TMA Rozdział I odc 1-10.pdf

Take Me

Anywhere

Zabierz mnie gdziekolwiek

Rozdziaþ I

Chcę poczuć znów ciepła choć trochę

Odcinek 1

BPOV

Jest zimno. Nie wiem gdzie się znajduję. Ze wszystkich stron otacza mnie tylko ciemność i

cichy szelest wiatru. Rozglądam się na wszystkie strony, nagle z jednego z ciemnych

zakamarków wynurza się postać. Choć jest zamazana, mogę rozpoznać iż jest to sylwetka

dobrze zbudowanego mężczyzny. Idzie w moim kierunku. Bije od niego poświata, jego ciało

otacza aura. Gdy znajduje się metr przede mną wyciąga rękę w moim kierunku. Szybka

decyzja. Chwytam ją, a przez moje ciało przelewa się radość, że nie jestem już sama otoczona

ciemnościami …

Ciszę jakże spokojnego poranka przerywa moja dzwoniąca komórka. Z niechęcią otwieram

oczy w poszukiwaniu rzeczy odpowiedzialnej za wyrwanie mnie ze snu. Mój wzrok pada na

szafkę nocną, gdzie znajduję się sprawca. Niech to szlag! Zapomniałam o …

-Bello.- Rozległ się jakże znany mi głos w słuchawce.- Wiem, że są wakacje i wiem także, że

codziennie spędzamy czas w nocnych klubach wracając do domu o późnej godzinie. Ale czy

chociaż raz mogłabyś wstać na czas i przyjść do mnie o umówionej porze?! .- Łatwo mu

mówić, pewnie sam obudził się parę minut temu, w tym momencie siedzi z kawą i

papierosem, myśląc jakby mi tu uprzykrzyć życie. Wczoraj zostawił mnie samą w barze.

Pewnie miałabym mu to za złe, ale ma szczęście, że była ze mną Rosalie i Jasper. – Wiesz

Jacob… Masz rację dopiero co otworzyłam oczy i nie mam zamiaru zabawiać się w fast girl

także… miejmy nadzieję, że widzimy się o tej porze co zawsze. Cmoknęłam do słuchawki i

rzuciłam telefon na łóżko. Z westchnieniem popatrzyłam na stan mojego pokoju.

Cholera jasna. Co za syf. Zupełnie jakby tędy przeszło stado koni…

Po całym pokoju walały się ubrania. Z biurka uśmiechała się do mnie sterta talerzy, które

czekały, aby je umyć. Nie wspomnę już o oknie, które było tak brudne, że promienie słońca

miały problem, aby przez nie przebić się do pokoju.

Na Boga, jeśli ojciec wróci wcześniej z delegacji i zobaczy cały ten harmider, będą tu

pierdolone gwiezdne wojny! Także chcąc nie chcąc, założyłam stare rozciągnięte dresy,

krótki top, zaopatrzyłam się w mopa, bojową minę wyrażającą gotowość do walki i

przestrzenne lata świetlne, które zejdą mi na sprzątaniu…

Taa... Życie jest piękne.

EPOV

Kolejny dzień wschodzącej mega gwiazdy! Las Vegas konkretnie Elmhurst. Cały wspaniale

zaplanowany harmonogram dnia zniszczył jeden głupi wyjazd do rodzinnej wsi. Dziury

zabitej deskami, na dodatek z wielką tabliczką z napisem „Populacja: 3120” . Pomocy! Nie

mam najmniejszej ochoty znaleźć się właśnie tam, właśnie teraz. Ten wspaniały pomysł

równa się moje wspaniałe rodzeństwo… jakżeby inaczej.

Małpolud i Chochlik wpadli na pomysł odwiedzenia miejsca gdzie dorastaliśmy.

Niech im będzie. Zrobię to dla nich, z przymusu, żeby wreszcie się ode mnie odpierdolili.

Usłyszałem odgłos otwieranych drzwi. Przypomniałem sobie o dziewczynie z bankietu.

Córka jakiegoś prezesa czy coś… Nawet mi się spodobała chociaż z mojego punktu widzenia

należała do Stowarzyszenia Barbie. Mam nadzieję, że była pełnoletnia, bo nie mam w jej

stosunku żadnych planów. Dziewczyna na jedną noc, nic więcej. Stałem tak oparty o blat

przeglądając najnowsze wiadomości w gazecie, gdy jej dłonie owinęły mnie w pasie. Była

naga, czułem bijące od niej ciepło. Jej sztuczne paznokcie zaczęły jeździć po moim równie

nagim torsie. Odwróciłem się w jej stronę odpychając ją lekko do tyłu. Popatrzyła się na mnie

pytającym wzrokiem. – Ile masz lat Tamaro?.- Zapytałem się z nadzieją, że jest dorosła, nie

chciałbym mieć nieprzyjemności, przez jeden z wielu nic nieznaczących numerków. – Mam

19 lat i nie mam na imię Tamara tylko Tanya.- Odetchnąłem z ulgą. Pełnoletnia. Czas zmienić

ton głosu. – Myślę Tanya, że czas się pożegnać, wiesz gdzie są drzwi.- Wskazałem

podbródkiem na schody w dół. Śmieszne, wyglądała jak małe dziecko, któremu zabrało się

lizaka i w afekcie miało zamiar się rozpłakać. Jeszcze scen mi tu potrzeba! – Ale Eddy… co

to znaczy… myślałam, że ci się podobam. Nasza noc nic dla ciebie nie znaczyła? .- Zbliżyła

się do mnie i zaczęła bawić się gumką od bokserek. Irytacja wzięła górę. Odepchnąłem ją,

zachwiała się pod wpływem siły.- Noc nie była zła, ale nie mam w stosunku do ciebie

żadnych planów, także zapomnij o mnie, a teraz spierdalaj.

Dopisać do rzeczy których lepiej nie robić

”Nie sypiać z dziewczynami z bankietów”.

Po dziesięciu minutach rozległo się pukanie do drzwi. Przecież miała iść i dać mi spokój!

Niech to szlag!.- Wynoś się, bo zawołam ochronę! .- Zirytowany wydarłem się na cały dom,

jednak pukanie nie ustało. Zrezygnowany do jakichkolwiek działań zszedłem na dół,

naciągnąłem w między czasie dresy, gdyż w razie czego nie chciałbym paradować w samych

bokserkach na oczach ochrony. Spojrzałem przez wizjer. Emmet.

-O, stary!!! Co to za panna właśnie z piskiem opon odjechała spod twojego domu? .-

Ten to zawsze jest pełen entuzjazmu.- A bo ja wiem, Tamara jakaś. O której jedziemy?.-

Szybko zmieniłem temat.- Czekaj, zapomniałem, zadzwonię do Alice.- Cały Emmet.

-Alice słuchaj, o której jedziemy? Coooo? Możesz powtórzyć?.- Jego twarz zastygła w

bezruchu. Na ten widok wybuchłem spazmatycznym śmiechem.

-Wyglądasz.Jak.Shrek. – Wyrzuciłem z siebie.

-Wyjeżdżamy.Za.Godzinę. – Mój śmiech ucichł w ciągu sekundy.

Emmet, pierdolony Shrek, Cullen.

BPOV

Życie jest niesprawiedliwe. Normalnie gdy patrzę na Rosalie, zazdrość mnie zjada. Jest

śliczna, piękna jak modelka! Proporcjonalna sylwetka, długie kręcone blond włosy, brązowe

oczy i te słodkie dołeczki w policzkach gdy się śmieje! Co ja plotę… Nie powinnam być

zazdrosna, to moja najlepsza przyjaciółka od wielu lat. Ona i jej brat Jasper są wspaniałymi

ludźmi. Odkąd tylko pamiętam jesteśmy razem. Bella, Rosalie, Jasper i Jacob.

Kolejna noc spędzona w LA na którejś z dyskotek. Rosalie wywijała się na parkiecie w rytm

Benassiego, oblegana przez czterech facetów na raz. Podeszłam do baru w celu zamówienia

drinków dla całej naszej paczki, jednak ktoś mnie wyprzedził…

- Dwa razy long drink! .- Ten szelmowski uśmiech… tak bardzo znienawidzony. – James co

ty tu robisz?! .- Bella porozmawiajmy, proszę. – Złość, we mnie zawrzała. – Może od razu

przejdziemy do szczegółów, co? Może od razu rzucę ci się na szyję i powiem jak bardzo

tęskniłam? .- Zaśmiałam mu się prosto w twarz. – Wiesz… Szczerze powiedziawszy na to

liczyłem, nie oszukujmy się nadal mnie kochasz, a ja ciebie.- Skończyłam z tobą już dawno

temu, więc czemu się ode mnie nie odczepisz i nie dasz mi żyć! Wracaj do Forks, Jessica

pewnie się stęskniła. – Z impentem odwróciłam się i wybiegłam z dyskoteki. Klapnęłam na

pierwszą, lepszą ławkę, która znajdowała się przed budynkiem. Wyciągnęłam telefon i

wybrałam odpowiedni numer. –Jacob! Halo! Możemy jechać do domu? Spotkałam Jamesa.

Tak… Czekam pod dyskoteką.

Dzięki Bogu, że mam takich przyjaciół. Od razu się zjawili i otoczyli pomocnym ramieniem.

Znają sytuację z Jamesem, wiedzą jak cierpiałam gdy mnie zdradził z moim największym

wrogiem Jessicą, przez co diametralnie się zmieniłam. Przysięgłam sobie w ten dzień, że

nigdy się już nie zakocham. NIGDY. I postaram się dotrzymać słowa.

Odcinek 2

EPOV

Esme i Carlisla – moich starych nie widziałem kupę czasu. Gdy miałem siedemnaście lat

przenieśli się z Las Vegas z powrotem do Forks . Męczyło ich moje wychowanie czy coś. Bo

to przecież ja zawsze byłem tym złym dzieckiem. Ale w pewnym sensie im się nie dziwię, że

mieli mnie dosyć. Byli w stanie wybaczyć mi rozwalenie dwóch samochodów po pijaku,

nocne rozróby na mieście, ale gdy zacząłem miewać przygody z dragami i przyłapali mnie na

obracaniu niuni w ich salonie na stole bilardowym, dla nich to było pewne przegięcie.

Chociaż za wszystkie podjęte i równie nieudane próby wychowania mnie na uroczego

młodzieńca szanuję ich w pewien sposób.

Z resztą czy to ważne? Najwyższy czas się z nimi spotkać!

Jak zwykle, kurwa, zostałem na lodzie. Gdyby nie skleroza tego jakże tępego osiłka, byłbym

już w połowie drogi do celu mojej podróży, siedząc w aucie z moim rodzeństwem.

Chociaż co tam będę narzekać, zdążę przed podróżą wskoczyć do baru wypić kilka drinków i

zapalić papierosa, co znacznie podniesie mnie na duchu. Z zamiarem skoczenia do najbliższej

knajpy, zarzuciłem na siebie podkoszulek odsłaniający moje dość blade ciało i na drogę

spryskałem się jeszcze perfumami Paco Rabanne. Oczywiście mógłbym iść na solarium, jak

każda gwiazda, ale nie chciałem czuć się jak męska dziwka! Wolę zachować naturalny odcień

skóry i wyglądać jak wampir z piekła rodem niż przyjąć ideę współczesnego Kena

korzystającego z promieni UV. Bleh, ohyda! Otrząsnąłem się wchodząc do srebrnego volvo.

Trzy minuty jazdy i byłem na miejscu.

- Jeden Sex On the Beach.- Powiedziałem do dość ładnej barmanki. – Z zalotnym uśmiechem

zatrzepotała rzęsami. – A może chciałbyś spróbować w prawdziwym znaczeniu tego słowa? –

Wymruczała mi do ucha. – Muszę ją spławić, a szkoda, bo chętnie zobaczyłbym tą cizię w

akcji. – Jednak wolałbym drink, strasznie mi się pić chce. – Jej twarz zamarła w bezruchu,

oblała się rumieńcem i w milczeniu przygotowała napój.

Właśnie tego było mi potrzeba. Gdy tylko poczułem dym drażniący moje podniebienie,

poczułem ulgę. Taaa… Chyba jestem uzależniony. Szkoda, bo nie chciałbym w najbliższej

przyszłości zdechnąć na raka płuc lub na inne gówno tego typu. Szybko otrząsnąłem się z

ponurych wizji. Wracając do tej barmanki, właściwie co mi szkodzi, mam jeszcze jakieś dwie

godziny zanim wyjadę. – Jestem Edward, wiesz sorry za tamto. Ciężki dzień, sama

rozumiesz.- Niedbale przeczesałem palcami poczochrane włosy i uśmiechnąłem się

szelmowsko. Mieszanka wybuchowa. Zawsze na nie działa to gówno.

Ahhh, jak dobrze być Edwardem Cullenem!

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: