Plan współpracy z rodzicami dzieci 3- letnich

w roku szkolnym    2008/2009

„ Dorosły to nie ktoś, kto „ulepi” dziecko

wg jakiegoś wzoru lub ideału,

ale ktoś, kto pomaga mu rozwijać się,

ujawniać swoje możliwości.”

              opracowała:

                                                                                                                                                                  Małgorzata Klimek

WSTĘP

  Współdziałanie wychowawców, nauczycieli z rodzicami i opiekunami dzieci jest jednym z istotnych czynników prawidłowego funkcjonowania przedszkola i rodziny. Warunkuje harmonijny rozwój dzieci. Daje szansę ciągłego doskonalenia się nauczycieli i rodziców jako wychowawców odpowiedzialnych za wielostronny rozwój dzieci.

  Współpraca ta nie dotyczy tylko rodziców. Jeżeli dzieckiem zajmują się dziadkowie lub dorastające rodzeństwo, wówczas ich także trzeba traktować jak partnerów. Jeśli do przedszkola trafiają dzieci z domu dziecka, należy z ich wychowawcami nawiązać bliskie porozumienie.

  Przedszkole i rodzina to dwa podstawowe środowiska wychowawcze, dlatego powinno istnieć między nimi świadome i celowo zorganizowane współdziałanie. Współpraca rodziców i nauczycieli jest wspólnym działaniem dla osiągnięcia dobra poszczególnych dzieci w procesie nauczanie i wychowania.

  Naczelnym celem współpracy z rodzicami jest dążenie do usprawnienia pracy wychowawczej z dziećmi. Nie chodzi tylko o doskonalenie działań wychowawczych jedynie w stosunku do dzieci tzw. trudnych czy zaistniałych w grupie sytuacji konfliktowych. Stosowane w praktyce różnorodne formy współpracy, dotyczą spraw związanych z wychowaniem wszystkich dzieci bez wyjątku. Należą one do codziennych oddziaływań wychowawczych przedszkola i domu i przysługuje im taka sama ranga jak zajęciom dydaktycznym.

  Środowisko rodzinne w sposób dominujący wpływa na rozwój dziecka, stąd konieczne jest ujednolicenie oddziaływań wychowawczych przedszkola i domu. Zadaniem wychowawcy jest pomoc, wspieranie i troska o spójność wysiłków wychowawczych domu i przedszkola oraz pomoc dziecku w pokonywaniu trudności w procesie jego rozwoju.

  Nauczyciel znając dziecko i posiadając odpowiednią wiedzę psychologiczno – pedagogiczną, ukierunkowuje pracę rodziców, ukazując wszelkie nieprawidłowości i nowe metody wychowawcze.

Wpływów rodziny nie można ignorować. Któż inny jak nie rodzic jest „kopalnią wiedzy” o własnym dziecku, z której nauczyciel czerpie informacje niezbędne do indywidualnej pracy z dzieckiem. Od współdziałania tych dwóch środowisk zależą efekty rozwojowe dzieci.

  Aby przedszkole zyskało miano „naszego przedszkola” konieczne staje się wypracowanie takiego modelu współpracy z rodzicami, gdzie obie współpracujące strony będą miały poczucie współdecydowania w sprawach ważnych dla wychowania i kształcenia dziecka. Różne formy współpracy z rodzicami powinny być więc najkorzystniejsze z punktu widzenia potrzeb dzieci, w zakresie poznawania świata, rzeczy, ludzi, przeżywania wartości.

CEL OGÓLNY :

·         wdrażanie rodziców do współpracy z przedszkolem i umożliwienie im udziału w tworzeniu warunków do wszechsrtonnego i harmonijnego rozwoju dzieci.

CELE SZCZEGÓŁOWE :

·         dążenie do jednolitości oddziaływań dydaktyczno – wychowawczych przedszkola i środowiska rodzinnego

·         wszechstronny rozwój dziecka

·         nawiązanie dobrego kontaktu z rodzicami

·         wzmacnianie więzi rodzinnych i relacji międzypokoleniowych

·         włączenie rodziców dzieci do życia grupy i przedszkola

·         zaangażowanie rodziców w prace na rzecz przedszkola

·         podnoszenie świadomości edukacyjnej rodziców poprzez pedagogizację

·         przekazanie wiedzy na temat funkcjonowania dziecka w przedszkolu

Punktem wyjścia do napisania programu były wnioski z obserwacji, wywiadów i rozmów przeprowadzanych z rodzicami.