Krishna Dharma - Mahabharata.pdf

(4027 KB) Pobierz
Mahabarata: wybor opowieœci, i inne
Mahabharata
opowiada
Barbara Mikołajewska
Księga I (opowieści I-XI)
Opow. I: Rytualna masakra wężw krla Dźanamedźaja
Opow. II: Dynastia księżycowa
Opow. III: Grzech krla Mahabisy
Opow. IV: Ziarna namiętności
Opow. V: Płonący pałac Pandaww
Opow. VI: Narodziny pięknej Draupadi
Opow. VII: Obrona przed skutkami żądzy i gniewu
Opow. VIII: Pięciu mężw Draupadi
Opow. IX: Zdobycie władzy przez Krla Prawa
Opow. X: Obrona przed skłcającą erotyczną miłością
Opow. XI: Walka z bogami o las Khandawra
Księga II (opowieści XII-XVI)
Opow. XII: Budowanie Imperium Krla Prawa
Opow. XIII: Zadedykowanie ofiary koronacyjnej Krisznie
Opow. XIV: Upadek Krla Prawa
Opow. XV: Triumf żądzy i przemocy
Opow. XVI: Zapowiedź zagłady Bharatw
Księga III (opowieści XVII-XX)
Opow. XVII: Poszukiwanie spokoju umysłu
Opow. XVIII: Wyjaśnienie nieobecności Kriszny podczas gry w kości
Opow. XIX: Powstrzymywanie gniewu i gotowość do ofiar w imię wierności
Prawu
Opow. XX: Bogowie oddają umartwiającemu się Ardżunie swoją broń i czy-
nią z niego wojownika we własnej sprawie
2
11933610.001.png
Księga I
Opowieść I:
Rytualna masakra wężw krla Dźanamedźaja
Spis treści
O bramini, wypowiedzcie się, abym mgł wystąpić przeciw złemu wężowi Takśakowi, ktry zabił mojego ojca.
Czy znacie rytuał, dzięki ktremu mgłbym wrzucić węża Takśaka i jego krewnych do płonącego Ognia? Po-
nieważ spalił on mojego ojca w Ogniu swego jadu, chcę spalić tego zbrodniczego węża w Ogniu Ofiarnym .
1. Przekleństwo suki Saramy
Pewnego dnia, gdy krl rodu Kuru Dźanamedźaja uczestniczył wraz z trjką swych braci w
przeciągającym się ofiarniczym rytuale na polach Kurukszetry, pojawił się tam pies, syn suki Saramy,
wysłanniczki krla bogw Indry, ktrego trzej bracia krla Dźanamedźaja złapali i brutalnie pobili. Po-
bity pies, boleśnie skowycząc, pobiegł do swej matki, lamentując, że został pobity, choć nie zbliżył się
do ofiarnego zwierzęcia i tym bardziej go nie polizał. Został ukarany zanim złamał Prawo i popełnił
przestępstwo. Słysząc to, suka Sarama udała się na pola Kurukszetry, gdzie rytuał ofiarniczy jeszcze się
nie skończył, i zwracając się gniewnie do krla Dźanamedźaja, rzuciła nań przekleństwo, mwiąc: ÐPo-
nieważ mj syn został pobity, choć nie zrobił nic złego, przeto i tobie, o krlu, przytrafi się nieszczęście
bez przyczynyÑ.
Po zakończeniu ofiarniczego rytuału, krl Dźanamedźaja, zaniepokojony przekleństwem suki
Saramy, wrcił do Hastinapura i zajął się poszukiwaniem duchownego, ktry przy pomocy swych mo-
cy duchowych potrafiłby przeciwdziałać skutkom popełnionego przez niego zła. I znalazł go w samot-
nej pustelni proroka Śrutaśrawasa, gdzie pewnego dnia dotarł, polując w swych lasach na jelenia. Zoba-
3
11933610.002.png
czył tam bowiem proroka Somaśwarasa, syna proroka Śrutaśrawasa i zapragnął mieć go za swego du-
chownego.
Zwrcił się więc z uprzejmą prośbą do proroka Śrutaśrawasa, aby zgodził się na oddanie mu
swego syna na nauczyciela, na co prorok odpowiedział, iż nie ma nic przeciw temu, jeżeli krl zaakcep-
tuje fakt, że syn ten został poczęty dzięki sile jego ascetyzmu i narodził się z węża, ktry wchłonął jego
nasienie. Jako pł-wąż i pł-człowiek syn ten posiada ogromne moce duchowe i potrafi zneutralizować
skutki wszelkiego zła za wyjątkiem grzechu przeciw Najwyższemu Bogowi. Poza tym syn ten złożył
przysięgę, że odda braminom wszystko, co jest w jego posiadaniu, jeżeli zostanie o to poproszony.
Krl bez wahania wszystko to zaakceptował i powierzył prorokowi Somaśwarasowi funkcję
swego nauczyciela, o czym też natychmiast poinformował swoich trzech braci Śrutasenę, Ugrasenę i
Bhimasenę. Nakazawszy swym braciom, aby byli posłuszni wszystkiemu, co jego nowo wybrany du-
chowny nakaże, krl sam udał się na podbj Takszasila.
2. Bramin Utanka szuka zemsty na krlu wężw Takśaku
Gdy krl Dźanamedźaja wrcił do Hastinapura z udanego podboju Takszasila i siedział w oto-
czeniu swych doradcw, na dwr przybył bramin Utanka, aby prosić krla o pomoc w realizacji swej
zemsty na krlu wężw Takśaku.
Utanka był uczniem proroka Wedy, ktry był rwnież nauczycielem wojownikw ( kszatryjw ),
takich jak krl Dźanamedźaja i krl Pausja. Zwykle bramińscy nauczyciele poddawali swych bramiń-
skich uczniw ciężkim prbom, ćwicząc ich w całkowitym posłuszeństwie nawet za cenę samo-
poświęcenia. Jednakże bramin Weda, choć sam musiał przejść ciężką prbę, aby otrzymać od swego
nauczyciela dar pełnej wiedzy, był dla swych uczniw litościwy i nigdy nie zwracał się do nich ze sło-
wami nakazującymi posłuszeństwo.
Pewnego dnia, gdy bramin Weda wybierał się z wizytą do pałacu jednego ze swych krlew-
skich uczniw i opiekunw, rzekł do swego ucznia bramina Utanki: áO uczniu, powierzam ci opiekę
nad moim domem. Dbaj więc o to, aby niczego w nim nie zabrakłoÑ.
Gdy nieobecność Wedy się przedłużała, żona Wedy zwrciła się do Utanki z prośbą o zastąpie-
nie Wedy w jego małżeńskich obowiązkach. Utanka jednakże odmwił, twierdząc, że takie zachowanie
byłoby przestępstwem. Jego nauczyciel zalecił mu opiekę nad jego domem, ale nie za cenę przestęp-
stwa. Po swym powrocie Weda pochwalił swego ucznia Utankę i będąc z niego zadowolony, rzekł: áO
uczniu, byłeś mi posłuszny w granicach zgodnych z Prawem. W rezultacie twego zachowania zawiąza-
ła się między nami nić sympatii. Uznaję, że zakończyłeś swoją naukę i możesz odejść, licząc w życiu
na całkowite powodzenieÑ.
Słysząc to, Utanka zapytał swego nauczyciela, zgodnie ze zwyczajem, jakiej zapłaty życzy on
sobie za daną mu wiedzę. Weda jednakże sam nie potrafił sformułować swego życzenia i odesłał Utan-
kę do swej żony, ktra poprosiła go o udanie się do pałacu krla Pausji i przyniesienie jej kolczykw,
4
ktre nosi krla Pausji żona, aby mogły zdobić jej uszy, gdy za cztery dni będzie gościła braminw w
związku ze zbliżającą się uroczystością.
W drodze do krla Pausji Utanka spotkał olbrzymiego byka, na ktrym siedział olbrzymi czło-
wiek. Był to naprawdę krl wężw Airawata, wąż demon, ktry przybrał formę byka ujeżdżany przez
samego krla bogw Indrę. Indra nakazał Utance jeść łajno byka, i gdy Utanka odmwił, Indra nakazał
Utance podążać śladem swego nauczyciela, mwiąc, że w swoim czasie jego nauczyciel Weda jadł łaj-
no. Słowa te przekonały Utankę i zjadł on łajno byka, ktre, jak się potem okazało, było naprawdę elik-
sirem nieśmiertelności.
Gdy Utanka spotkał wreszcie krla Pausję, wyjaśnił, że przychodzi do niego jak żebrak, aby
prosić go o kolczyki jego żony, gdyż chce je oddać żonie swego nauczyciela bramina Wedy i w ten
sposb zapłacić braminowi za otrzymaną wiedzę. Słysząc to, krl Pausja wysłał Utankę do kwater ko-
biet z poleceniem, aby sam poprosił jego żonę o kolczyki.
Utanka udał się więc do kwater kobiet, lecz nie mgł nigdzie znaleźć żony krla. Gdy go o tym
poinformował, Pausja rzekł: áO braminie, musisz być zanieczyszczony, gdyż tylko ci, ktrzy są
oczyszczeni mogą widzieć moją wierną żonęÑ. Utanka rzekł: áO krlu, to prawda jestem zanieczysz-
czony, gdyż spacerując po jedzeniu, popijałemÑ. Pausja rzekł: áO braminie, nie należy popijać, gdy się
spaceruje lub stoiÑ.
Utanka wykonał więc oczyszczający rytuał i gdy ponownie wkroczył do damskich kwater, uda-
ło mu się dostrzec żonę krla Pausji, ktra zgodziła się oddać mu swe kolczyki, lecz ostrzegła go, że
krl wężw Takśaka chce mieć te kolczyki, a więc Utanka powinien być bardzo ostrożny, niosąc je dla
żony swego nauczyciela. Utanka uspokoił ją, zapewniając, że Takśaka nie jest w stanie go pokonać.
Utanka był gotw wyruszyć w drogę powrotną, lecz krl Pausja zatrzymał go, chcąc go uhono-
rować uroczystym posiłkiem, odprawiając ceremonię poświęconą umarłym przodkom ( śraddha ). Utan-
ka jednakże odpowiedział, że wolałby zostać nakarmiony szybko sporządzonym posiłkiem, gdyż zależy
mu na tym, by wrcić do swego nauczyciela na czas i krl Pausja przychylił się do jego prośby.
Gdy przyniesiono mu posiłek, Utanka stwierdził, że zaoferowane mu jedzenie jest zanieczysz-
czone i zimne i urażony rzucił na krla klątwę oślepnięcia. Krl, słysząc to, rozgniewał się i rzekł, że
Utanka sam zanieczyścił oczyszczone jedzenie i rzucił na Utankę klątwę bezpłodności. Jednakże chwilę
pźniej po dokładnym zbadaniu jedzenia, krl Pausja doszedł do wniosku, że faktycznie posiłek był za-
nieczyszczony przez włos jego kucharki. Po przyznaniu się do błędu poprosił Utankę o wycofanie klą-
twy. Bramin jednakże nie chciał klątwy wycofać, lecz ją zneutralizował obietnicą, że krl odzyska
wzrok i poprosił w zamian, aby krl wycofał swoją klątwę. Krl Pausja nie chciał się zgodzić i ww-
czas Utanka odkrył, że klątwa Pausji była nieważna, gdyż dotyczyła oskarżenia Utanki o zanieczysz-
czenie jedzenia, a tymczasem Pausja sam stwierdził, że jedzenie było zanieczyszczone przez jego ku-
charkę. Rzekłszy to bramin Utanka zabrał kolczyki i wyruszył w drogę powrotną.
Po drodze Utanka zobaczył pojawiającego się i znikającego nagiego żebraka. Ponieważ widok
ten zanieczyszczał Utankę, położył on kolczyki na ziemi i zanurzył się w oczyszczającej go wodzie. W
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin