Szybkość.docx

Szybkość- zdolność do wykonywania ruchów w najmniejszych dla danych warunków przejawach czasu. Szybkość jako cecha motoryczna ma tylko jeden wymiar: czas

Podstawowe składowe szybkości to: czas reakcji na bodziec, czas ruchu prostego, częstotliwość ruchów.

Czas reakcji - jest to czas upływający od zadziałania bodźca do momentu zapoczątkowania ruchu. Na ogólny jego wymiar składa się szereg czasów cząstkowych:
t1 - powstanie pobudzenia w receptorze,
t2 - przekazanie pobudzenia do ośrodkowego układu nerwowego,
t3 - przebieg pobudzenia przez ośrodki nerwowe i uformowanie sygnału   
      wykonawczego,
t4 - przebieg sygnału z ośrodkowego układu nerwowego do mięśnia,
t5 - pobudzenie mięśnia, zmiana jego napięcia, zapoczątkowanie ruchu.

wyróżnia się dwa rodzaje czasów reakcji:
- reakcje proste
              bodziec optyczny                             słuchowy
              nietrenujący – 0,2 do 0,25s          0,17 do 0,27
              trenujacy – 0,15 do 0,2s              0,1 do 0,15
-reakcje alternatywne
Czas reakcji zależy od:
- wytrenowania (powstanie nawyku czuciowo-ruchowego),
- płci,
- wysokości ciała (wyższy zawodnik - dłuższy mięsień - 
   dłuższy czas reakcji),
- stanu psychofizycznego zawodnika (wypoczęty, najedzony,  rozgrzany),
- innych warunków np. rano czy wieczorem, temperatury,
   motywacji.

Czasu ruchu prostego - wymaga optymalnej koordynacji nerwowo - mięśniowej jednostek motorycznych realizujących zadania ruchowe, przekazywania pobudzenia od jednej jednostki motorycznej do następnej.

Zależy on w dużej mierze od wielkości pokonywanego oporu oraz składu włókien mięśniowych

Częstotliwość ruchów – uwarunkowana jest ilością skurczów i rozkurczów wykonywanych przez daną grupę mięśniową w określonym czasie. Zależy przedewszystkim od koordynacji międzymięsniowej , a także od "ruchliwości" układu nerwowego.

Pomiar szybkości lokomocyjnej - Przeprowadza się probę biegową na dystansie od 20 do 60 m z wykorzystaniem fotokomórek

Pomiar mocy fosfagenowej i glikoli tycznej

Test Wingate

Czas trwania testu standardowo wynosi 30s,.

Test polega na wykonaniu maksymalnego wysiłku na ergometrze rowerowym przy ustalonej wartości oporu zewnętrznego wynoszącego 7,5% masy ciała badanego.

Przeprowadzony test pozwala na analizę następujących parametrów:

·           Szczytowa moc anaerobowa (fosfagenową) - Pmax

·           Czas osiągania Pmax - tPmax

·           Całkowita praca anaerobowa -Wtot

·           Spadek mocy –SM

Rozwój szybkości w ontogenezie

Wiek przedszkolny (4-7lat) – pomimo dynamicznego rozwoju motoryczności szybkość w tym czasie jest mało rozwinięta. Poprawa następuje dopiero w wieku 9-10 lat.
Wiek szkolny (8-13lat) – dynamiczny rozwój szybkości
Okres dojrzewania (13-17-19lat) - częstotliwość ruchów, szybkość reakcji, szybkość ruchów prostych nie ulega już istotnej poprawie po 13-14 roku życia, jednakże poziom  szybkości można poprawić poprzez przyrost siły mieśniowej

Metody treningu szybkości

Metoda powtórzeniowa
Metoda submaksymalnych prędkości
Metoda supramaksymalnych prędkości
    - ułatwianie warunków zewnętrznych  i stosowanie sił 
       dodatkowych,
     - wykorzystywanie efektu "przyspieszonego nastepstwa"
     - liderowanie
     - ograniczenie przestrzenno-czasowych granic
       wykonywania ćwiczenia