Wspaniałosć rytu rzymskiego.pdf

Nowy Ruch Liturgiczny: WspaniaþoĻę rytu rzymskiego

http://nowyruchliturgiczny.blogspot.com/2009/07/wspaniaosc-rytu-rzym...

czwartek, 23 lipiec 2009

WspaniaþoĻę rytu rzymskiego

Poszukujemy dyspozycyjnego tþumacza z jħzyka

wþoskiego, ktry zgodziþby siħ darmowo przekþadaę

na jħzyk polski teksty o tematyce liturgicznej.

PoniŇej umieszczamy tekst jednego z kazaı bpa Tihamera Totha ( Dekalog t.I, Krakw

1934, s. 227-235), pogrubienia w tekĻcie - NRL:

Blisko piħędziesiĢt kilka lat temu, 25-go grudnia 1886 roku, przed wspaniaþĢ katedrĢ gotyckĢ

Notre-Dame w ParyŇu staþ 18-letni Francuz. RozpoczĢþ on wþaĻnie ĻwietnĢ karjerħ literackĢ,

ale odznaczaþ siħ brakiem wiary i prowadziþ bardzo niemoralne Ňycie. Czþowiek ten Ňyje do

dziĻ dnia i jest dziĻ najznakomitszym pisarzem katolickim. Nazywa siħ Paul Claudel i

obecnie jest ambasadorem francuskim w Japonji. Nie wypada chwalię na ambonie katolickiej

czþowieka ŇyjĢcego, ale, Bracia, historja tego pisarza, niegdyĻ ateusza, doskonale siħ

nadaje na wstħp do dzisiejszego kazania, niech wiħc wolno mi bħdzie, wymieniajĢc

nazwisko, opowiedzieę na podstawie jego osobistych wyznaı, ktre opublikowaþ w ksiĢŇce:

"Les temoins du renouveau catholique" (Paris) wraŇenia, ktre wpþynħþy na zmianħ jego

duszy. "Tylko przez ciekawoĻę poszedþem do koĻcioþa - pisze - szukaþem natchnienia i

tematu do jakiejĻ ksiĢŇki dekadenckiej, ktrĢ miaþem zamiar napisaę. W czasie Mszy ze

wszystkich stron popychaþy mnie tþumy ludzi... Po obiedzie, nie majĢc nic lepszego do

roboty, poszedþem na Nieszpory... Dzieci ubrane na biaþo Ļpiewaþy, klerycy asystowali i

wþaĻnie miaþo siħ rozpoczĢę Ļpiewanie "Magnificat", kiedy nagle... coĻ dziwnego staþo mnĢ.

CoĻ takiego, co zadecydowaþo o losach dalszego mojego Ňycia. CoĻ, jalkby chwyciþo mnie

za serce i od tej chwili zaczĢþem wierzyę. ZaczĢþem wierzyę, ale z takĢ siþĢ, z tekĢ

pewnoĻciĢ, z takiem oddaniem, Ňe od tego czasu Ňaden wypadek w mojem ruehliwem Ňyciu

nie potrafiþ mnie oderwaę od wiary. PŅniej zastanawiaþem siħ nad tem, co przeŇyþem w

ciĢgu kilku sekund. Mniej wiħcej takie myĻli przeszþy przez mj mzg: "O, jak szczħĻliwi sĢ

ludzie, ktrzy wierzĢ! - JeĻli to wszystko jest istotnie prawdĢ?! - A jest prawdĢ! GdyŇ Bg

istnieje! Istnieje, kocha mnie i woþa". I zaczĢþem rzewnie pþakaę... Potem kaŇdĢ niedzielħ

spħdzaþem w Notre-Dame... Religjħ swojĢ znaþem rwnie maþo, jak buddyzm. Ale dramat

Mszy Ļwiħtej tak wyraziĻcie rozgrywaþ siħ w mojej duszy, Ňe przewyŇszaþ wszystkie moje

wyobraŇenia... Jest to najgþħbsza poezja i najwspanialszy obraz, jaki moŇe oglĢdaę

czþowiek. Nie mogþem nasycię siħ wspaniaþoĻciĢ Mszy Ļwiħtej, kaŇdy ruch ofiarujĢcego

kapþana gþħboko przenikaþ do mojej duszy. Lekcje Mszy Ňaþobnych, pasterka, wielkopostne

naboŇeıstwa, "Exultet" w Wielka Sobotħ, sĢ tak potħŇne, Ňe wobec nich utwory Pindara i

Sofoklesa wydajĢ siħ zupeþnie martwemi. Wszystko to napeþniaþo moje serce szacunkiem,

radoĻciĢ, dziħkczynieniem, Ňalem i uwielbieniem..."

"Nie ma Ňadnej sprzecznoĻci miedzy jednym a

drugim wydaniem Mszaþu Rzymskiego. W dziejach

Liturgii wystħpujĢ rozwj i postħp, ale nie ma Ňadnego

zerwania. To, co dla poprzednich pokoleı byþo

Ļwiħte, rwnieŇ dla nas pozostaje Ļwiħte i wielkie i nie

moŇe byę nagle caþkowicie zakazane lub, tym

bardziej, uznane za szkodliwe. Wszystkim wyjdzie na

dobre zachowanie bogactw, ktre wzrastaþy w wierze

i modlitwie KoĻcioþa i przyznanie im naleŇytego

miejsca."

Benedykt XVI

Bracia! Tak opisuje pierwsze dni swojego nawrcenia wielki pisarz francuski. MoŇe dziwi

was, dlaczego kazanie dzisiejsze rozpoczĢþem tak dþugim wstħpem? Dlatego, Ňe w zwiĢzku

z III-em Przykazaniem i niedzielnĢ MszĢ ĻwiħtĢ chciaþbym dziĻ jeszcze raz wspomnieę o

naszej piħknej liturgji. Na przyszþĢ niedzielħ przejdziemy do czwartego Przykazania, a dziĻ,

na poŇegnanie, rzuęmy wzrokiem na liturgjħ KoĻcioþa katolickiego. PoniewaŇ w poprzednich

kazaniach doszliĻmy do przekonania, Ňe nasze obrzħdy religijne sĢ nawskrĻ naturalne i Ňe

wypþywajĢ z gþħbi duszy ludzkiej, poĻwiħęmy wiħc dzisiejsze kazanie tematowi: jaki wpþyw

wywiera liturgja na duszħ?

I. Wstħp - krtka prezentacja

II. Przemwienie do czþonkw LMS

III. Homilia z Mszy Ļw. w katedrze Westminster

IV. Konferencja prasowa

V. Podsumowanie i owoce wizyty

I. Piħkno naszej liturgji.

Kochani Bracia! Objawy kultu katolickiego sĢ nietylko odpowiednie i poŇyteczne dla dusz,

nietylko pþynĢ z gþħbi natury ludzkiej - jak to udowodniliĻmy w poprzednich kazaniach - ale sĢ

i artystycznie piħkne!

Pod MitrĢ, czyli KoĻcielne Safari

Father Halladay, czyli ornat

khaki. - Na hasþo ákapelan

wojskowyÑ pierwsze myĻli

zwykle biegnĢ ku

arcybiskupowi Gþdziowi i jego

generalskiej sylwetce, lub ku

wiecznie pijanemu oberfeldkuratowi...

19 godz. temu

Musimy przyznaę, Ňe nikt nie odczuþ gþħbiej nieskoıczonego i wstrzĢsajĢcego Majestatu

BoŇego, niŇ KoĻciþ katolicki. Nic wiħc dziwnego, Ňe KoĻciþ katolicki najpiħkniejsze

arcydzieþa ducha ludzkiego obrciþ na chwaþħ BoŇĢ; Ňe najwspanialsze i najbardziej

1 z 5

2009-07-23 19:30

Nowy Ruch Liturgiczny: WspaniaþoĻę rytu rzymskiego

http://nowyruchliturgiczny.blogspot.com/2009/07/wspaniaosc-rytu-rzym...

monumentalne dzieþa, jakie stworzyli artyĻci w ciĢgu 2000 lat, czy w dziedzinie

architektury, rzeŅby, malarstwa, czy muzyki, przeznaczyþ KoĻciþ na chwaþħ BoŇĢ.

WznoszĢce siħ ku wyŇynom gotyckie sklepienia starych ĻwiĢtyı, wspaniaþe dzieþa malarzy

Ļwiatowej sþawy, cudne utwory genjalnych muzykw... wszelkiego, rodzaju piħkno, wszystkie

skarby przeznaczyþa nasza liturgika na chwaþħ BoŇĢ.

Ciekawa rzecz: KoĻciþ katolicki nieustannie przypomina o Ňyciu pozagrobowem, troszczy

siħ o piħkno duszy, a mimio to otacz opiekĢ i sztuki ziemskie, ktre majĢ dluŇo do

zawdziħczenia KoĻcioþowi. W Grecji, w Egipcie i na caþym Wschodzie wnieŇ spotykamy

arcydzieþa sztuki w sþuŇbie religji, ale dziwna rzecz! - tylko katolicyzm wprowadziþ do

swoich koĻcioþw wszystkie gaþħzie sztuki, mimo, Ňe nie jest wcale zwolennikiem

przyjemnoĻci doczesnych! Gdy przerzucimy kartki historji i zbadamy zwiĢzek miħdzy

religjĢ i sztukĢ, w Ňadnej religji: ani w Grecji, ani w Egipcie, ani na Wschodzie, nawet u

szczytw ich rozkwitu nie spotykamy wszystkich rodzajw sztuki, wiħc: architektury, plastyki,

malarstwa, poezji, muzyki innych pomniejszych gaþħzi; dopiero powaŇny, stroniĢcy od

zmysþowych przyjemnoĻci KoĻciþ skupiþ koþo siebie wszystkie rodzaje i arcydzieþa sztuki

(Mausbach - Esser: Religion, Christentum, Kirche. Kempten. 1910, III. 329).

Gþwna zasþuga KoĻcioþa nie na tem polega, Ňe przez dwa tysiĢce lat byþ hojnym

mecenasem artystw, Ňe zgromadziþ najwspanialsze, do dziĻ podziwiane dzieþa sztuki... To

rzecz drugorzħdna. Bracia! KoĻcil jest przedewszystkiem troskliwĢ i dobra matkĢ

nieĻmiertelnej duszy. A skoro juŇ mowa o zasþugach KoĻcioþa w zwiĢzku z liturgjĢ, to naleŇy

pochwalię siħ, Ňe nasz Ļwiħty KoĻcil za poĻrednictwem liturgji staþ siħ wielkim

protektorem zamiþowaı estetycznych ludzkoĻci.

Jak tþumaczyę tħ wyjĢtkowĢ wþaĻciwoĻę KoĻcioþa? Tylko w ten sposb, Ňe katolicy odnoszĢ

siħ do Boga, jako do swego Stwrcy, gdy tymczasem inne religje jako do istoty rwnej

ludziom, lub do istoty, ktra jest na usþugach ludzi. PoniewaŇ budowa naszej liturgji jest

prawdziwem dzieþem sztuki dlatego wywiera tak wspaniaþy wpþyw na duszħ.

Nasze obrzħdy liturgiczne z prawdziwie dramatycznĢ siþĢ przedstawiajĢ poszczeglne

momenty z Ňycia Chrystusa; przypomnijmy sobie tylko pasterkħ i wielko-czwartkowe

umywanie ng, odsþoniħcie krzyŇa w Wielki PiĢtek, grb Ļwiħty, rezurekcjħ i t. d. Wystarczy

zresztĢ zastanowię siħ nad liturgjĢ w codziennej cichej Mszy Ļwiħtej. W pierwszych

wiekach chrzeĻcijaıstwa zaprowadzone symboliczne ruchy tworzĢ tak doskonaþĢ

harmonjħ, Ňe nawet ludziom, ktrzy ani sþwka nie rozumiejĢ po þacinie, þatwiej w

czasie Mszy Ļwiħtej zwrcię myĻl do Boga, - niŇ gdyby sþuchali najpiħkniejszych

modlitw w swym rodowitym jħzyku, odmawianych przez kapþana klħczĢcego

nieruchomo przed oþtarzem. WþaĻnie przez bogactwo zewnħtrznych, widzialnych

ceremonij KoĻciþ wzrusza i nastraja religijnie nawet tych ludzi, ktrzy obojħtnie

przyjmujĢ wszelkie abstrakcyjne dowody. Piħkno naszej liturgji jest przytem jakby

wrodzone, odczuwajĢ je instynktownie ludzie proĻci, maþo wyksztaþceni i z gþħbokim

pietyzmem odnoszĢ siħ do Ļwiħtych obrzħdw. Ale i najbardziej inteligentne jednostki,

nawet niekatolicy, ludzie zbþĢkani i religijnie obojħtni, pod wpþywem piħknej i wzniosþej

liturgji katolickiej wracajĢ do porzuconej przez swych przodkw religji, i w ten sposb

odzyskuje KoĻciþ wiele straconych dusz.

Kochani Bracia! Takie wypadki, jaki przytoczyþem na wstħpie, nie naleŇĢ do rzadkoĻci, lecz

powtarzajĢ siħ niemal na kaŇdym kroku. Genjusze ludzkoĻci, wybitni artyĻci i pisarze.

porzucajĢ mroki niewiary i pod wpþywem blasku i piħkna naszej liturgji wracajĢ na þono

KoĻcioþa.

Wielu z nich znalazþo w liturgji twrcze natchnienie, jak Michaþ Anioþ, najwybitniejszy

artysta Ļwiata. W WielkĢ Sobotħ 1508 roku Michaþ Anioþ ociħŇaþym krokiem szedþ ulicami

Rzymu, myĻlĢc naprŇno nad planem wykonania wielkiego dzieþa, powierzonego mu przez

papieŇa. ZamyĻlony wszedþ do koĻcioþa, wþaĻnie gdy Ļpiewano proroctwa. TysiĢczne myĻli

tþoczyþy siħ do gþowy mistrza, i powstaþo najwspanialsze dzieþo: freski na sklepieniu kaplicy

Sykstyıskiej.

Jeden z najwiħkszych pisarzy niemieckich, ŇyjĢcy jeszcze Hermann Bahr, wrciþ po latach na

þono KoĻcioþa katolickiego i od tego czasu z radoĻciĢ pisze o naszej Ļwiħtej wierze. W

swojej najnowszej ksiĢŇce ("Liebe der Lebenden") twierdzi, Ňe piħkno naszej liturgji musi

oczarowaę nawet ludzi niewierzĢcych. TrwoŇliwe oczekiwanie najdawniejszych pokoleı

przed Chrystusem, tajemnicza tħsknota Grekw, karnoĻę Rzymian ... wszystko mieĻci siħ w

tem wspaniaþem dziele, nad ktrem pracowaþo chrzeĻcijaıstwo przez osiem pierwszych

wiekw swego istnienia. Tak, liturgja jest prawdziwem arcydzieþem ducha ludzkiego:

wynika z pietyzmu i z szacunku, jest peþna powagi w gestach, ktre powtarzajĢ siħ

codzieı przy oþtarzach w najmniejszych nawet wiejskich koĻcioþach. "Gdybym byþ

Turkiem - dosþownie pisze Bahr - to i wtenczas musiaþbym przyznaę, patrzĢc tylko jako

artysta, Ňe spotykamy tu takie wyŇyny wykonania artystycznego, wobec ktrych blednĢ

utwory Pindara, Dantego Shakespeara". JeĻli w ten sposb bħdziemy patrzyli na nasze

ceremonje, to zaczniemy je wiħcej cenię.

Czasami sþyszy siħ zarzut, Ňe za duŇo jest u nas obrzħdw, Ňe kiedy papieŇ celebruje

Mszħ ĻwiħtĢ, to niema koıca ceremonjom. OtŇ, Bracia - uwaŇam, Ňe bardzo dobrze

2 z 5

2009-07-23 19:30

Nowy Ruch Liturgiczny: WspaniaþoĻę rytu rzymskiego

http://nowyruchliturgiczny.blogspot.com/2009/07/wspaniaosc-rytu-rzym...

czyni KoĻciþ katolicki, urzĢdzajĢc naboŇeıstwa przystosowane zarwno do wymagaı

ludzi prostych, jak i najwiħkszych artystw. Naturalnie, Ňe ceremonjaþ pontyfikalny Mszy

papieskiej byþby nieodpowiedni do skromnego wiejskiego koĻciþka.

Tþumacz

PapieŇ atoli odprawia Mszħ ĻwiħtĢ w kaplicy, ktrej sklepienie malowaþ Michaþ Anioþ, gdzie

znajdujĢ siħ obrazy Botticelli'ego, Perugina i Ghirlandaja, gdzie na chrze Perosi dyryguje

melodjami Palestriny. MoŇe nas tylko zachwycię ta niezrwnana wszechstronnoĻę

katolickiego chrzeĻcijaıstwa!

Rozszerzenia Powered by Google

Wpisz poszukiwane sþowo naciĻnij enter

Wielkiemu pisarzowi, konwertycie, Huysmans'owi Ļniþo siħ raz, Ňe wszedþ do koĻcioþa

katolickiego i Ňe oczarowaþa go muzyka. Od tego czasu nie miaþ spokoju, czħsto

chodziþ do koĻcioþa, aŇ w koıcu zostaþ katolikiem. Rozumowaþ w ten sposb:

"PrawdziwĢ musi byę ta religja, skoro stworzyþa tak wspaniaþe dzieþa muzyczne". Jak

dziwne rozumowanie i jak dziwna droga wiodĢca do prawdy: ale jednak... droga do prawdy!

"KaŇda droga prowadzi do Rzymu" - mwi przysþowie. Jedynem pragnieniem naszej Ļwiħtej

wiary jest, Ňeby kaŇdy czþowiek doszedþ do Rzymu, to znaczy do Chrystusa Pana. JakĢ

drogĢ tam dojdzie, to zupeþnie obojħtne! ņeby tylko doszedþ! Wielu idzie do Boga po twardej

asfaltowej drodze logicznych przesþanek, dobrze: byle doszli! Inni po dþugiej, bþħdnej

wþczħdze, pod wpþywem ciosw Ňycia, cierpieı i mĢk trafiajĢ rwnieŇ do Boga: byle tylko

trafili! Jeden ma naturħ beztroskĢ, wesoþĢ i zdĢŇa za promieniami Ļwiatþa, bijĢcego z krzyŇa

i dochodzi do Chrystusa; inny znowu ma usposobienie ponure i do Chrystusa prowadzi go

pragnienie Ļmierci. Pierwszy przychodzi do Boga przez koĻciþ, zdobiony kolorowemi

witraŇami, drugi przez drzwi grobowca: wszystko jedno, byleby obaj tam doszli! Jednych

podnosi do Boga chwila spħdzona w ciszy przed PrzenajĻwiħtszym Sakramentem, drugich

sþuchanie Ļpiewanej Mszy Ļwiħtej, pasji wielkopiĢtkowych, albo zwyciħskiego wielkanocnego

"Alleluja" - wszystko jedno!... O jedno tylko chodzi: Ňeby wszystkie drogi prowadziþy do

Boga!

Archiwum

Ɨ 2009 (340)

Ɨ lipiec 2009 (26)

WspaniaþoĻę rytu rzymskiego

Obz z MszĢ ĻwiħtĢ w klasycznym rycie

rzymskim w P...

Artykuþ w "Anamnesis" o wzajemnej relacji

dwch fo...

Czy þacina przetrwa? Ï (cz. I/V) Ï Nie tylko

dla ...

Zaproszenie na Pielgrzymkħ

Nagranie z pontyfikalnej Mszy Ļwiħtej bpa

Balcerka...

Msza Ļw. pontyfikalna kard. Pella

Msza we wspomnienie NajĻwiħtszej Maryi

Panny z Gr...

Dwaj nowi ksiħŇa IDP - dla KoĻcioþa, dla

Ewangelii...

ĺwiħcenia kapþaıskie w tradycyjnych

zgromadzeniach...

Prymicje w IDP w Rzymie

O. Folsom OSB o wartoĻci nadzwyczajnej

formy rytu ...

Refleksja po nowym motu proprio

ĺwiħcenia kapþaıskie w Instytucie Dobrego

Pasterza...

PapieŇ dziħkuje kard. Hoyosowi

Motu proprio Ecclesiae Unitatem

Krzeszw: Msza Ļwiħta w Bazylice

Wniebowziħcia N.M...

PrzeþoŇony Bractwa ĺw. Piotra na audiencji u

Papie...

Dwa lata Summorum Pontificum - Msze

trydenckie w p...

Nagranie z Mszy Ļw. pontyfikalnej kard.

Canizaresa...

Instrukcja o udziale wiernych we Mszy Ļw.

PoŇegnalny wywiad z kard. Hoyosem

Pielgrzymka na JasnĢ Grħ

Benedyktyni z Nursji bħdĢ odprawiaę Mszħ Ļw.

tryde...

Pontyfikalna Msza Ļw. w katedrze Westminster

Zapowiedzi na lipiec

II. ýaciıski jħzyk naszej liturgji.

OtŇ, Kochani Bracia, czujħ, Ňe po omwieniu piħkna, ktre porywa duszħ w naszych

obrzħdach, drugĢ poþowħ kazania naleŇy poĻwiħcię powaŇnemu zagadnieniu jħzyka

þaciıskiego w naszej liturgji.

Nasze obrzħdy liturgiczne sĢ naprawdħ godne Boga, piħkne i porywajĢce. Ale, ktoĻ

mgþby powiedzieę: miaþyby wiħkszy wpþyw na ludzi, gdyby siħ nie odbywaty po þacinie, ale

w jħzyku wiernych. Dawniej, kiedy þacina byþa w powszehnem uŇyciu rozumiano rwnieŇ jħzyk

liturgji. Ale dziĻ? Kto mwi dzisiaj po þacinie? Nawet ci, ktrzy pokoıczyli gimnazja, prħdko jĢ

zapominajĢ. Czyby nie byþo lepiej, gdyby KoĻciþ pozwoliþ, by kaŇdy nard w swoim jħzyku

mgþ odprawiaę naboŇeıstwo? Czy nie wiħcej ludzi chodziþoby wtedy do koĻcioþa, czy nie

wiħkszy byþby poŇytek z naboŇeıstw?

W ten sposb rozumuje wielu ludzi. A my, Bracia, musimy odpowiedzieę na te pytania.

Przedewszystkiem musimy stwierdzię, Ňe obecnie poza kapþanami, maþo spotkamy

wiernych, ktrzyby rozumieli jħzyk þaciıski, w ktrym odprawiajĢ siħ nasze obrzħdy. Wynika

to z rozwoju historycznego, a nie z zamiarw KoĻcioþa. Z poczĢtku jħzyk þaciıski byþ

jħzykiem Ňywym w KoĻciele zachodnim, wiħc z poczĢtku faktycznie w jħzyku narodowym

odbywaþy siħ naboŇeıstwa. Powoli jħzyk þaciıski wymieraþ, ale KoĻciþ, nie baczĢc na nic,

zachowaþ go w swojej liturgji nadal, aŇ po dziĻ dzieı.

Ɩ czerwiec 2009 (45)

Ɩ maj 2009 (68)

Ɩ kwiecieı 2009 (62)

Ɩ marzec 2009 (52)

Ɩ luty 2009 (35)

Ɩ styczeı 2009 (52)

Ɩ 2008 (189)

Ɩ 2007 (4)

Kochani Bracia! Musimy przyznaę, Ňe nikomu tak nie leŇy na sercu zbawienie ludzi, jak

KoĻcioþowi katolickiemu! JeĻli wiħc KoĻciþ z pietyzmem zachowaþ w ciĢgu wiekw

þacinħ, jako jħzyk liturgiieziny, to musiaþ widocznie mieę waŇne powody. Jakie?

Przedewszystkiem nasza Ļwiħta wiara potrzebuje jħzyka wszechĻwiatowego, bo

KoĻciþ katolicki jest KoĻcioþem powszechnym; Ňeby powszechnoĻę KoĻcioþa byþa

bardziej widoczna, potrzeba jednego, wsplnego, wszechĻwiatowego jħzyka. JeĻli

rozwj dzisiejszej gospodarki Ļwiatowej wymaga wsplnego sztucznego jħzyka (esperanto),

to tem bardziej KoĻciþ katolicki, ktrego wierni sĢ rozsiani po caþym Ļwiecie, od lodowych

brzegw Grenlandji, po Cape Town, od wschodu do zachodu, musi mieę wsplny jħzyk!

OdnoĻniki

Bractwo Kapþaıskie ĺw. Piotra

Forum KrzyŇ

Instytut Dobrego Pasterza

Komisja Papieska Ecclesia Dei

Liturgia - portal Natanaela

Msza.net

Portal ĺwiħty KrzyŇ

Tradycyjne parafie personalne

Skoro KoĻciþ powszechny potrzebuje jħzyka wszechĻwiatowego, jakŇe to dobrze dla

naszego narodu, Ňe tym jħzykiem nie jest francuski, niemiecki, ani angielski, ale þacina, ktra

przestaþa byę Ňywym jħzykiem, wiħc nie obraŇa niczyich uczuę narodowych.

MoŇnaby tu przytoczyę mnstwo uczuciowych czynnikw, ktre wykazujĢ roztropny wybr

KoĻcioþa, ale weŅmy tylko parħ przykþadw! Parostatek lĢduje w Ameryce, przywizþ

emigrantw z Polski. Polacy z nad Wisþy wchodzĢ do rŇnojħzycznego obcego portu... Nie

znajĢ tu nikogo, a nikt nie rozumie ich jħzyka... BþĢkajĢ siħ samotni po ulicach obcego

miasta... Po drodze natrafili na koĻciþ katolicki i natychmiast czujĢ siħ w domu..., w domu,

bo wieczna lampka tak samo siħ pali, jak w ich dalekiej polskiej wiosce, a przy oþtarzu kapþan

Anglik, Hiszpan, czy innej narodowoĻci, tak samo Ļpiewa "Gloria", wita ich temi samemi

sþowami "Dominus vobiscum!" jak w domu ich stary proboszcz. Jakie to krzepiĢce uczucie,

to zrozumie tylko ten, kto Ňyþ dþuŇszy czas daleko, na obczyŅnie...

3 z 5

2009-07-23 19:30

Nowy Ruch Liturgiczny: WspaniaþoĻę rytu rzymskiego

http://nowyruchliturgiczny.blogspot.com/2009/07/wspaniaosc-rytu-rzym...

Ale i dla nas kapþanw jest to bardzo podniosþe uczucier dowd jednoĻci naszej wiary;

gdziekolwiek jesteĻmy na kuli ziemskiej, Msza Ļwiħta wszħdzie jest taka sama! Pewnego

razu, kiedy jechaþem parostatkiem przez jezioro Lago Maggiore, ludnoĻę wysepki "Isola

Bella" obchodziþa uroczystoĻę odpustowĢ i proboszcz prosiþ miħ, bym odprawiþ sumħ.

KoĻciþ byþ przepeþniony Wþochami, ktrzy moŇe nawet nie zauwaŇyli, Ňe w asyĻcie ksiħŇy

wþoskich, Wħgier odprawia Mszħ ĻwiħtĢ. To samo zdarzyþo mi siħ w ParyŇu... W Chicago

sþuŇyli mi do Mszy Ļwiħtej chþopcy amerykaıscy, ktrych przedtem nigdy nie znaþem, a

wszystko szþo tak dobrze, jakby juŇ od wielu lat byli moimi ministrantami. I tak dalej, Kochani,

Bracia! - Oto wspaniaþy objaw jednoĻci, i to jest jedna z przyczyn, dlaczego KoĻciþ

zachowaþ þacinħ, jako jħzyk jednolitej liturgji.

Ale to nie to jest gþwnĢ przyczynĢ. Jest gþħbsza przyczyna, ktra zmusza KoĻciþ do

przestrzegania jednolitego jħzyka, a tĢ przyczynĢ jest: zachowanie czystoĻci naszej

wiary. WeŅmy przykþad: Gdyby papieŇ Sylwester II, przesyþajĢc koronħ Ļwiħtemu Stefanowi,

pozwoliþ uŇywaę jħzyka wħgierskiego w liturgji, coby zrobili z tem pozwoleniem nasi

przodkowie? Napewno mieliby nielada kþopot! Przecie wiemy, jak maþo rozwiniħty byþ

wwczas nasz jħzyk! Najstarszych zabytkw naszego jħzyka nie zrozumiaþoby wiele osb,

ktre umiejĢ czytaę. JakbyĻmy byli sobie radzili z powodu braku sþw z najtrudniejszemi

terminami filozofji i teologji, z subtelnemi rŇnicami, ktre wydajĢ siħ sþabemi odcieniami, a

jednak w nauce wiary odgrywajĢ olbrzymiĢ rolħ.

Polecane teksty

ABC Summorum Pontificum w parafii (cz. 1) -

Tytuþem wstħpu

ABC Summorum Pontificum w parafii (cz. 2) - Jak to

jest na parafii

ABC Summorum Pontificum w parafii (cz. 3) -

Najczħstsze zarzuty

ABC Summorum Pontificum w parafii (cz. 4) -

Dziaþajmy stopniowo i skutecznie

ABC Summorum Pontificum w parafii (cz. 5 -

ostatnia) - Duchowe Ňycie kapþana

Dwie formy rytu rzymskiego. Kwestia wspþistnienia

Kard. Caizares: Prawdziwa odnowa liturgii polega

na przyjħciu tradycji

Kard. Ratzinger: Recenzja ksiĢŇki o. A. Reida

Kard. Ratzinger: Wstħp do ksiĢŇki ks. K. Gambera

Kard. Ratzinger: Wstħp do ksiĢŇki ks. U.M. Langa

Ks Bux: Kryzys liturgii Î konsekwencja kryzysu

eklezjologii

Ks. Bux: Rodzi siħ wþaĻnie nowy ruch liturgiczny

Ks. Guido Marini - sþuga liturgii

Ks. Olewiıski: Czy powstanie nowy ruch liturgiczny?

Ks. Wħcþawski: Liturgia jest wielkim bogactwem

KoĻcioþa

Nowy ruch liturgiczny

O. Vollberg: Manifest z Mariawald

PapieŇ Benedykt XVI i liturgia (cz. 1)

PapieŇ Benedykt XVI i liturgia (cz. 2)

PapieŇ Benedykt XVI i liturgia (cz. 3)

PapieŇ Benedykt XVI i liturgia (cz. 4-ostatnia)

Prof. de Mattei: StaroŇytny ryt rzymski a

sekularyzacja

PrzyjdŅ Krlestwo Twoje - Pielgrzymka ParyŇ-

Chartres

Wstħp do "Zbioru Dzieþ" Josepha Ratzingera

Ale powiedzmy, Ňe wszystko daþoby siħ wyrazię w naszyci dawnym jħzyku. Ale co byþoby

dziĻ? UŇywalibyĻmy albo starych wyraŇeı, ale wtenczas kaŇdy uĻmiechaþby siħ w czasie

Mszy Ļwiħtej, albo w miarħ rozwoju jħzyka tþumaczylibyĻmy odpowiednio tekst liturgji: a

wtenczas ile jest koĻcioþw, tyle byþoby zwyczajw, tyle tþumaczonych tekstw. CiĢgþa

zmiana podwaŇaþaby pietyzm, z jakim wierni powinni siħ odnosię do liturgji! Czy nie

zachwiaþaby naszego zaufania w niezmiennoĻę naszej religji? Czy nie zmniejszyþoby to

mocy, oraz tajemniczego oddziaþywania mistycznego, jakie posiada nasza liturgja

wþaĻnie dziħki swej staroŇytnoĻci! Wkoıcu zastanwmy siħ jeszcze nad tem, dlaczego

KoĻciþ nie chce wyrzec siħ þaciny, jako jħzyka liturgicznego? PrzyczynĢ tego jest

staroŇytnoĻę þaciıskiego jħzyka liturgicznego.

Bracia! Pamiħtamy wszyscy czasy, kiedy ludzkoĻę zostaþa oĻlepiona gorĢczkĢ

nowatorstwa. "Wszystko jest zþe, co stare, a wszystko, co nowe zapewnia zbawienie!" -

staþo siħ hasþem. DziĻ po gorzkich doĻwiadczeniach wytrzeŅwieliĻmy z tego

mniemania. Dzisiaj popþaca nietylko stare przysþowie: "Nie wszystko zþoto, co siħ Ļwieci",

ale znaczenia nabiera inne: "Nie wszystko, co nowe, jest dobre!" Prawda, Ňe czþowiek

nie moŇe byę zacofany, nie moŇe trzymaę siħ strupieszaþych zwyczajw dawnych

epok, ale znowu w nowatorstwie nie wolno lecieę na oĻlep, i odrzucaę cenne tradycje

przeszþoĻci!

Dzisiaj ludzie na nowo ceniĢ przeszþoĻę - jest to objaw pocieszajĢcy. Jedni wywodzĢ swj

rodowd z epoki napoleoıskiej, inni z jagielloıskiej, i jeszcze inni z piastowskiej. Z

pietyzmem przechowujemy odziedziczone po przodkach stare szable, rodzinne klejnoty,

obrazy, meble. Niejeden zamoŇny amerykanin gotwby dac nie wiem ile, gdyby mgþ siħ

wykazaę przodkami przynajmniej z przed 100 - 150 lat!

OtŇ, Kochani Bracia, jħzyk naszej liturgji liczy dwa, tysiĢce lat! Napewno þzy zrosiþyby oczy

wnukw, gdyby tak przed stu laty byþy gramofony i gdyby teraz zabrzmiaþ w kþku rodzinnem

gþos jakiegoĻ dawnego przodka! PowinniĻmy wobec tego z takiem samem wzruszeniem

sþuchaę obrzħdu naszej Mszy Ļwiħtej, w ktrej sþychaę gþosy naszych chrzeĻcijaıskich

przodkw. "Kyrie, eleison, Christe, eleison!" "Panie, zmiluj siħ nad nami! Chryste,

zmiluj siħ nad nami!" Czy wiecie, kto wymawiaþ te sþowa? Nasi bracia, chrzeĻcijaıscy

mħczennicy , kiedy na arenie cyrku trzeszczaþy ich koĻci w zħbach dzikich zwierzĢt; wĻrd

namiħtnych oklaskw tþumw brzmiaþy ich modþy: Kyrie eleison! A dalej: "Dominus

vobiscum!" "Pan z wami!" "Et cum spiritu tuo!" "I z duchem twoim!," - Czy wiecie, kto to

mawiaþ? Nasi przodkowie, dawni chrzeĻcijaıscy mħczennicy, kiedy nocami, niedaleko

Rzymu, w podziemnych lochach, na klħczkach otaczali papieŇa odprawiajĢcego Mszħ

ĻwiħtĢ i oczekiwali ze strachem, kiedy wtargnĢ przeĻladowcy! OtŇ, Bracia, czy nie byþoby

szkoda wyrzec siħ tego lekkomyĻlnie?!

Polecane strony

Niedawno w Niemczech protestanci dĢŇyli, Ňeby wykreĻlię z liturgji jeszcze resztħ

pozostaþych obcych sþw, jak np. Alleluja, Hosanna, Kyrie eleison, Amen. Czy wiecie, jaki byþ

skutek? Jeden z pastorw wypowiedziaþ pochlebne sþowa dla papiestwa, ktre

rozpowszechniþo po caþym Ļwiecie wsplny jħzyk liturgiczny, a jednoczeĻnie uszanowaþo

wþaĻciwoĻci danych narodw. Dosþownie cytujħ tu sþowa tego pastora: "Msza þaciıska jest

wħzþem, jednoczĢcym katolikw caþego Ļwiata; my protestanci, jeĻli znajdziemy siħ w

paıstwie, ktrego jħzyka nie znamy, jesteĻmy obcy nawet dla wþasnego obrzĢdku.

ýaciıski jħzyk nie powinien byþ zniknĢę z naszej liturgji" (Osservatore Romano, 1927,

Nr. 16). Bracia! JeĻli tak twierdzĢ innowiercy to, z jħzyka þaciıskiego naszej liturgji

moŇemy byę tylko dumni!

Autor: Bartþomiej Krzych

4 z 5

2009-07-23 19:30

Nowy Ruch Liturgiczny: WspaniaþoĻę rytu rzymskiego

http://nowyruchliturgiczny.blogspot.com/2009/07/wspaniaosc-rytu-rzym...

Strona gþwna

Starszy post

kontakt: nrl [at] krzyz.org

5 z 5

2009-07-23 19:30

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: