Zuzanna i Stach.pdf

Zuzanna i Stach

Zuzanna wzięła książkę

I poszła przejść się troszkę

Bolała głowa ją

Din dą, din dą, din dą

Jak trudno żyć jest w mieście

Stach także poszedł przejsć się

I nagle spotka ją

Din dą, din dą, din dą

I powiódł ją za rączkę

Gdzie kwiaty są pachnące

I razem kwiaty rwą

Din dą, din dą din dą

Tak długo kwiaty rwali

A księżyc patrzył w dali

Pokrył ich szarą mgłą

Din dą, din dą, din dą

Nazajutrz w Boży ranek

Nie widział nikt Zuzanny

Bolała głowa ją

Din dą, din dą din dą

Tak bywa w każdym kraju

Jak z naszą Zuzanną w maju

Gdy czułe serca drżą

Din dą, din dą, din dą