Chwyty lecznicze stosowane w masażu segmentarnym[1].doc

(64 KB) Pobierz
Chwyty lecznicze stosowane w masażu segmentarnym

Chwyty lecznicze stosowane w masażu segmentalnym

 

 

1.      GŁASKANIE SEGMENTARNE

Wszystkie chwyty zarówno diagnostyczne 

jak i lecznicze  powinny być poprzedzone i zakończone  głasskaniem.

Kierunek głaskań jest dokręgosłupowo i dogłowowo.

Głaskania segmentarne możemy podzielić  na:

-          głaskanie oburącz od linii pachowych do kręgosłupa,

-          Głaskanie jodełkowe,

-          Głaskanie  „piłowe”,

-          Głaskanie jedną ręką

 

 

2.      CHWYT PRZYŚRUBOWANIA

  1. Chwyt ten wykonywany jest w formie ruchów  półkolistych  stronami dłoniowymi palców  II-V  jednej ręki. Stosując tę technikę musimy uważać aby przed palcami przesuwał się fałd skórny.
  2. Jest połączeniem  głębokiego rozcierania  i ugniatania

Wyróżniamy przyśrubowanie prawo- i lewostronne.

Prawostronne: Wykonujemy prawą ręką. Rozpoczynamy od ułożenia dłoni na kości krzyżowej palcami poprzecznie do kręgosłupa .Zginając palce od II do V, zagarniamy fałd skórno-mięśniowy i dopychamy do kręgosłupa. Nasada dłoni spoczywa po przeciwnej stronie kręgosłupa stanowiąc podparcie. Teraz wykonujemy rozcieranie segmentarne, a następnie bez odrywanie dłoni łukiem przesuwamy się na wyższy segment. Następnie unosimy delikatnie nadgarstek i przesuwamy go nieco wyżej, tak aby ręka znowu była  ułożona prostopadle do kręgosłupa.

Lewostronne: Prawą  dłoń  układamy na kości krzyżowej. Palce są zwrócone dogłowowo, a kciuk odwiedziony. Przekręcamy rękę w ten sposób aby palce były ułożone prostopadle do kręgosłupa, jednocześnie podpychając fałd skórny do kręgosłupa. Wykonujemy rozcieranie segmentarne.

 

 

3. CHWYT PIŁOWANIA

     1. Szczególnie stosowany  przy masażu  kręgosłupa i  grzbietu, ale może  być stosowany  na innej części ciała

     2. Wyróżniamy piłowanie małe, które przeprowadzamy  kłębkami  palców małych oraz  piłowanie duże  które wykonujemy kciukami  i palcami wskazującymi

    3. Chwyt piłowania polega na przesuwaniu z równoczesnym rozcieraniem  (piłowaniem) fałdu  skórnego, powstałego między rękami, z jednego  segmentu na  drugi w kierunku dogłowowym. 
    4. Chwyt piłowania jest połączeniem głaskania i rozcierania posuwistego.
    5. Chwyt piłowania działa na tkankę skórną i łączną powodując  szybkie przekrwienie miejscowe
    6. Wpływa  na rozluźnienie napięć występujących  w tkance skórnej i łącznej.

 

 

 

4.CHWYT MIĘDZYKOLCZYSTY – CHWYT  NADKOLCOWY – CHWYT NA WYROSTKI KOLCZYSTE

         Chwyt  ten wykonujemy przez  środek kręgosłupa.

         Przeprowadzamy  kciukami i wskazicielami  obu rąk .Chwytamy  miedzy palce  fałdy skórne tak  aby  powstał z nich krzyż. Następnie przełamujemy fałdy pionowe i  poziome wykonując  rękami  ruchy  w  stronę przeciwne. W  trakcie przełamywania stosujemy również rozcieranie opuszkami  palców.

- Łączy  rozcieranie z ugniataniem powierzchownym
- Chwyt  ten  służy do  masowania tkanek skórnej oraz  łącznej
- Zastosowanie tego chwytu powoduje w krótkim czasie maksymalne przekrwienie  skóry i tkanki łącznej 
- Ma działanie rozluźniające.

 

 

5.               CHWYT ROLOWANIA

1. Służy do masażu mięśni  przykręgosłupowych i grzbietu

2. Wykonujemy  go chwytając fałd  skórny  między kciuk a  palce II,  III, IV obu rąk i przesuwając go wzdłuż  kręgosłupa. Na  grzbiecie wykonujemy rolowanie podłużne i  poprzeczne.

3. Chwyt ten jest połączeniem  głaskania, rozcierania posuwistego oraz ugniatania.
4. Stosowany jest  do masowania  tkanki  łącznej oraz  powierzchownych warstw mięśni
5. Działa pobudzająco na zakończenia nerwów w skórze oraz  powoduje szybkie  przekrwienie  tkanki  łącznej oraz powierzchownych mięśni.

 

 

6.               CHWYT POSUWU
1. Chwyt posuwania  (posuwisty) stosujemy na mięśniach  przykręgosłupowych
2. Wykonujemy kłębem kciuka w formie ruchów  falujących. Ruchy te polegają na  przesuwaniu kciuka  z  uciskiem wzdłuż kręgosłupa. Ruch w górę odbywa się z uciskiem  i przesuwem skóry, a następnie dłoń wraca bez ucisku wraz z naciągniętą skórą.

3.Przy wykonywaniu chwytu posuwu po prawej stronie lewa ręka masażysty mocno chwyta  za lewy talerz biodrowy i ściąga go  w dół.
4.  Chwyt ten jest połączeniem głaskania ii ugniatania posuwistego.
5. Stosowany jest głównie  do masowania powierzchownych warstw mięśni oraz tkanki skórnej
6. Zmniejsza  wzmożone napięcie mięśniowe.

 

 

7.               CHWYT CIĄGNIENIA
Stosujemy przy masażu kręgosłupa. Wykonujemy opuszkami  palców II i  III jednej ręki, druga ręka stanowi obciążenie ręki prowadzącej.
        Ciągniemy rękę po kręgosłupie wykonując delikatne uciski opuszkami palców w przestrzeniach między wyrostkami kolczystymi od L5 do C7. Czas ucisku jest tak krótki, ze nie powoduje zatrzymania ręki. Chwyt ten  łączy głaskanie z rozcieraniem  posuwistym. Działa na tkanki  skórną oraz łączną likwidując w nich  napięcia.

 

 

 

 

8.              CHWYT NA  MIĘŚNIIE  KARKU
wykonujemy najpierw po lewej a potem po prawej stronie.
Opracowanie obejmuje głaskanie i rozcieranie segmentarne w  trzech pasmach
- od wyrostka barkowego  do  wyrostka sutkowatego
- od przyśrodkowego kąta  łopatki do miejsca pomiędzy otworem potylicznym a wyrostkiem sutkowatym
- od dolnego kąta łopatki, przykręgosłupowo do otworu potylicznego.

 

 

9.              OPRACOWANIE KRESY KARKOWEJ DOLNEJ I GÓRNEJ
W kolejności opracowujemy:
  - kresę karkową dolną po stronie lewej
  - kresę karkową górną po stronie lewej
  - kresę karkową dolna po stronie prawej
  - kresę karkową górną po stronie  prawej
Opracowanie polega na wykonaniu głaskania, rozcierania  segmentarnego i rozcierania klasycznego w podanej kolejności.

 

 

10.              OPRACOWANIE MIĘŚNIA CZOŁOWEGO

Składa się pięć chwytów:

  1. Głaskanie od czubka nosa sześć razy każda ręką, a następnie dwoma rękami jednocześnie przegłaskujemy od środka  czoła  do uszu.
  2. Głaskanie od nasady  nosa szęść razy  każdą ręką, a następnie dwoma rękami jednocześnie głaszczemy od środka czoła  przez uszy do barków
  3. Przepychanie fałdu od  środka czoła najpierw w prawo a potem w lewo
  4. Głaskanie  powiek i łuków  brwiowych
  5. Głaskanie od linii pośrodkowej, przez skronie do barków.

 

 

11.              OPRACOWANIE CZEPCA ŚCIĘGNISTEGO I ŁUSKI KOŚCI POTYLICZNEJ
Opracowanie polega na  przepychaniu  fałdu skórnego  w trzech pasmach:
- od skroni do otworu potylicznego
- od „kącika inteligencji”  do otworu  potylicznego
  - od środka czoła do otworu potylicznego
Chwyty wykonujemy najpierw po prawej potem po lewej stronie. 

 

 

12.              OPRACOWANIE  BRZUCHA

 

-          wykonujemy w pozycji  leżącej pacjenta, w celu rozluźnienia   pod kolana podkładamy  wałek.

-          Stosujemy tu  głównie głaskanie  , rozcieranie i wibrację. Postępowanie  segmentarne  w masażu brzucha nie różni się niczym  od postępowania klasycznego.

 

 

 

 

 

13.              OPRACOWANIE KOŃCZYN
  - stosujemy  techniki  masażu klasycznego
Na kończynie  górnej opracowujemy w  kolejności:
  -  staw ramienny
  - ramię w  kierunku od stawu łokciowego do ramiennego
- staw łokciowy
- przedramię w kierunku od stawu nadgarstkowego do stawu łokciowego
- staw nadgarstkowy
- śródręcze  i palce

Na kończynie dolnej opracowujemy w kolejności:
  -  staw biodrowy
  - udo od stawu kolanowego do stawu biodrowego
  - staw kolanowy
  - podudzie od  stawu skokowego do stawu kolanowego
  - staw skokowy
  - stopę  i palce

 

 

14.              SPRĘŻYNOWANIE KLATKI PIERSIOWEJ

 

  1. Służy  rozluźnianiu zrostów opłucnowych, zwiększaniu wentylacji płuc  i utrzymaniu prawidłowej ruchomości klatki piersiowej.
  2. Technika ta działa również na okostną  żeber  klatki  piersiowej oraz na mięśnie międzyżebrowe.
  3. Sprężynowanie  klatki piersiowej wykonujemy w następujący sposób: stajemy z tyłu za  pacjentem i układamy  dłonie  na  przednio-bocznych  stronach  żeber. Chory głośno oddycha ustami i na  szczycie  wydechu uciskamy  żebra dobrzusznie.  W  momencie wdechu zwalniamy ucisk na żebrach.
    4. Sprężynowanie powoduje rozluźnienie mięśni  oddechowych  oraz  zmniejsza napięcia  mięśni  klatki piersiowej.

 

 

15.              CHWYT OKOŁOŁOPATKOWY

Wykonujemy go najpierw  po lewej potem po prawej stronie. Stajemy po lewej stronie kozetki i lewą ręką chwytamy staw ramienny od przodu. Prawą rękę układamy na wysokości dolnego kąta prawej łopatki tak, że kciuk znajduje się  się pomiędzy  kręgosłupem a przyśrodkowym brzegiem prawej łopatki, zaś pozostałe palce opierają się na krawędzi  mięśnia najszerszego grzbietu.

Po opracowaniu  przyśrodkowego  brzegu łopatki przesuwamy się nad grzebieniem łopatki do wyrostka barkowego. Następnie rozcieramy dwoma rękami wał mięśnia czworobocznego, posuwając się do otworu potylicznego. Stajemy po stronie prawej kozetki i wszystko powtarzamy

 

 

 

 

 

 

 

16.              CHWYT PODŁOPATKOWY
Stosowany jest  w celu rozluźnienia  napięć  występujących w trudno dostępnym mięśniu podłopatkowym.
Aby zastosować ten chwyt musimy ustawić obręcz barkową w rozluźnieniu. Jedną ręką podtrzymujemy bark, a drugą wsuwamy pod  łopatkę  od brzegu przyśrodkowego łopatki. Następnie  wykonujemy rozcieranie i  wibrację.
Chwyt podłopatkowy działa na mięsień podłopatkowy  powodując  jego lepsze ukrwienie oraz zmniejszenie napięcia.

 

 

17.              CHWYT NA MIĘSIEŃ NAD- I PODGRZEBIENIOWY I KĄT DOLNY ŁOPATKI
Rozpoczynamy od przegłaskania, a  następnie rozcierania segmentarnego.

 

18.              OPRACOWANIE MOSTKA
Palce od II-V obu rąk ułożone są na środku mostka tuż nad wyrostkiem mieczykowatym.Rozciągamy poprzecznie skórę na mostku, następnie zbliżając ponownie palce , tworzymy fałd. Utrzymując uzyskany fałd, wykonujemy rozcieranie klasyczne.

Palce II-V w przestrzeniach międzyżebrowych jak najbliżej mostka, po wykonaniu rozcierania segmentarnego, przestawiamy palce rozpoczynając od palców wskazujących.Po przestawieniu wszystkich znowu wykonujemy rozcieranie segmentarne.
Opracowanie powierzchni podobojczykowych- głaskanie i rozcieranie segmentalne

 

 

19.              CHWYT MIĘDZYŻEBROWY

Rozpoczynamy od przegłaskania ww trzech pasmach:

  1. Od wyrostka mieczykowatego mostka, wzdłuż żeber  do kręgosłupa
  2. Powyżej pierwszego – od trzonu mostka,wzdłuż żeber do kręgosłupa,
  3. Od rękojeści mostka wzdłuż żeber do brzegu bocznego łopatki

Następnie  wykonujemy rozcieranie segmentarne.

 

 

20.              OPRACOWANIE KOŚCI KRZYŻOWEJ

Opracowanie to wykonujemy w trzech pasmach:

-          od kości ogonowej w linii środkowej do wysokości L5

-          Od kości ogonowej wzdłuż krawędzi bocznej kości krzyżowej

-          Od kości ogonowej do kolca biodrowego przedniego górnego i dalej wzdłuż grzebienia  kości biodrowej do kręgosłupa.

Opracowanie obejmuje głaskanie i rozcieranie segmentarne.

 

 

21.              CHWWYT  NA MIĘSNIIE POŚLADKOWE

Pacjent siedzi tyłem do nas.  Wysuwa się maksymalnie do tylu, siedząc praktycznie na udach.

Pierwsze pasmo przebiega od krętarza większego kości udowej do guza kulszowego.

Drugie pasmo – od miejsca pomiędzy krętarzem większym a  stawem biodrowym i biegnie do guza kulszowego.
Trzecie pasmo  -  od  stawu  biodrowego  do  kości ogonowej.
Cały  chwyt obejmuje  głaskanie  i rozcieranie.

 

 

22.              OPRACOWANIE GRZEBIENIA TALERZA KOŚCI BIODROWEJ
Pacjent siedzi tyłem do nas. Chwyt ten wykonujemy po obu stronach jednocześnie.
Kciuki obydwu rąk są odwiedzione, pozostałe palce  spoczywają  na grzebieniach talerzy biodrowych.
Opracowanie wykonujemy od przedniego górnego kolca biodrowego, po grzebieniu talerza kości biodrowej do kręgosłupa.

 

 

23.              CHWYT NA SPOJENIE ŁONOWE

Dwoma rękami wykonujemy fałd tuż nad spojeniem łonowym, a następnie naprzemiennie wykonujemy rozcieranie w sposób klasyczny w linii pośrodkowej aż do pępka.

 

 

24.              CHWYT  NA WIĘZADŁO  PACHWINOWE

Rozpoczynamy od spojenia łonowego do przednich górnych kolców biodrowych, wykonując głaskanie, a następnie rozcieranie.

 

 

25.              CHWYT BIODROWY
Pacjent  siedzi  tyłem do nas. Rozpoczynamy głaskaniem od kolca biodrowego przedniego górnego w kierunku do kręgosłupa.
Chwyt właściwy rozpoczynamy od przechylenia pacjenta  w stronę przeciwną, układamy  prawą  rękę na talerzu biodrowym, a następnie prostujemy pacjenta i wsuwamy rękę jak najgłębiej. Dalej stosujemy technikę rozcierania klasycznego.

Wykonując eliptyczne ruchy popychające tkanki w kierunku dolnego kąta łopatki, staramy się uchwycić dolny kąt łopatki unosząc w tym samym czasie bark pacjenta. Przy uniesieniu barku łopatka  ustawia  się w pozycji skrzydłowatej, co umożliwia dokładne jej opracowanie. Wykonujemy kilka ugnieceń w obrębie dolnego kąta łopatki i kciukiem rozcieramy spiralnie w kierunku dokregosłupowym, przesuwamy się wzdłuż przyśrodkowego brzegu łopatki. W tym samym czasie opuszczamy bark pacjenta, pozostawiamy na nim lewą rękę.

 

 

26.              WSTRZĄSANIE  MIEDNICY

          - w pozycji leżącej

Stosujemy  w celu zlikwidowania  napięć mięśni i tkanki   łącznej w  obrębie miednicy.     Jest połączeniem wibracji i roztrzepywania.

Wstrząsanie przeprowadzamy  w ten  sposób, że  chwytamy pacjenta za talerze miedniczne i wykonujemy  rękami ruchy krótkie, energiczne, naprzemienne, w strony przeciwne.

       - w pozycji siedzącej

Siadamy za pacjentem, obie dłonie  jednocześnie, ułożone na podbrzuszu i wykonujemy ruchy pociągania pacjenta do siebie. Pociąganie nie może być zbyt mocne aby pacjent w  obronie przed ściągnięciem z krzesła nie napinał mięśni. W trakcie pociągania ręce masażysty przesuwają się w kierunku od przednich  górnych kolców biodrowych, a następnie wzdłuż grzebieni biodrowych do tylnych  górnych kolców biodrowych..

Należy przy dojściu do przednich kolców biodrowych  nieznacznie nawrócić ręce, a w okolicy tylnych górnych kolców  biodrowych nawrócenie rąk jest pełne, zaś kciuki są  odwiedzone

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin