dynamika_ukladow.doc

(44 KB) Pobierz

m*a=P

Zasada niezależności działania sił.

W przypadku gdy na punkt działa więcej niż jedna siła to przyspieszenie tego punktu znajdujemy w oparciu o zasadę niezależności działania sił.

Zasada niezależności działania sił.

Przyspieszenie punktu materialnego na który działają siły P1, P2 ,..., Pn  jest równa sumie geometrycznej przyspieszeń, które miałyby ten punkt gdyby na niego każda z sił działała osobno.

m*a=P              P=ΣPi                      a=Σai

Bezwładnościowy układ odniesienia.

Taki układ w którym są słuszne prawa Newtona nazywamy układem bezwładności lub inercjalnym. Jest to układ mający przyspieszenie równe zero, a więc poruszający się ruchem jednostajnie prostoliniowym bądź będący w spoczynku.

 

Dynamika swobodnego punktu materialnego.

Równania różniczkowe ruchu.

m*a=P                            a= r’’

m*r’’=P=ΣPi      

a(ax,ay,az)

ax=x’’                            ay=y’’                            az=z’’

             

                    m*x’’=ΣPx                 RYSUNEK!!!

(a)         m*y’’=ΣPy                - dynamiczne równania różniczkowe na współrzędnych prostokątnych

                   m*z’’=ΣPz             

RYSUNEK!!!

 

Dynamika ruchu względnego punktu materialnego.

RYSUNEK!!!

m*a=P+R

a=au+aw+ac

au=aox(ω)+ε              x- w tych przypadkach oznacza iloczyn wektorowy

aw=dw/dt                                          ac=2w

m*(au+aw+ac)=P+R

m*aw=P+R-m*au-m*ac

m*aw=P+R+Au+Ac

Au= -m*au

Ac= -m*ac

 

 

 

Drgania punktu materialnego.

Drganiem lub ruchem drgającym nazywamy ruch w dostatecznie małym otoczeniu położenia swojej równowagi stałej tego punktu. Jeżeli ruch ten ma charakter okresowy to jest w pewnym odstępie czasu T zwanym okresem, punkt materialny doznaje tego samego wychylenia i ma tą samą amplitudę to ruch drgający nazywamy okresowym. Dalsze rozważania dotyczą drgań mechanicznych o jednym stopniu swobody.

Typy drgań;

-podłużne

-poprzeczne (gięte)

-skrętne                            RYSUNKI!!!

 

m*ax=P                            Vx=V

ax=dV/dt                            m*dV/dt=P

∫dV=∫P/m*dt

V=P/m*t +c                            V=dx/dt

dx/dt=P/m*t+c1/dt

∫dx=P/m∫t*dt+c1∫dt

x=P/2m*t2+c1*t+c2

 

dla t=0       x=xo

                    V=Vo

­­­­V­­­o=P/m*0+c1

Vo=c1

xo=P/2m*0+c1*0+c2

xo=c2

 

V=P/m*t+Vo

x=P/2m*t2+Vo*t+xo

 

2.Ruch pod działaniem siły.

P=P(t)                            RYSUNEK!!!

m*ax=ΣPx=P(t)

m*dV/dt=P(t)

dV=1/m*P(t)*dt

VoV dV=1/m*0t P(t)*dt

V-V­o=1/m*φ(t)

V=Vo+1/m*φ(t)                            V=dx/dt

dx=(V­o+1/m*φ(t))*dt

3.Ruch punktu pod działaniem siły zależnym od prędkości.

P=P(V)                                                        RYSUNEK!!!

m*ax=ΣPx=P(V)

m*dV/dt=P(V)

1.1     Zasad d’Alamberta:

 

Rysunek!!! +Wzory!!!

 

2.        Kręt układu punktów materialnych.

 

Rysunek!!! +Wzory!!!

Pochodna względem ciasnego krętu układu punktów materialnych obliczanego względem dowolnego nieruchomego bieguna O równa się sumie geometrycznej momentów wszystkich sił zewnętrznych względem tego bieguna np.:

 

                dKz/dt = SMz

        Jeżeli  SMio® = 0 à Ko® = const

        Jeżeli  SMz = 0 à Kz = const

 

W przypadku bryły sztywnej suma prac wykonanych przez siły wewnętrzne równa się 0.  T2 – T1 = Sz1-2

 

DYNAMIKA!!!

Dynamika jest działem mechaniki badającym zależność pomiędzy ruchem punktu lub bryły a siłami działającymi na nie będącymi przyczyną ruchu. 

 

Ze względu na przyczyny wywołujące drgania możemy je podzielić na:

1.         Własne (swobodne) są to drgania wywołane jednorazowym wytrąceniem punktu materialnego z położenia równowagi sprężystej, po czym punkt sam wykonuje drgania pod działaniem sił sprężystych.

2.         Drgania wymuszone – są to drgania związane z siłami zewnętrznymi, związanymi w czasie.

3.         Drgania parametryczne – wywołane okresową zmianą parametru (np. zmianą sztywności).

4.         Drgania samo wzbudne – drgania wzbudzane poprzez siły spowodowane samym ruchem (np. przez siły tarcia).

Drgania mogą być dalej nietłumione (bez oporów) lub tłumione (wskutek występowania oporów ruchu).

Główne założenia dotyczące drgań są następujące:

a)         siły sprężystości są proporcjonalne do wychylenia (jest to słuszne dla małych wychyleń)

b)         siły oporu są proporcjonalne do pierwszej potęgi prędkości tzw. tłumione wiskotyczne (słuszne dla małych wychyleń)

c)         w dalszym ciągu rozpatrujemy drgania podłużne, liniowe i skrętne o jednym stopniu swobody.

 

T= -μ*N

N=√R2η+R2β

Rozważmy przypadek gdy torem jest ruch koła o promieniu r załóżmy że linia koła jest idealnie gładka:

P=0                            Rτ=0

1)   m*dV/dt=0              V=const

2)   ρ=r                            m*V2/r=Rη              - jest to siła dośrodkowa

3) O=0                                          Rβ=0

Zasada d’Alemberta dla punktu swobodnego.
m*a=P                            P=ΣPi

m*a=ΣPi

ΣPi-m*a=0                            A= -m*a

ΣPi­+A=0                               siłę A nazywamy siłą d’Alemberta lub bezwładności

P+A=0    - równowaga dynamiczna

Siły rzeczywiste działające na punkt materialny równoważą się w każdej chwili siłą bezwładności tzw. równowaga dynamiczna. Dla punktu nieswobodnego:

P+R+A=0

Gdy punkt porusza się po torze krzywoliniowym płaskim wówczas:

a=aη+aτ

aη=V2              aτ=dV/dt

A= -m*a= -m*(aη+aτ)

A=Aη+Aτ

Aη= -m*aη    - siła odśrodkowa

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin