Rozdział 1. w Wstęp              5

Rozdział 1.
Wstęp

Opis programu CorelDRAW

Program CorelDRAW jest przeznaczony do tworzenia grafiki wektorowej. Doskonale nadaje się do plakatów, szyldów reklamowych, wizytówek, a także do tworzenia skomplikowanych rysunków technicznych. Możliwe jest w nim tworzenie podstawowych dokumentów tekstowych, takich jak raporty czy broszury. Osoby, pracujące do tej pory z programami graficznymi typu Paint, Paint Shop Pro lub też Corel PHOTO-PAINT, będą się, niestety, musiały uczyć rysowania od początku. Tutaj obowiązują zupełnie inne zasady. Właściwie nie ma tu pędzla, znanego z innych programów, a i gumka też działa trochę inaczej. Jeżeli w CorelDRAW narysujesz np. kilka kwadratów nachodzących na siebie, a po pewnym czasie chcesz zmienić ich położenie, możesz to zrobić bez jakichkolwiek problemów – w programie Paint jest to niemożliwe. Niestety, nie możesz oczekiwać, iż w programie CorelDRAW możliwe będzie poprawienie zeskanowaych zdjęć z wakacji, ale za to będziesz mógł to zrobić w programie Paint.

W CorelDRAW będziesz się posługiwać wyłącznie tak zwanymi obiektami. Są nimi np. okręgi, elipsy, kwadraty, gwiazdy, tekst, itp. Każdy z obiektów jest umieszczany na ekranie jeden nad drugim. Zawsze i bez jakichkolwiek problemów możesz zmienić np. kolor jednego z wcześniej narysowanych obiektów. W każdej chwili możesz także zmienić położenie, rozmiar obiektu, a nawet go obrócić czy rozciągnąć.

Nowości

CorelDRAW w swojej najnowszej, 10. wersji, pojawił się w sprzedaży pod koniec 2000 roku. Największe zmiany w programie dotyczą głównie możliwości przygotowywania grafiki pod kątem wykorzystania jej w Internecie. Pojawił się tu także nowy składnik pakietu, pod nazwą Corel R.A.V.E. 1.0 (Real Animation Vector Effect). Pozwala on na tworzenie animacji w formacie Macromedia Flash, coraz chętniej wykorzystywanym w Internecie.

CorelDRAW umożliwia optymalizację grafiki, przeznaczonej do publikacji w sieci, dzięki czemu witryny będą się wczytywać szybciej. Pozwala on także na projektowanie i umieszczenie na stronie tak zwanych interaktywnych przycisków. To wszystko uzupełnione jest lepszą kontrolą eksportu dokumentu do formatu HTML.

Interfejs programu możesz obecnie w znacznie większym stopniu dopasować do swoich upodobań. W szczególności możesz teraz wpływać na położenie i wygląd pasków narzędzi i poszczególnych opcji oraz je indywidualizować. Przejęte zostało także z programu Corel PHOTO-PAINT dokowane okienko Undo. Wprowadzono również dosyć kontrowersyjną możliwość wyświetlania przezroczystych menu czy też palet narzędziowych, dzięki czemu zawsze jest widoczny schowany pod nimi rysunek.

Rozszerzono możliwości starych narzędzi i dodano nowe. Pojawiły się często używane symbole, jak strzałki, dymki, które teraz łatwo i szybko możesz dodać do dokumentu. Nóż i gumka mogą obecnie być użyte nie tylko do grafiki wektorowej, ale także i do grafiki rastrowej. Dzięki nowemu widokowi View|Page Sorter View masz teraz także większe możliwości zarządzania stronami w Twoim dokumencie – obecnie będą one widoczne na ekranie w postaci miniaturek, dających się łatwo przesuwać.

W ramkach tekstowych możesz teraz wpisywać tekst wielojęzyczny i w każdej części stosować odpowiadający mu słownik (w tym także w języku polskim).

Poszerzono także możliwości programu o eksport i import nowych formatów. CorelDRAW może teraz obsługiwać typy plików z AutoCAD 2000 (dxf i dwg) czy Scalable Vector Graphics (svg).

Wszystkie te zmiany czynią z programu potężne narzędzie graficzne, które obecnie nie jest tak silnie nastawione na drukowanie dokumentów, ale także na ich prezentację w Internecie. Każdy będzie mógł teraz zindywidualizować wygląd i sposób działania programu według własnych potrzeb, dzięki czemu praca stanie się łatwiejsza i bardziej intuicyjna.

Rysunek rastrowy a wektorowy

Różnice między rysunkiem rastrowym (czasami nazywanym bitmapą) a wektorowym są olbrzymie. Szczególnie widoczne są podczas skalowania (czyli zmiany rozmiaru) rysunku lub obiektu. Oto jak będzie wyglądała mała litera „a” po powiększeniu jej o 700% w rysunku rastrowym i wektorowym:

Rastrowa litera „a” wygląda brzydko, a wektorowa nie straciła nic ze swojej jakości. Dlaczego tak się dzieje? Najlepiej będzie można to prześledzić na przykładzie elipsy i odcinka.

Ładnie widać przyczynę utraty jakości na przykładzie odcinka. Rzucają się w oczy duże punkty, z których się on składa, oraz postrzępiona linia. W rysunku rastrowym wszystko jest zapamiętywane w postaci punktów. Tak więc mały odcinek zostaje zapamiętany jako złożony z określonej liczby punktów; po powiększeniu go te małe punkty stają się duże,
a na dodatek jest ich tyle samo (tyle, że o większych rozmiarach). Różnica między małym odcinkiem a dużym polega więc na powiększeniu stałej liczby punktów. W rysunku wektorowym odcinek jest zapamiętywany jako zbiór dwóch punktów (początkowego
i końcowego) o określonych współrzędnych. Następnie program oblicza pośrednie punkty ze wzoru matematycznego i wyświetla je na ekranie. Powiększenie odcinka w tym przypadku polega na obliczeniu nowych współrzędnych dla obu punków i następnie – na nowym obliczeniu punktów pośrednich. Grubość odcinka nie zmieniła się, gdyż zmieniony został tylko jego rozmiar.

Podobna sytuacja występuje w przypadku elipsy. W rysunku wektorowym

Na pewno wektorowym?

powiększane są punkty składowe małej elipsy, a w przypadku rysunku wektorowego elipsa jest zapamiętywana w postaci dwóch ognisk elipsy i dwóch średnic, małej i wielkiej (powinieneś przypomnieć sobie lekcje matematyki i wzory, opisujące określone figury geometryczne).

No dobrze, ale jak będą wyglądały obiekty po ich pomniejszeniu? W przypadku rysunku rastrowego brane są pod uwagę punkty, leżące obok siebie i na podstawie ilości czarnych i białych punktów obliczany jest punkt wynikowy. Tak więc podczas pomniejszania do rozmiaru 1/10 oryginalnej wielkości branych jest pod uwagę 100 punktów (matryca 10 punktów w pionie i 10 punktów w poziomie, czyli 10x10=100). Jeżeli np. 49 punktów jest czarnych, a 51 punktów jest białych, to zostanie dobrany punkt biały. Straci się więc bardzo dużo szczegółów oryginalnego rysunku. W przypadku grafiki wektorowej są tylko na nowo obliczane współrzędne obiektów, a dopiero potem jest rysowany obiekt o identycznej grubości, co poprzedni. Możesz to zobaczyć na przykładzie:

Powinieneś zwrócić uwagę, iż rysunek wektorowy nie pogorszył się. W przypadku rysunku rastrowego litera „a” wygląda dobrze dlatego, że oryginalna litera jest bardzo gruba, więc podczas obliczania okazuje się, że jest bardzo dużo czarnych punktów. Znacznie gorzej wygląda elipsa i odcinek, które były cienkie. Przy pomniejszaniu zgubionych zostało wiele punktów. Powyższe rysunki zostały pomniejszone zaledwie do 1/3 swoich oryginalnych rozmiarów, przy znaczniejszym pomniejszeniu nie można by się było w ogóle zorientować, co to za kształt.

Orientacyjnie można założyć, że

Brak pod rysunkami: Rysunek ... numer kolejny

tak są przeliczane punkty przy pomniejszeniu do 1/3 oryginalnego rozmiaru:

Jak widać z powyższych przykładów, rysunki rastrowe i wektorowe mają inne obszary zastosowań i inaczej powinno się do nich podchodzić podczas dokonywania poprawek. Każdy ma swoje wady i zalety. Dlatego istnieją osobne programy do pracy nad każdym z rodzajów grafiki, choć najnowsze wersje wprowadzają często funkcje i polecenia, które zbliżają do siebie sposób prac nad grafiką rastrową i wektorową.

C:\roboczy\cwiczenia do skladu\CorelDRAW 10. Ćwiczenia praktyczne\6 po skladzie wstepnym\po skladzie 2\r01-1.doc              5