Raport-Lukasz_Kudlicki-When_I_m_sixty-four__czyli_NATO__nieodleglej__przyszlosci.pdf

(100 KB) Pobierz
Rysunek1
RAPORT
WHEN I'M SIXTY-FOUR ,
CZYLI NATO
(NIEODLEG£EJ)
PRZYSZ£OŒCI
1
£ukasz
Kudlicki
ROK 2013. POLSKA MA ZA SOB¥ PIERWSZ¥ PREZYDENCJÊ
W UNII EUROPEJSKIEJ. MIJA ROK PO (UDANYM DLA
NAS?) TURNIEJU PI£KARSKICH MISTRZOSTW EUROPY
W POLSCE. AUTOROWI TEGO TEKSTU STUKNIE „CZTE-
RDZIESTKA”. TO NIC WOBEC S£USZNEGO, „PRZEDEME-
RYTALNEGO” WIEKU ORGANIZACJI TRAKTATU PÓ£NO-
CNOATLANTYCKIEGO.
Sojusz bêdzie mia³ wówczas 64 lata, jak
w piosence Beatles'ów When I'm sixty-four ,
która by³a deklaracj¹ wspólnego zestarzenia
siê w mi³oœci. Œwiêtuj¹c 60-lecie organizacji,
patrzmy naprzód – poza rok 2013, taktycznie
przywo³any na u¿ytek tego tekstu. Niektórzy
ju¿ dziœ – w 2009 roku, 20 lat po umownym
koñcu zimnej wojny – chêtnie pos³aliby
NATO na emeryturê. Na przyk³ad prezydent
Federacji Rosyjskiej Dmitrij Miedwiediew,
który od 2008 roku proponuje stworzenie
1) „Gdy bêdê 64-latkiem” – tytu³ przeboju grupy „The Beatles” z wydanej w 1967 roku p³yty „Sgt.
Pepper's Lonely Hearts Club Band”.
17
649373322.001.png
 
nowej architektury bezpieczeñstwa w Europie. (Nie wspomina, czy
agresja na Gruzjê z sierpnia tego¿ roku by³a elementem kampanii pro-
muj¹cej now¹ inicjatywê, ochrzczon¹ jego nazwiskiem.) Zdaniem prezy-
denta Rosji, NATO nie odpowiada wspó³czesnym wyzwaniom bezpie-
czeñstwa miêdzynarodowego i jest reliktem minionej epoki – czasów
konfrontacji dwóch bloków polityczno-wojskowych. .
54 lata wczeœniej, w 1954 roku, z podobn¹ propozycj¹ wysz³o ów-
czesne kierownictwo na Kremlu. Zaledwie 5 lat po powstaniu Sojuszu,
towarzysze radzieccy pospieszyli z analogiczn¹ inicjatyw¹, przedstawio-
n¹ osobno, choæ jednoczeœnie Londynowi, Pary¿owi i Waszyngtonowi.
Za³o¿enie by³o identyczne – NATO jest w swej istocie aliansem ofensyw-
nym, a Moskwa mi³uje pokój i pragnie zaniechania globalnej konfronta-
cji. Dlatego, zdaniem w³adz sowieckich, potrzebna by³a rezygnacja Za-
chodu z projektu NATO i powo³anie, wspólnie ze Zwi¹zkiem Sowieckim,
organizacji „Generalnego Traktatu Europejskiego” (GTE) – powszech-
nego sojuszu krajów walcz¹cych o pokój. Moskwa dopuszcza³a udzia³
Stanów Zjednoczonych w swojej inicjatywie. Osi¹gniêcie efektu w posta-
ci powszechnej akcesji krajów Zachodu i sowieckiego Wschodu do GTE
mia³o byæ poprzedzone etapem, w którym Moskwa staje siê cz³onkiem
2
NATO . Brzmi znajomo? Tak, tylko, ¿e dzisiaj ofertê przyst¹pienia do
NATO sk³adaj¹ Moskwie niektórzy politycy z pañstw cz³onkowskich
Sojuszu. .
Jaka jednak by³a odpowiedŸ pañstw Zachodu w 1954 roku? Moskwa
skierowa³a przecie¿ swoj¹ propozycjê do trzech rz¹dów: Wielkiej Bry-
tanii, Francji i Stanów Zjednoczonych. OdpowiedŸ przekazana do
Moskwy 24 kwietnia 1954 roku by³a dokumentem uzgodnionym
wspólnie przez trzy stolice. .
2) Nota w³adz sowieckich przes³ana rz¹dowi francuskiemu: http://www.nato.int/60years/doc/5-
Soviet-Union-s-request-to-join%20NATO/Soviet%20request%20English.pdf
18
BEZPIECZEÑSTWO NARODOWE III - 2009/11
649373322.002.png
Narody Zachodu po³¹czy³y siê bliskimi zwi¹zkami wynikaj¹cymi
z wzajemnego zaufania. NATO jest czymœ znacznie wiêcej ni¿ tylko
czysto wojskowym przedsiêwziêciem, opiera siê bowiem na zasadzie wol-
noœci indywidualnej i rz¹dach prawa. Cz³onkowie Sojuszu wspólnie
gromadz¹ œrodki do zapewnienia zbiorowego bezpieczeñstwa, którego
nie mog³y sobie zagwarantowaæ indywidualnie, w warunkach militarnej
przewagi, jak¹ Zwi¹zek Sowiecki osi¹gn¹³ w Europie po 1945 roku oraz
wobec ekspansji w kierunku zachodnim systemu politycznego, militar-
nego i ekonomicznego pod wy³¹czn¹ sowieck¹ kontrol¹. NATO jest orga-
nizacj¹ ca³kowicie obronn¹. Cz³onkowie Sojuszu w sposób dobrowolny
i pe³ny wymieniaj¹ siê informacj¹. Wszystkie decyzje Sojuszu podejmo-
3
wane s¹ jednog³oœnie . .
Powy¿sze argumenty uniemo¿liwia³y, zdaniem autorów odpowiedzi,
zgodê Zachodu na cz³onkostwo Moskwy w NATO, czy – dalej – powsta-
nie Generalnego Traktatu Europejskiego. W imiê sprzecznoœci wyzna-
wanych pryncypiów.
TYLKO Z AMERYK¥ .
Kiedy w 1949 roku przedstawiciele 12 krajów podpisali Traktat Wa-
szyngtoñski, u podstaw tak wa¿kiej decyzji g³ów pañstw sygnatariuszy
le¿a³a uœwiadomiona zagro¿eniem ze strony Zwi¹zku Sowieckiego
potrzeba wzmocnienia wiêzi transatlantyckich w wymiarze politycznym
i militarnym oraz zwi¹zane z ni¹ zapewnienie bezpieczeñstwa Europie
Zachodniej. By³o to bezpoœredni¹ reakcj¹ na urz¹dzon¹ przez Moskwê
blokadê trzech zachodnich stref okupacyjnych Berlina. Bez wsparcia
3) Fragment pkt. 5 uzgodnionej przez rz¹dy Wielkiej Brytanii, Francji i Stanów Zjednoczonych
odpowiedzi udzielonej rz¹dowi sowieckiemu na jego notê z 31 marca 1954 roku, (t³umaczenie auto-
ra), http://www.nato.int/60years/doc/5-Soviet-Union-s-request-to-join%20NATO/RDC(54)215-BIL.
pdf
19
amerykañskiego, skutkuj¹cego utworzeniem mostu powietrznego, za
pomoc¹ którego Berliñczycy byli zaopatrywani we wszystkie œrodki
potrzebne do ¿ycia, nie uda³oby siê zneutralizowaæ sowieckiej akcji.
Kolejny raz okaza³o siê, jak wa¿ny dla Europy jest sojusznik zza oceanu
i transatlantycka solidarnoϾ. .
Zamiast sukcesu brutalnej interwencji sowieckiej – triumf wspó³-
pracy atlantyckiej. Mo¿na œmia³o przyznaæ Moskwie czêœæ tantiem
autorskich za pomys³ stworzenia NATO Moskwie. W miejsce dezinte-
gracji Zachodu – powstanie Republiki Federalnej Niemiec na terytorium
dotychczasowych trzech stref okupacyjnych i 12 podpisów pod Trakta-
tem Waszyngtoñskim, które powo³ywa³y NATO. Nie takich efektów
blokady Berlina oczekiwano na Kremlu. Dowodem frustracji by³o za-
cieœnienie kontroli stref zachodnich prowadz¹ce do budowy muru ber-
liñskiego – symbolu agresji i opresji sowieckiej w Europie.
Na prze³omie lat 40. i 50. XX wieku wycieñczone i znu¿one wojn¹
kraje europejskie zdawa³y sobie sprawê, ¿e jedynym sposobem neutrali-
zacji zagro¿enia komunistyczn¹ agresj¹ jest utrwalenie obecnoœci mili-
tarnej Stanów Zjednoczonych na Starym Kontynencie. Antysowieckie
ostrze „doktryny Trumana” by³o kluczowym orê¿em w arsenale pow-
staj¹cego NATO. Tylko Amerykanie dysponowali bowiem potêg¹ mili-
tarn¹ porównywaln¹ z sowieck¹ i nie wahali siê jej u¿yæ, choæby dla
demonstracji si³y. To za³o¿enie podzielane wspólnie przez wszystkich
cz³onków Sojuszu pozwoli³o oprzeæ siê groŸbie komunistycznej napaœci
przez ca³y okres trwania zimnej wojny. .
W 1989 roku pierwsze czêœciowo wolne wybory w Polsce i przemia-
ny w pozosta³ych krajach Europy Œrodkowej, zdominowanej dot¹d przez
Moskwê, a w koñcu upadek Zwi¹zku Sowieckiego, przypieczêtowa³y
sukces NATO. Sojusz wygra³ wojnê – ca³e szczêœcie dla Europy i œwiata,
20
BEZPIECZEÑSTWO NARODOWE III - 2009/11
649373322.003.png
¿e by³a ona tylko zimn¹. Przez ca³y okres konfrontacji organizacja nie
zosta³a zmuszona do u¿ycia si³y militarnej, by broniæ terytorium pañstw
cz³onkowskich. Liczne kryzysy na linii Wschód – Zachód powodowa³y
jednak, ¿e stan alarmowy niejednokrotnie rujnowa³ nerwy polityków,
wojskowych czy zwyk³ych obywateli. .
Czy zatem dziœ przyczyny, dla których powsta³ Sojusz, s¹ nieaktual-
ne? OdpowiedŸ jest oczywista i brzmi: nie. Spoiwem ³¹cz¹cym narody
Zachodu pozostaj¹ liczne zwi¹zki oparte na wzajemnym zaufaniu,
ale przede wszystkim wspólnie wyznawane zasady wolnoœci indywidu-
alnej i rz¹dów prawa. Jako taka zbiorowoœæ, NATO daje odpowiedŸ na
niezmiennie obecne wokó³ pañstw cz³onkowskich i szerzej – w ca³ym
œwiecie – anty zasady nieliczenia siê z wolnoœci¹ jednostki i rz¹dów bez-
prawia: przemocy wobec jednostek i pañstw, braku poszanowania dla
miêdzynarodowego porz¹dku prawnego i agresywnego podboju metoda-
mi wojskowymi i niewojskowymi, np. poprzez moderowan¹ politycznie
ekspansjê gospodarcz¹. .
NATO UTO¯SAMIONE Z ATUTAMI ZACHODU
Zasady fundamentalne dla Sojuszu potrafi³y i nadal s¹
w stanie przezwyciê¿aæ narodowe antagonizmy i partykula-
ryzm interesów . Najlepszym tego dowodem by³o przyst¹pienie do
NATO w 1952 roku zwaœnionej Grecji i Turcji. Równie¿ cz³onkostwo
Republiki Federalnej Niemiec – od 1955 roku – przyczyni³o siê do stabi-
lizacji sytuacji na kontynencie i z perspektywy czasu mo¿na postawiæ
tezê, ¿e bez akcesji RFN do NATO nie by³oby pokojowego zjednoczenia
Niemiec. Charakterystyczne w dziejach Sojuszu jest to, ¿e ka¿de rozsze-
rzenie by³o odbierane przez zewnêtrznych przeciwników, a z czasem
tak¿e wewnêtrznych krytyków tego procesu, jako dzia³anie wymierzone
21
Zgłoś jeśli naruszono regulamin