Dailey_Janet_Splatana_winorosl.pdf

Dailey Janet

Splatana Winorosl

Wóz transmisyjny z napisem "Wiadomości o czwartej",

należący do lokalnej stacji NBC w Nowym Jorku, stał

zaparkowany w pobliżu Playmates Arch w Central Parku.

Wzdłuż alei krzątała się ekipa, przygotowująca się do kręcenia

materiału do audycji Na gorąco o piątej. Straż parkowa ustawiła

przenośne bariery, za którymi, w spiekocie sierpniowego

popołudnia, tłoczył się tłum gapiów.

Kelly Douglas wyszła z klimatyzowanego wnętrza wozu i

usłyszała staromodne dźwięki katarynkowej muzyki dobiegające

od strony parkowej karuzeli, które górowały nad monotonnym

pomrukiem generatora umieszczonego w furgonetce. Od prawie

dwóch lat Kelly była filarem ekipy wieczornych wiadomości

KNBC. Czekała teraz jak zwykle w pełnej gotowości - z

nienagannym makijażem i włosami splecionymi we francuski

warkocz.

- Cześć Kelly! - Właśnie nadchodził Eddy MicheIs, jeden z

techników. Przystanął na chwilę i jęknął: - Ludzie, ale tu

gorąco! - Otarł spocony policzek rękawem podkoszulka. -

Będzie chyba ze trzydzieści pięć stopni w Cieniu.

- Jeśli nie więcej - zgodziła się Kelly. - Witaj w Nowym Jorku,

w let¬niej saunie pani natury.

- Ładnie powiedziane. - Już miał odejść, ale jeszcze się

odwrócił. ¬Chciałem ci powiedzieć, że twój wywiad z tą Blaine

był fantastyczny. Ale się wiła i jąkała, kiedy czarno na białym,

punkt po punkcie, wyłapywałaś wszystkie rozbieżności w jej

raporcie. Tylko na końcu niepotrzebnie jej odpuściłaś.

Kelly uśmiechnęła się wyrozumiale.

- W lowa nauczyłam się, że nie należy przypierać do muru

przeciwnika, który wystrzelał już całą amunicję. Zwłaszcza

jeżeli ma ustosunkowanych przyjaciół.

- Chyba masz rację - przyznał chichocząc.

- Pewnie, że mam - powiedziała z przekonaniem, uśmiechając

się szeroko. - Robienie z kogoś głupka to najprostsza droga do

znalezienia sobie wroga na resztę życia.

- Pewnie tego też się nauczyłaś, jak dorastałaś w lowa _

zażartował.

- A żebyś wiedział - odpowiedziała z udawaną powagą.

Roześmiali się i ruszyli w stronę ekipy, niestrudzenie

rozmieszczającej sprzęt wzdłuż alejki, która prowadziła do

wesołego miasteczka.

Gdy Kelly podeszła bliżej, rozpoznano ją, i zza gromady gapiów

rozległ się męski głos:

- Cześć Kelly, nie boisz się przychodzić tu, do Central Parku?

- Nie, kiedy jestem z tobą - odparowała i uśmiechnęła się, z

zawodowego nawyku przeszukując spojrzeniem tłum, w nadziei,

że dostrzeże autora słów.

W dużej odległości od pozostałych gapiów stał, zwrócony do

niej bokiem, starszy mężczyzna; ciemne włosy przyprószyła mu

siwizna. Miał na sobie koszulę w kratę i wyblakłe zielone

spodnie do gry w golfa, z ostro za¬prasowanymi kantami.

To ubranie, ten pewny siebie grymas wokół ust.

Kelly poczuła ogarniający ją chłód. Stała jak sparaliżowana, a

pod po¬wiekami zamigotały obrazy - twarda pięść na jej twarzy

i eksplodujące fajer¬werki piekącego bólu; poczuła brutalne

szarpnięcie, stęchły oddech cuchnący oparami whisky, usłyszała

jęk, który nigdy nie wydobył się z jej ust, i przerażony łkający

głos: "Nie bij mnie, tatusiu. Nie bij"; wreszcie wściekły potok

przekleństw, smak i zapach krwi.

Zamarła w bezruchu, z głową pełną gorączkowych myśli. Jak ją

odnalazł? Jak to możliwe, po tylu latach? Stworzyła sobie nowe

życie. Ludzie lubią ją, szanują.

O Boże, nie może pozwolić, by znów wszystko zrujnował. By

znów ją skrzywdził. Co to, to nie.

- Kelly, co się stało? - odezwał się ktoś obok. - Jesteś blada,

jakbyś zobaczyła ducha.

Nie mogła wydobyć z siebie głosu. Nie była w stanie oderwać

wzroku od mężczyzny, który teraz się odwrócił. Nareszcie

zobaczyła go dokładnie. To nie był on! Ogarnęła ją fala ulgi.

Wreszcie zauważyła stojącą przed nią asystentkę reżysera.

- To przez ten upał - skłamała. W maskowaniu się była

specjalistką. _ Nic mi nie będzie - powiedziała.

Asystentka, widząc nabierającą kolorów twarz Kelly, uspokoiła

się i skinęła głową.

- Jest tu Patty Skimming z zoo w Central Parku. Pomyślałam, że

może chciałabyś się z nią zobaczyć, zanim będziesz na wizji.

- Jasne. - KeIly raz jeszcze spojrzała na mężczyznę, by nabrać

przekonania, że to nie on. On z pewnością jest wciąż w

Kalifornii. W Napa Valley. Jest bezpieczna. Nie musi się

niczym martwić, absolutnie niczym.

Winnica smażyła się w skwarze sierpniowego słońca.

Winorośle, rozciągnięte w pedantycznych rzędach na

poszarpanym zboczu góry, zatapiały korzenie głęboko w

skalistej glebie, wysysając wilgoć i charakterystyczny smak

gruntu. Ziemia była tu uboga, niezdolna do wyżywienia

jakiejkolwiek innej rośliny uprawnej, a jednak z owoców

zrodzonych w tej winnicy pochodziło jedno z najlepszych win w

całej Napa VaIley - niektórzy twierdzili, że na całym świecie.

Wino RutIedge, produkowane z winogron Rutledge,

dojrzewających w RutIedge Estate.

Brązowy dżip z inicjałami wytwórni win RutIedge

wymalowanymi na drzwiach odpoczywał na skraju winnicy,

zaparkowany na trawiastym poboczu zakurzonej drogi. Właśnie

wracał nim Sam RutIedge. Szedł powoli, zatrzymując się tu i

ówdzie pomiędzy winoroślami, żeby popróbować smaku

dojrzewających gron.

Trzydzieści sześć lat wyryło się głębokimi liniami wokół ust i w

kącik okach oczu, ale wiek nie starł plamek piegów, ledwo

widocznych pod ciemną opalenizną szerokiej, męskiej twarzy.

Ubrany był w brązowe luźne spodnie i niebieską koszulę z

samodziału, z podwiniętymi mankietami odsłaniający¬mi

muskularne przedramiona. Rondo starego, spłowiałego

brązowego kapelusza, podobnego do tych, jakie noszono w

latach czterdziestych, osłaniało mu oczy przed jarzącym

słońcem.

Powoli zbliżając się do końca rzędu winorośli, do miejsca, gdzie

stał zaparkowany dżip, Sam Rutledge zatrzymał się, pochylił i

nabrał w dłoń garść piasku zmieszanego z kamykami.

Ta ziemia, jak i rosnąca na niej winorośl, była własnością

RutIedge, stanowiła centrum jego życia; chciał, żeby tak na

zawsze pozostało.

W ciąż z dłonią pełną pyłu uniósł głowę i odwrócił się, by

popatrzeć na wąską dolinę, poprzecinaną winną latoroślą. Ku

zachodowi rozciągały się malownicze kaniony i ostre grzbiety

Myacamas Mountains, a bliźniaczy nad¬brzeżny łańcuch gór

zamykał dolinę od wschodu. Głęboka zieleń drzew iglastych i

dębów pokrywała górskie zbocza, ostro odbijając od pożółkłych,

spalonych słońcem pastwisk.

Zaokrąglony szczyt góry St. Helena wznosił się u wejścia

doliny, dominując nad horyzontem od północy. Wyżej

rozpościerał się już tylko łuk błękitnego baldachimu

bezchmurnego nieba. Pod nimi leżała kraina krótkotrwałych

deszczy i bezlitosnego słońca, chłodzących mgieł znad Pacyfiku

i piekącego upału, skał, wulkanicznego popiołu, śladów

żyjących tu niegdyś morskich organizmów. Samowi ziemia ta

wydawała się nie zamierającym ani na moment tyglem

przyrody.

Ścisnął palcami grudki skalnego pyłu, zacisnął mocno dłoń, by

po chwil¬li rozluźnić ją i wysypać zawartość na ziemię. Gdy

otrzepywał ręce z kurzu, usłyszał odgłos nadjeżdżającego

pojazdu. Zastanowiło go, kto mógł zostaw¬wić otwartą bramę.

Rutledge Estate nie było dostępne dla każdego. Do win¬nicy

przyjeżdżały wprawdzie wycieczki, ale tylko w umówionym z

góry ter¬minie, a tok prac polowych nieczęsto na to pozwalał.

Najwyraźniej nadjeżdżał jakiś samochód. Po chwili zza zakrętu

wyłonił się zielono-biały buick Le Sabre, wzbijając za sobą

gęstą chmurę kurzu. Stu¬kot rozklekotanego silnika wdarł się w

ciszę winnicy.

Sam rozpoznał ten dziesięcioletni wóz, zanim jeszcze dojrzał na

jego drzwiach napis WINNICA REBEKI. W .całej dolinie był

tylko jeden taki gruchot i należał do Lena Dougherty'ego,

właściciela dziesięciu akrów ziemi zwanych Winnicą Rebeki.

Gdy Sam widział ostatnio tę działkę, przypominała dżunglę. Nie

zdziwił się. Len Dougherty tylko pozował na plantatora, jego

prawdziwą pasją były picie, awantury i pospolite rozrywki. Sam

nie miał dla tego człowieka zrozumienia ani nie współczuł mu z

powodu finansowych tarapatów, w jakich ostatnio się znalazł, i

takie też uczucia malowały się na jego twarzy, gdy buick

zahamował z piskiem. Kłąb kurzu otoczył wóz, by po chwili na

niego opaść.

- Gdzie ona jest? - Len Dougherty wychylił głowę przez okno, a

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: