Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski
PROGRAM NAUCZANIA RELIGII DLA KLASY IV
NR PROGRAMU AZ-1-01/1
I. Poszukiwanie prawdziwego szczęścia i wspólnoty
Cele katechetyczne:
- Odkrywanie planu Boga względem człowieka w sytuacjach szczęścia i nieszczęścia. Zachęta do wdzięczności za Boży plan.
- Rozpoznawanie wartości wspólnoty, szczególnie eucharystycznej oraz wspieranie osobistej decyzji katechizowanego trwania we wspólnocie z Jezusem.
- Poszukiwanie i odkrywanie szczęścia, warunków bycia szczęśliwym. Uwrażliwienie na obecność kochającego Boga oraz kształtowanie postawy współpracy z Bogiem w budowaniu własnego szczęścia.
- Ukazanie wartości przyjaźni, wspomaganie osobistej odpowiedzialności za przyjaciół.
- Kształtowanie umiejętności odkrywania Boga w Jego znakach.
- Odkrywanie tajemnicy i przyjaźni Boga do człowieka ukazanej we Wcieleniu Jezusa; budzenie zaufania Bogu.
- Rozpoznawanie wiary jako pomocy w zrozumieniu własnego życia i świata w wymiarze poszukiwania prawdziwego szczęścia i wspólnoty.
Treści:
- Rozpoznawanie planu Boga zadaniem katechezy w IV klasie. Pojęcia: szczęście, nieszczęście.
Bóg wspomaga zawsze. Przymioty Boga. Wdzięczność Bogu za Jego plan.
- Pojęcie: wspólnota. Wspólnota z Bogiem i ludźmi. Dostrzeganie osób życzliwych w naszych wspólnotach. Szczególne miejsce Boga we wspólnocie. Wspólnota eucharystyczna.
Moje zaangażowanie we wspólnotę z Bogiem i ludźmi
- Warunki bycia szczęśliwym. Chrześcijańskie szczęście. Biblijni bohaterowie szczęścia. Jezus troszczy się o szczęście człowieka. Samotność, grzech, lęk wrogiem szczęścia człowieka.
- Przyjaźń czyni człowieka szczęśliwym. Jezus nadaje sens i wartość wszelkiej przyjaźni. Jezus określa przykazanie miłości jako fundament przyjaźni. Odpowiedzialność za przyjaźń.
- Znaki wspólnoty z Bogiem: Kościół, sakramenty i inne. Otwartość na znaki Boga. Szacunek okazywany znakom obecności Boga.
- Wcielenie Syna Bożego największym znakiem Bożej miłości i przyjaźni do człowieka. Radość dziecka Bożego. Dziękczynienie za zbawienie.
- Podsumowanie i utrwalenie treści I grupy tematycznej: nowa rzeczywistość edukacyjna, plan Boga względem człowieka, zaproszenie do wspólnoty z Jezusem, rozpoznawanie źródeł nieszczęścia i szczęścia człowieka, wartość przyjaźni, Jezus najdoskonalszym znakiem obecności i troski Boga o los człowieka.
Zadania nauczyciela religii:
- Ukazywanie wartości planów, a szczególnie planu Boga.
- Usprawnianie osobistej decyzji wspólnototwórczej katechizowanego.
- Motywowanie uczniów do osiągania szczęścia poprzez realizację słowa Bożego
- Wspieranie ucznia w procesie odkrywania warunków przyjaźni Boga i ludzi.
- Wspomaganie ucznia w rozpoznawaniu i przyjmowaniu Boga – Przyjaciela objawiającego się
w Kościele, sakramentach i innych znakach Jego obecności.
- Motywowanie uczniów do osobistej wdzięczności Bogu za Jezusa i dokonane przez Niego dzieło zbawienia.
- Ukazanie wartości szczęścia, wspólnoty, przyjaźni, osobistego zaangażowania w konstruktywne relacje z Bogiem i ludźmi jako warunku pomyślnej egzystencji dla Boga, siebie i innych.
II. Bóg objawia swoja tajemnicę
- Zapoznanie uczniów ze znakami odsłaniającymi tajemnicę Boga
w świecie oraz kształtowanie postawy wdzięczności wobec Boga poprzez szacunek dla Jego dzieł.
- Zapoznanie z biblijnymi miejscami spotkania człowieka z Bogiem
w Starym Testamencie oraz kształtowanie postawy wiary
w możliwości spotkania z Bogiem w znakach Kościoła.
- Kształtowanie właściwego obrazu Boga, jaki ukazuje nam Biblia, jak również inspirowanie uczniów do samodzielnych poszukiwań właściwego obrazu Boga i pogłębiania osobistej
z Nim relacji.
- Ukazanie Biblii jako Księgi zawierającej prawdę o Bogu, danej każdemu człowiekowi, zapoznanie z podstawowymi wiadomościami na temat księgi Pisma Świętego. Zachęcanie uczniów do poznawania Boga poprzez czytanie Biblii.
- Zdobycie umiejętności samodzielnego posługiwania się Pismem Świętym
- Przypomnienie uczniom znaków
i miejsc odsłaniających tajemnicę Boga w świecie. Ukazanie Biblii jako księgi Kościoła. Sprawdzenie umiejętności samodzielnego posługiwania się Pismem Świętym.
- Wielkość, bliskość i tajemnica Boga w świecie stworzonym. Odkrywanie tajemnicy Boga w świecie widzialnym. Modlitwa uwielbienia.
- Miejsca spotkania Boga z człowiekiem: góra, krzew ognisty, Namiot Spotkania, świątynia, Kościół, sakramenty, Biblia.
Bóg zaprasza na osobiste spotkanie; ze strony człowieka potrzebna jest wiara.
- Wierny i niewłaściwy obraz Boga. Spotkanie Boga
z Eliaszem wyrazem troski Boga
o człowieka, który przeżywa trudne chwile. Bóg jest zawsze bliski i przyjazny człowiekowi.
- Terminy: testament, Biblia. Biblia słowem Boga skierowanym do ludzi, aby Go mogli poznać i stawać się do Niego podobni. Autorzy natchnieni. Podział Biblii na Stary i Nowy Testament.
Czytanie Biblii.
- Samodzielne korzystanie z Biblii. Odszukanie ST i NT, wybranych ksiąg, ich skrótów, instrukcja poszukiwania w Biblii. Zachęta do samodzielnego czytania Biblii.
- Znaki i miejsca obecności Boga. Biblia księgą Kościoła. Umiejętność posługiwania się Pismem Świętym.
- Ukazanie stworzenia jako jednego ze źródeł poznawania Boga.
- Ukazanie realności i możliwości spotkań Boga z ludźmi w historii i współcześnie.
- Wspomaganie katechizowanego w rozpoznawaniu Boga bliskiego i przyjaznego człowiekowi.
- Motywowanie ucznia w procesie poznawania treści Pisma Świętego.
- Praktyczne wskazanie sposobów poszukiwania tekstów biblijnych.
- Motywowanie samodzielnego odkrywania tajemnicy Boga.
III. Kim Ty jesteś, Panie Boże
- Przekazanie podstawowej prawdy, że Bóg, który wybrał naród izraelski, jest jedynym prawdziwym Bogiem. Zachęcanie uczniów, by zwracali się do Boga w modlitwie.
- Ukazanie, że obietnice, które Bóg daje człowiekowi, wskazują na Jego troskę o życie ludzkie,
a szczególnie o zbawienie, przemianę ludzkiego wnętrza. Kształtowanie zażyłości życia z Bogiem.
- Ukazanie prawdy, że w Jezusie Bóg najpełniej objawia człowiekowi swoją bliskość
i przyjaźń. Doprowadzenie do wyznania wiary w Boga, który na chrzcie świętym dał początek tej przyjaźni.
- Ukazanie, że w Jezusie Bóg wypełnił obietnicę zbawienia. Wychowanie do szukania oparcia
w Jezusie Zbawicielu człowieka. Prowadzenie do dzielenia się radością z faktu zbawienia.
- Zapoznanie z formami ofiar składanych Bogu przez Izraelitów i Lud Nowego Przymierza. Kształtowanie postawy szacunku i czci wobec Boga. Wychowywanie do coraz dojrzalszego współuczestniczenia w ofierze eucharystycznej.
- Pokazanie na przykładzie Maryi, na czym polega dojrzała wiara, która uzdalnia do przyjęcia obietnic Bożych w życiu. Kształtowanie postawy zawierzenia Bogu na wzór Maryi.
- Zapoznanie z psalmami jako formą wyrażania wdzięczności Bogu. Kształtowanie postawy wdzięczności wobec Boga. Zachęcanie do dialogu z Bogiem poprzez psalmy.
- Ukazanie wiary jako odpowiedzi Bogu na Jego propozycję przyjaźni i życia w wieczności. Kształtowanie postawy zaufania Bogu i odpowiedzialności za rozwijanie swojej wiary.
- Przypomnienie prawdy o Bogu jedynym, który daje ludziom obietnicę zbawienia i wypełnia ją w Jezusie. Kształtowanie postawy wdzięczności wobec Boga.
- Pokazanie podstawowej treści Adwentu i wartości oczekiwania. Wyjaśnienie symboliki liturgii adwentowej w powiązaniu z konkretnymi wydarzeniami z życia Maryi. Wychowanie do czynnego przeżywania liturgii adwentowej.
- Naród izraelski świadkiem wiary w Boga Jedynego. Bóg odsłania swoje zamiary przed Narodem Wybranym i powierza mu zadanie rozwijania wiary. Modlitwa psalmem.
- Pojęcie: obietnica. Obietnice Boga uwarunkowaniem przemiany serca, zawierzenia Bogu. Spełnianie się kolejnych obietnic dowodem przedsięwzięć zbawiania człowieka. Bóg kieruje obietnice do wszystkich ludzi.
- Termin: historia zbawienia. Spotkania Boga z ludźmi. Przyjście Mesjasza wypełnieniem obietnicy. Obietnica zbawienia naszym udziałem od chrztu świętego.
- Punkt kulminacyjny historii i obietnicy zbawienia w narodzeniu Jezusa. Jezus jest największym darem Ojca, daje moc do pokonywania grzechu, przekazuje nadzieję na nowe życie. Jezus wypełnia prawo, jest Światłością. Wdzięczność za zbawienie.
- Pojęcie: ofiara. Bóg objawiając się, oczekuje odpowiedzi w ofierze i modlitwie. Nowe Przymierze Chrystusa doskonałym wyrazem miłości i czci Ojca. Konieczność naszego posłuszeństwa i miłości względem Boga.
- Rzeczywistość zbawienia wypełniona w Jezusie Chrystusie domaga się od człowieka wiary. Wiara Bożym darem, zdolnością zawierzenia Bogu. Maryja wzorem zawierzenia Bogu.
- Termin: psalm. Podział psalmów. Psalmy źródłem modlitwy w czasie Mszy Świętej, Liturgii Godzin, modlitwy indywidualnej. Psalmy uczą wyrażania wdzięczności za Bożą obecność i Jego dary.
- Termin: wiara. Bóg pierwszy zwraca się do człowieka z miłością, wzywa do wiary, zawierzenia, posłuszeństwa i współdziałania. Umacnianie i rozwój wiary z pomocą łaski i współpracą z Bogiem.
- Wybranie narodu izraelskiego. Świadectwo wiary, obietnice zbawienia, narodzenie Jezusa. Wiara jako odpowiedź Bogu.
- Adwent początkiem roku liturgicznego, czasem żywego, czujnego oczekiwania na spotkanie z Jezusem Chrystusem. Roraty, wieniec adwentowy. Chrześcijańskie przeżywanie Adwentu.
- Odsłanianie starotestamentalnej treści o wiarygodności objawienia prawdziwego Boga.
- Wspomaganie zrozumienia treści zbawczych obietnic Boga w historii zbawienia.
- Wprowadzanie w rozumienie zbawczego pośrednictwa Chrystusa.
- Wspomaganie zrozumienia niezwykłego daru Boga dla człowieka, jakim jest możliwość zbawienia.
- Ukazanie wartości ofiary i modlitwy w życiu ochrzczonego.
- Rozpoznawanie potrzeby odpowiedzi Bogu.
- Rozeznawanie szczególnej wartości psalmów w rozwoju życia chrześcijańskiego.
- Motywowanie odpowiedzi ucznia Bogu w relacji wiary i zawierzenia.
- Samodzielne i grupowe odkrywanie tajemnicy Boga w treściach III grupy tematycznej.
- Wspomaganie ucznia w rozumieniu i planowaniu chrześcijańskiego przeżywaniu Adwentu.
IV. Bóg naszym Stworzycielem
- Zapoznanie z opowiadaniem z Księgi Rodzaju o stworzeniu i poznanie Boga jako Tego, który powołuje świat do istnienia, obdarowuje, dzieli się Sobą. Pogłębienie wiary w Boga-Stwórcę, umiejętność jej wyrażania.
- Pomoc uczniom w odkryciu religijnego sensu hymnu o stworzeniu. Kształtowanie nadziei, że Bóg, który stworzył świat, pozwala mu dalej istnieć. Wprowadzenie w różne sposoby uwielbienia.
- Zapoznanie z biblijnym opowiadaniem o stworzeniu człowieka i jego religijnym znaczeniem; kształtowanie odpowiedzialności za siebie i świat stworzony.
- Uczymy wyrażania wiary i miłości względem Boga-Stworzyciela przez dziękowanie Mu za wszystko, co stworzył i stwarza dla człowieka. Kształtujemy postawę dziękczynienia Bogu za stworzenie.
- Wyjaśniamy, co to znaczy być odpowiedzialnym za dzieło stworzenia. Kształtujemy postawę odpowiedzialności za własne życie i za otaczający świat.
- Pokazanie, że miłość Boga i bliźniego jest podstawową zasadą życia we wspólnocie. Zachęta do tworzenia coraz ściślejszej wspólnoty z ludźmi i z Bogiem.
- Wyjaśnienie, że zło jest odejściem od miłości Boga, rezygnacją z udziału w Bożym dziele stworzenia. Zachęcanie do przepraszania Boga za grzechy, które powodują odmowę udziału w dziele stworzenia
- Powtórzenie i usystematyzowanie wiedzy z IV gr. tematycznej: Bóg naszym Stworzycielem. Zachęta do odpowiedzialnego włączania się w dzieło stworzenia, poprzez rozwijanie swoich zdolności i umiejętności.
- Chaos i porządek w świecie. Bóg Stworzyciel jest Bogiem dobrym, hojnym, obdarowującym wspaniałymi darami. Bóg Wszechmogący. Wyznanie wiary w Boga Stworzyciela.
- Świat stworzony darem dla człowieka. Podstawowe elementy życia: woda, ogień, powietrze, ziemia. Wielbienie dzieła stwórczego w sztuce. Bóg daje dobry świat człowiekowi.
- Bóg stwarza człowieka, powierza mu świat. Stworzenie na obraz Boży zobowiązuje do realizacji zadań wskazanych przez Boga. Odpowiedzialność za świat.
- Wdzięczność Bogu za stworzenie. Modlitwa dziękczynna za stworzenie wyrazem wiary i miłości wobec Stwórcy. Eucharystia szczytem dziękczynienia za stworzenie. I modlitwa eucharystyczna z udziałem dzieci.
- Szczególne miejsce człowieka w dziele stworzenia. Odpowiedzialne zarządzanie całym stworzonym światem. Udział człowieka w dziele stworzenia. Rozwijanie talentów. Rozwijanie dzieła stwórczego Boga.
- Wspólnota z Bogiem i bliźnimi. Przymierze. Bóg zobowiązuje się do wierności i opieki. Ze strony ludu konieczna jest wierność Bogu.
Przykazanie miłości Boga i bliźniego. Słowa konsekracji. Żal za grzechy i przeproszenie.
- Odrzucenie zaproszenia do udziału w Bożym dziele stworzenia – czynienia świata lepszym, piękniejszym, szczęśliwszym. Przez grzech stworzenie odrzuca wolę Stwórcy dotyczącą przymierza.
- Bóg stworzył świat, w tym człowieka na swój obraz i podobieństwo. Człowiek powinien odpowiedzialnie korzystać ze świata, realizując przykazanie miłości. Wdzięczność Bogu za dar stworzenia.
- Na podstawie przekazu biblijnego ukazanie zaangażowania Boga u początku wszechświata i nieustannej troski o dzieło stwórcze.
- Odkrywanie religijnego wymiaru opowiadania o stworzeniu świata.
- Wyeksponowanie osobistej odpowiedzialności człowieka za siebie i świat jako stworzenia Bożego.
- Motywowanie wdzięczności ucznia za dzieła stwórcze Boga.
- Wspomaganie odpowiedzialności katechizowanego za siebie, innych i otaczający świat.
- Wspieranie konstruktywnej obecności ucznia we wspólnocie z Bogiem i ludźmi.
- Ukazanie, jakie skutki w dziele stwórczym sprowadza zło, którego dopuszcza się człowiek
- Rozwijanie zaangażowania ucznia w procesie poszanowania i rozwijania dzieł Boga.
V. Dlaczego zło, smutek cierpienie?
- Zapoznajemy z historią Abrahama, kładąc akcent na interwencje Boga i doświadczenie wiary. Kształtujemy wiarę uczniów zdolną do właściwej oceny przeżywanych doświadczeń.
- Przekazujemy wiedzę na temat istoty grzechu pierwszych ludzi i jego odniesienia do każdego człowieka. Kształtujemy postawę otwartości na prawdę i wrażliwości na zło.
- Zapoznanie ze skutkami grzechu i ukazanie, że człowiek o własnych siłach nie jest w stanie zatrzymać procesu rozszerzania się zła. Zachęcanie do modlitwy o Bożą pomoc w czynieniu dobra.
- Zapoznanie ze skutkami grzechu, który prowadzi do rozbicia jedności pomiędzy ludźmi. Ukazanie możliwości zwracania się do Boga o pomoc w przezwyciężaniu sytuacji konfliktowych.
- Pokazanie, że zło jest skutkiem grzechu. Zachęcanie do kontaktu z Panem Bogiem poprzez modlitwę i uczestnictwo w sakramentach oraz czerpanie z nich siły do zwalczania zła w codziennym życiu.
- Księga Rodzaju o Abrahamie. Interwencja Boga. Miejsca i wydarzenia w życiu Abrahama.
Abraham obrazem człowieka wierzącego: wiara i bojaźń Boża, poddanie się bez wahania zamiarom Stwórcy.
- Grzech pierworodny i jego skutki. Skłonność do zła, zraniona miłość człowieka do Boga. Bóg przez Jezusa pokazuje swą niekończącą się miłość do człowieka. Naprawianie zła.
- Kain i Abel. Grzechy główne. Cnoty. Mechanizm zła. Przebaczenie i łaska w sakramencie pokuty i pojednania. Utrata więzi z Bogiem i bliźnimi przez grzech. Chrystus wyzwala
- Rozbicie jedności wśród ludzi spowodowanej grzechem. Pycha przyczyną nieporozumień
i konfliktów pomiędzy ludźmi. Bez Boga ludzie nie potrafią sensownie wspólnie działać.
Prosimy Boga o pomoc w budowaniu jedności w swoim środowisku.
- Grzech jest przyczyną zła, zerwaniem jedności z Bogiem. Bóg wspomaga człowieka w walce ze złem. Modlitwa i sakramenty w naprawianiu skutków grzechu.
- Formujemy postawę zaufania Bogu.
- Wspomaganie ucznia w dostrzeganiu prawdy o grzechu i osobistej odpowiedzialności za właściwe wybory.
- Rozpoznawanie mechanizmu grzechu i przyjmowanie uzdrowienia i umocnienia w sakramencie pokuty i pojednania.
- Motywujemy ucznia w procesie rozpoznawania i eliminowania pychy z własnego życia.
- Rozpoznawanie skutków grzechu jako konsekwencji grzechu pierworodnego oraz dostrzeganie obdarowania człowieka przez Boga w procesie eliminowania zła.
VI. Bóg pragnie naszego szczęścia
- Zapoznanie z treścią protoewangelii. Kształtowanie postawy gotowości do podejmowania walki ze złem. Zachęcanie do refleksji nad swoim postępowaniem i do współpracy z Bogiem.
-
Pokazanie, że
w biblijnym opisie o potopie Bóg mówi o swojej trosce względem człowieka. Zachęcanie do okazywania zaufania Bogu na wzór Noego.
- Pokazanie, że biblijni bohaterowie mogą być nazwani ludźmi Bożej nadziei, bo pozostali wierni Bogu nawet wówczas, gdy przeżywali w życiu zmagania i trudności. Prowadzenie do ...
prosze