STAROŻYTNA MEZOPOTAMIA_2 - Asyria.pdf

(8648 KB) Pobierz
1001030098.017.png
ASYRIA
Dieje Asyrii
Asyria to osobliwa kraina - przecinana licz­
nymi rzekami i pasmami wzgórz wy:yna,
wciśnięta w północno-wschodni Skraj Me­
zopotamii, między przedgórze Zagrosu
i Wy:ynę Armeńską. Przez długi czas pozo­
stawała na uboczu wielkich cywilizacji
i ważnych wydarzeń historycznych. Tu jed­
nak narodziło się jedno z pierwszych wiel­
kich imperiów starożytności, powstała bo­
gata, oryginalna kultura. Dzięki Asyryjczy­
kom przetrwała do naszych czasów istotna
część cywilizacyjnej spuścizny dawnej Me­
zopotamii.
yria - kraina geograficzna - le­
ży w północnym Iraku, w gór­
nym biegu Tygrysu, gdzie wpa­
dają do niego Wielki i Mały Zab.
Zraszana obfitymi - jak na Bliski
Wschód - deszczami padającymi od
óźnej jesieni do wiosny stanowila atrak­
cyjny dla osadnictwa wczesnych rolni­
ków i hodowców teren - jest częścią
wielkiego Żyznego Półksiężyca, gdzie
dokonało ię przejście od łowiectwa
i zbieractwa do rolnictwa. Jedną z najstar­
szych o ad jest Nemrik (badany przez
polskich archeologów), datowany na
8250-650 rok p.n.e. Następnie, o schy­
łek IV tysiąclecia p.n.e., powstawały tu
(lub rozwijały się przybyłe z ościennych
terenów) kultury neolityczne, reprezento­
wane przez takie stanowiska archeolo­
giczne, jak Tell Hassuna i Tell Halaf, oraz
chal<olityczne - TaIl al-Ubajd i Uruk.
A
ponieważ po raz pierwszy odkryto ją
w piątej warstwie archeologicznej w Ni­
niwie - ob. Kujundżik w Iraku). Także
z tego lub nieco później zego okresu
pochodzi najstar za odkryta przez ar­
cheologów budowla w Aszur (ob. Kalat
asz-Szarkat w Iraku) - świątynia bogini
Isztar. Założenie miasta moglo wyprze­
dzać lub na tąpić równocześnie z jej
wzniesieniem, ale wą nazwę zawdzię­
cza ono innemu bóstwu - Aszurowi.
W drugiej połowie I tysiąclecia p.n.e.
Asyria uległa zdobywcom z południa -
Aszur i Niniwa weszły w skład imerium
Akadów (ok. 2340-2200 p.n.e.) i sume­
ryjskich władców D dynastii z Ur (ok.
2110-205 p.n.e.). Prawdodobnie jed­
nak to właśnie u schyłku D tysiąclecia
p.n.e. w Aszur władzę zdobyła lokal­
na dynastia, wywodząca się z plemion
beduińskich nomadów - późniejsza tra­
dycja mówi o 17 królach mieszkających
pod namiotami. Wtedy też wzniesiono
najstarszą świątynię boga Aszura i zbu­
dowano pierwsze fortyikacje.
.. Głowa kobiety. Pła­
skorzeźba odnałeziona
w Nimrud.
Najdawniejsza historia
W pierwszej połowie m tysiąclecia
p.n.e. Asyria należała do rozległej, obej­
mującej niemal całą północną Mezopo­
tamię, kultury Niniwa V (nazwanej tak,
1001030098.018.png 1001030098.019.png 1001030098.020.png 1001030098.001.png 1001030098.002.png 1001030098.003.png 1001030098.004.png
ASYRIA
c�
MORZE ŚRÓDZIEMNE
Rdze n ne terytorium Asyrii
Imperium asyryj ki w XIII II i IX w. p.n.'.
Imperiul1l a yj kic w kOlku VIII w. p.n.c.
Imperium asyyjskic za panowania i\surbanipala,
ok. 640 r. p.n ..
nocną Mezopotamię. Niewiele wiemy
o dalszych dziejach Asyrii, aż po
XV wiek p.n.e. Choć z późniejszych list
królów znamy imiona władców tego
okresu, wydaje się, że panowali oni nad
niewielkim, obejmującym Aszur i Nini­
wę, obszarem; nie pozostawili po sobie
wielkich budowli czy pomników. Sła­
bość Asyrii wykorzystało huryckie pań­
stwo Mitanni, uzależniając ją od siebie
na około 100 lat.
W połowie XIV wieku p.n.e. nadeszły
lepsze czasy - osłabione najazdami He­
tytów Mitanni podupadło i Aszurubał­
lit I (ok. 1365-1330 p.n.e.), odmawiając
płacenia danin, został niezałeżnym kró­
lem. To w tekstach klinowych z jego
czasów pojawiła się po raz pierwszy na­
zwa Asyria (kraj boga Aszura), którą
wprowadził do polityki międzynarodo­
wej. Prowadził korespondencję z Amen­
hotepem IV Echnatonem, władcą Egip­
tu, a córkę swą wydał za kasyckiego
króla Babilonii. Kierował tam później
zwycięską wyprawą wojenną, przywra­
cając na tron swego wnuka. Jego następ-
Kupcy, wsle, zdobywcy
Wyjątkowa przedsiębiorczość i zdolno­
ści kupieckie mieszkańców Aszur ode­
grały ważną rolę w dalszych dziejach
miasta - w XX i XIX wieku p.n.e. utwo­
rzyli oni szlak handlowy biegnący
do Kapadocji (środkowej Anatolii) i za­
łożyli tam wiełe kolonii-faktorii, dzięki
którym mogłi prowadzić bardzo zy­
skowny handel - eksportowali tam tka­
niny i cynę, przywożąc w zamian złoto
i srebro. Być może zebrane wtedy bo­
gactwo posłużyło wybitnemu władcy -
Szamsziadadowi I (1815-1782 p.n.e.)­
do wspaniałej rozbudowy miasta. Odbu­
dowano i powiększono świątynie Aszu­
ra i Isztar, wzniesiono ziggurat (świą­
tynną wieżę w formie piramidy
schodkowej), pałac i nowe mury miej­
skie. Szamsziadad I nie był jednak Asy­
ryjczykiem, lecz Amorytą, przybyszem
znad środkowego Euratu. Zdobył Aszur
i włączył Asyrię do swego rozległego
państwa, obejmującego prawie całą pół-
1001030098.005.png 1001030098.006.png
ASYRIA
cy - Adadnirari I (1307-1275 p.n.e.),
Salmanasar I (1274-1245 p.n.e.) i Tu­
kultininurta I (124-1208 p.n.e.) - pod­
bili ziemie dawnego Mitanni, rozciąga­
jąc władzę Asyrii aż po Eurat. Ostatni
z nastęców zdobył nawet Babilon i pa­
nował nad nim krótko, ajego najwięk­
szym dziełem było wzniesienie w pobli­
żu Aszur nowej stolicy o nazwie
Kartukultininurta. Zbudowano tu potęż­
ne mury obronne, pałace i nową świąty­
nię Aszura z zigguratem, co jednak po­
tomni potraktowali jako świętokradz­
two. Tiglatpilesar I (1115-1077 p.n.e.),
ostatni z wielkich władców epoki śred­
nioasyryjskiej, musiał już wielokrotnie
wyprawiać się za Eurat, by ścigać i gro­
mić Aramejczyków, koczowniczy lud
semicki, d schyłku n wieku p.n.e. co­
raz bardziej zagrażający ziemiom wiel­
kiego imperium. Ich najazdy i napływ
do Mezopotamii w XI i X wieku p.n.e.
zepchnęły ponownie Asyrię do roli lo­
kalnego państwa i zagroziły nawet jej
isnieniu.
nią, wyprawiając się na Babilonię i ­
bierając daniny d miast-państw Fenicji.
Wyrazem tak odtworzonej potęgi była
budowa nowej stolicy - Ka\chu (ob.
Nimrud), pierwszego miasta asyryjskie-
go z wydrębnioną, silnie ufortyikowa­
ną cytadelą, gdzie wzniesiono pałace,
liczne świątynie i ziggurat. Salmana­
sar D, kończąc dzieło ojca, zbudował
w " dolnym mieście " ogromny pałac-ar­
senał, z magazynami na uzbrojenie oraz
wyosażenie armii i coraz obiciej napły­
wające daniny i łupy. Ka\chu w tym
kształcie miało stanowić wzór dla póź­
niejszych stolic Asyrii. Zdobiące jego pa­
łace reliefy - kamienne płaskorzeźby,
ukazujące wyprawy wojenne, dbieranie
danin i sceny religijne - zna­
lazły kontynuację w na­
stępnych pałacach
.. Brama i domy mie­
szkalne osady kupców
asyyjskich w Kapado­
cji. Karawana przyby­
wająca z Aszur.
Czasy najwięszej
świetnci
Odwet Asyryjczyków nastąpił JUz
u schyłku X wieku p.n.e. Nowe wypra­
wy wojenne wyparły Aramejczyków
do północnej Syrii i przywróciły wpły­
wy Aszur nad Euratem i Chabuem,
zaś wielcy królowie IX wieku
p.n.e. - Aszunasirpał II
(884-858 p.n.e.) i Sal­
manasar D (858-
824 p.n.e.) dtwo­
rzyli dawne
nice, panując
nad całą
ółncną
Mezo-
.. Brama pólnocno­
-zachdnia w Aszur.
Wsłczesna rekon­
strukcja na starożytnych
ruinach.
1001030098.007.png 1001030098.008.png
ASYRIA
a yryjskich, stanowiąc charakterystycz­
ny wystrój pomieszczeń oicjalnych; nie
miały równych sobie na całym starożyt­
nym Wschdzie.
W pierwszej połowie VD wieku p.n.e.,
pod naporem nowych państw aramej­
skich i położonego na północy Urartu,
a także w wyniku buntów i wojen domo­
wych, Asyria przeżyła raz jeszcze okre
słabości i utraty znacznej części podbi­
tych ziem. Prze10m nastąpij a panowania
króla-uzurpatora, Tiglatpijesara D (ok.
745-727 p.n.e.), który pokonał ostatecz­
nie nejczyków zdobywając ich stoli­
cę - Damaszek, dbij też Babilonię i ko­
ronował się na jej króla. Jego większą
zasługą było jednak guntowne zeformo­
wanie pań twa i armii - ustałenie pdzia­
łu na prowincje oraz zorganizowanie sta­
lej armii, której jądro stanowiła gwardia
królewska. Owoce reform Tiglatpile­
sara III wykorzystywali jego następcy.
Chć około 721 roku p.n.e. doszło do ko­
lejnej uzupacji ronu - Sargon II (Szaru­
-kin - "król prawowity " , od m imie­
niem tronowym ukrył swe prawdziwe
imię; ok. 721-705 p.n.e.) okazał się wład­
cą równie sprawnym i dynamicznym.
Wsławił się wielką wyprawą przeciw
Urartu, które pokonał i złupij. Prowadzil
długą, choć mniej efektywną wojnę
w Babilonii i założył dynastię Sargoni­
dów, która prawie do upadku Asyrii za­
siadała na jej tronie. Przenió ł stolicę
do budowanego przez całe niemał pano­
wanie Durs ru kin (Twierdzy Sargona;
ob. Chur abad), zreałizował pragnienie
stworzenia miasta ideałnego, wieczno­
twałego pomnika swych dokonań.
Dalsze dzieje Asyrii - za panowania
Sanheriba (705-681 p.n.e.), A arhaddo­
na (681-69 p.n.e.) i Asurbanipała (669-
631? p.n.e) - znaczą kolejne zdobycze:
Pałestyna, Cylicja, Egipt, Elam, okrutne
zniszczenie, ałe zaraz potem odbudowa
Babilonu, i ostatnie już przeno iny stoli­
cy do rozbudowanej przez Sanheriba Ni­
niwy. W tym okresie, osiągając najwięk­
szy zasięg terytoriałny, Asyria pogrążała
się jednak w coraz głębszym kryzysie we­
wnętrznym. Wojny domowe, bunty i od­
padanie dał szych, a potem bliższych pro­
wincji, rozkład administracji i spory
dynastyczne, wyczerpanie rezerw woj­
skowych i ekonomicznych w trakcie ciąg­
łych wojen doprowadziły ostatecznie
do takiego o łabienia państwa, e staJo się
ono łatwym łuem nowo owstałych o­
tęg - Babilonii, odrodzonej pod panowa­
niem nowej, chałdejskiej dynastii, i irań­
skich Medów. Zawiązana przez nie
koalicja zdobywała łupila i niszczyła ko­
lejne stolice - Aszur (614 p.n.e.), Kałchu
i Niniwę (612 p.n.e.). Ostatni król - Aszu­
mballit n - zaginął w 610 roku p.n.e.
podczas bitwy o Harran w południowo­
-wschdniej Anatolii, zwycięzcy ś
dzielili między siebie ziemie pokonanego
imerium.
.. Brama oraz mury
obronne Niniwy. ostat­
niej stolicy Asyrii.
1001030098.009.png 1001030098.010.png 1001030098.011.png 1001030098.012.png 1001030098.013.png 1001030098.014.png 1001030098.015.png 1001030098.016.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin