Spis treści:
PANLEUKOPENIA KOTÓW
OSPA KOTÓW
ZAKAŹNE ZAPALENIE WĄTROBY PSÓW - ICH
KORONAWIROZA
ZAKAŹNE ZAPALENIE TCHAWICY I OSKRZELI
NOSÓWKA
WŚCIEKLIZNA
BIAŁACZKA KOTÓW
FIV - ZESPÓŁ NIEDOBORU IMMUNOLOGICZNEGO KOTÓW
ZAKAŻENIA WYWOŁANE PRZEZ KORONAWIRUSY
CHLAMYDIOZA
ZAKAŻENIE HERPESWIRUSEM PSÓW TYPU I
BORELIOZA Z LYME
BRUCELOZA
ERLICHIOZY
Parwowiroza - wykład prof. Kity
Leptospiroza - patrz Su
Kaszel kenelowy = zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli
Choroby zakaźne psów
1. Herpeswirus psów typ l
2. Borelioza psów
3. Bruceloza psów (brucella canis)
4. Erlichioza psów
Choroby zakaźne kotów
Zespół niedoboru immunologicznego kotów (FIV)
Zakaźne zapalenie otrzewnej (FIP)
Białaczka kotów
Chlamydioza kotów
jest to ciężko przebiegająca ch. wirusowa z objawami jelitowymi i ogólnymi
Występowanie:
- cały świat
- gł. u młodych nieszczepionych kotów
Etiologia:
FPV – wirus panleukopenii rodzina Parvoviridae (1 niciowy DNA)
- ściśle spokrewniony z CPV
- oporny na wahania temp. i pH
- indukuje ciałka wtrętowe 48h p.i.
Epizootiologia:
wywołuje również niezborność u kociąt ssących
wrażliwe kocięta w każdym wieku, ciężkie objawy kliniczne u zwierząt młodszych niż 14 tyg., u kociąt starszych choroba przebiega łagodnie
u młodych kotów nieszczepionych śmiertelność jest duża
obserwuje się sezonowość występowania choroby związaną 2 pojawianiem się nowych miotów kociąt
Źródła:
- kał
- wymiociny
- siewstwo z kałem w ostrej fazie choroby lub kilka tyg. po ustąpieniu objawów klinicznych araz z wydzieliną jamy gębowej i gardła
Wrota:
- pionowo = wewnątrzmacicznie (w połowie ciąży)
- droga hematogenna
- per os
Patogeneza:
O.I. 4 – 6 dni
namnażanie wir. w tkance limfatycznej, po 24h ® krew ® kom. intensywnie dzielące się (kom. tk. limfatycznej, szpik, kom. nabłonkowe jelit cienkich)
wykazuje powinowactwo do:
płodu – móżdżek, zamarcie zarodka, martwe płody
enterocytów – degeneracja, uszkodzenie krypt
kom. kwiotwórczych szpiku
Objawy:
· p. nadostra: nagłe zejścia śmiertelne (często mylnie diagnozowana jako zatrucie), ?brak biegunki i wymiotów, tkliwość brzucha przy omacywaniu, szok, ¯ temp.
· p. ostra: temp. ciała, posmutnienie, brak apetytu, wymioty pieniste, kolki, tkliwość brzucha, biegunka ® odwodnienie ®
wstrząs ® zejście śmiertelne w czasie 24-96h; † 25-75%
· p. podostra: fibroza jelit, osowiałość, bryjowata biegunka utrzymującą się przez kilka dni lub dłużej
- pierwsze przeciwciała swoiste dla wirusa pojawiają się zwykle między 3.– 4. dniem po wystąpieniu pierwszych objawów klinicznych choroby
- działanie immunosupresyjne ® zakażenia górnych dróg oddechowych wywołanvch przez herpeswirusy lub kaliciwirusy
AP:
jelito cienkie: wypełnione rozwodnionymi masami kałowymi z domieszką śluzu, krwi i włóknika
węzły chłonne krezkowe: powiększone, z wybroczynami
szpik konsystencji galaretowatej lub wodnistej
HP:
kom. krypt j. cienkiego: martwica i obecność wewnątrzjądrowych zasadochłonnych ciałek wtrętowvch
bad. hematologiczne – leukopenia
ELISA, IF – bezpośrednia – wirus w kale
IF - pośrednia, HA – przeciwciała (IgM 3-5 dz., IgG 10-14dz.)
Bad. laboratoryjne:
poszukiwanie wirusa w kale w mikroskopie elektronowym
odczyn hemaglutynacji
hodowla kom.
barwienie preparatów HP – ciałka wtrętowe
Zapobieganie i zwalczanie:
Leczenie:
- pełna dieta
środki przeciwwymiotne (antiemetica)
środki rozkurczowe (spasmolytica) i nawadniające
antybiotyki
przeciwciała matczyne do wieku 6–14 tyg.
szczepienia profilaktyczne: wir. inaktywowane lub atenuowane
I. 9–10 tyg.
II. po 3–4 tyg.
- jeżeli zwierzęta zostały zaszczepione po raz pierwszy w wieku co najmniej 12 tyg. preparatem zawierającym wirus atenuowany, nie trzeba doszczepiać ich po 3–4 tyg.
- szczepienia przypominające co 2 lata
Piśmiennictwo:
1. Mizak B.: „Panleukopenia kotów - Magazyn Weterynaryjny” 53/2001
2. wykłady – Epizootiologia
- nasilenie zachorowań przypada na jesień
- ogromna większość zakażeń przebiega bezobjawowo lub towarzyszą im łagodne objawy
wirus ospy, rodzaj Orthopoxvirus, rodzina Poxviridae (DNA)
struktura i właściwości bardzo zbliżone do wirusa ospy krowiej, a także do zarazka ospy człowieka
- ma labilny genom - duże zdolności do rekombinacji i do adaptacji do nowych gospodarzy (może przełamywać bariery gatunkowe)
- wirion kształtu cegiełkowatego, o wymiarach 200 x 400 x 170-260 nm
- wrażliwy na działanie chloroformu
- wytwarza hemaglutyninę
- przeżywa przez długi okres czasu w suchym środowisku (w strupach - parę miesięcy)
- w tem. pokojowej nie traci zakaźności nawet po kilku miesiącach
- wstępuje u owiec, kóz i świń u których ma zwykle ciężki przebieg, podczas gdy kory chorują sporadycznie i z reguły łagodnie
jest chorobotwórczy dla ludzi
występuje u kotów sporadycznie i charakteryzuje się wykwitami skórnymi
rzadko ma miejsce zajęcie układu oddechowego oraz innych narządów wewnętrznych
nie wywołuje infekcji latentnych ani nosicielstwa bezobjawowego
po przechorowaniu - odporność trwająca kilka lat
rezerwuarem są gryzonie
do infekcji usposabiają: zakażenie wir. niedoboru immunologicznego kotów (FIV) i białaczki kotów (FELV)
Wirusy ospy wywołują: ospę prawdziwą człowieka (variola vera), ospę bydła, krowianke, ospę królików, koni, ptaków, owiec, świń i kóz, myksomatozę i fibromatozę królików, niesztowicę owiec, grudkowe zapalenia jamy ustnej bydła, ospę rzekomą, mięczaka zakaźnego człowieka, ospę fok.
drobne urazy skóry okolicy jamy ustnej lub opuszek kończyn
nie można wykluczyć jamy nosowej i jamy ustnej jako wrót infekcji
kontakt bezpośredni ® subkliniczna infekcja
wniknięcie wir. ® replikacja ® wykwit pierwotny ® regionalne węzły chłonne ® leukocyty ® krew (wiremia): gorączka ® skóra, małżowiny nosowe, narz. limfatyczne ® po 4-16 dniach od zakażenia – wtórne zmiany na skórze (twarde guzki Ø 2-3 mm) ® pęcherzyki (do 2 cm) z owrzodzeniem w środku
tylko sporadycznie rozwija się uogólniony proces chorobowy - zapalenie płuc oraz zmiany martwicowe w narządach wewnętrznych niekiedy kończące się śmiercią
- tropizm do nabłonka skóry i błon śluzowych
- wirus replikuje w cytoplazmie, gdzie powstają charakterystyczne kwasochłonne ciałka wtrętowe
wykwit pierwotny - skóra głowy w okolicy jamy ustnej, opuszki i skóra kończyn piersiowych, szyja
świąd
owrzodzenia ® strupy ® po 6 tyg. blizna
czasem (20%): łagodny nieżyt jamy nosowej lub zapalenie spojówek
w okresie wiremii: lekka gorączka, depresja, utrata łaknienia, przejściowa biegunka, lekkie zapalenie górnych dróg oddechowych.
u większości kotów choroba przebiega bez powikłań ® samowyleczenie
zmiany na skórze oraz w narządach wewnętrznych w uogólnionej postaci choroby
obecność znekrotyzowanych tkanek i włóknika w strupach pokrywających owrzodzenia
hiperplazje naskórka na obrzeżu wykwitów z wyraźnym zwyrodnieniem wodniczkowym
infiltracje neutrofilów oraz obecność kwasochłonnych, cytoplazmatycznych ciałek wtrętowych w keratynocytach
Rozpoznanie:
wykazanie obecności kwasochłonnych ciałek wtrętowych w cytoplazmie keratynocytów w preparatach odciskowyc sporządzonych, ze świeżo powstałych wykwitów lub z bioptatów z obrzeża zmian chorobowych
izolacja i identyfikacja wirusa w hodowlach komórkowych
PCR
D. różnicowa:
infekcje wywołane przez herpeswirus i kaliciwirus kotów, ziarniniak kwasochłonny, maechaniczne uszkodzenia skóry, grzybica, prosówkowe zapalenie skóry
- leczenia przyczynowego nie ma
- miejscowo - antybiotyki (zapobiegają infekcji bakteryjnej
- pomieszczenia odkazić środkami niszczącymi wirusy
1. Gliński Z., Kostro K.: „Ospa kotów - Magazyn Weterynaryjny” 55/2001
(infectious canine hepatitis) (ch. Rubartha)
CAV-1 (caninae adenowirus 1), rodzina: Adenoviridae (1 niciowy DNA)
pokrewny antygenowo z CAV-2 (zakaźne zap. tchawicy i oskrzeli psów)
kształt heksagonalny, 252 kapsomery, 12 pentonów z wypustkami dł. 20-50 nm, Ø wirionu 80-100 nm, genom koduje 40 rodzajów białek
aglutynuje krwinki czerwone
niepodatny na działanie rozpuszczalników tłuszczów (eter, chloroform), oraz pewien zakres UV
w środowisku przeżywa do kilku miesięcy (4°C - 9 mies.)
ginie w ciągu 3-5 min w 60°C
czwartorzędowe zasady amonowe niszczą go w 10 min.
...
WeterynariaWro