Mallery Susan - Nie jesteś sam, kochanie.pdf - ROMANSE!!! - BLaCkk_LaDy

Susan Mallery

NIE JESTE ĺ SAM,

KOCHANIE

Rozdział 1

Co Ļ było nie w porz Ģ dku.

Jeffrey Ritter wyczuł to, zanim spostrzegł lampk ħ pal Ģ c Ģ si ħ na konsolce, zamontowanej w

samochodzie. O pi Ģ tej rano biuro firmy ochroniarskiej Ritter/Rankin powinno by ę puste i

zamkni ħ te na cztery spusty. Czerwona lampka sygnalizowała, Ň e kto Ļ jest w budynku.

Jeff nacisn Ģ ł kilka guzików na konsolce, aby zebra ę informacje. Drzwi frontowe oraz tylne

były zamkni ħ te, ale drzwi wewn ħ trzne otwarte. Wje Ň d Ň aj Ģ c na parking, stwierdził, Ň e w budynku

pali si ħ Ļ wiatło. Podjechał na puste miejsce, na lewo od drzwi z podwójnego szkła –

przejrzystego, ale b ħ d Ģ cego w stanie wytrzyma ę wybuch małej bomby.

Co Ļ jest nie tak, pomy Ļ lał znowu. Zaparkował, wył Ģ czył silnik i odblokował baga Ň nik

czarnego BMW 740i. Cho ę nie padało, powietrze było ci ħŇ kie i wilgotne – czuło si ħ , Ň e w ka Ň dej

chwili z ołowianego nieba nad Seattle mo Ň e lun Ģę .

Jeff obszedł samochód. Wyj Ģ ł bro ı , nast ħ pnie si ħ gn Ģ ł po czarn Ģ pałk ħ , mog Ģ c Ģ ogłuszy ę

przeciwnika bez zadawania mu widocznych ran. Nacisn Ģ ł kilka guzików w biperze, ustawiaj Ģ c

go w pozycji gotowo Ļ ci – wystarczył teraz jeden ruch, aby zaalarmowa ę wspólnika oraz władze.

Zazwyczaj nie wci Ģ gał swego kompana do własnych akcji, ale ich biuro mie Ļ ciło si ħ w centrum

Seattle. Lokalna policja nie byłaby zachwycona strzelanin Ģ o Ļ wicie i z pewno Ļ ci Ģ za ŇĢ dałaby

szczegółowych wyja Ļ nie ı .

" Skierował uwag ħ na pogr ĢŇ ony w ciszy budynek. Na pierwszy rzut oka wszystko było w

porz Ģ dku. Wiedział jednak z do Ļ wiadczenia, Ň e to zupełnie normalne. Niebezpiecze ı stwo nie

zapowiada si ħ rozjarzonym neonem.

Jeff obszedł kocim krokiem budynek, zmierzaj Ģ c w stron ħ bocznych drzwi, które nie miały

tradycyjnego zamka. Wej Ļ cia strzegł tutaj jedynie elektroniczny szyfr. Jeff wybrał kod i czekał,

a Ň drzwi si ħ otworz Ģ . Je Ň eli kto Ļ stoi w w Ģ skim korytarzyku, nie odblokuj Ģ si ħ . Zamek pu Ļ cił,

rozległ si ħ cichy szcz ħ k. Jeff wszedł do małego, stanowi Ģ cego dodatkowe zabezpieczenie

pomieszczenia, przylegaj Ģ cego do głównego korytarza. Z trzech stron otaczały go szklane Ļ ciany,

b ħ d Ģ ce dwustronnymi lustrami. Przykucn Ģ ł i obrzucił wzrokiem korytarz na całej jego długo Ļ ci.

Raptem jaki Ļ cie ı mign Ģ ł we wschodnim korytarzu. Zanim jednak zorientował si ħ , co to takiego,

cie ı znikn Ģ ł.

Nie wstaj Ģ c z kucek, nacisn Ģ ł ukryty przycisk i w Ļ lizgn Ģ ł si ħ do korytarza. Biegł teraz

bezszelestnie w kierunku, gdzie mign Ģ ł mu cie ı – pochylaj Ģ c si ħ nisko. Wychyn Ģ ł zza rogu,

si ħ gaj Ģ c jednocze Ļ nie po pistolet oraz pałk ħ – z zamiarem powstrzymania przeciwnika i

ewentualnie obezwładnienia go.

Zaparło mu dech. Kierowany impulsem zerwał si ħ na równe nogi, zamachn Ģ wszy si ħ

jednocze Ļ nie w efektowny sposób broni Ģ . Wydawało mu si ħ , Ň e zrobił to bezd Ņ wi ħ cznie, intruz

musiał go jednak usłysze ę , bo odwrócił si ħ i spojrzał na niego.

– Cicho, bo mamusia Ļ pi.

W ułamku sekundy Jeff powiódł dookoła spojrzeniem, zwracaj Ģ c uwag ħ na ka Ň dy szczegół.

Nie zauwa Ň ył nic niebezpiecznego, w ka Ň dym razie w tradycyjnym tego słowa znaczeniu.

Jeff Ritter wiedział, jak si ħ zachowa ę w razie zamachu stanu, ataku terrorystycznego, czy

cho ę by wobec upartego klienta. Nie miał natomiast Ň adnego do Ļ wiadczenia z dzie ę mi –

zwłaszcza małymi dziewczynkami o wielkich, bł ħ kitnych oczach.

Mała si ħ gała mu ledwie do pasa. Ciemne loczki l Ļ niły w Ļ wietle lampy. Dziewczynka miała

na sobie ró Ň ow Ģ pi Ň amk ħ w kotki oraz puszyste, bawełniane klapki w landrynkowych kolorach.

Tuliła w ramionach pluszowego kotka.

Jeff zamrugał jakby chciał sprawdzi ę , czy to nie przywidzenie. Dziewczynka okazała si ħ

jednak prawdziwa. Podobnie jak le ŇĢ ca obok niej na podłodze kobieta.

Jeff zmierzył wzrokiem wózek ze Ļ rodkami czysto Ļ ci oraz niewyszukany strój nieznajomej.

Na szcz ħĻ cie umiał sobie radzi ę z dorosłymi. Otaksował szybko jej twarz – płon Ģ ce policzki,

zamkni ħ te oczy oraz stru Ň k ħ potu na czole. Nawet z odległo Ļ ci kilku kroków czuł, Ň e nieznajoma

ma wysok Ģ gor Ģ czk ħ . Prawdopodobnie usiadła, aby chwilk ħ odpocz Ģę , ale zmo Ň ona chorob Ģ ,

straciła przytomno Ļę .

– Mamusia ci ħŇ ko pracuje – oznajmiła dziewczynka. – Jest bardzo zm ħ czona. Obudziłam si ħ

niedawno i chciałam mamusi ħ zapyta ę , dlaczego Ļ pi na podłodze, ale pomy Ļ lałam sobie, Ň e lepiej

da ę jej spokój. Niech sobie po Ļ pi.

Mała u Ļ miechn ħ ła si ħ do niego, jakby oczekiwała pochwały za podj ħ t Ģ decyzj ħ . Jeff

tymczasem przeł Ģ czył biper ze stanu gotowo Ļ ci na normalny, zabezpieczył bro ı , schował pałk ħ , a

potem przykucn Ģ ł obok kobiety.

– Jak masz na imi ħ ?

Zwrócił si ħ do nieznajomej, ale zamiast niej odpowiedziała mu dziewczynka.

– Jestem Maggie. Czy ty tu pracujesz? Tutaj jest strasznie fajnie. Najbardziej podoba mi si ħ

najwi ħ kszy pokój. S Ģ w nim takie wielkie, naprawd ħ olbrzymie okna, przez które wida ę wszystko

dookoła, nawet niebo. Czasem jak si ħ obudz ħ , licz ħ sobie gwiazdy. Umiem liczy ę do stu, a

czasem nawet i wi ħ cej. Chcesz usłysze ę ?

– Nie teraz.

Jeff zignorował paplanin ħ małej. Dotkn Ģ ł czoła nieznajomej, po czym chwycił j Ģ za

nadgarstek, aby zbada ę puls. Serce biło jej mocno i regularnie, ale zdecydowanie miała gor Ģ czk ħ .

Zamierzał unie Ļę jej powiek ħ , Ň eby zbada ę reakcj ħ Ņ renicy, lecz w tym momencie kobieta

ockn ħ ła si ħ . Otworzyła szeroko oczy i wbiła w niego przera Ň ony wzrok, jakby był jakim Ļ

potworem.

M ħŇ czyzna! Ashley Churchill pomy Ļ lała w pierwszej chwili, Ň e to Damian zjawił si ħ , Ň eby

znowu j Ģ napastowa ę . Dopiero po jakim Ļ czasie dotarto do niej, Ň e cho ę m ħŇ czyzna o chłodnym

wzroku mo Ň e równie dobrze uchodzi ę za powinowatego diabła, z pewno Ļ ci Ģ nie jest to jej były

m ĢŇ .

Głowa ci ĢŇ yła jej tak, jakby wa Ň yła ze trzy tony. Jej wzrok przykuły szare oczy oraz twarz

pozbawiona emocji. Zamrugała i poczuła, Ň e jej mózg zaczyna powoli pracowa ę . Korytarz wydał

jej si ħ znajomy. Firma ochroniarska Ritter/Rankin – dotarło do niej jak przez mgł ħ . Pracuje tutaj,

to znaczy, powinna pracowa ę .

– Poczułam si ħ zm ħ czona – wyszeptała, staraj Ģ c si ħ zrobi ę wra Ň enie całkiem przytomnej, ale

z mizernym skutkiem. – Usiadłam na chwil ħ , Ň eby odpocz Ģę i, zdaje si ħ , Ň e zasn ħ łam.

Zamrugała znowu i przeraziła si ħ na dobre, gdy dotarło do niej, kim jest pochylony nad ni Ģ

m ħŇ czyzna. Min ħ ła si ħ z nim w korytarzu, gdy przyszła na rozmow ħ w sprawie pracy. Kierownik

biura powiedział, Ň e to Jeffrey Ritter, jego wspólnik, zawodowy ochroniarz, ekspert

nadzwyczajny, dawny Ň ołnierz.

Jej szef.

– Mamusiu, obudziła Ļ si ħ !

Znajomy głosik, zazwyczaj budz Ģ cy w jej sercu rado Ļę , przeraził Ashley. Maggie nie Ļ pi?

Która to godzina... ? Zerkn ħ ła na zegarek i a Ň j ħ kn ħ ła, gdy zobaczyła wy Ļ wietlone na tarczy

cyferki – była pi Ģ ta dziesi ħę rano. Powinna sko ı czy ę sprz Ģ ta ę najpó Ņ niej o drugiej i do tej pory

zawsze jej si ħ to udawało. Przypomniała sobie o systemie alarmowym, który wł Ģ cza si ħ po jej

wyj Ļ ciu.

– Przepraszam, panie Ritter – powiedziała. Zmusiła si ħ , aby wsta ę , cho ę ledwo trzymała si ħ

na nogach. – Nie mam w zwyczaju spa ę w pracy, ale Maggie przechodziła tydzie ı temu gryp ħ i,

zdaje si ħ , Ň e si ħ od niej zaraziłam.

W gruncie rzeczy była tego pewna. Tyle Ň e z pewno Ļ ci Ģ niewiele to obchodziło surowego

m ħŇ czyzn ħ stoj Ģ cego tu Ň przed ni Ģ z grobow Ģ min Ģ .

M ħŇ czyzna patrzył teraz w milczeniu na mał Ģ . Ashley struchlała. Co prawda nie zabroniono

jej przyprowadza ę do pracy córki, ale prawdopodobnie tylko dlatego, Ň e nikomu nie przyszło do

głowy, Ň e to zrobi. Czteroletnie dziecko nie powinno si ħ tu w ogóle pl Ģ ta ę .

– Mamusia mówi, Ň e w przedszkolu pełno jest za... , za... , zagryzków – słodkie usteczka nie

potrafiły wypowiedzie ę prawidłowo słowa.

– Zarazków – poprawiła j Ģ odruchowo Ashley. Otarła dłonie o d Ň insy i podała r ħ k ħ

m ħŇ czy Ņ nie, który prawdopodobnie zamierzał j Ģ wyrzuci ę z pracy. – Jestem Ashley Churchill.

Pracuj ħ tu jako sprz Ģ taczka. Zazwyczaj wychodz ħ z biura przed drug Ģ w nocy.

– A ja Ļ pi ħ , jak mamusia pracuje – wtr Ģ ciła Maggie. – Mamusia przygotowuje mi zawsze

fajne łó Ň eczko z moj Ģ ulubion Ģ po Ļ ciel Ģ w kotki. Potem mi Ļ piewa kołysank ħ , a ja zamykam oczy

– zni Ň yła głos i zbli Ň yła si ħ o krok do Jeffa. – Czasem tylko udaj ħ , Ň e zasn ħ łam, bo lubi ħ sobie

popatrze ę na gwiazdy – dodała w zaufaniu.

– Ashley przełkn ħ ła z trudem Ļ lin ħ , bo strach Ļ cisn Ģ ł j Ģ za gardło.

– No tak, wie pan. Nie jest a Ň tak Ņ le, jak pan s Ģ dzi, panie Ritter – zacz ħ ła si ħ pl Ģ ta ę , gdy Ň

wiedziała, Ň e sytuacja jest powa Ň na.

Czuła si ħ kompletnie rozbita, a do tego zanosiło si ħ na to, Ň e straci prac ħ . Mo Ň na powiedzie ę ,

Ň e dzie ı zacz Ģ ł si ħ parszywie.

– Czy ma pani jakie Ļ swoje rzeczy w biurze?

Jeff Ritter odezwał si ħ po raz pierwszy. Miał niski głos o idealnej wr ħ cz modulacji. Ashley

nie miała poj ħ cia, o co mu chodzi, ale spodziewała si ħ najgorszego.

– Tak, owszem.

– Gdzie przechowywane s Ģ Ļ rodki czysto Ļ ci? – zapytał.

– W pakamerce na ko ı cu korytarza. Jestem prawie gotowa. Pozostał mi do sprz Ģ tni ħ cia

jedynie gabinet pana Rankina.

Jeff uj Ģ ł j Ģ pod łokie ę i poprowadził korytarzem. Miał Ň elazny u Ļ cisk. Nawet wcale nie taki

mocny ani brutalny, ale na tyle zdecydowany, Ň e gdyby Ashley próbowała ucieczki, pan Ritter

Mallery Susan - Nie jesteś sam, kochanie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: