Cześć i dynamit.pdf

Cześć i dynamit

Idą faszyści, Wiodą natarcie

marokańskimi batalionami.

Madryt czerwony walczy zażarcie.

Pięść podniesiona. Cześć i dynamit!

Znaczy to: godność, znaczy to: siła,

ta, która w gruzy wali starzyznę.

Pięść zaciśnięta, aby zabiła.

Pięść podniesiona w boju z faszyzmem.

Rwą się pociski ponad Madrytem.

Czerwień republik krwią się zabarwia.

Cześć i dynamit! Chwała zabitym!

Broni walczącym! Arriba parias...

Idą giserzy, tkacze, górnicy,

chłopi Kastylii i Katalonii,

bronić warsztatu, bronić ulicy.

Bój to śmiertelny, bój za miliony.

Ci, co nie będą niewolnikami,

idą cię bronić, ziemio hiszpańska,

abyś nie była, jak przed wiekami,

znowu królewska, księża i pańska.

Broni się Madryt, krwawy i piękny.

Trwa Guadarrama. Trwa Somosierra.

Proletariusze już nie uklękną,

oni umieją stojąc umierać.

O przyjaciele! Dzieją się dzieje.

Walka za nami. Walka przed nami.

Ja chcę wam rzucić za Pireneje

serce poety: cześć i dynamit!