Science Fiction 39.2004.pdf

Humor angielski kojarzy się zazwy-

czaj z Monty Pythonem, ale każdy, kto

swoje przeżył, na pewno pamięta starą,

dobrą szkołę komedii angielskiej, może

mniej absurdalnej od dokonań

Pytonistów, ale wcale nie poważniejszej

w odbiorze.

Anglicy, którzy nie dysponowali tak

wielkimi środkami finansowymi na pro-

dukcję jak ich kuzyni zza oceanu, zazwy-

czaj odpowiadali na megahity ich

parodiami. Teraz sytuacja nieco się

zmieniła. Obrazy z brytyjskich wytwórni

z powodzeniem konkurują z

hollywoodzkimi super-produkcjami.

Ostatnio stały się znów modne horrory o

zombie. W szranki stanęły: w narożniku

amerykańskim „Resident Evil",

ekranizacja znakomitej gry

komputerowej, i remake klasyka

gatunku, „Świt żywych trupów". W

angielskim kornerze pojawił się film „28

dni później", tańszy, ale bezwzględnie

najlepszy i najoryginalniejszy z nich

wszystkich. Niedługo (choć nie w

Stanach) pojawi się też druga produkcja

z Wysp traktująca o pladze zombie. Ale

tym razem będzie to komedia. Nieco

traumatycznie romantyczna,

zrealizowana skromnymi środkami, bez

znanego reżysera, bez gwiazd. Ale, co w

końcu najważniejsze, dobra.

Poznacie sprzedawcę ze sklepu RTV

Shauna i jego najlepszego kumpla Eda,

bezrobotnego z przyzwyczajenia. Obaj,

prócz przesiadywania wieczorami w

barze Winchester, wiodą spokojne, by

nie rzec nudne życie. Shaun właśnie

stracił narzeczoną, więc niespecjalnie

zwraca uwagę na to, co mówią w TV i

piszą w gazetach. A ton tych newsów

jest coraz bardziej alarmistyczny, choć

słyszymy tylko strzępy doniesień i

komentarzy. Coś złego dzieje się z

ludźmi, ni stąd, ni z owad zamieniają się

w zombie. Naszym bohaterom to zwisa,

zajęci są swoimi sprawami aż do

momentu, gdy pewnego ranka obudzą

się w mieście opanowanym przez żywe

trupy. Kiedy w końcu dotrze do nich, w

jakie bagno wpadli, postanawiają dotrzeć

do swoich bliskich (w tym wypadku

bliskich Shauna) i uratować ich przed

hordami mózgożerców. Nie zapomną

także o Liz. Plan jest prosty. Ewakuacja

do ulubionego pubu.

Co będzie dalej, nie zdradzę, choć

znawcy gatunku i tak wiedzą, ale mogę

powiedzieć jedno.

Zdarzenia obserwować będziemy przez

pryzmat prawdziwie angielskiego

humoru, a sceny takie jak przebudzenie

skacowanego Shauna i wyprawa do

pobliskiego sklepu ulicami miasta

opanowanymi przez nieumarłych czy

przejście przez tłum zombie do pubu

stanowią liczne perełki naprawdę

dobrego humoru. Polecam, choć pewnie

przyjdzie na ten film trochę poczekać.

Andrzej Bartnicki

Shaun of the Dead

Reż.: Edgar Wright

Wyst: Simon Pegg, Nick Frost

Prod.: UK 2004

Popędziłem na przedpremierowy pokaz „Shreka 2" nie z obowiązku,

lecz dla przyjemności. Pierwszą część obejrzałem z niejakim opóź-

nieniem (biję się w piersi: zlekceważyłem kolejną wakacyjną anima-

cję komputerową mimo - a może z powodu - nachalnej reklamy

bijącej po oczach z każdej strony). Tutaj w Fabryce Snów to normal-

ka. Ale już wkrótce wiedziałem, że wizyta w kinie to (przy)mus.

Cytaty w prasie, zajawki w TV, nawet rozmowy w pracy sprawiły, że

zapragnąłem zobaczyć, co tak ekscytuje moich znajomych, a także

obcych mi ludzi.

I zobacz

I zobaczyłem, i zrozumiałem

Minęły trzy

lata od tamtego

momentu, ale

nadal pamiętam celne odżywki bohaterów (zwłasz-

cza te z polskiego, genialnego tłumaczenia, które

moim zdaniem przerasta oryginał), więc ani przez

sekundę się nie wahałem przed zakupem biletu na

premierę kontynuacji.

momentu, ale

nadal pamiętam celne odżywki bohaterów (zwłasz-

cza te z polskiego, genialnego tłumaczenia, które

moim zdaniem przerasta oryginał), więc ani przez

sekundę się nie wahałem przed zakupem biletu na

premierę kontynuacji.

Wprawdzie dwójka nie ma tej świeżości co część

pierwsza - to kładę jak zwykle na karb powtarzal-

ności - ale zabawy, nawet wytrawnemu znawcy

kina oraz bajek, nie zabraknie.

ostateczne błogosławieństwo. I wszystko

byłoby fajnie, gdyby nie pewna ustosunkowa-

na wróżka, która zaplanowała, że Fiona zo-

stanie żoną jej syna (tegoż pięknego księcia

ze wstępu). Spiski, kombinacje i podstępy bę-

dą się mnożyć na ekranie niczym australijskie

króliki. Kto zna i lubi najnowsze komedie

obyczajowe rodem z Hollywood, ten szybko

zasmakuje w intrydze. Nie zdradzę sekretu,

czy dobro i tym razem zatryumfuje - osioł

zapodział gdzieś smoczycę, której nie zawa-

hałby się użyć, a zielony ogr wyraźnie poczu-

je się zagubiony w okolicach Rodeo Drive, ale

powiem jedno: akcji i humoru nie zabraknie.

Nie wiem, jak Wy to odbierzecie, ale ja mimo

wszystko poczułem pewien niedosyt wychodząc z

kina, może po brawurowej jedynce liczyłem na coś

więcej, może tym razem zrobiono to zbyt „popraw-

nie politycznie" i zgodnie ze schematami „komedii

romantycznej". A może po prostu za dużo tego typu

produkcji pojawia się ostatnimi czasy. Niemniej za-

praszam Was do kina, bo Shrek 2, mimo że trochę

słabszy - oryginalności jedynki jednak nic nie

pobije - wciąż stanowi doskonałą zabawę. W

odczytywanie cytatów ze świata baśni i tych z

życia codziennego, aczkolwiek dla ludzi nie

mieszkających w Ameryce czasami ciężkich

do rozszyfrowania. Niemniej autorzy scena-

riusza okazali się na szczęście rozgarnięci i

nadali całości kształt uniwersalny na tyle, że

jest rozpoznawalny na całym świecie. Mam

nadzieję, że autor polskiego przekładu sprawi,

że tak jak przy jedynce będziecie mogli boki

zrywać. Bo materiał wyjściowy jest przedni.

Wprawdzie dwójka nie ma tej świeżości co część

pierwsza - to kładę jak zwykle na karb powtarzal-

ności - ale zabawy, nawet wytrawnemu znawcy

kina oraz bajek, nie zabraknie.

Już samo wprowadzenie, gdy śledzimy czytaną

przez narratora bajkę, w której przepiękny (podkre-

ślenie) i nieświadomy zajść z pierwszej części

książę przybywa na ratunek Fionie, daje przedsmak

znakomitej zabawy. Dalej jest jeszcze lepiej - ale

mam też jedno zastrzeżenie: o ile w jedynce więk-

szość „grepsów" miała być czytelna dla każdego, o

tyle dwójka niesie w sobie pokaźny zasób żartów

skierowanych na wewnętrzny rynek. Trzeba znać

Amerykę, a zwłaszcza L.A. i okolice, żeby wszyst-

ko dokładnie zrozumieć (ten budynek w tle, pod-

czas przejazdu Rodeo Drive... czy jak tam zwą tę

ulicę w Far Far Away - poznajecie?). Trzeba znać

klasyczne filmy, nie tylko bajki, żeby wyłapać

wszystkie odniesienia tak w warstwie wizualnej,

jak i dialogowej. Na szczęście ten film jest jak

cebula, pod wierzchnią warstwą znajduje się na-

stępna i następna. Każdy znajdzie coś dla siebie,

obojętnie jak głęboko sięgnie. I nieraz popłyną łzy,

ale ze śmiechu.

Już samo wprowadzenie, gdy śledzimy czytaną

przez narratora bajkę, w której przepiękny (podkre-

ślenie) i nieświadomy zajść z pierwszej części

książę przybywa na ratunek Fionie, daje przedsmak

znakomitej zabawy. Dalej jest jeszcze lepiej - ale

mam też jedno zastrzeżenie: o ile w jedynce więk-

szość „grepsów" miała być czytelna dla każdego, o

tyle dwójka niesie w sobie pokaźny zasób żartów

skierowanych na wewnętrzny rynek. Trzeba znać

Amerykę, a zwłaszcza L.A. i okolice, żeby wszyst-

ko dokładnie zrozumieć (ten budynek w tle, pod-

czas przejazdu Rodeo Drive... czy jak tam zwą tę

ulicę w Far Far Away - poznajecie?). Trzeba znać

klasyczne filmy, nie tylko bajki, żeby wyłapać

wszystkie odniesienia tak w warstwie wizualnej,

jak i dialogowej. Na szczęście ten film jest jak

cebula, pod wierzchnią warstwą znajduje się na-

stępna i następna. Każdy znajdzie coś dla siebie,

obojętnie jak głęboko sięgnie. I nieraz popłyną łzy,

ale ze śmiechu.

Osioł, Shrek i jego oblubienica wyruszają w po-

dróż do Kraju Odległego, do królestwa rodziców

księżniczki zamienionej teraz w ogrzycę (o czym

staruszkowie poniekąd nie wiedzą), by otrzymać

Nie wiem, jak Wy to odbierzecie, ale ja mimo

wszystko poczułem pewien niedosyt wychodząc z

kina, może po brawurowej jedynce liczyłem na coś

więcej, może tym razem zrobiono to zbyt „popraw-

nie politycznie" i zgodnie ze schematami „komedii

romantycznej". A może po prostu za dużo tego typu

produkcji pojawia się ostatnimi czasy. Niemniej za-

praszam Was do kina, bo Shrek 2, mimo że trochę

słabszy - oryginalności jedynki jednak nic nie

pobije - wciąż stanowi doskonałą zabawę. W

odczytywanie cytatów ze świata baśni i tych z

życia codziennego, aczkolwiek dla ludzi nie

mieszkających w Ameryce czasami ciężkich

do rozszyfrowania. Niemniej autorzy scena-

riusza okazali się na szczęście rozgarnięci i

nadali całości kształt uniwersalny na tyle, że

jest rozpoznawalny na całym świecie. Mam

nadzieję, że autor polskiego przekładu sprawi,

że tak jak przy jedynce będziecie mogli boki

zrywać. Bo materiał wyjściowy jest przedni.

Osioł, Shrek i jego oblubienica wyruszają w po-

dróż do Kraju Odległego, do królestwa rodziców

księżniczki zamienionej teraz w ogrzycę (o czym

staruszkowie poniekąd nie wiedzą), by otrzymać

Andrzej Bartnic

Andrzej Bartnicki

Popędziłem na przedpremierowy pokaz „Shreka 2" nie z obowiązku,

lecz dla przyjemności. Pierwszą część obejrzałem z niejakim opóź-

nieniem (biję się w piersi: zlekceważyłem kolejną wakacyjną anima-

cję komputerową mimo - a może z powodu - nachalnej reklamy

bijącej po oczach z każdej strony). Tutaj w Fabryce Snów to normal-

ka. Ale już wkrótce wiedziałem, że wizyta w kinie to (przy)mus.

Cytaty w prasie, zajawki w TV, nawet rozmowy w pracy sprawiły, że

zapragnąłem zobaczyć, co tak ekscytuje moich znajomych, a także

obcych mi ludzi.

ostateczne błogosławieństwo. I wszystko

byłoby fajnie, gdyby nie pewna ustosunkowa-

na wróżka, która zaplanowała, że Fiona zo-

stanie żoną jej syna (tegoż pięknego księcia

ze wstępu). Spiski, kombinacje i podstępy bę-

dą się mnożyć na ekranie niczym australijskie

króliki. Kto zna i lubi najnowsze komedie

obyczajowe rodem z Hollywood, ten szybko

zasmakuje w intrydze. Nie zdradzę sekretu,

czy dobro i tym razem zatryumfuje - osioł

zapodział gdzieś smoczycę, której nie zawa-

hałby się użyć, a zielony ogr wyraźnie poczu-

je się zagubiony w okolicach Rodeo Drive, ale

powiem jedno: akcji i humoru nie zabraknie.

eee

kino

Na poczĢtek sþowo przeprosin dla tych wszystkich, ktrzy chcieli siħ

ostatnio skontaktowaę z naszym biurem. Niestety jesteĻmy w trakcie

przeprowadzki na inne piħtro biurowca, w ktrym wynajmujemy

pomieszczenia, co zaowocowaþo sporym baþaganem, ale w momencie

kiedy ten numer znajdzie siħ w kioskach, wszystko powinno wrcię juŇ

do normy. Adres i telefon pozostanĢ te same, a my wreszcie nie

bħdziemy musieli biegaę po piħtrach z paczkami ksiĢŇek i stertami

egzemplarzy gazety do wysyþki. To teŇ moŇe nas kosztowaę dwa, trzy

dni spŅnienia wobec harmonogramu, za co z gry przepraszam

wszystkich czytelnikw (piszħ te sþowa na poczĢtku miesiĢca).

W tym numerze przygotowaliĻmy dla Was sporĢ niespodziankħ. Feliks

W. Kres, autor tyleŇ tajemniczy dla swoich fanw (Kres to przecieŇ

pseudonim), co i nas, wydawcw (nie ma telefonu ani maiþa) daþ siħ w

koıcu namwię na powrt do krtszej formy. Nowela o tytule, ktrego

tutaj nie wymieniħ (choę jest jak najbardziej uzasadniony), to powrt

do bohaterw i Ļwiata tak doskonale odmalowanego w áKrlu

bezmiarw".

JeĻli jesteĻmy przy Ļwiatach autorskich, to z przyjemnoĻciĢ

przeczytacie kolejny tekst dotyczĢcy zderzenia bezwzglħdnoĻci

krzyŇowcw z bogactwem kulturowym krain 1001 nocy. PowieĻę áýzy

Nemesis" Rafaþa Dħbskiego juŇ niebawem trafi na pþki ksiħgarni, a

nasi Czytelnicy juŇ dzisiaj mogĢ przeczytaę opowiadanie, w ktrym

pojawiajĢ siħ bohaterowie z kart tejŇe ksiĢŇki (ale uwaga! tekst ten

powstaþ na nasze zamwienie i stanowi odrħbnĢ caþoĻę, choę odnosi

siħ do osb i wydarzeı, ktre znajdĢ siħ na jej kartach). Wsþuchajcie siħ

zatem w áRyk lwa na Cyprze".

Polecam teŇ teksty SF. Krzysztof Kochaıski zaprosi Was na

wizytħ u pewnego odmroŇeıca, czþowieka, ktry podobnie jak Walt

Disney uwierzyþ, Ňe komora kriogeniczna pozwoli mu kiedyĻ wrcię

stamtĢd, skĢd nigdy siħ nie wraca. Cezary FrĢc, do tej pory znany jako

twrca nowego przekþadu áWþadcy pierĻcieni" zadebiutuje tekstem z

pogranicza cyberpunka. W áPiekle hakerw" sporo z Was ma

zarezerwowane miejsca, nieprawdaŇ? Krzysztof Piskorski, po udanym

debiucie na þamach áNowej Fantastyki", teraz goĻci u nas z

klasycznym tekstem SF. Staramy siħ wyþawiaę obiecujĢcych autorw,

nawet jeĻli skierowali pierwsze kroki do konkurencji.

Z niezwykþĢ przyjemnoĻciĢ witamy takŇe na naszych þamach

Tadeusza Oszubskiego, autora, ktry obok ýukasza Orbitowskiego

zaliczany jest - caþkiem sþusznie - do czoþwki polskich pisarzy grozy.

Nieco lŇejszĢ odmianħ tego gatunku zaproponuje Tomek Kilian. Jego

wizja zaĻwiatw przyprawia o dreszczyk, ale z zupeþnie innego

powodu, niŇ myĻlicie.

Na koniec parħ zdaı dotyczĢcych komentarza do tekstu o wynikach

Nautilusa. Znalazþo siħ w nim jedno niefortunne sformuþowanie na

temat pewnych, marginalnych w ruchu klubowym, Ļrodowisk.

WypowiedŅ ta nie dotyczyþa ruchu fanowskiego, z ktrego i ja siħ

wywodzħ, jako caþoĻci, ale garstki ludzi uzurpujĢcych sobie wyþĢczne

prawo do krytykowania innych i stanowienia, co jest dobre, a co zþe.

Na þamach áScience Fiction" staraliĻmy siħ unikaę tematw

zwiĢzanych z rozgrywkami Ļrodowiskowymi, bowiem nie interesujĢ

one nikogo, prcz samych zainteresowanych, ktrych jest doprawdy

garstka. Zasadzie tej pozostaniemy wierni, ale od czasu do czasu zdarzĢ

siħ drobne od niej wyjĢtki. SĢ bowiem postawy, ktre naleŇy i trzeba

piħtnowaę. ņyczħ miþej lektury.

SHAUN OF THE DEAD

SHREK 2

VAN HELSING

FUTURAMA

literatura

Feliks W. Kres

GìWNO

Tadeusz Oszubski

GOTYK

Cezary Frc

PIEKýO HAKRRìW

Krzysztof Kochaski

SYNDROM DISNEYA

Rafa Dbski

RYK LWA NA CYPRZE

Tomasz Kilian

PIEKýO, NieboÈ

Krzysztof Piskorski

ýADUNEK

felietony

Feliks W. Kres

Z GRUBEJ RURY

Andrzej Ziemiaski

WITAJCIE W KLUBIE

Tomasz Pacyski

KWESTIA WYOBRAńNI

Adam Cebula

DņEMOWANIE NA ĺNIADANIE

Jacek Dukaj

ELVIS I JFK

KONTRA EGIPSKI WYSYSACZ DUSZ

inne

POCZTA

RECENZJE

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: