2011_5.pdf

5/2011 DP .

Rok założenia 1988

ISSN 1899‑8143

Rok założenia 1988

ISSN 1899‑8143

Świadectwo

etiopskieGo

ewanGelisty

Świadectwo

etiopskieGo

ewanGelisty

pamiętajmy o głodnych

oddawaj Bogu, co jest Boże

Miłość, bojaźń i posłuszeństwo

oddawaj Bogu, co jest Boże

Miłość, bojaźń i posłuszeństwo

„Droga, Prawda, Życie” jest czasopismem chrześcijańskim, propagującym Dobrą Nowinę

o zbawieniu w Jezusie Chrystusie oraz wskazującym wzory chrześcijańskiego życia

„Droga, Prawda, Życie” jest czasopismem chrześcijańskim, propagującym Dobrą Nowinę

o zbawieniu w Jezusie Chrystusie oraz wskazującym wzory chrześcijańskiego życia

Pastor David Busobosi

z Ugandy wraz

z tłumaczem

Piotrem Wąsowskim

Wspólne zdjęcie kłodzkiego Zboru

z gośćmi z misji w Ugandzie

Litewski chór dziecięcy „Valio”

podczas koncertu ewangelizacyjnego

Muzycy z zespołu „Valio”

Czas wieczornej społeczności

Wspólna rozważanie

Słowa Bożego

Usługa uczestników zjazdu

na niedzielnym nabożeństwie

Wspólne zdjęcie uczestników

Zachodnia Uganda, 2010 rok. Fot H.P. Wąsowscy

Pamiętajmy o głodnych

Andrzej Poręba

Na oczach świata rozgrywa się wielki dramat. W Somalii,

Kenii i Etiopii głodują miliony ludzi; klęska głodu grozi

łącznie kilkunastu milionom mieszkańców Rogu Afryki.

Największa od ponad 60 lat susza sprawiła, że pozbawione

środków do życia rodziny opuściły swoje domy i ruszyły

pieszo w poszukiwaniu pomocy. Celem ich wędrówki są

przepełnione obozy dla uchodźców. W niektórych liczba

osób sięga pół miliona. Media donoszą o tragedii wielu

rodzin, opisując śmierć tysięcy głodnych ludzi, w więk-

szości dzieci.

Ta niewyobrażalna tragedia obnaża słabości i grze-

chy współczesnej ludzkości. Na wojny i podboje kosmosu

wydaje się miliardy dolarów, a obok z głodu umierają

ludzie. Są kraje bardzo bogate i ludzie bardzo zasobni we

wszelkie dobra, skupieni na zaspokajaniu tylko własnych

potrzeb. Z jednej strony ludzie potraią się bawić konkur-

sami jedzenia różnych potraw, co jest najzwyklejszym ob-

żarstwem i lekceważeniem Bożego daru, z drugiej strony

matki z wyciągniętymi błagalnie rękami żebrzą o pomoc

dla swych rodzin, by uchronić je od śmierci głodowej.

W hiszpańskim miasteczku Buñol niedaleko Walencji ob-

chodzone jest Święto Pomidora – La Tomatina. Co roku,

w ostatnią środę sierpnia, zjeżdżają tu tłumy turystów,

aby stoczyć z miejscowymi największą na świecie bitwę

na pomidory. Ta czerwona wojna przyciągnęła w zeszłym

roku do miasta aż 60 tysięcy ludzi, którzy obrzucali się 130

tonami pomidorów! Niepojęte marnotrawstwo!

Nie potraię zrozumieć tych ludzi, którzy nie docenia-

jąc Bożego daru, zostawiają na talerzach ledwo zaczęte

potrawy. Tym bardziej należy je szanować, wiedząc, że

zostały poświęcone przez modlitwę. W miastach w więk-

szości traiają do śmietników, na wioskach jest nieco ina-

czej, bo można resztkami dokarmić bydło czy ptactwo

domowe. Nierzadko też można zauważyć leżący na ulicy

miasta czy na śmietniku chleb. Z jednej strony widzimy

więc obżarstwo, marnotrawstwo i lekceważenie Bożego

daru, a z drugiej rozpaczliwe poszukiwanie resztek je-

dzenia na drogach i śmietniskach i racjonowanie wody

donoszonej wiele kilometrów każdego dnia.

Jakże powinniśmy dziękować Bogu, że w naszym kra-

ju nie cierpimy takiego głodu jak mieszkańcy rozległych

obszarów Afryki! Mamy wszystkiego pod dostatkiem.

Pokolenie naszych ojców czy dziadków mogłoby coś po-

wiedzieć na temat biedy, gdy skórka suchego chleba sma-

kowała jak najlepszy rarytas, a zupy gotowano z pokrzywy

i obierek kartoli. Obecnie bardzo rzadko się zdarza, by

głodne dziecko położyło się spać, podczas gdy w tamtym

zakątku świata zdarza się, że w jednej rodzinie umiera

po kilkoro dzieci. Czytałem o przypadku kobiety, która

w ciągu jednego dnia straciła czwórkę swoich dzieci, pa-

trząc bezsilnie na ich gasnące oczy. Wspominam o tym,

aby zachęcić Cię, drogi Czytelniku, do służby miłosierdzia,

a więc wspierania materialnego potrzebujących zgodnie

z zasadą biblijną: Przeto, póki czas mamy, dobrze czyńmy

wszystkim, a najwięcej domownikom wiary (Gal. 6, 10).

Apostoł Paweł tak pisał do Zboru Pańskiego w mieście

Korynt o angażowaniu się w służbę miłosierdzia: Każdy,

tak jak sobie postanowił w sercu, nie z żalem albo z przy‑

musu; gdyż ochotnego dawcę Bóg miłuje. A władny jest Bóg

udzielić wam obicie wszelkiej łaski, abyście, mając zawsze

wszystkiego pod dostatkiem, mogli hojnie łożyć na wszelką

dobrą sprawę, jak napisano: Szczodrze rozdaje, udziela

ubogim, sprawiedliwość jego trwa na wieki. A Ten, który

daje ziarno siewcy i chleb na pokarm, da i pomnoży zasiew

wasz, i przysporzy owoców sprawiedliwości waszej; a tak

ubogaceni we wszystko będziecie mogli okazywać wszelką

szczodrobliwość, która za naszym przyczynieniem pobu‑

dza do dziękczynienia Bogu. Bo sprawowanie tej służby nie

tylko wypełnia braki u świętych, lecz wydaje też obity plon

w licznych dziękczynieniach, składanych Bogu (II Kor. 9,

7–12). Zachęcam również do wdzięczności, jaką winniśmy

wyrażać niebiańskiemu Ojcu za wszystko, czym łaskawie

nas obdarza: Boska Jego moc obdarowała nas wszystkim,

co jest potrzebne do życia i pobożności (II Piotra 1, 3a).

Pamiętajmy też o właściwym wychowaniu dzieci w tej

chrześcijańskiej wrażliwości na potrzeby bliźnich. Niech

rodzice i dziadkowie uczą najmłodszych szacunku dla

chleba i każdego daru, jaki pojawia się na naszych sto-

łach. Niech czynią to słowem i przykładem swego życia,

a chwała i wdzięczność, jak pisał apostoł Paweł, popłynie

z wielu serc do Boga. Pan Jezus, zapowiadając dzień sądu,

rzekł: Wtedy powie król tym po swojej prawicy: Pójdźcie,

błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygo‑

towane dla was od założenia świata. Albowiem łaknąłem,

a daliście mi jeść, pragnąłem, a daliście mi pić… (Mat. 25,

34–35a).

Spis treści

Pamiętajmy o głodnych .................................................................................... 3

Wiara...................................................................................................................4

Świadectwo etiopskiego ewangelisty Gebre Fogi.......................................... 5

Oddawaj Bogu, co jest Boże ............................................................................. 7

Miłość, bojaźń i posłuszeństwo ...................................................................... 9

Ojej, jeszcze nie wyszłaś za mąż?................................................................... 11

Zew miłości Dobrego Pasterza ......................................................................12

Releksje po szoku ........................................................................................... 15

Kobieta i anioł.................................................................................................. 16

Gdybyś Ty pierwej nie szedł za mną, Chryste… ......................................... 17

O Talmudzie..................................................................................................... 19

Zakończyć bieg jako zwycięzca .....................................................................20

Plotka ................................................................................................................ 33

Odszedł do wieczności brat Iwan Piotrowicz Fiedotow ............................ 35

Już odeszli.........................................................................................................36

Autorzy pieśni ze „Śpiewnika Pielgrzyma” ..............................................38

DPŻ

droga Prawda życie

dwumiesięcznik chrześcijański

ISSN 1899–8143, nakład 500 egz.

Rada Redakcyjna:

Roman Jawdyk (roman.jawdyk@interia.pl) ,

Andrzej Nazimek (zimeryt@interia.pl) ,

Andrzej Poręba (pandre@poczta.onet.pl)

RedaktoR naczelny:

Andrzej Poręba

RedaktoR WydanIa:

Jan Stypuła (jan.stypula@chwz.com.pl)

WydaWca:

Chrześcijańska Wspólnota

Zielonoświątkowa,

ul. Sudecka 3, 59–220 Legnica

adRes RedakcjI:

ul. Czechowa 1,

41–807 Zabrze

PRojekt okładkI:

Robert Bartlewski (robert@bartlewski.pl)

Wkładka dla dzIecI:

Marek Nowak (keramnn@wp.pl)

Wkładka dla MłodzIeży:

Jarosław Domieniuk (jarosław.domieniuk@chwz.com.pl)

dzIał „z życIa WsPólnoty”:

Dawid Dragan (pentekost@o2.pl)

skład I łaManIe:

Andrzej Gocyła

koMPuteRoPIsanIe:

Mirosława Poręba (mirpor@onet.pl) ,

Andrzej Flis (anli@vp.pl)

Redakcja tekstu:

Andrzej Poręba, Małgorzata Kubacka,

Joanna Domieniuk , Anna Kwiatkowska

zdjęcIe na okładce:

Stanisław Królikowski

cena PRenuMeRaty:

Prenumerata roczna wynosi 30,00 zł,

cena jednego egzemplarza 5,00 zł.

Poczta e–MaIl:

dpz@chwz.com.pl

InteRnetoWe aRchIWuM:

Tadeusz Moś (tadeuszm@autograf.pl)

Archiwum: http://dpz.chwz.com.pl

Dział młodzieżowy

V Obóz Młodzieżowy w Świebodzinie .............................................. 21

II Zjazd Studentów oraz Młodzieży Pracującej w Kłodzku ............22

X Obóz dla Gimnazjalistów – Wisła 2011 .........................................24

Świadectwo gimnazjalisty ...................................................................24

Z życia Wspólnoty

Legnicka młodzież dla Jezusa… i dla Legnicy!.................................20

Chrzest wiary w Lubsku ...................................................................... 25

Chrzest wiary w Olsztynie i w Gołdapi ............................................. 25

Chrzest wiary w Legnicy .....................................................................26

Ewangelizacyjny sierpień .................................................................... 27

Konkurs Wiedzy Biblijnej 2011 ..........................................................29

Spotkanie młodzieży śląskiej ..............................................................30

Koncert chóru dziecięcego „Valio” w Kłodzku.................................30

Odwiedziny pastora Davida Busobosi z Ugandy.............................. 31

Nowy budynek Zboru w Gdańsku ..................................................... 31

Od wielu lat jeździmy na kolonie… ...................................................32

Wspomnienia z I turnusu kolonii w Świebodzinie...........................34

Kopiowanie i powielanie dozwolone pod warunkiem dru-

ku tekstu w całości z podaniem tytułu oraz numeru pisma.

Wiara

Danuta Kebede

WIeRzyMy W:

Jedynego Wszechmogącego Boga: Ojca, Syna

i Ducha Świętego.

Pismo Święte jako Słowo Boże, natchnione przez

Ducha Świętego, jako najwyższy autorytet w spra-

wach: prawdy, wiary i życia chrześcijańskiego.

Wierzyć – to z zamkniętymi oczyma Cię widzieć, Panie.

Wierzyć – to iść za Tobą, nie znając drogi.

Wierzyć – to mówić „dziękuję”, zanim się poprosi.

Wierzę, że Jesteś,

że słyszysz,

że widzisz,

że Jesteś gotowy,

że się uśmiechasz,

że wyciągasz ramiona,

że kochasz –

Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który przyszedł

w ciele na ten świat rodząc się z Marii Panny, jako

jedynego Pośrednika i Orędownika, zbawiającego

grzeszników dzięki swej męczeńskiej śmierci i zmar-

twychwstaniu.

Zbawienie z łaski przez wiarę jako dar Bożej

miłości. Wiara w Jezusa Chrystusa jest całkowitym

zaufaniem Bogu i potwierdzona zostaje dobrymi

uczynkami wypływającymi z tej wiary. Taka wiara

jest czynna w miłości.

Nowonarodzenie z wody i Ducha, jako bezwzględny

warunek wejścia do Królestwa Bożego.

chociaż ja sama

jestem pełna wątpliwości…

Dlatego dziękuję, że moją ufność

mogę złożyć na Twoich Ojcowskich ramionach,

bo wierzyć, że naprawdę wierzę,

to dla mnie za trudne, Panie.

Chrzest Duchem Świętym, w Jego prowadzenie

i dary (charyzmaty).

Konieczność przyjęcia chrztu wodnego przez

zanurzenie, Wieczerzy Pańskiej pod postacią chleba

i wina wraz z umywaniem nóg.

Kościół jako ciało Jezusa Chrystusa, którego głową

i budowniczym jest Jezus Chrystus.

Powszechne zmartwychwstanie wszystkich ludzi

i sąd Boży oraz życie wieczne zbawionych i wieczne

potępienie niezbawionych.

ver. 20110411

Świadectwo etiopskiego ewangelisty

Gebre Fogi

Ja, kaznodzieja Gebre Fogi, przyjąłem Jezusa Chrystusa

jako swego Zbawiciela w 1982 roku (według kalendarza

etiopskiego), 25 dnia ostatniego miesiąca. Dwa dni póź-

niej odszedłem od Pana i było tak przez cztery miesiące,

aż do 1983 roku. Pan Bóg objawił mi się wtedy we śnie

i sprawił, że powróciłem do Niego. Stało się tak dlatego,

że pewien brat z wielką miłością Chrystusową modlił

się za mną. To wszystko działo się po ukończeniu prze-

ze mnie szkoły średniej. W Zborze bracia przeznaczeni

do nauczania początkujących wierzących przygotowali

mnie do chrztu wodnego. Po chrzcie byłem już członkiem

Zboru i zacząłem uczęszczać na modlitwy w grupie wsta-

wienniczej. Pan poprowadził mnie i zacząłem usługiwać

jako ewangelista.

Odkąd przyjąłem Pana Jezusa, szukałem pracy pań-

stwowej, bo największym moim problemem w pełnieniu

służby dla Pana był brak jedzenia i odzieży. Pamiętam

tygodniową głodówkę z powodu braku jedzenia – jednak

było to dobre dla mojego wzrostu duchowego. W tamtym

czasie, gdy byłem pewnego dnia w mieście, rozpadły mi

się buty. Ponieważ musiałem wrócić do domu, to – będąc

bardzo chorym – przez 15 dni chodziłem w klapkach. Pan

Bóg sprawił wtedy, że pewna osoba z Addis Abeby od-

wiedziła nas i podarowała mi nowe buty. Również z ubra-

niami miałem problem, ale Bóg ratował mnie, używając

pewnego brata. Ten brat też nie miał pracy, ale dzielił się

ze mną tym, co miał. Teraz ten brat mieszka w Stanach

i dawno nie widzieliśmy się.

Pewnego dnia, wdrapując się na ciężarówkę w dro-

dze powrotnej ze wsi, podarłem moje jedyne spodnie,

co bardzo mnie zasmuciło. Te spodnie bardzo brzydko

wyglądały i prosiłem Boga, żebym nie musiał usługiwać

Słowem w Zborze, żeby nie było widać tego rozdarcia.

Mając 20 birr (około 6 zł), szukałem na targu spodni, ale

nie mogłem znaleźć. Byłem w trudnej sytuacji i wtedy

jeden z moich kolegów podarował mi spodnie. W Jimma

i okolicy, głosząc Ewangelię farmerom, miałem problem

z głodem, z pokonywaniem dużych odległości pieszo

i z pchłami. Bóg mi świadkiem, z powodu pcheł nie spa-

łem nocami, bo do spania miałem zapchlone skóry i siano.

Z powodu ukąszeń bolało mnie całe ciało. Chwała Bogu,

że wytrwałem w tej służbie ewangelisty do dziś. Chwała

Bogu, że jestem i żyję, i że w tej chwili jestem oddany

w służbę Jemu.

Obecnie mieszkam w mieście Bonga, mam pracę

w Zborze – usługuję Słowem Bożym w Bonga i w regionie

Kefa – i też nie jest mi łatwo. Jestem żonaty, mam kochaną

żonę i trzynastomiesięczne bliźniaki. Teraz jest mi ciężko

utrzymać rodzinę, bo życie tu jest bardzo drogie. Trwamy

z żoną w modlitwie. Z powodu braku pieniędzy jestem

zmuszony chodzić do lasu i zbierać drewno, żeby mieć

czym palić w piecu. Takie za-

chowanie nie jest odpowied-

nie, staram się, żeby ludzie

mnie nie widzieli i chodzę

tam wtedy, kiedy pada deszcz

i jest błoto. Jednak dzięki

temu oszczędzam na mleko

dla dzieci – Zbór o tym nie

wie. W ten sposób próbuję

przezwyciężyć problemy, co

zabiera mi dużo czasu i nie

mogę zupełnie oddać się gło-

szeniu Ewangelii i czytaniu

Biblii.

Pojawił się też inny prob-

lem związany z moimi dzieć-

mi. Kiedy one lub żona cho-

rują, nie mamy pieniędzy na

lekarstwa. Jeśli kupię leki,

brakuje pieniędzy na jedze-

nie i musimy głodować. Ni-

komu o tych problemach nie

mówimy. Ale kiedy trwamy

w modlitwie, to widzimy, jak Bóg posługuje się sąsiada-

mi. Czasami są bardzo trudne chwile, wtedy pożyczamy

jedzenie ze sklepu i gdy dostaję wypłatę ze Zboru, oddaję

należności. W tej chwili jestem dłużny 622 birry. Liczę

na Boga, że kiedyś będę miał te pieniądze, że będę mógł

je oddać.

Dom, w którym mieszkamy, jest w krytycznym sta-

nie. Robaki przegryzły drewno, dach ma dziury i ledwo

ten dom stoi. Drzwi i okien nie idzie otwierać. Glina ze

ścian zaczyna odpadać, więc kiedy pada i wieje silny wiatr,

martwimy się, czy dom wytrzyma. Chwała Bogu, że On

nas chroni. Nasz Zbór nie ma funduszy, żeby wyremon-

tować to mieszkanie, a nas nie stać na wynajęcie dobrego

mieszkania. Jest to dla nas poważny problem i dlatego

prosimy o modlitwę za nami w tej sprawie. W tej chwili

jesteśmy z żoną w rozłące, bo ona jest z dziećmi u swoich

rodziców, żeby mieć jak się utrzymać. Pojechaliśmy do

nich, szukając pomocy, na podróż wydaliśmy ostatnie

pieniądze i nie mieliśmy za co wszyscy wrócić.

Apostoł Paweł w Liście do Filipian mówi o tym, że

w Chrystusie wszystko jest możliwe: A nie mówię tego

z powodu niedostatku, bo nauczyłem się przestawać na

tym, co mam. Umiem się ograniczyć, umiem też żyć w ob‑

itości; wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony; umiem

być nasycony, jak i głód cierpieć, obitować i znosić nie‑

dostatek. Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia,

w Chrystusie (Fil. 4, 11–13) – więc prosimy Pana, aby po-

mógł nam wytrwać . Ludzie w Zborze nie dają kolekty,

Kaznodzieja Gebre Fogi z Etiopii

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: