Rośnie w podłożu złożonym z kompostu, torfu wysokiego, keramzytu i kory sosnowej, na dnie donicy drenaż - 5 cm keramzytu. Podlewam wyłącznie deszczówką (można też przegotowaną wodą), raz na tydzień w zimę, 2 razy na tydzień latem. Od marca do października zasilam co 2 tyg. płynnym nawozem do rododendronów. Roślina ma kwiaty praktycznie przez cały rok, są one bardzo trwałe, jeden wytrzymał nawet 6 miesięcy. Kwiaty przestaje wypuszczać w listopadzie, nowe pojawiają się w marcu-kwietniu. Pożółkłe, czasami wręcz zbrązowiałe brzegi liści to efekt działania suchego powietrza w okresie grzewczym. Proszę pamiętać, że ta roślina wręcz nie znosi wapnia! Podlewanie kranówką, a nawet tzw. wodą odstaną prędzej czy później doprowadzi do problemów z rośliną. Poza tym anturium nie toleruje ostrego słońca, chociaż ceni sobie światło rozproszone. Trochę słońca z rana na pewno mu jednak nie zaszkodzi a wręcz przeciwnie - pozytywnie wpłynie na intensywność kwitnienia i wybarwienie kwiatów.
pis
Anthurium należy do roślin egzotycznych z rodziny obrazkowatych (Araceae), których ojczyzną są tropikalne lasy Ameryki Południowej. Są to przeważnie epifity rosnące na korze drzewa. Ta wiecznie zielona roślina cieszy urodą kwiatów, które są bardzo egzotyczne w postaci łódkowatej pochwy kwiatostanowej z charakterystyczną kolbą. Kwiaty mogą mieć barwę czerwoną, różową, kremowobiałą lub jasnozieloną a ostatnio nawet wielobarwne. Liście błyszczące o kształcie owalnym lub sercowatym. Do uprawy domowej nadają się odmiany Anthurium scherzerianum, większe Anthurium andreanum (anturium Andreego) oraz Anthurium powabne, o pachnących kwiatach, które można uprawiać jedynie w warunkach szklarniowych. Anturium Scherzera posiada kwiatostany, które tworzą skrócona kolba, otoczona różową lub czerwoną pochwą dł.10 cm. Kwitną co jakiś czas przez cały rok, kwiaty utrzymują się przez kilka tygodni. Anturium Andreego o skórzastych, sercowatych, jasnozielonych pochwach kwiatostanowych dł. 12 cm, kolba żółtawobiała, prosta lub lekko wygięta. Połyskujące zielone i sercowate liście na długich ogonkach sięgają 20- 40 cm Anturium crystallinum (Anturium powabne) wyróżnia się brunatno-zielonymi, dużymi, owalnymi liśćmi z wyraźnym białym rysunkiem. Anthurium stosowane są jako rośliny doniczkowe oraz bardzo cenione jako kwiat cięty (głównie anturium Andreego).
Uprawa
Anturium w okresie wegetacji od marca do września, wymagają dosyć wysokiej wilgotności powietrza. Wszystkie gatunki i odmiany wymagają stanowiska ciepłego i dobrze nasłonecznionego, choć osłoniętego przed bezpośrednim promieniowaniem słonecznym. Może to być okno od strony wschodniej lub północno-wschodniej. Anturium crystallinum rośnie dobrze jedynie w gorącej szklarni lub tropikalnym oknie. Temperatura podłoża nawet zimą nie powinna spadać poniżej 18ºC, a temperatura powietrza poniżej 15ºC. Najlepsze podłoże, to substrat torfowy, ziemia znormalizowana, jak również mieszanka mchu torfowca, ziemi kompostowej z dodatkiem gliny. Ważną czynnością w uprawie tych roślin jest podlewanie. W okresie wegetacji podlewamy obficie, letnią i miękką wodą. Można stosować deszczówkę uprzednio ogrzaną, oczywiście jest to uzależnione od rejonu zamieszkania. W rejonach silnie uprzemysłowionych nie możemy korzystać z tego sposobu. Zraszanie jest dla anturium raczej niekorzystne. Anturium, to rośliny bardzo wrażliwe na zasolenie, dlatego nie możemy przesadzić z dokarmianiem. Najlepiej stosować, co 2 tygodnie roztwór pożywki używanej w uprawie hydroponicznej, można również stosować zwykłe nawozy, ale w dawce kilkakrotnie mniejszej niż zalecana. Anturium przesadzamy na wiosnę w momencie, gdy pojawią się nowe pędy a rozmnażamy przez podział i siew. Stosując metodę siewu musimy się liczyć z długim okresem oczekiwania, ponieważ te rośliny długo się rozwijają. Bardzo częstą metodą rozmnażania jest również ukorzenianie kawałków łodygi, wówczas niezbędna jest ogrzewana mnożarka, wypełniona w połowie gruboziarnistym piaskiem a w drugiej połowie włóknistym torfem. Temperatura w mnożarce powinna wynosić 25- 35ºC.
Uwagi
Suche powietrze i zbytnie nasłonecznienie mogą powodować zwijanie się liści, roślina staje się osłabiona i bardziej narażona na pojawienie się przędziorka chmielowa i wciornastków. Autor opisu – Sargon.
malgosia68