Wyklady 2006.pdf
(
238 KB
)
Pobierz
110720573 UNPDF
1
Wykład I
•
Podstawowa cegiełka budowy DNA to nukleotyd.
•
Nukleozyd = cukier + zasada.
•
Nukleotydy łączą się ze sobą wiązaniem fosfodiestrowym 3' jednego końca i 5' drugiego.
•
Zasady azotowe są komplementarne w każdym genomie począwszy od wirusów, (które nie są
żywymi organizmami).
•
Adenina z tyminą- podwójne wiązanie wodorowe.
•
Cytozyna z guanina- potrójne wiązanie wodorowe.
•
Cząsteczka DNA jest zbudowana z równoległych przeciwstawnych łańcuchów.
•
Formy B-DNA (prawoskrętne) są w przyrodzie najliczniejsze.
•
DNA tworzy genom, który występuje u wszystkich organizmów żywych oraz wirusów.
•
Wirusy się namnażają a nie rozmnażają.
•
Nukleoproteid- tym jest wirus, cała budowa wirusa to DNA,RNA i białko.
•
Wirusy wykorzystują do reprodukcji wszystkie składniki komórki, w której się znajdują.
Struktura rzędowa DNA:
•
α-heliks- długość jednego skrętu wynosi 3,4 nm a średnica 2 nm, na jeden skręt helisy przypada 10
nukleotydów, odległości pomiędzy jednym a drugim nukleotydem w DNA wynosi 0.34 nm. Jest to I-
rzędowa struktura DNA.
•
Wiązania wodorowe i hydrofobowe tworzą II- rzędową strukturę DNA.
•
III- rzędowa struktura DNA to ułożenie α-heliksu w przestrzeni.
•
IV- rzędowa struktura DNA to wzajemne oddziaływania poszczególnych cząsteczek DNA mających
już strukturę I, II, III- rzędową.
Replikacja:
•
To wieloetapowy enzymatyczny proces syntezy nowego łańcucha DNA na matrycy starego.
•
Synteza nowego łańcucha odbywa się zawsze w kierunku 5'→ 3'.
•
Proces ten jest niezwykle szybki i precyzyjny.
•
U Prokaryota ok. 30000 nukleotydów/ min.
•
U Eukaryota ok 3000 nukleotydów/ min.
•
Przeciętnie 1 błąd na ok milion nukleotydów.
•
W fazie G1 mamy 2C DNA, faza G1 To faza bardzo intensywnych procesów biochemicznych,
fizjologicznych, transkrypcja i translacja odbywają się prawie nieprzerwanie, powstaje wtedy
największa liczba białek. Trwa 6-12h.
•
Po fazie G1 następuje faza S i tu odbywa się replikacja DNA. Trwa 6-8h. W pierwotnym etapie fazy
S jest replikowana euchromatyna (chromatyna aktywna genetycznie - na jej bazie transkrybowane są
białka). Pod koniec fazy S następuje replikacja nieaktywnej genetycznie (nie ulegającej transkrypcji)
skondensowanej heterochromatyny, występującej tylko w sekwencjach intronowych. Na końcu fazy
S odbywa się replikacja Y.
•
Po replikacji, pod koniec fazy S mamy 4C DNA.
•
Faza G2 - procesy transkrypcji i translacji odbywają się dużo wolniej, ponieważ komórka
przygotowuje się do podziału.
•
Inicjacja replikacji rozpoczyna się od rozpoznania miejsca inicjacji przez wysoko wyspecjalizowane
białko, w miejscu ORI (origin).
•
W bakteryjnym i wirusowym DNA jest jedno miejsce ORI, u Eucaryota jest ich wiele.
•
Region DNA ulegający replikacji, zawierający 1 miejsce ORI nazywamy replikonem.
•
W miejscach ORI znajdują się specyficzne sekwencje nukleotydów, aby mogły być rozpoznane
przez odpowiedni zestaw białek – prymosom, pozwalający na rozpoczęcie inicjacji replikacji.
http://wojsk-lek.org/
•
DNA:
2
•
U E.coli prymosom ori składa się z:
- białka pri ABC
- kompleks DNA B i C
- prymaza
- starter
- helikaza
- białko SS
•
W skład replisomu wchodzi:
- DNA
- helikazy
- prymosom
- polimeraza DNA
- topoizomeraza
- ligazy
•
Inicjacja replikacji rozpoczyna się od rozkręcenia podwójnej helisy, dokonują tego helikazy DNA
rozcinając wiązania wodorowe kosztem energii z ATP- widełki replikacyjne.
•
Ponownemu skręceniu pojedynczych nici DNA zapobiega białko SSB, które łącząc się z DNA
tworzy tzw płaszcz.
•
Widełki mogła się poruszać z wyznaczoną prędkością obrotu DNA wokół własnej osi, dzięki
enzymom zwanym topoizomerazami.
•
Istnieją dwa typy topoizomeraz;
•
Topoizomeraza I- katalizuje przejściowe rozerwanie pojedynczej nici w helisie DNA.
•
Topoizomeraza II- katalizuje przejściowe rozerwanie podwójnej nici w helisie DNA.
•
Enzymami syntetyzującymi nową nić DNA na matrycy nici macierzystej nazywamy polimerazy
DNA.
•
Polimerazy nie mogą rozpoczynać syntezy nowego łańcucha, wymagają one starterów- primerów.
•
Startery to krótkie ok 10 nukleotydów, odcinki RNA z wolną grupą -OH na końcu 3'
•
Syntezę starterów lokalizuje polimeraza.
Polimerazy DNA:
•
u Procaryota – polimeraz I, II, III.
•
Polimeraza I katalizuje syntezę DNA tworząc wiązanie fosfodiestrowe.
•
Polimerazy to enzymy typu egzonukleaz – czuwają nad prawidłowością procesu, potrafią zadziałać
w przeciwnym kierunku 3'→ 5' aby wyciąć błąd, a potem dalej działać jak polimeraza. Ma zdolność
wycinania starterów DNA.
•
Egzonukleazy wycinają głównie dimery pirymidynowe.
•
Polimeraza DNA II- ma właściwości takie jak egzonukleazy.
•
Polimeraza DNA III- ma większą aktywność replikacyjną niż polimeraza I.
•
U Eucaryota mamy 5 typów polimeraz.(α, β, ε, γ, δ, γ- mitochondrialna)
•
α- synteza starterów , nie wykazuje aktywności 3'→ 5' (nie ma zdolności egzonukleaz), przyjmuje
się, że bierze udział tylko w inicjacji.
•
ε,β- uczestniczą w naprawie DNA, rola β nie jest do końca poznana
•
ε- uczestniczy także w syntezie DNA
Terminacja replikacji:
•
W każdym replikonie są sekwencje Ter, które są rozpoznawane przez białko tus, które zatrzymuje
poruszające się widełki replikacyjne.
•
U Eucaryota w każdym chromosomie jest wiele replikonów, nie posiadają one sekwencji
terminalnych, replikacja kończy się tam, gdy spotykają się widełki replikacyjne dwóch sąsiednich
replikonów..
http://wojsk-lek.org/
3
Wykład II
•
Białka pełnią kierowniczą rolę w komórce.
•
Ekspresja genetyczna-
przekazanie zapisu informacji genetycznej na białko, ulegają jej tylko te
części DNA, na matrycy których powstają wszystkie cząsteczki RNA i wszystkie białka.
O ile u bakterii i sinic transkrypcja i translacja obejmuje cały genom o tyle o człowieka ekspresji
genetycznej ulega tylko 20% genomu. Reszta zapisu informacji genetycznej jest nie tknięta.
O tym czy dany fragment DNA uległ ekspresji wiemy na podstawie powstałego białka i jego
wykryciu.
•
Kod genetyczny
- zapis informacji genetycznej w DNA, ciąg tripletów w DNA.
•
Cechy kodu genetycznego
•
Kodon
- trójka nukleotydów w mRNA, powstaje na matrycy tripletu w procesie transkrypcji
•
Mamy 20 aminokwasów podstawowych- syntetyzowanych ze związków nieorganicznych w
komórkach roślinnych.
•
Ile tripletów potrzeba aby zakodować 20 aminokwasów- wystarczyło by 20 ale mamy 4³ = 64; w
tym 61 to kodony sensowne- kodujące aminokwasy, 3 to kodony nonsensowne, tzw kodony stopu,
nie kodują one żadnego aminokwasu, na nich kończy się translacja. Z 20 aminokwasów tylko 2
metionina i tryptofan kodowane są przez 1 kodon, pozostałe aminokwasy koduje więcej niż jeden
kodon.
•
Gen
- odcinek DNA, na matrycy którego w procesie transkrypcji powstaje cząsteczka mRNA
kodująca jedno białko.
•
Genom
- zbiór wszystkich genów danego organizmu.
•
U Eukaryota są 3 polimerazy RNA
:
- polimeraza I (A)
– występuje w jąderku i transkrybuje rDNA na rRNA. (na etapie interfazy
jąderko ukształtowane jest z rDNA). W komórce, najwięcej jest rRNA, potem tRNA a na końcu
mRNA. Największe zapotrzebowanie jest na polimerazę I.
-
polimeraza II (B)
- występuje w jądrze komórkowym, syntetyzuje prekursory mRNA
(pre mRNA)
- polimeraza III (C)
- występuje w jądrze i syntetyzuje pre tRNA
•
Są jeszcze polimerazy mitochondrialna i plastydowa.
•
Najlepiej poznane są geny u bakterii, u Prokaryota geny zlokalizowane są w tzw
operony,
czyli
zbiór sąsiadujących ze sobą nukleotydów stanowiących jeden lub więcej genów, na których
syntetyzowana jest pojedyncza cząsteczka mRNA.
•
Najlepiej poznany jest
operon laktozowy.
•
Białko represorowe- ma powinowactwo do laktozy, jeśli wejdzie ona do cytoplazmy to represor
łączy się z nią- powstaje kompleks represor-laktoza, polimeraz transkrybuje RNA, odcinek
promotora zostaje wycięty przez restryktazę, a dalsza część idzie do rybosomu, powstaje
galaktozydaza, B- permeaza, C- transacetylaza.
Gdy nie dodamy do środowiska laktozy, to białko represorowe będące w cytoplazmie komórki ma
powinowactwo do operonu i tworzy się blok represor- operon, który blokuje transkrypcję.
Polimeraza nie jest w stanie rozpoznać promotora, (jest on zablokowany przez kompleks represor –
operon) przyłączyć się i transkrybować, w wyniku czego nie powstają powyższe 3 enzymy.
•
U Eukaryota nie wykryto do tej pory operonów. Geny u Eukaryota nie mają już budowy ciągłej, w
skład wchodzą egzony i introny. Gdy powstają pierwsze kompleksy transkrypcyjne pre RNA muszą
podlegać obróbce.
http://wojsk-lek.org/
:
1)
Uniwersalny
- dana trójka nukleotydów koduje ten sam aminokwas u wszystkich organizmów
żywych.
2)
Trójkowy
- dany aminokwas kodowany jest przez 3 nukleotydy- triplet.
3)
Bezprzecinkowy
.
4)
Niezachodzący-
ani pojedynczo ani podwójnie
5)
Wieloznaczny-
zdegenerowany
4
•
U Prokaryota w każdym genie jest odcinek promotorowy, od którego zaczyna się transkrypcja.
Permutacje i mutacje.
•
Mutacje
dzieli się na spontaniczne i indukowane.
•
Są one utrwalane i przekazywane z pokolenia na pokolenie, są to zmiany w DNA mające inną niż
wyjściowa sekwencja nukleotydów.
•
Spontaniczne np u bakterii E.coli, występuje 1 błąd na 1 milion wbudowanych zasad podczas
replikacji.Najczęściej błędy popełniane są podczas replikacji DNA bądź samorzutnych mutacji
chemicznych zasad azotowych.
•
Mogą być ciche jeśli występują w niekodującym lub nieregulatorowym regionie DNA lub w 3
zasadzie kodonu.
•
Mutacja missensowna
(zmieniająca sens) zmiana w genie prowadzi do zmiany aminokwasu w
produkcie białkowym.
•
Mutacja nonsensowna
- powoduje powstanie nowych kodonów stop, i powoduje skrócenie
produktów białkowych.
•
Mutacje przesuwające ramkę odczytu w genach
-
insercje
(wprowadzenie) lub
delecje
(utrata)
jednej lub kilku zasad, mogą powodować, że powstające w procesie translacji białko będzie miało
zmienioną sekwencję aminokwasów po końcowej stronie od miejsca mutacji.
•
Gen dziki
na drodze mutacji wstecznej staje się
genem zmutowanym
•
Gen zmutowany
na drodze mutacji postępowej staje się
genem dzikim.
•
Mutacje wsteczne mogą zajść we wszystkich typach mutacji punktowych i spowodowanych
tranzycją, transwersją, delecją lub insercją.
•
Mutagenem
nazywa się każdy czynnik fizyczny, chemiczny, biologiczny podnoszący częstość
mutacji ponad poziom mutacji spontanicznych.
•
Pomiędzy mutacjami spontanicznymi a indukowanymi nie ma różnic jakościowych ale są różnice
ilościowe.
Czynniki mutagenne:
1)
Promieniowanie
(czynnik fizyczny) – promieniowanie X, γ, kosmiczne, promieniowanie
niejonizujące UV.
2)
Czynniki chemiczne
:
- analogi zasad purynowych i pirymidynowych np. 6-merkaptopuryna, bromouracyl.
- interkalatory- barwniki akrylowe np akrydyna.
- związki alkilujące np etylonitrozomocznik
- węglowodory pierścieniowe np benzen, piren
- reaktywne związki tlenu np rodnik hydroksylowy (·OH)
- związki reagujące z purynami i pirymidynami np kwas azotowy (V)
3)
Czynniki biologiczne
- np wirusy RNA, DNA, u człowieka HPV wywołuje nowotwory.
Podział mutacji:
1)
Mutacje genowe
(w tym punktowe)
- delecja – utrata par zasad
- insercja – dodanie par zasad
Mutacje punktowe:
- tranzycja- zamiana jednej zasady purynowej na drugą (np A na G), lub zamiana zasady
pirymidynowej na drugą zasadę pirymidynową (np T na C),
http://wojsk-lek.org/
5
- transwersja -zamiana jednej zasady purynowej na pirymidynową lub na odwrót (np A na C, G
na T)
2)
Mutacje chromosomowe
:
Aberracje chromosomowe powstają w komórkach somatycznych lub w gametach. Mogą być
dziedziczone od rodziców lub powstawać de novo. Aberracje chromosomowe dotyczą jednej
chromatydy, jednego chromosomu metafazowego, powstają w fazie S lub G2 cyklu
komórkowego. Ten typ aberracji powstaje głównie w wyniku czynników mutagennych.
· Aberracje liczbowe:
Aneuploidia-
zestaw chromosomów, w którym ich liczba nie stanowi prostej wielokrotności
liczny haploidalnej np 47;XXY, 47;XX+21. Aneuploidia powstaje w wyniku nieprawidłowego
rozdzielenia się chromosomów homologicznych (nondysjunkcja) lub chromatyd siostrzanych
chromosomów w czasie podziału komórkowego,w mejozie najczęściej w I podziale.
Nondysjunkcja
- może powstać w czasie mejozy lub w czasie podziałów mitotycznych zygoty.
Zachodzi częściej w oogenezie niż spermatogenezie. W wyniku nondysjunkcji mejotycznej
powstają nieprawidłowe gamety disomiczne lub nullosomiczne.
Nondysjunkcja mitotyczna prowadzi do powstania mozaikowości chromosomowej. Prowadzi do
powstania dwóch linii komórkowych 45;X/47;XXX.
· Aberracje strukturalne
:
- inwersje
- translokacje zrównoważone i niezrównoważone
- delecje terminalne, interstycjalne
- duplikacje
- chromosomy pierścieniowate, dicentryczne
- izochromosomy
3)
Mutacje genomowe
:
Poliploidalne komórki, w których liczba chromosomów stanowi wielokrotności liczby
haploidalnej większej niż 2n (np 69;XXY triploidia, 92;XXXX tetraploidia). Triploidia u
człowieka powstaje najczęściej w wyniku zapłodnienia oocytu przez 2 plemniki (dispermia).
Poliplodia jest w zasadzie u człowieka cechą letalną.
Mutageniczny efekt promieniowania jonizującego:
Szczególnie wrażliwe są komórki szybko dzielące się np komórki szpiku kostnego, nabłonka
przewodu pokarmowego, plemnikotwórczego. Pod wpływem promieniowania jonizującego w
wyniku hydrolizy wody powstają H2O2 , rodnik hydroksylowy ·OH.
Skutki:
uszkodzenie wiązań fosfodiestrowych w helisie DNA, modyfikacja zasad azotowych. Dochodzi do
pęknięć w łańcuchu DNA. To prowadzi do do powstawania aberracji strukturalnych chromosomów.
Mutageniczny efekt promieniowania UV:
Promieniowanie UV (260nm) prowadzi do powstania fotodimerów pirymidynowych np
dimerów tymidynowych, cytozynowych lub dimerów tyminy z cytozyną. Dimery
pirymidynowe zatrzymują w procesie replikacji wyłączanie nukleotydów przez polimerazę
DNA, do nowo zsyntetyzowanego łańcucha DNA.
u bakterii E.coli.
1) Aktywacja przez enzymy fotolizy.
Fotoliza, pod wpływem światła widzialnego (900-600nm) z udziałem zredukowanego dinukleotydu
flawonoadeninowego (FADH2), rozłącza dimery na monomery.
2) Naprawa przez wycinanie.
Zaangażowane są 4 białka enzymatyczne tworzące układ reperacyjny zwany endonukleaza UV.
echanizmy procesów naprawczych poznanych
http://wojsk-lek.org/
Regeneracja uszkodzeń wywołanych przez promienie UV - m
Plik z chomika:
kranium
Inne pliki z tego folderu:
Ancylostoma_duodenale_tegoryjec_dwunastnicy.zip
(771 KB)
Wyklady 2006.pdf
(238 KB)
chorobska.doc
(61 KB)
biologia-zasady dziedziczenia.pdf
(76 KB)
biologia-Isemestr.pdf
(517 KB)
Inne foldery tego chomika:
Fizjologia
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin