Poczatki_filmu TAK.doc

(43 KB) Pobierz
Początki filmu

FILM I KINO – JAK TO SIĘ ZACZĘŁO?

 

·         Pierwsze próby stworzenia ruchomych obrazów podejmowano w pierwszej połowie XIX wieku. Odbywało się to początkowo według następującej zasady: wykonywano szybko, jedna po drugiej, fotografie danej sceny, a następnie oglądano je w takim samym tempie. Dawało to złudzenie ruchomego obrazu.

 

·         70` XIX à angielski fotografik, E. Muybridge, został poproszony o to, aby zbadać, czy koń w kłusie ma w jakieś fazie swego ruchu wszystkie nogi w powietrzu. Uczynił to, używając aż 36 aparatów do zrobienia następujących po sobie zdjęć migawkowych zwierzęcia. W końcu lat siedemdziesiątych fotografik ten zaprojektował urządzenie o nazwie zoopraksiskop. Była to lampa rzutująca serię obrazów na ekran, co dawało wrażenie ruchu. Fotografie postaci w kolejnych stadiach ruchu umieszczone były na szklanym dysku. Gdy dysk szybko się obracał, postać na ekranie zaczynała się poruszać.

 

à Choć zasada była prosta, to technologia potrzebowała jednak nieco czasu, aby się rozwinąć. Niektóre z pierwszych kamer „filmowych” miały wiele odrębnych obiektywów, by móc szybko wykonywać zdjęcia. Otrzymane fotografie były przekładane do specjalnego odtwarzacza, w którym można było oglądać ruch.

 

·         W 1894 roku w Paryżu Thomas Alva Edison zaprezentował

à kinetoskop – aparat projekcyjny, który miał postać skrzyni z okularem i służył do indywidualnego oglądania na małym (3 cm × 4 cm) ekranie krótkich scenek filmowych, zarejestrowanych na przesuwanej ruchem ciągłym taśmie filmowej, sklejonej końcami (jeden cykl projekcyjny trwał 20 s). Taśma była oświetlana w stałych odstępach czasu krótkimi (ok. 1/7000 s) impulsami świetlnymi.

 

·         Pracownicy fabryki sprzętu fotograficznego w Lyonie, Louis Jean i Auguste Lumiére'owie, udoskonalili wynalazek Edisona.

à 13 lutego 1895 zgłosili do opatentowania

v      kinematograf, urządzenie będące połączeniem kamery i projektora. Umożliwiał on zarówno wykonywanie zdjęć, jak i zadowalające odtwarzanie „żywych obrazów”. Wykorzystywał przy tym używane do dziś taśmy perforowane, ale wykonane nie z celuloidu, lecz ze specjalnego, powlekanego papieru. Taśma w kinematografie była przesuwana za pomocą chwytaka przed obiektyw, tam była zatrzymywana do naświetlenia, a następnie przesuwana dalej.

 

·         19 marca 1895 roku Louis Lumiére nakręcił za pomocą kinematografu pierwszy film – sfotografował robotników wychodzących z fabryki. Trzy dni później bracia Lumiére'owie pokazali swój obraz na forum Towarzystwa dla Wspierania Przemysłu Krajowego, tym samym po raz pierwszy prezentując wynalazek fachowcom.

 

 

NARODZINY FILMU

 

·         28 grudnia1895r. - (projekcje 28 grudnia są symbolicznym początkiem kina)

à w Paryżu w Grand Cafe w tzw. Salonie Indyjskim, gdzie przez cały dzień za sprawą braci Lumiere (August i Ludwik - skromni fabrykanci materiałów fotograficznych) odbywały się pierwsze na świecie publiczne pokazy 9 krótkich filmów (każdy trwał przeciętnie minutę, pokazywały krótkie scenki z życia codziennego, jak np. karmienie dziecka, przybycie uczestników kongresu fotograficznego i scenę uliczną z Lyonu):

 

1.       Śniadanie,

2.       Wyjście robotnic z fabryki w Lyonie,

3.       Polewacz polany,

4.       Wjazd pociągu na stację w La Ciota( najpopularniejszy film, podczas jego projekcji widzowie w popłochu uciekali sprzed ekranu, aby uniknąć zmiażdżenia przez nadjeżdżającą lokomotywę)

à Wieczorem obliczono wpływy, które wyniosły 35 franków. Bilet kosztował franka, a więc, jak łatwo obliczyć, Salon Indyjski odwiedziło 35 osób!

 

à August Lumiere angażuje do pracy operatora Felixa Mesguischa,

 

 

MOTYWY POWSTANIA FILMU

 

1. Chęć dokumentowania i utrwalenia swojego istnienia.

Od zarania dziejów ludziom towarzyszyła chęć utrwalenia swojego istnienia. Nie chcieli pogodzić się z faktem, że po śmierci zginie po nich wszelki ślad, dlatego też usilnie starali się znaleźć jakiś sposób, który umożliwiłby pozostawienie potomnym ich wizerunków, przekazanie wiadomości o ich życiu codziennym, w różnych jego przejawach: w walce, w pracy, w odpoczynku i zabawie.

 

2.Czas wolny od pracy

Na przełomie wieków świat ogarnęła rewolucja przemysłowa. Mocno rozwijał się związany z nią proces industrializacji co prowadziło do znacznych przemian życia codziennego. Zmieniały się obyczaje, mentalność, sposób zaspokajania potrzeb materialnych i duowych. Najbardziej uwidoczniło się to w życiu mas ludowych, ludu miejskiego (w odróżnieniu od klas wyższych).W życiu ludzi pracujących zaczęło dziać się coś bardzo ważnego, coś co narastało już od kilku dziesiątków lat: człowiek zaczął dysponować czasem wolnym, nie poświęconym pracy, ani żadnym konkretnym zajęciom. Było to zjawisko bardzo charakterystyczne związane bezpośrednio z rozwojem cywilizacji przemysłowej. To właśnie owa cywilizacja przemysłowa doprowadziła do tego, że z czasu, którym dysponuje człowiek wyodrębniły się godziny wolne, oddzielone wyraźną granicą od zajęć zarobkowych.

 

PIERWSZE PRODUKCJE

 

1.Wyprodukowanie filmu było początkowo procesem łatwym i stosunkowo niedrogim.

 

2.Jedna kopia filmu mogła być pokazywana tysiącom widzów, a proces mechanicznego kopiowania taśmy zwielokrotniał niebywale zasięg.

 

3.Kino narodziło się nieme i był to na ówczesny moment dodatkowy bodziec dla jego niesamowitej kariery. Kino pozbawione słowa, operowało uniwersalnym językiem gestu, mimiki i ruchu, likwidując tym samym problem barier językowych. Film wyprodukowany we Francji mógł być z powodzeniem wyświetlany w Ameryce i na odwrót.

 

4.Swobodną cyrkulację taśm filmowych pomiędzy dziesiątkami krajów umożliwiał też fakt, że na początku rozwoju kina nie istniał problem własności i autorstwa. Takie terminy jak: prawo autorskie, naśladownictwo czy plagiat nie odnosiły się w żaden sposób do filmu. 5.Kino było rozrywką łatwą, tanią i dostępną dla wszystkich

2

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin