Uwaga! Wszystkie ćwiczenia oddechowe: powinny odbywać się w wywietrzonym pomieszczeniu; ćwiczenia nie mogą trwać zbyt długo, by nie doszło do hiperwentylacji.

Wrzesień

krąg: Przyjaciół poznać czas, przedszkole wita nas

5. Smaczne posiłki

Zapis w dzienniku: „W ogrodzie” – ćwiczenia oddechowe przy muzyce; wydłużanie fazy wydechowej; dmuchanie na liście, płatki kwiatów, źdźbła traw, mlecze.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        ćwiczę prawidłowy oddech

Przebieg zajęć:

·        „W ogrodzie” – ćwiczenia oddechowe przy muzyce.

Nauczyciel kontroluje siłę wydechu.

– Dzieci zdmuchują leżące na stole nasionka mlecza tak długo, aż spadnie ostatnie (dmuchają długim, spokojnym, równomiernym strumieniem powietrza). – Każde dziecko trzyma źdźbło trawy i dmucha na nie tak, by źdźbło odchylało się przez jak najdłuższy czas (wychylenie nie musi być duże, ważne, by było przez cały czas takie same).

– Zabawa w wietrzyk – dzieci dmuchają na listki, płatki unoszące się w powietrzu. Czyj listek (płatek) najdłużej utrzyma się w powietrzu?

Uwaga! Zbyt długie ćwiczenia mogą prowadzić do hiperwentylacji.

Ćwiczenia powinny być wykonywane przynajmniej godzinę po posiłku.

krąg: W moim domu nie nudzi się nikomu

8. Odgłosy domu

Zapis w dzienniku: „Szur, szast, chlust” – ćwiczenia ortofoniczne, ćwiczenia słuchowe – różnicowanie dźwięków pochodzących z naturalnego otoczenia.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        doskonalę wymowę

Przebieg zajęć:

·        „Szur, szast, chlust” – ćwiczenia ortofoniczne.

Dzieci odpowiadają na pytanie: co słyszę w domu? Naśladują dźwięki z najbliższego otoczenia. Nauczyciel mówi, dzieci powtarzają:

kapcie: szur, szur

klapki: klap, klap

małe buciki: tup, tup

zegar mały: cyk, cyk

zegar duży: tik, tak

telefon: dryń, dryń

dzwonek u drzwi: ding, dong

nożyce: ciach, ciach

wiertarka: dż, dż, dż

pukanie: puk, puk

nalewanie wody do wiaderka: lu, lu, lu

wylewanie wody z wiaderka: chlust!

kapanie wody z kranu: kap, kap

pranie: chlupu, chlupu

szorowanie podłogi: szoru, szoru

czyszczenie butów: szast, szast

płukanie warzyw w wodzie: plim, plom, plim, plom

gotowanie wody w czajniku: szszsz...

gwizdanie czajnika: iiiiiii...

Można wykorzystać tylko kilka z podanych wyżej onomatopei.

Kolejny etap, trudniejszy: nauczyciel mówi np. pranie, a dzieci naśladują zapamiętany dźwięk („chlupu, chlupu”).

9. Z nosem przy szybie

Zapis w dzienniku: „Wirujące liście” – zabawa oddechowa; ćwiczenia wzmacniające wydech; dmuchanie na liście, kawałki papieru leżące na stole.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        prawidłowo wykonuję ćwiczenia oddechowe

Przebieg zajęć:

·        „Wirujące liście” – zabawa oddechowa.

Na stole (lub innej gładkiej powierzchni) leży kilka małych liści lub skrawków papierków (np. w kształcie liści). Które dziecko od razu potrafi zdmuchnąć papierek (w czasie jednego wydechu)?

Następnie nieco trudniejsze zadanie – zdmuchiwanie listków, papierków z chropowatej powierzchni. Każde dziecko otrzymuje plastikową rurkę i przy jej pomocy ma zdmuchnąć np. 8, 10 papierków bądź liści. Który wietrzyk zdmuchnie najwięcej listków w czasie jednego wydechu?

krąg: Stop! Uwaga! Niebezpiecznie! Zasad naucz się koniecznie!

14. Z mamą i tatą bezpiecznie na drodze

Zapis w dzienniku: „Odgłosy ulicy” – ćwiczenia ortofoniczne, doskonalenie artykulacji i słuchu awerbalnego.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        doskonalę wymowę

·        odpowiednio układam usta podczas ćwiczeń artykulacyjnych

Przebieg zajęć:

·        „Odgłosy ulicy” – zabawa logopedyczna.

Dzieci bawią się w spacer. Ida wzdłuż wyznaczonej ulicy i zatrzymują się przy skrzyżowaniu. Wsłuchują się w odgłosy, powtarzają za nauczycielem:

jedzie nowy samochód, szybko: żżżu, żżżu

jedzie stary samochód: brum, brum

samochód trąbi: ti-tit, pi-pip

jedzie motor: zzzz

otwieranie drzwi automatycznych w autobusie: psss 

straż pożarna: i-u, i-u

karetka pogotowia: e-u, e-u

policja: e-o, e-o

wózek dziecięcy: tuk, tuk

Uwaga! Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy układ ust przy naśladowaniu poszczególnych dźwięków.

Krąg: Każdy czyścioch Ci to powie, mycie to jest samo zdrowie

18. Zabawy z pianą

Zapis w dzienniku: „Wielkie mycie” – ćwiczenia ortofoniczne, doskonalenie artykulacji i słuchu.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        ćwiczę narządy mowy

Przebieg zajęć: „Wielkie mycie” – ćwiczenia ortofoniczne.

Nauczyciel opowiada oraz wspólnie z dziećmi wykonuje czynności „na niby” oraz powtarza onomatopeje.

Mała Hania zdjęła z półki swoją ukochaną lalkę. Ależ ona brudna! Przyda się jej kąpiel. Nalała wody do miseczki. (Nauczyciel powtarza z dziećmi: luuuuuuuu!).

Potem włożyła lalę i wzięła mydełko. (Razem z dziećmi: hop!) Mydełko wyślizgnęło się z rąk Hani i wpadło do wody. (Nauczyciel z dziećmi: plum, plum! Hop!) – znowu to samo.

A teraz trzeba wyszorować buzię laleczki – (Nauczyciel z dziećmi: szoru, szoru, szoru). Ojej, woda dostała się do lalczynego noska! Lalka kicha. (Nauczyciel z dziećmi: aaaa psik!). Lalka lubi kąpiele – pluszcze się i chlapie. (Nauczyciel z dziećmi: plusk, plusk, chlap, chlap). A teraz nurkuje pod wodą. (Nauczyciel z dziećmi: bul, bul, bul). Tak, teraz jesteś czyściutka, moja laleczko!

20. O czym szumi woda?

Zapis w dzienniku: „Porządki w buzi” – zabawa logopedyczna, ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne, gimnastyka buzi i języka.

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

·        usprawniam narządy mowy

Przebieg zajęć:

·        „Porządki w buzi” – zabawa logopedyczna.

Nauczyciel demonstruje ćwiczenia, kontroluje ich wykonanie i opowiada dzieciom historyjkę o Języczku, Ślince oraz wielkim sprzątaniu.

Pewnego ranka Języczek obudził się wcześnie rano i rozejrzał po swoim mieszkanku.

– Jaki bałagan! Ech – pomyślał – posprzątam innym razem! I już, już miał znowu zasnąć, gdy usłyszał donośny głos swojej siostry Ślinki.

– Wstawaj bałaganiarzu! Dziś urządzamy Wielkie Porządki! Języczek westchnął, przeciągnął się. (Robimy koci grzbiet z języka – środek języka do podniebienia, czubek do wędzidełka.

Uwaga! Czubek języka nie może wysuwać się na zewnątrz jamy ustnej, jedynie zewnętrzną stroną opierać o dolne zęby.)

Języczek rozejrzał się, szukając miotły i ściereczki. (Dzieci przesuwają język od prawego kącika ust do lewego, usta szeroko otwarte.)

– Nie ma! Wdrapał się na drabinę i szuka na górnych półkach szafki. (Dzieci unoszą język na górną wargę.)

– Nie ma. Schodzi na dół i szuka w dolnych szufladach. (Opuszczają na dolną wargę. Usta wciąż szeroko otwarte.)

– Jest! 

– Trzeba zdjąć pajęczyny z sufitu! – woła Ślinka. I Języczek szybciutko bierze się do pracy. (Dzieci  unoszą język za górne zęby i przesuwają przez górne dziąsła, podniebienie twarde do podniebienia miękkiego.)

– A teraz ze ściany – zobacz jak te pająki narozrabiały! I Języczek czyści ściany. (Dzieci wypychają językiem policzki na zmianę.)

– A teraz wytrzyj wszystkie dzbanuszki i miseczki, które stoją na półkach. Tylko dokładnie! – dyryguje Ślinka. (Dzieci dotykają językiem poszczególnych zębów górnych, po kolei.)

– Brawo Języczku! Teraz wytrzyj inne ozdoby, te na dole. (Język dotyka poszczególnych dolnych zębów.)

– A drzwi? Spójrz jakie zakurzone! Trzeba je wypolerować. Języczek bez protestu czyści drzwi. (Dzieci przesuwają językiem po wargach – ruch okrężny.)

– A teraz zamknij okno, bo jest przeciąg! – nakazuje Ślinka.

– Nie, nie, nie mogę – jęczy zmęczony Języczek, usiłując zatrzasnąć wciąż otwierające się okno. (Kląskanie językiem, mlaskanie.)

– Ufff!!! Udało się! Pięknie – chwali z uśmiechem Ślinka. (Rozciąganie złączonych płasko warg w uśmiechu, poprzez cofnięcie kącików ust.)

I cmoka z zadowoleniem. (Cmokanie.)

A Języczek gwiżdże przy pracy! (Układanie ust w ryjek, jak przy gwizdaniu.)

– Ale, ale, Języczku! – znowu woła Ślinka. – Zapomniałeś zamknąć drzwi!

– Już się robi! (Zakładanie dolnej wargi na górną i odwrotnie.)

– Dziękuję Ci kochany Języczku. W nagrodę dostaniesz cukierka. (Ssanie języka, przyssanie do podniebienia, naśladowanie ssania cukierka).