Wymowa i akcent.doc

(52 KB) Pobierz

Wymowa i akcent

znak

wymowa

przykład

wymowa

ae*

e

Aetna

Etna

oe

e

tragoedus

tragedus

au

jak w wyrazie auto

eu

jak w wyrazie eugeniusz

i

j przed samogłoską

iam

jam

y

i

syllaba

sillaba

c

c przed: e, y, i, ae, oe

cera, cyprys, cisterna, caesar, coetus

cera, cyprys, cisterna, caesar, coetus

c

k przed: a, o, u i spółgłoską na końcu wyrazu

carbo, color, cuprum, lector, lae

karbo, kolor, kuprum, lektor, lak

ph

f

philosophus

filosofus

th

t

theatrum

teatrum

rh

r

rhetor

retor

qu + samogłoska

kf

aqua

akfa

ngu + samogłoska

ngw

lingua

lingwa

ti + samogłoska

tj

lectio

lekjo

ch

ch

schola

schola

v

w

vivo

wiwo

x

ks

ex

eks

s między samogłoskami

s

lusor

lusor

znak

z

zephyrus

zefirus

 

 

 

 

 

 

 

 

* Rzymianie wymawiali dwugłoskę ae jak 'aj', oe kal 'oj', natomiast spółgłoskę c zawsze jako k, v natomiast przypoinało bardziej poslkie ł niż w

 

 

 

 

iloczas - to, czy samogłoska jest długa [prosta kreska nad literą] czy krótka [taki dołek nad literą] - nie mam jak tu dodać tych kreseczek. Pokazują nam jak akcentować wyrazy:

1) jeśli sylaba przedostatnia jest długa, to na nią pada akcent - natura

2) jeśli przedostatnia sylaba jest krótka, to akcent pada an trzecią sylabę od końca - fabula

 

 

 

 

każda samogłoska [i sylaba] jest krótka, jeżeli następuje po niej druga samogłoska: moneo

sylaba jest długa, jeżeli po samogłosce następuje grupa spółgłosek lub x - defectus, construxi

jeśli grupę tworzą spółgłoski b / p / d / t / c + l / r TO SYLABA JEST KRÓTKA - tenebrae

brak kreski nad samogloską najczęściej oznacza, że jest to samogłoska krótka

przy połączeniach wyrazów akcentowanych z wyrazami bez własnego akcentu [najczęściej z partykułą que] miejsce akcentu nie ulega zmianie

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin