n.e., kiedy Asyryjczycy zatruwali studnie
sporyszem w celu zatrucia Ŝywności swoich wrogów. Mniej więcej w tym
czasie uŜywano równieŜ czarnego ciemiernika, rośliny ozdobnej z rodzi-
ny jaskrowatych o silnych właściwościach przeczyszczających. Dwa wie-
ki później Scytowie uŜyli łuków, których grota strzał wpierw moczyli
w krwi i rozpadających się zwłokach ludzkich. Broń biologiczna była po-
czątkowo prosta, gdyŜ wykorzystywano wszelkie dostępne naturalne
środki do zgładzenia wojsk przeciwnika. Tak zrobili Chińczycy w II
w. p.n.e. rzucając kosze z pszczołami na nieprzyjaciela. Podobnych opi-
sów moŜna odnaleźć wiele.
W wieku XIV kiedy nastąpiło oblęŜenie przez Tatarów Kaffy
(obecnego Krymu), wojska chana DŜani Beka zdziesiątkowane przez
dŜumę przed swoim odwrotem katapultowali do osady ciała zmarłych
na dŜumę. Genueńczycy pogrąŜyli się w zarazie. Obrońcy uciekający
statkami do Genui, Konstantynopola, Wenecji i innych portów Morza
Śródziemnomorskiego spowodowali rozprzestrzenienie się dŜumy
po całej Europie. Efektem tego była pandemia „czarnej śmierci” na kon-
tynencie. Ten sam patogen został uŜyty w 1422 roku w bitwie pod Carol-
stein, gdzie ciała zmarłych na dŜumę Ŝołnierzy wytoczono na szeregi
wojsk nieprzyjacielskich oraz w 1710 roku podczas wojny Rosyjsko-
49
Zgłoś jeśli naruszono regulamin