Dominika Włodarczyk kl Ia
Na czym polega działanie rażące broni jądrowej na organizm człowieka?
W swojej pracy rozpatrzę jak broń jądrowa działa organizm człowieka. Jednak nim zacznę skupiać się na tym wątku, postaram się wstępnie scharakteryzować broń jądrową i jej rodzaje wybuchu.
Tak więc broń jądrowa jest środkiem walki, którego użycie może oznaczać samozagładę ludzkości. Jest jednym z rodzajów broni rasowego rażenia. Ma niespotykaną moc wybuchu. Wyróżnia się broń jądrową: atomową, termojądrową (wodorową) i neutronową. Bronią atomową nazywa się broń jądrową opartą na reakcji rozszczepienia jąder atomów ciężkich pierwiastków. Są to m.in. bomby atomowe, głowice atomowe do pocisków rakietowych i torped, artyleryjskie pociski atomowe. Zaś oparta na reakcji łączenia się jąder lekkich to broń wodorowa, termojądrowa.
Konstrukcja bomby jądrowej: a) atomowej, b)wodorowej.
Siłę wybuchu ładunku jądrowego określa się ją za pomocą równoważnika trotylowego. Oznacza to masę ładunku trotylowego, przy wybuchu którego wydziela się dana ilość energii.
Eksplozja bomby jądrowej może być dokonana w powietrzu, na powierzchni ziemi lub wody oraz pod ziemią i pod wodą. W związku z tym odróżniamy wybuchy powietrzne, naziemne i podziemne. (rysunki niżej)
Obłok niskiego, powietrznego Obłok naziemnego wybuchu Obłok podziemnego wybuchu Obłok podwodnego
wybuchu jądrowego jądrowego jądrowego wybuchu jądrowego
Po krótkim przedstawieniu przejdę teraz to tematu pracy. Aby pokazać jak działanie rażące broni jądrowej na organizm człowieka trzeba przedstawić podstawowe czynniki rażenia broni jądrowej. Tak więc są to: fala uderzeniowa, promieniowanie cieplne (świetlne) promieniowanie przenikliwe, promieniotwórcze skażenie terenu, a także impuls elektromagnetyczny.
Jako pierwszy czynnik opiszę falę uderzeniową. Przypada na nią ok. 50% całkowitej energii wybuchu jądrowego. Tworzy się pod wpływem podwyższonej temperatury i wysokiego ciśnienia. Rozprzestrzenia się od centrum wybuchu we wszystkich kierunkach z wielką prędkością, przekraczająca nawet prędkość dźwięku. Na swojej drodze fala niszczy wszystkie zabudowania, umocnienia i technikę wojskową oraz kaleczy ludzi znajdujących się w jej zasięgu. Na człowieka fala uderzeniowa działa bezpośrednio lub pośrednio. Przy rażeniu bezpośrednim obserwuje się uszkodzenie płuc, żołądka, bębenków usznych, wewnętrzne wylewy krwi. W miastach i osiedlach większość porażeń ludzie odnoszą na skutek oddziaływania pośredniego, np. przez odłamki walących się domów czy pożary.
Kolejnym czynnikiem skupiającym moją uwagę jest promieniowanie świetlne. Stanowi ono ok. 35% energii wybuchu. Źródłem jest kula ognista, jasnością przewyższa wielokrotnie światło słoneczne i trwa kilka sekund. Wznieca ono pożary materiałów palnych i w odległości od kilku kilometrów powoduje różnego stopnia oparzenia ludzi i zwierząt. W niektórych przypadkach powoduje czasową lub trwałą utratę wzroku. Im dalej od miejsca wybuchu, tym promieniowanie cieplne jest mniej odczuwalne.
Jako trzeci czynnik opiszę promieniowanie przenikliwe. Zawraca ono na siebie uwagę, gdyż jest niewidzialne i nieodczuwalne. Składają się na nie neutrony i promieniowanie gamma, które emitowane są podczas reakcji rozszczepienia ciężkich lub łączenia lekkich jąder. Przypada na nie ok. 5% energii wybuchu jądrowego. Trwa ono 10-15 sekund i jest emitowane z prędkością światła. Powoduje zmianę właściwości materiałów np. szkło ciemnieje, papier fotograficzny się prześwietla. Promieniowanie przenikliwe działa rażąco na organizm człowieka, zakłócając różne procesy życiowe w ustroju. Przy porażeniu człowieka duża dawką promieniowania (ponad 200 rentgenów) może powstać choroba popromienna.
Objawia się ona podwyższeniem temperatury, dusznościami, nieżytem żołądkowo-jelitowym, osłabieniem, brakiem apetytu, skazą krwotoczną, wypadaniem włosów i spadkiem liczby białych ciałek krwi. Chorobo popromienna rozwija się stopniowo i przebiega nie u wszystkich jednakowo.
Natomiast promieniotwórcze skażenie terenu powstaje wskutek opadania na ziemię promieniotwórczych produktów wybuchu. W wyniku czego zanieczyszcza tereny, wody, powietrze substancjami promieniotwórczymi wydzielającymi promieniowanie alfa, beta i gamma. Szczególnie silne skażenie następuje przy wybuchu podziemnym. Czas trwania skażenia wynosi nawet do kilku miesięcy. Przebywanie w tym czasie ludzi lub zwierząt, zwłaszcza bez środków ochronnych, w stresie skażonej jest niebezpieczne. W wyniku napromieniowania , szczególnie gdy ciała promieniotwórcze dostaną się do organizmu, może także spowodować chorobę popromienną. Skażeniu ulegają także rośliny uprawne, nieopakowane produkty spożywcze, mleko od zwierząt karmionych skażoną paszą. Skażenie wewnętrzne spowodowane spożyciem skażonego pokarmu stanowi zagrożenie dla człowieka w skutek zwiększenia ogólnej dawki napromieniowania.
€Ostatnim czynnikiem jest impuls elektromagnetyczny. Wywołuje nadmierne napięcie w przewodach, kablach, obwodach odbiorników, powodując zakłócenia w pracy lub trwałe uszkodzenie tych urządzeń.
Na samym końcu chciałabym zwrócić uwagę, iż w rejonie porażenia bronią jądrową wyróżnia się trzy strefy zniszczeń: całkowitych, ciężkich zniszczeń i średnich zniszczeń. Niżej przedstawiona tabela charakteryzuje strefy zniszczeń po naziemnym wybuchy jądrowym.
Podsumowując działanie rażące broni jądrowej na organizm człowieka jest bardzo niebezpieczne. Czynniki rażące zagrażają zdrowiu a nawet życiu! I niosą nieodwracalne skutki.
Na samym końcu przytoczę słowa Martina Luther Kinga „Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać.”
Bibliografia:
1. Ryszard Szepke „Promieniowanie jest wśród nas”
2. Bogusława Breitkopf, Mirosław Marciniak, Zbigniew Worwa „Przysposobienie Obronne”
3. H. Śnieżek „Przysposobienie obronne cz. I”
4. Ewa Gobis „Chemia 1”
5. Encyklopedia nauki i techniki
d.omi