NIE CHCEMY KOMUNY.pdf

i Lwów odbijemy, odpoczniemy w Leningradzie, kołchozowym sadzie....

"NIE CHCEMY KOMUNY"

Słowa: ?

Nie chcemy komuny, nie chcemy i już !

Nie chcemy ni sierpa ni młota.

Za Katyń, za Grodno, za Wilno i Lwów

Zapłaci czerwona hołota. /bis/

Za mordy, za gwałty, cierpienia i łzy,

Za lata w niewoli spędzone,

Za fałsze, oszczerstwa i cyniczne gry

Nadzieje bestialsko zniszczone.

Od Jałty ten koszmar sowiecki już trwa

I z każdym wciąż rokiem narasta.

Nie lękaj się walki, w szeregu dziś stań -

Przed tobą czerwona hałastra.

Nie chcemy komuny, podnieśmy więc głos -

Nasz protest do Kremla już dotarł,

I weźmy w swe ręce nieszczęsny nasz los -

Niech zadrży czerwona hołota!

Choć w celach ponurych - nadzieja w nas tkwi -

Wolności uchylą się wrota.

Nadejdą dla WRONy ostatnie już dni

Zamilknie czerwona hołota.

Czas błędów, wypaczeń już znudził się nam -

Wymierzmy "sztywnemu", więc kopa,

Czas, Polsko wystawić rachunek swych ran,

Niech płaci czerwona hołota!

Nie chcemy komuny, nie chcemy i już !

Nie chcemy ni sierpa ni młota.

Za Katyń, za Grodno, za Wilno i Lwów

Zapłaci czerwona hołota. /bis/

Brak informacji na temat autora tekstu i autora malodii. Każego kto ich zna proszę o

kontakt

Nie chcemy komuny

Nie chcemy komuny, nie chcemy i już,

Nie chcemy ni sierpa ni młota,

Pomylił się Stalin, pomylił się wróg

- a z nim czerwona hołota

- za Sybir, za Katyń, za spaloną wieś

- odpłaci Akowska piechota

Za mordy, za gwałty, cierpienia i łzy.

Za lata w niewoli spędzone

Za fałsze, oszczerstwa i cyniczne gry,

Nadzieje bestialsko zniszczone...

(fragment partyzanckiej pieśni śpiewanej w latach 1944-1947 na melodię "Piechota,

piechota")

"HYMN SOLIDARNOŚCI"

Słowa: Jerzy Narbutt

Solidarni nasz jest ten dzień

A jutro jest nieznane,

lecz róbmy tak jak gdyby był nasz wiek,

pod wolny kraj spokojnie kłaść fundament.

A jeśli ktoś nasz polski dom podpali,

to każdy z nas gotowy musi być,

bo lepiej byśmy stojąc umierali

niż mamy klęcząc na kolanach żyć.

Solidarni nasz jest ten dzień,

połączymy się, bo jeden jest nasz cel !

Brak informacji na temat autora malodii. Każego kto ich zna proszę o kontakt.

"OJCZYZNO MA"

Poprzez kraj przeszedł okrzyk grobowy,

Kiedy kat podniósł znów krwawą dłoń,

Pozostały sieroty i wdowy,

Ojców, mężów nastąpił zgon.

R.: Ojczyzno ma,

Tyle razy we krwi skąpana,

Ach jak wielka dziś twoja rana,

Jakże długo cierpienie twe trwa.

Tyle razy pragnęłaś wolności,

Tyle razy gnębił ją kat,

Ale zawsze czynił to obcy,

A dziś brata zabija brat.

R.: Ojczyzno ma

Biały orzeł znów skrępowany,

Krwawy łańcuch zwisa u szpon,

Lecz już wkrótce zostanie zerwany,

Bo wolności uderzył dzwon.

R.: Ojczyzno ma

O Królowo Polskiej Korony,

Wolność, pokój, miłość racz dać,

Niech ten naród boleśnie dręczony,

Wiernie odtąd przy Tobie trwał.

R.: Ojczyzno ma

O, Matko ma Tyś Królową polskiego narodu,

Tyś wolnością w czasie niewoli,

I nadzieją, gdy w sercach jej brak!

R.: Ojczyzno ma

Pieśń śpiewana na mszach za Oczyznę w kościele św. Stanisława Kostki w

Warszawie prowadzonych po wprowadzeniu stanu wojennego przez śp. ks.

Jerzego Popiełuszkę, spopularyzowana przez pielgrzymkę warszawską na

Jasną Górę w 1983 i 1984 roku.Po zabójstwie ks. Jerzego Popiełuszki (19

X 1984 roku) przez funkcjonariuszy MSW stała się pieśnią powszechnie

śpiewaną na uroczystościach patriotyczno - religijnych. Tekst pieśni -

śpiewany dziś w wielu odmianach i stale wzbogacany o nowe strofy.

"MURY"

Jacek Kaczmarski

1978

On natchniony i młody był, ich nie policzyłby nikt

On im dodawał pieśnią sił, śpiewał, że blisko już świt

Świec tysiące palili mu, znad głów unosił się dym

Śpiewał, że czas, by runął mur, oni śpiewali wraz z nim

Wyrwij murom zęby krat

Zerwij kajdany, połam bat

A mury runą, runą, runą

I pogrzebią stary świat!

Wkrótce na pamięć znali pieśń i sama melodia bez słów

Niosła ze sobą starą treść, dreszcze na wskroś serc i dusz

Śpiewali wiec, klaskali w rytm, jak wystrzał poklask ich brzmiał

I ciążył łańcuch, zwlekał świt, on wciąż śpiewał i grał

Wyrwij murom zęby krat

Zerwij kajdany, połam bat

A mury runą, runą, runą

I pogrzebią stary świat!

Aż zobaczyli ilu ich, poczuli siłę i czas

I z pieśnią, że już blisko świt, szli ulicami miast

Zwalali pomniki i rwali bruk - Ten z nami! Ten przeciw nam!

Kto sam, ten nasz największy wróg! A śpiewak także był sam

Patrzył na równy tłumów marsz

Milczał wsłuchany w kroków huk

A mury rosły, rosły, rosły

Łańcuch kołysał się u nóg

Pieśń śpiewana przez autora na festiwalu piosenek zakazanych w Sopocie w sierpniu

1981 roku. Spopularyzowana w stanie wojennym - śpiewana m.in. przez internowanych i

skazanych więźniów politycznych. Polski tekst pieśni jest parafrazą słynnej pieśni Luisa

Llacha, pieśniarza katalońskiego walczącego z dyktaturą gen. Franco o niepodległość

swojego kraju (obecnie autonomiczny region Hiszpani, niegdyś suwerenne państwo).

Tekst Llacha w przekładzie polskim brzmi następująco (zobacz "Powściągliwość i Praca"

1985 r. nr 11/408):

Stary Siset kiedyś mówił mi

staliśmy w bramie był świt

gdy czekaliśmy na słońca wschód

i samochodów rósł szum.

Mówił: Czy muru nie widzisz?

wszystkich nas trzyma ten mur

gdy nie będziesz bronił się

nagrodzi nam każdą z dróg.

Gdy uderzymy runie mur

nie może przecież wiecznie trwać

na pewno runie, runie, rumie

nie pozostanie po nim ślad.

Jeśli uderzysz mocno tu

a ja uderzę mocno tam

na pewno runie, runie, runie

i wolny będzie każdy z nas.

Lecz minęło już wiele lat

Ręce mam starte do krwi

A kiedy czuję, że sił mi brak

Mur rośnie grubszy niż był.

Wiem już, że ledwie trzyma się

Leszcz ciężko ruszyć go stąd

Nawet, gdy czuję przypływ sił

Powtórz Ssiecie piśń swą.

Gdy uderzymy runie mur

Stary Siset nie mówi nie

Słowa porwał zły wiatr

Dokąd on jeden tylko wie

Ja w bramie tkwię cały czas.

I gdy przychodzą nowi wciąż

Słyszą jak rośnie mój głos

Śpiewam ostatnią Siseta pieśń

Tę której uczył nas on.

Gdy uderzymy runie mur

"Grudniowa Pieśń "

Słowa: Jan Kondrak

Szesnaście miesięcy już miało

Wyczekane dziecko wolności.

Kiedy katów rozkazy i czołgi

Dziecięce zgruchotały mu kości.

Trzynastego grudnia zaczęli

Twardogłowi Czerwoni żołdacy.

Wpierw zabrali rodakom Lecha

A Lechowi miliony braci.

Szesnastego padły pierwsze strzały.

Każdy strzał tysiąc serc w strzępy rwie.

Wszyscy wiedzą, że giną niewinni

A nikt nie wie ilu i gdzie.

Ech Moskwo, Moskwo pluskwo miast

Tańcz dalej wojennego marsza

Naszym matkom ojcom i tak

Łez i synów najlepszych wystarcza.

A widząc nasz hiobowy los

Upomni się i bóg i grom i echo.

Tarcze strachu kłamstwa zmiażdży głos.

Gdzie bracia Solidarność. Gdzie Lecho.

Judasz w masce rodaka

U wszystkich drzwi staje skrycie.

Kraty za naklejony plakat.

Kraty za swobodne życie.

Nasze ręce zbrojne w kajdany.

Mamy jeszcze modlitwę i pieśń.

Boże ratuj. Najlepsze twe dzieci

Pod twym niebem na mrozie mrą gdzieś.

Znów broczymy krwią pieśnią i żółcią.

Znów koszule ślubne na bandaże

Aż organy po katedrach umilkły.

Czarne twarze Kondukty Komisarze.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: