OPOWIADANIE O MILSCI 2.pdf

OPOWIADANIE O MIŁOŚCI...

Najmilsza walentynka

Przeżyłem tylko jeden Dzień Świętego

Walentego wart przypomnienia. Byłem wtedy w

czwartej klasie. Miała na imię Lori. Żadne

późniejsze walentynki nie mogą się równać z

tamtymi. Obraz Lori na zawsze pozostał w mojej

pamięci. W okolicy jednych z ostatnich

walentynek poczułem nagle, że muszę ją

odnaleźć.

Rok 1972. Południowa Kalifornia. Od dwóch lat

kochałem się w Lori - anielskiej istocie z

przeciwka. Codziennie szliśmy razem z

przystanku autobusowego do domu. To były

najszczęśliwsze chwile mojego młodego życia.

Sytuacja nie była prosta. Po pierwsze, tak się

złożyło, że Ted, starszy brat Lori, był moim

najlepszym przyjacielem. Po drugie, w obecności

Lori czułem się dziwnie onieśmielony. Wśród

kolegów zawsze brylowałem. Przy niej

odejmowało mi mowę. Chociaż Lori zawsze była

dla mnie miła, miałem wrażenie, że jej serce nie

bije dla mnie równie mocno jak moje dla niej.

I oto nadszedł tamten pamiętny Dzień Świętego

Walentego. W szkole rozdawaliśmy sobie

kupione na tę okazję kartki. Ja dostałem

zwyczajną, z napisem "Bądź mój!", podpisaną

przez Lori i resztę klasy. Jednak w drodze z

przystanku Lori powiedziała:

- Mam coś dla ciebie.

Aż mnie zamurowało. Wyjęła z tornistra dużą

czerwoną kopertę, wcisnęła mi do ręki i puściła

się pędem do domu. Kiedy tylko znalazłem się w

swoim pokoju, ostrożnie otworzyłem kopertę. W

środku była najpiękniejsza na świecie ręcznie

robiona kartka z czerwonego kartonu, ozdobiona

białą wycinanką, błyszczącymi gwiazdkami i

najróżniejszymi serduszkami. Wewnątrz Lori

wypisała "Kocham Cię". Staranne pochyłe litery z

białego kleju pokryte były brokatem.

Przeczytałem kartkę ze 30, 40 razy. Wreszcie

ukryłem ją pod skarpetkami w szafie. Pewnie

teraz moglibyśmy być z Lori małżeństwem,

gdyby na naszej drodze nie stanął mój starszy

brat, Mike. Tamtego wieczoru, grzebiąc w moich

rzeczach, natknął się na kopertę. Mike był w

szóstej klasie. Zachował się okrutnie, jak

przystało na starszego brata. Pokazał kartkę od

Lori Tedowi i innym chłopakom z sąsiedztwa. Ten

rozgłos głęboko zranił Lori i mnie, niszcząc

szansę budzącej się miłości.

Potem mój ojciec oznajmił, że się

przeprowadzamy. I to aż na Alaskę. Dla mnie

oznaczało to prawdziwe zesłanie, daleko od

ciepłego uśmiechu Lori. Podsunąłem rodzicom

myśl, że zostanę i zamieszkam w domu dziecka.

Ale nie miałem wtedy wiele do gadania. W szkole

nasza wychowawczyni zorganizowała przyjęcie

pożegnalne. A ja tylko wpatrywałem się w Lori,

która, po raz pierwszy od tamtych walentynek,

też patrzyła na mnie swoimi wielkimi oczami

pełnymi łez. W autobusie usiadła koło mnie i

przez całą drogę trzymała mnie mocno za rękę.

Kiedy znaleźliśmy się przed moim domem,

próbowałem znaleźć słowa, żeby wyrazić

straszny ból rozdzierający mi serce.

- No to... cześć! - wyjąkałem wreszcie.

Lori pocałowała mnie w policzek i popędziła na

drugą stronę ulicy. Tak po prostu. I już jej nie

było.

Nieraz przychodziło mi do głowy, że

poszukiwania ukochanej z czwartej klasy

świadczą o nie całkiem zdrowych zmysłach. Ale

wierzyłem, że taka miłość nie mija bez śladu, że

zawsze pozostaje jakiś sentyment. Byłem gotów

jechać za nią, gdziekolwiek rzucił ją los, i... kto

wie?

Telefony do szkoły i dawnych znajomych nie dały

skutku. Wtedy pewien prawnik polecił mi firmę,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: