Adriaen Brouwer
Brouver był człowiekiem wykształconym i niezależnym, ceniącym sobie przygody. W mistrzowski sposób przedstawiał włóczęgów i żebraków, uczestników bójek i pijatyk, grających w karty. Atmosferę karczmy czy brudnej izby oddawał prostymi środkami malarskimi stosując niemal monochromatyczną paletę. Jego małoformatowe kompozycje podporządkowane są schematom geometrycznym, malowane lekko, szerokimi pociągnięciami pędzla przypominają bardziej szkice. Artysta był także twórcą cenionych pejzaży, w których, dzięki odpowiedniej grze światła i koloru, daje się zaobserwować pierwiastek romantyczny. Jego twórczość inspirowała malarzy rodzajowych XVII w., szczególnie zaś: Davida Teniersa,Adriaena Ostade i Joosa Craesbeecka.
Chłopi grający w karty
Antoon van Dyck
Malował głównie portrety.
Portret Karola I na łowach portret Izabelli Brandt
Autoportret ze słonecznikiem autoportret z Endymionem Porterem
Jacob Jordaens
Malował sceny rodzajowe ("Myśliwy z psami"), religijne ("Święta Rodzina", "Adoracja Dzieciątka" - obraz znajduje się w Warszawie w Muzeum Narodowym), mitologiczne ("Pan i Syrinks"), alegoryczne ("Alegoria płodności ziemi") oraz portrety. Wykonywał także dekoracje malarskie wnętrz (pałac Huis ten Bosch koło Hagi) oraz kartony do tapiserii.
W twórczości Jordaens ujawniał skłonność do realistycznego traktowania postaci, podkreślonej jędrnym, wyrazistym modelunkiem oraz zamiłowanie do wypełnienia dużymi figurami płaszczyzny obrazu, aż po brzegi oraz wyrazisty modelunek postaci, gwałtowność ruchów, żywiołowość. W późniejszych pracach kompozycja była mniej stłoczona, koloryt bardziej zharmonizowany.
Na przykładzie jego obrazów, takich jak: "Satyr i wieśniak" (motyw z bajki Ezopa), "Koncert rodzinny" i "Król pije", możemy zaobserwować jakie były jego ulubione tematy malarskie (obrazy te istnieją w kilku różnych wersjach) - otóż były one zaczerpnięte z tradycji ludowej. Innym popularnym w jego malarstwie jest temat króla bobowego - obrazy z nim powiązane noszą tytuły, takie jak "Święto fasolowe", "Król fasoli/fasolowy".
Twórczość Jordaensa związana była silnie z tradycją rodzimą. Sceny religijne i mityczne często przedstawiał jako wydarzenia współczesne, których był lud flamandzki. Jego indywidualność najlepiej ukazują obrazy będące pochwałą flamandzkiej żywiołowej radości życia obfitości.
Król pije
Jan Brueghel zwany Aksamitnym
W 1589 wyruszył zwyczajem ówczesnych adeptów malarstwa w podróż do Włoch, gdzie m.in. wszedł w służby kardynała Borromero, który pozostał jego stałym klientem i mecenasem. W 1597 wrócił do Antwerpii gdzie był m.in. malarzem nadwornym arcyksiążąt.
Malował najczęściej niewielkie, często miniaturowe kompozycje, chętnie stosując na podobrazie blachę miedzianą. Do jego ulubionych motywów należały Madonny w otoczeniu girland i bukietów kwiatowych, alegorie, martwe natury, zwłaszcza z kwiatami i owocami, malował również pejzaże i sceny batalistyczne. Jego styl jest bardziej sielankowy, gdzie dominuje ogromna świeżość kolorytu. Przedstawiał także sceny biblijne np. Potop (1601), Sodoma i Gomora. Najczęściej przedstawiał bukiety kwiatów i krajobrazy ożywione drobnymi scenkami religijnymi i mitologicznymi, z życia chłopów i zwierząt (niekiedy malowali je Peter Paul Rubens lub Hendrick van Balen). Prawie wszystkie galerie posiadają jego dzieła, szczególnie wiele ma ich Prado w Madrycie.
Bukiet kwiatów
Frans Snyders
Pracował z kilkoma mistrzami malarstwa m.in. z Rubensem,Jordaensem i van Dyckiem, dla których malował detale (zwierzęta i owoce) na ich obrazach. Tematem jego prac były początkowo kwiaty i martwe natury, później głównie zwierzęta i dynamiczne sceny z polowań. Tworzył wielkoformatowe przedstawienia polowań, w których sfory psów atakowały dzikie zwierzęta, malował kuchnie i spiżarnie z ubitą zwierzyną oraz martwe natury z myśliwskimi trofeami.
Spiżarnia
David Teniers Młodszy
W swej twórczości poruszał też tematy fantastyczne oraz religijne. Znany jest przede wszystkim jako malarz rodzajowy, który utrwalał pełne wdzięku scenki rozgrywające się w szynkach: tańce, grę w karty, palenie fajki. Od 1647 pełnił funkcję kustosza galerii arcyksięcia Leopolda Wilhelma, regenta Niderlandów, znanego kolekcjonera dzieł sztuki. Teniers w 1651 został malarzem dworskim. Skopiował wtedy, z myślą o reprodukcjach graficznych, w zmniejszonej skali 244 obrazy z galerii arcyksięcia w pałacu Coudenberg. Malarzowi przypisuje się ponad 2000 obrazów, na których współgrają: perspektywa, światłocień, barwa, trafne wyczucie formy i precyzja w operowaniu pędzlem.
W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz Terniersa Daniel w jaskini lwów .
Palacze i pijacy
tranulcia