Lp
Rodzaj przesyłanego czynnika
Nazwa barwy rozpoznawczej
Wzór koloru
1
woda
zielona
2
para
srebrno-szara
3
oleje i ciecze palne
brązowa
4
gazy
żółta
5
kwasy i zasady
fioletowa
6
powietrze
błękitna
7
inne ciecze
czarna
STREFY ZAGROŻENIA WYBUCHEM
Strefa 0 – miejsce, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji palnych w postaci gazu, pary albo mgły z powietrzem występuje stale, przez długie okresy lub często
Strefa 1 – miejsce, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji palnych w postaci gazu, pary albo mgły z powietrzem może wystąpić w trakcie normalnego działania
Strefa 2 – miejsce, w którym atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę substancji palnych w postaci gazu, pary albo mgły z powietrzem nie występuje w trakcie normalnego działania, a w przypadku wystąpienia trwa krótko.
Klasyfikacja mieszanin wybuchowych palnych gazów i par z powietrzem na grupy wybuchowości dla środowisk, w których stosuje się urządzenia elektryczne, z uwagi na maksymalny prześwit szczeliny, przez który nie jest możliwe przeniesienie wybuchu do środowiska zewnętrznego, niebezpiecznego pod względem wybuchowym.
- grupa I: metan w podziemnych wyrobiskach górniczych,
- grupa II: gazy i pary z wyjątkiem metanu w wyrobiskach podziemnych.
KLASYFIKACJA TEMPERATUR SAMOZAPŁONU
Temperatura samozapłonu jest to najniższa temperatura, przy której następuje zapalenie się substancji palnej w wyniku zetknięcia z gorącą powierzchnią lub wskutek oddziaływania promieniowania cieplnego tej powierzchni (bez udziału zewnętrznego płomienia lub iskry).
Temperatura samozapłonu, oC
Klasa temperaturowa
> 450
T1
>300 – 450
T2
>200 – 300
T3
>135 – 200
T4
>100 – 135
T5
>85 – 100
T6
Bahera