Poezja XXI wieku Inwokacja.pdf

Poezja XXI wieku: Inwokacja

Chcesz błysnąć w szkole na języku polskim? Nasza

wersja inwokacji zwali z nóg każdą nauczycielką i

każdego belfra. Dobre efekty daje nauka tego tekstu

przy kuflu piwa (oczywiście bezalkoholowego)*. Za

wszelkie szkody powstałe w wyniku recytacji

poniższego utworu redakcja nie ponosi

odpowiedzialności.

Reniu! Wybranko moja! ty jesteś jak gumiak;

Ile cię trzeba cenić, ten tylko zrozumiał,

Kto cię stracił i boso wdepnął na nawozu kupę,

przez co w mig elegancji pokruszył skorupę.

O Ty, która piersią osłaniasz samego Leppera

I jak Pallas Atena na swój lud spozierasz,

A która mnie przybitego przez powszechną nudę

Dźwiękiem głosu do życia przywróciłaś cudem

(Gdy przymierałem struty politycznym ściekiem,

Włączono telewizor - senną podniosłem powiekę,

Gdy głos twój dał się słyszeć pośród posłów jęku;

Blokowałaś mównicę - odważnie, bez lęku,

Przerywając obrady wraz z Chamoobroną).

Tymczasem przenieś moją duszę utęsknioną

Do tej sali sejmowej sporami porytej,

Do ław poselskich zapchanych śmieciem rozmaitem;

Gdzie pokrętna platforma, liga jak śnieg biała,

Gdzie komuszym rumieńcem eseldzina pała,

A wszystko to splecione jakby wstęgą, kasą

Na której, choć skłóceni, tak zgodnie się pasą.

I trwać tak będą mężnie do kadencji kresu,

Aż drzwi za nimi zamkną jak klapę sedesu.

Przyjdą nowe wybory, przyjdą wilki młode,

Smród historia wywietrzy a ty spuścisz wodę.

No i jeszcze dwuwiersz na dokładkę:

Renato, ty ogniem swoich kurwików

Podnosisz na duchu polskich rolników.

-------------------

*a co, niech potem nie mówią, że nie przestrzegamy

Ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu

alkoholizmowi. Gulp, gulp, gulp... Coca Cola pyszna jest

tego lata :>