ERIC SALOMON ABC ENNEAGRAMU
typ nr 4: „Romantyk" vel Papuga
Nic nas nie czyni tak wzniosłymi jak wielkie cierpienie.
Alfred de Musset
Nawyki i sposób bycia
Czwórki to istoty oryginalne, wrażliwe na piękno i estetykę.
Reagują na świat przez emocje
...szukając wręcz intensywności i dramatyzmu przeżyć.
reagując niekiedy w sposób teatralny. Są wrażliwe na krytykę i pochlebstwa
Czasami zazdroszczą innym.
Czują się inne niż wszyscy.
Niekiedy czują się opuszczone przez wszystkich, wpadają w przygnębienie.
Zwrócone ku przeszłości, mają usposobienie nostalgiczne i melancholijne.
Synteza
Czwórki to wielcy romantycy, których cechuje intensywność przeżyć. Pociąga je piękno, wyjątkowość, inność. Wolą po stokroć tęsknotę i melancholię od banalności.
Znaczenie przypisywane przez Czwórki emocjom czyni z nich najczęściej osoby twórcze. Ich typ wrażliwości nastawiony jest na wyrażanie uczuć. Skala ich emocji i doznań sprawia, że czują się inne niż wszyscy.
Potrzebują serdeczności. Pragną być wysłuchane, podzielić się z innymi swym stanem ducha, intensywnością przeżywania. Są idealistami, poszukującymi sensu istnienia. W przełomowych momentach życia, tak swojego, jak i cudzego, często czują się jak ryba w wodzie, wtedy właśnie najbardziej się sprawdzają.
Lubią:
· Dzielić się swymi przeżyciami.
· Wyrażać kreatywność: w sposobie ubierania się, w stylu pracy, w dekorowaniu półmiska czy pokoju...
· Przeżywać chwile niepowtarzalne, intensywne i wyjątkowe.
Nie lubią:
· Banalności, rutyny, codziennej monotonii.
· Krytyki, braku względów.
· Przestrzegania biurokratycznych procedur.
Percepcja świata
We wczesnym dzieciństwie Czwórka podświadomie czuła się opuszczona. Odczuwała jakąś wielką pustkę, brak czegoś ważnego. To doznanie wyciska piętno na dalszym życiu Czwórki.
Mechanizm kompensacji
W wyobrażeniach Czwórki owo doznanie braku i pustki można zagłuszyć poprzez poszukiwanie pełni bytu, której doświadczały wcześniej.
System wartości Czwórek koncentruje się na:
· Wyrażaniu uczuć.
· Szukaniu zrozumienia dla swej odrębności: kreatywność, romantyzm, zmysł estetyczny.
· Poszukiwaniu sensu życia: wyczulenie na symbole.
Działanie „filtrów percepcyjnych"
Uwaga Czwórek skupia się w naturalny sposób na:
· Osobach lub rzeczach, których brak odczuwają, lub które nie są dla nich dostępne: miłość, profesja.
· Pięknie wszystkiego, co jest odległe, co już było albo dopiero się zdarzy.
· Na własnych mankamentach.
· Na intensywności uczuć: lepiej już pogrążyć się po uszy w smutku, niż wytrzymywać napór banalnej codzienności.
Ich umysł jest nieustannie zaabsorbowany:
· Rozdmuchiwaniem emocji, stanów ducha.
· Wyławianiem tego, co wyjątkowe, intensywne, dane tylko nielicznym.
· Unikaniem jałowości bieżącej chwili, ucieczką przed zwyczjanością
Nawykowe mechanizmy obronne Czwórek
Uwznioślają wszystko to, co nieosiągalne. W ich wyobraźni, na przykład, naszyjnik, którego nie ma w ich szkatułce (choć pełno w niej innych) urasta do rangi przedmiotu najbardziej pożądanego. W efekcie takiego nastawienia emocje i uczucia mają dla nich większe znaczenie niż rzeczywiste fakty.
Pod wpływem namiętności
Gdy górę w nich bierze poczucie opuszczenia, mogą zmarnować sobie życie przez
Zawiść
Zżerane przez zawiść, tracą równowagę wewnętrzną i poczucie rzeczywistości. Odbierają wówczas świat wyłącznie poprzez emocje.
Czwórki nie potrafią na ogół zadowolić się tym, co jest im dane, a wtedy budzi się w nich zawiść. Odrzucając nieciekawą teraźniejszość, kumulują w sobie intensywne emocje, aby „uwznioślić zwyczajność". Dochodzi do tego, ze preferują sytuacje pełne niepokoju i napięcia lub wprowadzające je w stan ekstazy, byle tylko uciec od bezbarwnej codzienności.
Przy tego rodzaju tendencjach Czwórki mylą intensywność emocji, za którymi się uganiają, z autentyzmem przeżyć; potrafią odrzucić prawdę, jeśli wyda się im ona zbyt banalna, nawet za cenę przeżywania depresji.
Gdy kontrolują namiętności
Czwórki w dalszym ciągu wibrują emocjonalnie, lecz potrafią już zapanować nad grożącymi im stanami huśtawek emocjonalnych. Albowiem wytworzyły w sobie
Pogodę ducha
Pogoda ducha to stan, w którym człowiek czuje się w harmonii z sobą samym, niezależnie od okoliczności. I odwrotnie, zawiść dotyczy zawsze czegoś, co znajduje się na zewnątrz. Gdy Czwórki odzyskają pogodę ducha, uświadamiają sobie, że mają wszystko, czego im potrzeba, i że dobrze jest, tak jak jest. Potrafią wówczas zachować równowagę wewnętrzną, nie muszą się sprawdzać w poszukiwaniu intensywnych przeżyć Zawiść to utrzymujące się przez cały czas doznanie na poziomie serca, że czegoś nam brakuje, i że koniecznie czymś trzeba wypełnić tę pustkę.
Toteż Czwórki uganiają się za doznaniem pełni, tak jak się ściga chimerę. I nic dziwnego, że ów pościg kończy się rozczarowaniem.
Uwaga ich koncentruje się na doznaniu braku. Czują wówczas, że nie w pełni istnieją.
Czwórki, rozglądając się wokół siebie, dochodzą do wniosku: „Ach, gdybym tylko mógł(a) to osiągnąć, wszystko poszłoby jak z płatka". I może tu chodzić o najróżniejsze rzeczy: o ubranie, rys charakteru, o możliwość podróżowania, czy o fakt, że inni mają udane życie uczuciowe i rodzinne, które im nigdy nie będzie dane.
Ta sama zawiść staje się motorem ich indywidualizmu, w elitarnym wydaniu. Zazdroszcząc innym, bynajmniej nie starają się do nich upodobnić, lecz wprost przeciwnie - utwierdzają się w przekonaniu o niezwykłości i wyjątkowości swej natury.
Pielęgnowałem w sobie zawsze jakiś wyidealizowany obraz rzeczywistości. Jeszcze w liceum, gdy zaczynałem chodzić z jakąś dziewczyną, pisałem o niej wiersze. W rezultacie kontaktowałem się z nią poprzez wyidealizowany wizerunek, zamiast doświadczać tego, co się naprawdę działo. Utwierdzałem się w wyobrażeniu tego, co pragnąłem, a życie miało się dostosować do moich pragnień. Oczywiście przy tego typu postawie zawsze coś szwankowało. Powtarzałem ten schemat w ciągu wielu lat.
Melancholia
Melancholia jest procesem myślowym, który nadaje życiu smak słodko-słony. Chcąc żyć, nie można się zadowalać czymś tak trywialnym, jak spokojne szczęście. Gdy Czwórka mówi o radości, ma na myśli doznanie głębokie i pasjonujące, od którego już blisko do jego przeciwieństwa - przygnębienia. W jej przekonaniu trzeba się mocno nacierpieć, by osiągnąć doskonały stan Kreatywności i Miłości. W rezultacie Czwórka rodzi się z cierpienia.
Często czuję się niezrozumiany i samotny, bo mam wrażenie, że jestem inny niż wszyscy. Czasami zarzuca mi się nadmiar wrażliwości, a nawet słyszę, że sam się „dodatkowo ładuję". Bo tak naprawdę jest we mnie wieczne poszukiwanie uczucia, które byłoby równocześnie głębokie i silne emocjonalnie.
Głębokie emocje dla Czwórek to źródło twórczej energii. W ich świadomości istnieje pewien rodzaj linii demarkacyjnej, oddzielającej melancholię, odczuwaną jako emocja prawdziwa i znacząca, od depresji, która może być chwilowo dotkliwa, lecz oznacza jedynie przykrą dolegliwość.
Melancholia uruchamia we mnie żyłkę twórczą, depresja zaś ją unicestwia, lecz granica między nimi jest niedostrzegalna niczym nitka.
...
nie_bieska