a4.pdf

1920-2005

www.rzeczpospolita.pl ; www.rp.pl ^ 3 kwietnia 2005

WARSZAWA

1991

1995

o była najkrótsza, zaled-

wie jednodniowa wizyta i

jedna z najtrudniejszych.

Papież przyjechał do Polski

z Czech, by odwiedzić miej-

sce urodzenia Jana Sarkan-

dra, którego tam kanonizo-

wał. W Skoczowie wołał, że

Polsce potrzeba dziś „nade

wszystko ludzi sumienia”.

Przypominał, że czasy tota-

litarnego zniewalania su-

mień są „przestrogą i we-

zwaniem do czujności, aby

ludzkie sumienia nie uległy

demoralizacji i permisywi-

zmowi moralnemu”. Mówił

także o atakach na Kościół,

o dyskryminowaniu ludzi

wierzących, o „coraz więk-

szej” ich nietolerancji w ży-

ciu publicznym i w środ-

kach masowego przekazu.

Te słowa spotkały się z kry-

tyką środowisk laickich i

mediów tłumaczących, że

papież jest źle poinformo-

wany o polskich sprawach.

ierwsza wizyta w wolnej Polsce. Ale nie była

łatwa. W kraju toczyła się dyskusja o kształcie

państwa, obecności Kościoła w życiu publicz-

nym, a społeczeństwo zachłystywało się wolno-

ścią. Jan Paweł II nie przyjechał jednak, by ra-

zem z rodakami świętować odzyskaną wol-

ność, ale po to, by powiedzieć, jak wolność bu-

dować, by nie stała się zniewoleniem.

Przypominał, że „wolności nie można tylko

posiadać, trzeba ją stale zdobywać”, jedynie

prawda „czyni wolnymi ludzi i wspólnoty”, a

tylko wolność zbudowana na moralnym funda-

mencie może być trwała. Jan Paweł II na nowo

uczył rodaków dekalogu, przeprowadził — jak

mówiono — na progu wolności „wielkie naro-

dowe rekolekcje”. W Radomiu ostro wystąpił

przeciw aborcji. Mówił, że do „cmentarzyska

ofiar” XX-wiecznych totalitaryzmów dołącza

się dzisiaj inny wielki cmentarz — nienarodzo-

nych. W Lubaczowie stanął w obronie Kościo-

ła. Uznał, że postulat niedopuszczania do ży-

cia publicznego „wymiaru świętości jest postu-

latem ateizowania państwa i życia społeczne-

go”.

SKOCZÓW

SEJM

1997

KASPROWY WIERCH

1999

riumfalny pochód papieża przez kraj. I

niejako powrót do początku, czego sym-

bolem była msza św. na placu Piłsudskie-

go, dawniej Zwycięstwa. Obecność Jana

Pawła II w parlamencie, pierwszy raz w

historii papiestwa, była legitymizacją pol-

skiej demokracji. Papież przypominał też,

że w wolnym społeczeństwie muszą ist-

nieć „wartości zabezpieczające dobro ca-

łego człowieka”, demokracja opierać się

musi na wartościach etycznych, a służba

narodowi być zawsze „ukierunkowana na

dobro wspólne, które zabezpiecza dobro

każdego obywatela”. Upominał się o

tych, którzy z różnych przyczyn ze zmian

społecznych i ekonomicznych nie korzy-

stają. Mówił, że w stosunkach społecz-

nych „nie ma wolności bez miłości”.

Zapewnił jednocześnie, iż dyplomacja

watykańska wspiera dążenia Polski do

zjednoczenia z Unią Europejską.

To była najdłuższa wizyta i bardzo mę-

cząca, Jan Paweł II krótko odpoczywał

nad Wigrami. Kilkanaście dni pobytu

papieża było dla Polski świętem. Cały kraj

na moment zamarł, gdy chory papież nie

pojawił się na krakowskich Błoniach.

rońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obra-

żane w waszych sercach, w życiu rodzinnym czy społecz-

nym. Sursum corda! Od Bałtyku do Tatr!” — wołał Jan Pa-

weł II w Zakopanem, gdy po raz szósty przyjechał do Pol-

ski. Wzywał Polaków do wierności ewangelicznym warto-

ściom, wierności Bogu i krzyżowi u progu wejścia do

zjednoczonej Europy. Podczas drugiego zjazdu gnieźnień-

skiego, z udziałem prezydentów siedmiu państw, mówił, że

jedność polityczna i gospodarcza nie wystarczy. „Nie będzie

jedności Europy, dopóki nie będzie ona wspólnotą ducha”.

Papież, za którego przyczyną w Europie runął jeden mur,

przestrzegał przed nowym, może groźniejszym, bo niewi-

dzialnym. Przebiega on przez ludzkie serca, jest zbudowany

z lęku, agresji, braku zrozumienia dla innych ludzi, z ego-

izmu politycznego i gospodarczego, osłabienia wrażliwości

na wartość życia.

CMENTARZ RAKOWICKI

KRAKÓW

2002

o była wyjątkowa wizyta — zaledwie czterodniowa, ogra-

niczona do Krakowa i okolic, ale przebiegała w niezwykle

serdecznej atmosferze. Papież przyjechał, aby poświęcić no-

we Sanktuarium Miłosierdzia Bożego, któremu zawierzył

cały świat. Do ponad dwóch milionów osób zebranych na

Błoniach mówił: „Trzeba spojrzenia miłości, aby dostrzec

obok siebie brata, który wraz z utratą pracy, dachu nad gło-

wą, możliwością godnego utrzymania rodziny i wykształce-

nia dzieci doznaje poczucia opuszczenia, zagubienia i bez-

nadziei. Nadszedł czas, aby orędzie o miłosierdziu Bożym

wlało w ludzkie serca nadzieję i stało się zarzewiem nowej

cywilizacji — cywilizacji miłości”. Ta pielgrzymka była pod-

sumowaniem wszystkich poprzednich wizyt i powrotem sta-

rego już papieża do domu. Przed odlotem do Rzymu w Kal-

warii Zebrzydowskiej we wzruszającej modlitwie powierzył

siebie i Polskę opiece Matki Boskiej.

Ewa K. Czaczkowska

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: