TRX Minitransceiver Junior.pdf
(
1535 KB
)
Pobierz
Minitransceiver Junior
PROJEKTY
Minitransceiver Junior
AVT–967
Amatorskie konstrukcje urządzeń
nadawczo–odbiorczych małej
mocy (QRP) cieszą się dużym
zainteresowaniem radioamatorów.
Praca z niewielką mocą na
własnoręcznie wykonanym,
prostym urządzeniu ostatnio
przeżywa swój renesans.
Minitransceivery QRP są bardzo
chętnie zabierane także przez
wytrawnym krótkofalowców poza
stałe miejsce zamieszkania, na
wakacje, na urlopy.
Rekomendacje:
uruchomienie transceivera
dla tak doświadczonego
krótkofalowca jakim jest autor
nie było zadaniem trudnym,
przestrzegamy jednak przed
nadmiernym optymizmem
„mikroprocesorowców”, którzy
chcą spróbować swych sił
w krótkofalarstwie.
Opis budowy
Schemat blokowy prezentowa-
nego minitransceivera Junior, wy-
jaśniający zasadę pracy i przebieg
sygnałów w.cz. podczas nadawania
oraz odbioru pokazano na
rys.
1
,
na
rys.
2
natomiast jest przedsta-
wiony schemat elektryczny. Jest to
układ z klasyczną, pojedynczą prze-
mianą częstotliwości, z nietypowym
zastosowaniem dwóch układów sca-
lonych TA7358.
W prezentowanym rozwiązaniu
dwa tanie i popularne układy scalo-
ne TA7358 pracują zarówno w torze
Przez ponad ćwierć wieku, od
chwili opublikowania opisu mini-
transceivera SSB/80m pod nazwą
Bartek, autor wykonał cały szereg
różnych układów na tę popularną
emisję i pasmo, ale ostatnie, pre-
zentowane poniżej urządzenie, jest
dość niezwykłe. Przede wszystkim
charakteryzuje się wyjątkowo prostą
konstrukcją przy małych wymiarach
i zadawalających parametrach. Nie
bez znaczenia jest fakt wykonania
konstrukcji w technologii SMD, z za-
stosowaniem popularnych i tanich,
łatwych do zdobycia elementów.
PODSTAWOWE PARAMETRY
• Płytka o wymiarach 97x115 mm
• Wymiary obudowy: 100x25x120 mm
• Zasilanie: 12 V (13,8 V)
• Częstotliwość pracy: 3650...3750 kHz
(zależy od zastosowanych rezonatorów)
• Emisja: SSB–LSB
• Czułość odbiornika: 1
m
V (przy 10 dB
(S+N/N)
• Minimalna moc wyjściowa nadajnika: 4 W
(maksymalna zależy od konstruktora)
• Tłumienie niepożądanej wstęgi bocznej:
>40 dB
• Tłumienie fali nośnej: >40 dB
Rys. 1. Schemat blokowy minitransceivera
Elektronika Praktyczna 2/2007
17
Minitransceiver Junior
odbiornika, jak i w to-
rze nadajnika SSB (ta-
kie zastosowanie tych
układów nie było do
tej pory nigdzie opisy-
wane). Układy te za-
wierają w swojej struk-
turze nie tylko mie-
szacze zrównoważone
i współpracujące z ni-
mi generatory, ale tak-
że wzmacniacze o im-
pedancji wejściowej
50 V. Z tego względu
generatory BFO i VFO
zostały skonstruowa-
ne z wykorzystaniem
wewnętrznej struktury
układów TA7358 (skró-
cono drogę sygnału,
co wpływa pozytywnie
m.in. na stabilność
częstotliwości). Układy
te są wykorzystywa-
ne podwójnie dzięki
użyciu popularnych
kluczy elektronicznych
CD4066. W celu zmia-
ny kierunku sygnału
RX/TX następuje prze-
łączanie m.in. filtru
kwarcowego za pomo-
cą takiego klucza.
W bloku częstotli-
wości pośredniej uży-
to drabinkowego filtru
SSB, zestawionego z re-
zonatorów 8,662 MHz.
Wybranie akurat takiej,
nietypowej częstotliwo-
ści pośredniej (wypró-
bowanej z pozytywnym
skutkiem w zmoderni-
zowanym minitrans-
ceiverze Antek) zosta-
ło podyktowane chęcią
zastosowania w ukła-
dzie VFO rezonatora
ceramicznego 5 MHz
(w efekcie powstał sta-
bilny układ VXO). Wy-
bór takiej pośredniej
częstotliwości w zdecy-
dowany sposób wpły-
nął na jakość sygnału
minitransceivera.
Odbiór (RX)
Na wejściu odbior-
nika (wyjściu części
nadawczej) znajduje
się filtr dolnoprzepu-
stowy, a dalej dwu-
obwodowy filtr pasmo-
Rys. 2. Schemat elektryczny minitransceivera
18
Elektronika Praktyczna 2/2007
Minitransceiver Junior
wy. Filtr dolnoprzepustowy, wyko-
rzystywany zazwyczaj tylko podczas
nadawania, zmniejsza także poziom
sygnałów wejściowych odbiornika
o częstotliwościach powyżej 5 MHz.
Zasadniczą selekcję sygnału zapew-
nia drugi filtr, włączany od strony
anteny poprzez ogranicznik dio-
dowy D1...D2 i szeregowy obwód
L6...C7 oraz jedną sekcję klucza
elektronicznego. Jak już wspomnia-
no wyżej, wykorzystano tu klucze
wchodzące w skład układu CD4066.
Klucze te są sterowane napięciem
+5 V RX/TX. Podczas odbioru, sy-
gnał z anteny jest podany za pomo-
cą zamkniętego klucza układu U3
(piny 1, 2) na filtr dwuobwodowy.
Kiedy klucz jest otwarty, rezystancja
kanału jest bardzo duża, co powo-
duje, że prąd zamkniętego kanału
wynosi około 10 pA (przy różnicy
napięć pomiędzy wejściem a wyj-
ściem wynoszącym 10 V; pojemność
Cwe/wy wynosi około 0,5 pF). Przy
zamkniętym kluczu rezystancja ka-
nału wynosi około 125 V (Cwe/wy
pomiędzy masą jest rzędu 8 pF).
Indukcyjności cewek (dławików)
L8–L9 wraz ze współpracującymi
kondensatorami tworzą równole-
głe obwody rezonansowe, ustawio-
ne na środku części fonicznej pa-
sma 80 m. Ten prosty filtr, złożony
z pojedynczych cewek (możliwość
użycia dławików 10 mH) o zakresie
pracy 3,5...3,8 MHz jest dopasowa-
ny do impedancji we/wy 50 V za
pomocą kondensatorów (dzielniki
pojemnościowe C1...C18 oraz C30...
C17).
Wartością kondensatora sprzęga-
jącego C19 można w pewnych gra-
nicach ustalić wypadkowe sprzęże-
nie pomiędzy tymi filtrami, zacho-
wując rozsądny kompromis pomię-
dzy szerokością pasma, a wartością
przenoszonego sygnału. Odfiltrowa-
ny sygnał 80 m jest podawany na
wzmacniacz układu U1 (TA7358)
– pin 1 o impedancji wejściowej
50 V. Na wyjściu tego wzmacnia-
cza znajduje się równoległy obwód
rezonansowy L11...C24 dobrany do
pracy w środkowej części pasma
80 m.
Wzmocniony sygnał w.cz. jest
następnie kierowany poprzez za-
mknięty klucz układu U2 (piny
10, 11) na jedno z wejść mieszacza
układu U1 (pin 4). Na drugie wej-
ście mieszacza, już wewnątrz struk-
tury TA7358, jest kierowany sygnał
z przestrajanego generatora VXO,
sterowanego z rezonatora piezocera-
micznego X5 – 5 MHz. Do elemen-
tów zewnętrznych tego generatora
należy także dzielnik pojemnościo-
wy C23...C25 (piny 7 i 8).
Częstotliwość pracy generatora
VXO zależy od zakresu przestra-
jania rezonatora (jego aktywności).
Elementami decydującymi o wypad-
kowej częstotliwości VXO jest nie
tylko dzielnik pojemnościowy i (o-
czywiście) sam rezonator piezocera-
miczny, lecz także włączony w sze-
reg z nim kondensator zmienny.
Wykorzystano tutaj kondensator AM
(„plastikowy” 20x20 mm), w którym
wszystkie sekcje połączono równo-
legle, uzyskując pojemności powyżej
200 pF (istnieje możliwość użycia
diody pojemnościowej sterowanej
z potencjometru – płytka jest prze-
widziana na taką opcję).
Przy maksymalnej pojemności
kondensatora zmiennego (wkrę-
cony rotor) uzyskano na wyjściu
częstotliwość 4,912 MHz, zaś przy
wykręconym rotorze częstotliwość
5,012 MHz. W efekcie daje to sze-
rokość pasma VXO 100 kHz, czy-
li najbardziej interesujący wycinek
pasma SSB: od około 3650 do
3750 kHz. Oczywiście można tutaj
poeksperymentować z dołączeniem
dodatkowego kondensatora równo-
legle do kondensatora zmiennego
bądź z dołączeniem dodatkowej, od-
powiednio dobranej indukcyjności
w szereg z rezonatorem. Bez tych
dodatkowych elementów stabilność
generatora była bardzo duża, nie
było więc potrzeby stosowania do-
datkowych pętli stabilizacji FLL czy
PLL (które same są bardziej skom-
plikowane, niż proponowany układ
minitransceivera). Ze względu na
to, że częstotliwość filtru kwarco-
wego jest wyższa od częstotliwości
pracy VXO, w układzie nie następu-
je odwrócenie wstęgi sygnału.
Sygnał wyjściowy z mieszacza
układu scalonego (pin 6), będący
różnicą obydwu składowych sygna-
łów, jest podany na filtr SSB po-
przez aktywny klucz US1 (piny 1,
2). W obwodzie wyjściowym tego
mieszacza została włączona in-
dukcyjność L10 w postaci dławi-
ka 100 mH. Takie szerokopasmowe
wyjście umożliwia włączenie filtrów
o innych parametrach (przy włącza-
niu rezystorów uzyskano wypadko-
wą mniejszą czułość odbiornika).
Filtr kwarcowy SSB został ze-
stawiony w układzie drabinkowym
z czterech rezonatorów o częstotliwo-
ści 8,662 MHz. Pasmo przenoszenia
filtru przy zastosowaniu czterech
identycznych rezonatorów i konden-
satorów po 33 pF wynosi około
2,2 kHz (maksymalny rozrzut czę-
stotliwości rezonatorów bez dobiera-
nia wynosił 40 Hz, zaleca się jed-
nak dobrać przed montażem kwar-
tet o jak najmniejszym rozrzucie).
Od wartości kondensatorów zależy
impedancja oraz szerokość pasma.
Jest tu duże pole do popisu dla
konstruktorów, którzy mogą zopty-
malizować te parametry (autor nie
zajmował się tym zagadnieniem).
Z filtru kwarcowego, poprzez
zamknięty klucz układu U3 (piny
10, 11), sygnał p.cz. jest kierowa-
ny na wejście wzmacniacza układu
U4 (TA7358) – pin 1. Wzmacniacz
ten pracuje w układzie szerokopa-
smowym z obciążeniem w posta-
ci rezystora R13. Dobrana wartość
tej rezystancji 2,4 kV, jak również
kondensatora sprzęgającego C33
(22 nF), została podyktowana kom-
promisem z uwagi na chęć rozsze-
rzenia pracy tego stopnia do zakre-
su pasma akustycznego (wzmacnia-
cza mikrofonowego).
Wzmocniony sygnał p.cz., po-
przez wyżej podany kondensator,
jest kierowany na jedno z wejść de-
tektora (mieszacza) układu U4 (pin
4). Na drugie wejście tego detekto-
ra, już wewnątrz struktury układu,
jest podawany sygnał z wewnętrzne-
go generatora BFO o częstotliwości
8,663 MHz sterowanego rezonatorem
kwarcowym X6. Częstotliwość pra-
cy tego generatora zależy głównie
od rezonatora z włączonym w sze-
reg z nim kondensatorem zmiennym
(trymer C36), a także od wartości
dzielnika pojemnościowego C32...
C35. Włączenie pojemności w sze-
reg z rezonatorem zapewnia pod-
wyższenie częstotliwości BFO o po-
nad 1 kHz w stosunku do p.cz., co
jest niezbędne do odtworzenia wła-
ściwej wstęgi bocznej sygnału wej-
ściowego.
W wyniku zmieszania sygnału
p.cz. z sygnałem wewnętrznego ge-
neratora uzyskuje się na wyjściu 6
czytelny sygnał małej częstotliwości.
Wyjściowy sygnał m.cz. w zakresie
0,3 kHz do około 3 kHz jest na-
stępnie skierowany poprzez dwójnik
C34...R12 na potencjometr siły głosu
P, a następnie na wejście wzmacnia-
cza U5 TA7368 (identyczny wygląd
jak TA7358). Jedynymi elementami
Elektronika Praktyczna 2/2007
19
Minitransceiver Junior
tego prostego wzmacniacza o mocy
ok. 1 W są kondensatory elektro-
lityczne C37 i C40. Wzmocniony
sygnał m.cz. jest doprowadzony do
gniazda, do którego dołącza się słu-
chawki lub mały głośnik.
Cały minitransceiver może być
zasilany napięciem 12 V (13,8 V).
Układ U6 (7805) stabilizuje napię-
cie zasilania 5 V i jest wykorzy-
stywany do zasilania układów sca-
lonych, a także układu polaryzacji
bramek tranzystorów w nadajniku.
Warto zwrócić uwagę na to, że
wzmacniacz U5, w przeciwieństwie
do wspomnianych wcześniej ukła-
dów U1, U2, U3 i U4, jest
z
asilany
napięciem tylko podczas odbioru.
Przełączanie urządzenia z od-
bioru na nadawanie odbywa się
poprzez zmianę napięcia zasilania
+5 V RX/+5 V TX i zostało zre-
alizowane w najprostszy sposób, za
pośrednictwem przełącznika RX/TX
zamocowanego na przedniej ściance
minitransceivera.
Rys. 3. Schemat montażowy
Nadawanie (TX)
Sygnał z mikrofonu elektretowe-
go jest wzmacniany we wzmacnia-
czu szerokopasmowym układu U4
(TA7358). Sygnał jest podawany na
pin 2 (baza tranzystora), a więc ina-
czej niż w przypadku sygnału p.cz.,
który był podawany na emiter.
Wzmocnienie tego stopnia dzięki
obciążeniu w postaci rezystora R13
jest wystarczające do wysterowania
modulatora. Sygnał m.cz. z konden-
satora sprzęgającego C33 jest skiero-
wany na jedno z wejść modulatora
układu U4 (pin 4). Identycznie jak
przy odbiorze, na drugie wejście
dochodzi sygnał z wewnętrznego ge-
neratora fali nośnej 8,663 MHz. Do
dodatkowego równoważenia modu-
latora nie jest potrzebny żaden ze-
wnętrzny element (układ jest zrów-
noważony fabrycznie poprzez struk-
tury par tranzystorów w układach
różnicowych). Warto wiedzieć, że
do zachwiania równowagi modula-
tora i wywołania pojawienia się fali
nośnej na jego wyjściu, np. podczas
strojenia nadajnika czy do ewen-
tualnej pracy telegrafią CW, można
układ rozrównoważyć poprzez zmia-
nę punktu pracy wejścia modulato-
ra. W tym celu wystarczy dołączyć
do 4 nóżki układu U4 rezystor rzę-
du 220 kV, a drugi koniec do na-
pięcia +5 V TX lub do masy.
Sygnał DSB z wyjścia modulatora
(pin 6) jest podany na filtr kwar-
cowy poprzez aktywny klucz U3
(piny 8...9). Dalej jest kierowany na
filtr drabinkowy – już jako sygnał
SSB – poprzez inny klucz U2 (piny
3–4) na wejście mieszacza układu
U1. Dzięki ustawieniu częstotliwości
sygnału fali nośnej na górnym zbo-
czu charakterystyki filtru kwarcowe-
go SSB, w układzie jest formowana
dolna wstęga boczna LSB.
Na wyjściu mieszacza, sygnał
SSB już w paśmie 80 m (pin 6;
różnica częstotliwości sygnału p.cz.
– częstotliwości sygnału VXO) zo-
staje podany poprzez klucz U3
(piny 3–4) na filtr dwuobwodowy
i dalej na wzmacniacz, podobnie
jak przy odbiorze. Odfiltrowany sy-
gnał SSB w paśmie 80 m poprzez
klucz U2 (piny 8–9) jest skiero-
wany na bramki drivera, w skład
którego wchodzą dwa tranzystory
polowe T1 i T2 (BS 170) połączone
równolegle. Oczywiście można na
początek wypróbować pracę z jed-
nym tranzystorem, lecz proponowa-
ny układ zapewniał większą moc
wyjściową. Odpowiednią polaryza-
cję bramek tranzystorów zapewnia
dzielnik rezystorowy R1...R2 stero-
wany napięciem +5 V TX.
Bezpośrednio z drivera sygnał
SSB jest skierowany do stopnia
końcowego mocy z tranzystorem T3,
w którym użyto tranzystora MOS-
FET typu IRF520 (IRF530). Dopa-
sowanie obwodu drenu tranzystora
do anteny zrealizowano poprzez
dwuczłonowy filtr dolnoprzepusto-
wy. W początkowej fazie konstrukcji
został zastosowany typowy filtr wy-
korzystywany w paśmie 80 m skła-
dający się z cewek po około 2 mH
(L5/L7) i kondensatorów C11 i C14
po 750 pF, zaś C12 – 1,5 nF. War-
tości tych elementów po optymali-
zacji dopasowania są przedstawione
w wykazie elementów.
Obok filtracji sygnałów niepożą-
danych, jednym z najważniejszych
parametrów wzmacniacza nadajnika
SSB jest jego liniowość. Rezystor R7
w źródle, podobnie jak rezystory R3...
R4 w źródłach tranzystorów drivera,
wprowadza niewielkie ujemne sprzę-
żenie zwrotne, wpływające pozytyw-
nie na liniowość układu i kompensa-
cję temperaturową stopnia. Poprawną
pracę tranzystora mocy osiągnięto po-
przez ustawienie właściwego punktu
pracy stopnia przy pomocy dzielnika
R5...R6 (w końcowej fazie montażu
został jeszcze dodany szeregowo z re-
zystorem R5 dodatkowy potencjometr
montażowy do optymalnego ustalania
prądu spoczynkowego). W urządze-
niu modelowym prąd spoczynkowy
stopnia mocy wynosił około 50 mA
i wzrastał w miarę wysterowania z mi-
krofonu do ponad 700 mA).
Wzmocniony sygnał SSB jest
transformowany z obwodu drenu za
pomocą transformującego impedan-
cję filtru PI do anteny. Dalszego
20
Elektronika Praktyczna 2/2007
Minitransceiver Junior
wzmocnienia sygnału nadajnika każ-
dy może dokonać wedle własnego
uznania czy możliwości.
do montażu elementów na płytce
głównej minitransceivera.
Na
rys.
3
pokazano rozmiesz-
czenie elementów na płytce. Sam
układ montuje się szybko i spraw-
nie, ale pod warunkiem wcze-
śniejszego przygotowania (dopraco-
wania) obwodów LC. Przy użyciu
sprawnych elementów całość po-
winna wystartować bezbłędnie po
włączeniu zasilania.
Dobierając samodzielnie wartości
elementów warto wiedzieć, że tak
naprawdę poprawna praca urządze-
nia zależy od doboru elemen-
tów LC (podane wartości
elementów
su. Korzystnie jest wtedy użyć na
wejściu odbiornika dodatkowy tłu-
mik w.cz., np. w postaci potencjo-
metru 1 kV, którym będzie można
zmniejszyć poziom silnego sygnału
lokalnej stacji od sąsiada–krótkofa-
lowca.
Po zestrojeniu cały układ nale-
ży zamknąć w obudowie (koniecz-
nie metalowej i raczej większej, ze
względu na możliwość rozbudowy
o skalę cyfrową czy dodatkową
część nadawczą).
Na płycie czołowej należy za-
mocować potencjometr strojenia
i potencjometr siły głosu oraz
przełącznik RX/TX. Na tyl-
nej płycie zostało za-
montowane gniazdo
antenowe BNC (otwór
o średnicy 10 mm),
gniazda zasilania oraz
zestawu słuchaw-
kowo–mikrofo-
nowe-
Montaż i uruchomienie
Cały układ opisanego minitran-
sceivera można zmontować z wyko-
rzystaniem głównej płytki drukowa-
nej AVT o wymiarach 97x115 mm.
W celu uproszczenia konstrukcji
mechanicznej w skład kitu, oprócz
płytki głównej, wchodzą jeszcze do-
datkowe dwie płytki (ścianka przed-
nia i tylna) o wymiarach 97x22 mm,
a także czwarta płytka ekranują-
ca (115x20 mm), która dodatkowo
wzmacnia całą konstrukcję.
Układ modelowy został zamknię-
ty w obudowie aluminiowej wykona-
nej z odcinka profilu aluminiowego
100x25 mm (typ 5012, rozprowa-
dzany przez firmę Sapa Aluminium,
dostępny w większych hurtowniach
i sklepach z materiałami aluminio-
wymi) i przycięty do długości około
120 mm.
Podczas montażu mechaniczne-
go należy sprawdzić spasowanie
wszystkich płytek oraz wielkość
otworów pod gniazda, potencjo-
metry i przełącznik. Zanim nastąpi
zlutowanie wszystkich płytek ze
sobą (stworzenie panelu wsuwane-
go do profila aluminiowego) war-
to sprawdzić otwory montażowe
i ewentualnie powiększyć ich śred-
nicę za pomocą dobranego wiertła,
bądź pilnikiem iglakiem.
Tranzystor końcowy został przy-
kręcony poprzez podkładkę mikową
do odcinka kątownika aluminiowe-
go 20x20 mm odciętego na długość
około 40 mm. Dolna strona kątow-
nika (ta od strony płytki druko-
wanej) została nieco spiłowana,
aby nie dotykała do sąsiadujących
z nią elementów. Otwór pod tran-
zystor w dolnej część płytki dru-
kowanej został sfazowany wiertłem
o średnicy 7 mm pod wkręt M2,5
z główką stożkową (chodzi o to,
aby główka nie wystawała ponad
krawędź płytki, bo uniemożliwiła-
by wsunięcie do obudowy).
W bocznej części kątownika na-
leży wykonać otwór, aby dokręcić
go do bocznej ścianki obudowy.
Najłatwiej wykonać jednocześnie
otwory poprzez obudowę (po usta-
wieniu płytki w obudowie). Po
upewnieniu się, że wszystkie części
składowe obudowy i elementów re-
gulacyjnych oraz przyłączeniowych
pasują do siebie, można przystąpić
tów LC (podane wartości
elementów
i potencjometr siły głosu oraz
przełącznik RX/TX. Na tyl-
nej płycie zostało za-
montowane gniazdo
antenowe BNC (otwór
o średnicy 10 mm),
gniazda zasilania oraz
zestawu słuchaw-
kowo–mikrofo-
nowe-
pod-
c z a s
u r u -
c h a m i a -
n i a m o g ą
ulec niewielkim
zmianom). Mając
do dyspozycji gene-
rator sygnałowy moż-
na sprawdzić czułość
odbiornika i ewentualnie
spróbować korygować warto-
ści kondensatorów w filtrach w ce-
lu uzyskania największego sygnału
wyjściowego w całym zakresie pa-
sma.
Uruchomienie części nadawczej,
w tym stopnia końcowego, można
rozpocząć dopiero po upewnieniu
się, że odbiornik pracuje popraw-
nie. Do współpracy z opisanym
urządzeniem można wykorzystać
dowolny mikrofon elektretowy
(czułość układu do wysterowania
mikrofonu dynamicznego może oka-
zać się za mała, konieczny będzie
dodatkowy układ z tranzystorem
lub transformator podwyższający).
Do współpracy z minitransceive-
rem można z dobrym skutkiem po-
lecić słuchawki zespolone z mikro-
fonem. Jeżeli na przewodzie tego
zestawu mikrofonosłuchawkowego
znajduje się regulator głośności, to
układ można jeszcze uprościć i zre-
zygnować z potencjometru siły gło-
pod-
c z a s
u r u -
c h a m i a -
n i a m o g ą
ulec niewielkim
zmianom). Mając
do dyspozycji gene-
rator sygnałowy moż-
na sprawdzić czułość
odbiornika i ewentualnie
óbować korygować warto-
go (trzy
otwory o śred-
nicy 6 mm).
„Junior” współpra-
cował u autora z tanim
zestawem nagłownym (moc
m.cz. i czułość mikrofonu oka-
zały się wystarczające). Czułość od-
biornika wynosiła około 1 mV. Moc
wyjściowa urządzenia modelowego
wynosiła ponad 4 W (po rozrów-
noważeniu modulatora za pomocą
dodatkowego rezystora dołączonego
do +5 V). Te pomiary były wy-
konywane amatorskim miernikiem
i mogą być obarczone znacznym
błędem pomiarowym.
Jako sztuczne obciążenie 50 V
można wykorzystać dwa rezystory
100 V/2 W połączone równolegle.
Do kontroli poziomu sygnału w.cz.
można użyć oscyloskopu bądź son-
dy pomiarowej i multimetru. Autor
podłączał także do gniazda anteno-
wego żarówkę rowerową 6 V (od
tylnego koła rowerowego), która
zapalała się bardzo jasno w takt
modulacji. Jednak jest to dość nie-
bezpieczne, ponieważ przy dłuż-
szym intensywnym świeceniu, np.
podczas gwizdania do mikrofonu,
uszkodzeniu może ulec nie tylko
go (trzy
otwory o śred-
nicy 6 mm).
„Junior” współpra-
cował u autora z tanim
zestawem nagłownym (moc
m.cz. i czułość mikrofonu oka-
ły si wystarczaj ce). Czuł ść od-
Elektronika Praktyczna 2/2007
21
Plik z chomika:
tebulaj
Inne pliki z tego folderu:
AVT2310_2 - TRX Antek.pdf
(9760 KB)
Swiat-Radio-12-2012-demo.pdf
(7140 KB)
Antenya Long Wire 2.doc
(133 KB)
Transceivery KAJMAN.docx
(3780 KB)
DL4YHF_2_sch_pcb.pdf
(107 KB)
Inne foldery tego chomika:
Płytki drukowane w domu
Pomocne Programy
Programatory
Programowanie
Programy
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin