Glover Wiliam-Teoria i praktyka huny.pdf

Wiliam R. Glover

TEORIA I PRAKTYKA HUNY

Huna. Teoria i praktyka wiedzy tajemnej

WSTĘP

Praca niniejsza stanowi cykl wykładów opracowanych przez Williama R.Glovera. przejrzanych i zaleconych

do publikacji przez M.F.Longa, który uznał je za znakomite, szczególnie dla ludzi chcących studiować Wiedzę

Tajemną.

Pod nazwa tą kryje się praktyczny system psychologii przechowany od tysięcy lat w niezmienionej formie, zachowany

na Hawajach prawie do naszych czasów pod nazwę HUNA, co znaczy dosłownie właśnie Wiedza Tajemna.

M.F.Long odkrył ów system, poświeciwszy pięćdziesiąt z górą lat badaniom nad obyczajami i tradycja, dawnych

kahunów - kapłanów obrzędów hawajskich.

Wiedza Tajemna uczy, że człowiek składa się z trzech oddzielnych, niezależnych jednostek świadomości, które

obejmują w użytkowanie nasze fizyczne ciało na przeciąg życia. Odpowiada to współczesnej psychologii, uznającej

trzy stany umysłu: podświadomy, świadomy i nadświadomy. Każda jednostka świadomości używa naszej “siły

życiowej” dla swoich celów. Prawidłowe wykorzystanie tej energii w połączeniu z właściwe technikę twórczej

modlitwy pozwoli każdemu Czytelnikowi osiągnąć sukcesy sprawdzalne w dziedzinach bardzo wymiernych, jak:

dobra Materialne, siła duchowa, zdrowie lub spokój umysłu.

Wykłady zawierają kompletną podstawową, wiedzę o HUNIE, a co ważniejsze, wskazówki dotyczące praktyki.

Dzięki temu po przestudiowaniu niniejszej pracy każdy może praktykować Wiedzę, osiągając zdumiewające rezultaty,

pod warunkiem, że będzie się trzymał ściśle wskazówek zawartych w wykładach. Wszelkie odchylenia od metody

powodują jedynie nieskuteczność modlitwy. Nie należy też zanosić próśb, które ignorowałyby w wolna wolę innych

osób - nie tylko pozostaną niewysłuchane, ale jeszcze karmicznie obciążają proszącego.

Praca ta zawiera kompletna Wiedzę Tajemną. Bardzo szerokie omówienie Wiedzy znajdę czytelnicy w książkach

M.F. Longa. Jedno jest pewne - Wiedza Tajemna działa i jej praktyka jest bardzo skuteczna. Głowa do góry, drogi

Czytelniku - nie na rzeczy niemożliwych. Może po przeczytaniu tej pracy zapadnie w Twoje serce iskierka światła,

która nauczy Cię pomagać sobie i innym.

Rozdział I

JĘZYK UMOWNY

Wiedza Tajemna, jedna z najstarszych i najlepiej strzeżonych tajemnic świata, została poddana w

dwudziestym wieku dokładnym, analitycznym badaniom. A jednak mało brakowało, by człowiek współczesny

z własnej winy rozminął się z tą wiedzę, która łęczyc w sobie psychologię z religią, jest być może najlepszym

i najpełniejszym systemem tego rodzaju, jaki kiedykolwiek istniał na świecie.

Znaczna cześć Wiedzy Tajemnej została ponownie odkryta przez psychologię jako myślenie pozytywne, na temat,

którego napisano wiele książek.

Wielu czytelnikom z pewnością, znane są pojęcia, zawarte w książce Normana Vincenta Peale pt. “ Moc pozytywnego

myślenia ”. Książka Napoleona Hill - “ Myśl i stawaj się bogatym ” - podaje metodę Andrew Carnegie, jaką należy

stosować dla uzyskania osiągnięć w życiu. Cytowani są tacy ludzie, jak F. W. Woolworth, O.Wanamaker, W.Wilson.

G.Eastman - jako ci, którzy zawdzięczają swe sukcesy zasadzie myślenia pozytywnego.

Popularna książka Maxwella Maltz pt. “ Psychocybernetyka ” proponuje czytelnikom samodoskonalenie się poprzez

programowanie w podświadomości sugestii, a następnie wykorzystanie mechanizmu sprzężenia zwrotnego, jaki

występuje w cybernetyce.

Jednak większość czytelników tych książek po jakimś czasie zarzuca próby praktykowania opisywanych technik,

ponieważ nie osiągają, spodziewanych rezultatów.

Dlaczego owe techniki tak często zawodzą? Odpowiedź na to pytanie leży w Wiedzy Tajemnej.

Ludzie, którzy Wiedzę Tajemna znali, praktykowali bardzo prostą, a jednocześnie wyrafinowane formę myślenia

pozytywnego, przynosząc widoczne rezultaty. Do ogólnej wiedzy przedostała się, niestety, tylko część pojęć,

zawartych w Wiedzy Tajemnej, w rezultacie czego wiele osób, które próbują “myśleć pozytywnie” nie osiąga

pożądanych rezultatów. Tymczasem około siedmiu tysięcy lat temu pewna ilość ludzi praktykujących Wiedzę

Tajemną osiągała rezultaty, które według dzisiejszych pojęć mogą być określone tylko jako cuda.

Nie tylko oni znali zasady myślenia pozytywnego, lecz ich rozumienie podstawowych pojęć z tej dziedziny było

znacznie bardziej jasne, niż we współczesnej psychologii, a strona techniczna praktyki bardziej wyrafinowana, niż

dziś.

Najbliższe rezultatów osiąganych przez ludzi znających wiedzę Tajemną były cudowne uzdrowienia, dokonywane

przez Chrystusa. Badania prowadzą więc do wniosku, że Chrystusowi znane były pojęcia zawarte w Wiedzy

Tajemnej. Jest ona bowiem czymś więcej, niż prowadzącą do pożądanych rezultatów metodą myślenia pozytywnego.

Zawiera w sobie filozofię życiową, która może być uznana za religię.

Rozważana zpunktu widzenia religii Wiedza Tajemna może okazać się najprostszym, najpełniejszym

i najdoskonalszym z systemów tego rodzaju. Opierając się na oryginalnych, sobie tylko właściwych pojęciach i nie

odstępując od nich. Wiedza Tajemna pozwala wyjaśnić podstawowe przekonania wielu istniejących obecnie na

świecie systemów religijnych.

System znany dziś jako Wiedza Tajemna istniał początkowo nic posiadając nazwy, przekazywany z pokolenia na

pokolenie przez długie wieki. Kiedy został ponownie “odkryty” na Hawajach, nazwano go “Huna” - co oznacza po

hawajsku: tajemnica, sekret. “U” wymawia się tu zwyczajnie, jak w języku polskim. W tłumaczeniu polskim sens tego

słona najlepiej oddaje nazwa “Wiedza Tajemna”, tak jak tłumaczą Ją Anglicy - “Secret Science” /przyp. tłum./.

Kapłan Wiedzy Tajemnej nosi w języku Polinezyjczyków nazwę “kahuna” - co oznacza: człowiek, przechowujący

wiedzę tajemną, wtajemniczenie w system Wiedzy było dostępne wyłącznie członkom dziedzicznego klanu kapłanów,

którzy przechowywali je, przekazując z pokolenia na pokolenie. Nigdy nie było spisane, zamiast tego wykształcono

specyficzny język, który oddawał tak zewnętrzne jak i wewnętrzne znaczenie każdego elementu Wiedzy. Tylko

wtajemniczeni, wyłącznie oni znali ukryte znaczenie tekstów.

Zachodzi tu podobieństwo z wtajemniczeniem, dokonywanym we współczesnych lożach i bractwach - również

występuje podwójne znaczenie słów i tylko wtajemniczony członek danej loży noże zrozumieć znaczenie tajnego

wyrazu.

Dzięki migracjom znajomość Wiedzy Tajemnej rozprzestrzeniła się ostatecznie w kilku częściach świata.

Max Freedom Long zetknął się z Wiedzą, a raczej uświadomił sobie, że istnieje taki system, przez przypadek.

Następnie spędził większą cześć życia na poszukiwaniach specyficznego języka Wiedzy, który nazwał szyfrem i w

kilku książkach opisał swoje odkrycia w tej dziedzinie. Poświęcił pięćdziesiąt z górą lat na żmudne zestawienie

okruchów Wiedzy, która udało mu się odnaleźć. Dzięki jego, gigantycznej pracy można już w ostatnich czasach

mówić o odtworzeniu w pełni owego bezcennego systemu.

Przed wielu laty Long zawarł znajomość z kustoszem Muzeum Historii Naturalnej w Honolulu, dr Hilliaem Tufts

Brigharoera, który miał już wtedy za sobą czterdzieści lat studiów nad Hawajczykami, ich społeczeństwem, religię

i innymi zagadnieniami ich kultury. Long słyszał, ze kapłani hawajscy mogli chodzić bez szwanku po gorącej, świeżo

wypływającej z wulkanu lawie i - zainteresowany tym zjawiskiem - pytał doktora o prawdziwość owych opowieści.

Dr Brigham odpowiedział, że kapłani chodzili po goręcej lawie w czasach, gdy on zaledwie przybył na Hawaje. On

miał również doświadczenia tego rodzaju - ciężkie, przeznaczone do górskich wędrówek buty, jakie miał na nogach,

przepaliły się, ten sam los spotkał skarpetki, jednak jego stopy pozostały nietknięte. Wystarczyła modlitwa tubylców o

ochronę - i ochrona została dana. Kapłani ci uzyskiwali również wspaniałe wyniki w leczeniu i uzdrawianiu.

Na szczegółowe pytania Longa dr Brigham odpowiedział, że kapłani ci mają specyficzny system psychologii i religii,

zachowany w czystej formie i jakiekolwiek jest jego źródło, system ten działa i służy im.

Pomimo czterdziestoletnich prób nauczenia się owej magii dr Brighamowi nią udało się to, ponieważ Wiedza Tajemna

była zbyt święta dla kapłanów, aby mogli udostępnić je obcemu.

Po tym spotkaniu Long spędził jeszcze szesnaście lat na Hawajach próbując odnaleźć ukryte znaczenie recytacji

i modlitw kapłanów tubylczych. Dalsze badania prowadził już w Kalifornii i do roku 1936 zdobył pełną wiedzę o

podstawowych zasadach tajemnej nauki.

Archeologowie ustalili, że obecni mieszkańcy archipelagu Polinezji przywędrowali z kontynentu azjatyckiego. Studia

nad początkami Wiedzy Tajemnej potwierdzają te odkrycia.

Warner Wolf w książce “ Wyspa śmierci ” /1948/ omawia podobieństwo pomiędzy hieroglifami egipskimi i pismem

mieszkańców Wyspy Wielkanocnej, sugerując, ze musiały istnieć jakieś pradawna powiązania Egipcjan z tymi

Polinezyjczykami, którzy zamieszkują Wyspę Wielkanocną. Również badania Longa zdecydowanie potwierdzają tę

tezę. także w odniesieniu do współczesnych Polinezyjczyków.

Pierwsza książka Longa pt.: “Odkrycie starożytnej magii” została opublikowana w Anglii. Wśród jej czytelników

znalazł się korespondent wojenny Reginald Stewart, który jako młody człowiek pobierał nauki tej samej Wiedzy

tajemnej wśród szczepu Berberów w górach Atlasu w północnej Afryce. Stara kobieta które zwano “kuahini”

/porównaj: kahuna/ potrafiła stosować Wiedzę w praktyce. Adoptowała ona Stemarta i zaczęła uczyć jego oraz swą

siedemnastoletnią córkę starożytnych wierzeń i praktyk. Niestety,/zaledwie rozpoczęto naukę, kobieta zginęła od

zabłąkanej kuli podczas bitwy, którą prowadziły dwa wojujące ze sobą szczepy.

Nie znalazłszy żadnego innego nauczyciela Stewart powrócił do Anglii, zabierając ze sobą notatki. Po latach, czytając

książkę Longa uświadomił sobie, że autor opisuje ten sam system. Wiele specyficznych słów, jakich używała jego

nauczycielka dla opisanie swych wierzeń, było prawią identycznych z hawajskimi.

Stewart napisał do Longa i podzielił się z nim całą posiadaną wiedzą. Wspólnie zdołali oni z posiadanych fragmentów

odtworzyć zasady Wiedzy Tajemnej.

Kuahini opowiedziała między innymi historię swego szczepu. Niegdyś był on jednym z dwunastu spokrewnionych ze

sobą szczepów. Były one w północno-wschodniej Afryce w czasach, gdy Saharę była żyzną, zieloną krainą, którą

przecinały rzeki. Gdy rzeki wyschły, ludy te zaczęły się obawiać, że wyginą, a wraz z nimi zaginie Wiedza. Użyły

więc swych mocy psychicznych dla znalezienia na świecie miejsca, do którego mogłyby się przenieść i gdzie ich

wierzenia byłyby” bezpiecznie przechowane. Miejscem, które wybrano, były wyspy Pacyfiku. Szczepy porzuciły

Egipt i wyruszyły w dużych, podwójnych łodziach wzdłuż Morza Czerwonego na Ocean Indyjski, skąd dotarły do

odległych wysp.

Jak już powiedzieliśmy, było dwanaście szczepów. Szczep, z którego pochodziła kuahini, pozostawiono jako straż

tylną w obawie, aby pozostałe szczepy nie zostały zatrzymane przez ówczesnych wodzów tych krain. Szczep ten

dotarł następnie w góry Atlasu, gdzie mógł żyć i zachować swą Wiedzę. Kuahini twierdziła, że szczepy, o których

mowa, dały początek zagubionym w pustyni plemionom Izraela.

Jedenaście szczepów, które wywędrowały, podzieliło się. Jeden z nich udał się wzdłuż wybrzeży Afryki do

Madagaskaru. Widocznie szczep ten częściowo osiedlił się na Madagaskarze, gdyż jeszcze dziś, dwa tysiąca lat

później połowa wyspy jest zamieszkała przez ludzi o jasnobrązowej skórze mówiących językiem Malagasy. który

należy do dialektów polinezyjskich.

Inne szczepy powędrowały przez Arabię do Indii. Nie pozostawiły tam śladów swego języka, natomiast pozostawiły

ślady swej Wiedzy. O ile na Madagaskarze dowód tej teorii stanowi język, w Indiach stanowią go idee. Kapłani

Władzy widocznie przyjaźnili się z kapłanami innych religii tego okresu, dzięki czemu nauczyciele Jogi zostali

wprowadzeni w zasady Wiedzy, która później stopniowo uległa deformacji.

Pozostałością są ćwiczenia oddechowe, które będąc podstawowe sprawa dla ludzi praktykujących Wiedzę, ważne są

także w Jodze. Jogini, zamiast zachować Wiedzę w czystej postaci, zaczęli prawdopodobnie eksperymentować,

skutkiem czego została ona poplątana tak, że tylko szczotkowe jej praktyki istnieją dziś. z drugiej strony Wiedza

Tajemna istniała zapewne w czystej postaci w czasach, gdy Budda reformował współczesny mu braminizm. Zawarł on

część Wiedzy w swej nauce. Pewne fragmenty nauki Buddy staja, się w pełni zrozumiałe dopiero poprzez poznanie

Wiedzy. Jako przykład można podać ideę pogrążania się w Nirwanie, rozumianą zazwyczaj jako przerywające

egzystencję poleczenie się ze źródłem wszelkiego życia. Ola człowieka, który poznał Wiedzę, nabiera ona nowego

znaczenia wewnętrznego.

Z Indii dziesięć pozostałych szczepów powędrowało poprzez Sumatrę i Jawę dalej. Szczep, który zawędrował na

Madagaskar, nie przyłączył się do nich. Obecnie na wyspach Pacyfiku występuje dziesięć różnych dialektów Języka

polinezyjskiego - na Nowej Zelandii, Hawajach, Tahiti, Samoa, oraz mniejszych wyspach tego obszaru.

Odległa położenie od kontynentów sprawiło, ze ludność wysp mogła w ciągu ponad dwóch tysięcy lat zachować

swoje wierzenia i praktyki wolne od wpływów innych wierzeń, jest oczywiste, że ludzie praktykujący Wiedzę

Tajemne osiedli na wyspach Pacyfiku wcześniej, nim zostały napisana księgi Nowego Testamentu. Misjonarze, którzy

przybyli na Hawaje, ze zdziwieniem stwierdzili, że tubylcy znali wszystkie główne wątki Starego Testamentu. Nie

było im natomiast znane nic z tego, co zawiera Nowy Testament. Legendy tubylców mówiły o stworzeniu Adama

i Ewy, o Raju, o Noem i Potopie, znana była nawet opowieść o Jonaszu i wielorybie. Opowieści te pochodziły

z Chaldei i Babilonii, gdzie Żydzi przebywali w niewoli. Żadna legenda hawajska nie zawiera jednak nawet

najmniejszego śladu opowieści o Jezusie i Marii, czy ukrzyżowaniu. Misjonarze przybyli na Hawaje w roku 1620 i nie

mogli pojąć, skąd tubylcy znają wątki Starego Testamentu. Gdyby Jacyś dawni odkrywcy opowiedzieli im te wątki,

z pewnością, opowiedzieliby również o Jezusie i Marii oraz o dwunastu

Apostołach.

Po osiedleniu się szczepów na Wyspach Polinezji system Wiedzy Tajemnej rozkwitł. Kapłani byli uzdrowicielami.

Mogli np. leczyć złamania, często natychmiastowo. Mogli również patrzeć w przyszłość. Kiedy przybyli misjonarze,

wywarli, wrażenie na tubylczych kapłanach twierdzeniem, że Jezus dokonywał cudownych uzdrowień. Kapłani uznali

więc w naturalny sposób, że chrześcijanie w pełni znają Wiedzę Tajemną. Gdy okazało sio, że lekarze misyjni nie byli

w stanie uzdrawiać chorych tak szybko jak uzdrawiacze-kahuni, tubylcy uznali za oczywiste, że chrześcijanie, przy

zewnętrznych pozorach znajomości pewnych zasad Wiedzy, nie znali systemu w pełni, dzięki czemu ich praktyki nie

przynosiły rezultatów.

Z czasem misjonarze uzyskali wpłyń na wodzów tubylczych, którzy wyjęli kapłanów Wiedzy spod prawa. Ci

zaprzestali więc wtajemniczania w Wiedzę swych dzieci, które zwyczajowo były kontynuatorami praktyki system.

Gdy starzy kapłani zaczęli wymierać, również i Wiedza zaczęła stopniowo obumierać.

Wiedza, zachowana w czystej formie, nietknięta przez wieki, zaginęła.

Long zrozumiał, że kapłani hawajscy musieli używać specjalnych słów podczas nauczania swych dzieci zasad

wierzeń. Zaczął więc studiować wszystkie słowa Języka hawajskiego, które mogły odnosić się do umysłowej lub

duchowej strony natury człowieka. Wkrótce odnalazł słowa, które bez wątpienia opisywały tzw. “części umysłu”, jak

to określa współczesna psychologia Po latach poszukiwań zaczął wreszcie poznawać tajemną wiedzę

Wielu lat pracy wymagano znalezienia ukrytego w języku kapłanów szyfru, opisującego Ich wierzenia. Raz

odnaleziony, szyfr ów pomógł w dalszym odnajdywaniu podobnych wierzeń wśród ludów należących do innych

cywilizacji.

Szyfr oparty był na języku, identycznym pod względem fonetycznym z tym, którym posługiwały się szczepy

praktykujące Wiedzę, gdy jaszcze żyły w Egipcie. Podczas późniejszej wędrówki w niektórych krajach słowa tego

języka zostały zapomniane, często ulegały modyfikacjom.

Na szczęście kapłani hawajscy strzegli swego języka bardzo pieczołowicie, ponieważ właśnie język zawierał szyfr

opisujący ich tajemny system. Gdyby język uległ zmianom, zostałyby również zmienione słowa kluczowe i szyfru nie

udałoby się zachować. Dla zachowania czystości języka młodzi kapłani byli ćwiczeni w zapamiętywaniu długich,

śpiewanych tekstów religijnych, zawierajęcych historię ludu, do którego należeli, a także genealogię wodzów.

Jeżeli podczas śpiewania swych genealogii i legend młody kapłan zmienił słowo, sylabę lub wymowę, był natychmiast

poprawiany przez starszych.

Dzięki temu język na Hawajach zachował się w niezmienionym stanie przez tysiące lat. Zmiany w języku pojawiły się

natomiast na Tahiti i w mniejszym stopniu na Nowej Zelandii.

Dla znalezienia kluczowych słów, które pomogłyby rozłamać, szyfr i całkowicie odsłonić starożytną wiedzę Long

badał zatem język hawajski. Hawajski. Podobnie jak inne dialekty, polinezyjskich jest językiem prostym. Nie zawiera

słów budowanych z połączeń /aglutynacja/, a także nie występują w nim odmiany przez liczbę, rodzaj, czy czas.

Zamiast tego używa się specjalnych słów, wyrażających te zmiany.

Słowa hawajskie zbudowane aa ze słów pierwiastkowych, które razem wzięte stanowię całkowite znaczenie wyrazu.

Ponieważ wiele słów pierwiastkowych ma po kilka znaczeń, są one idealne dla szyfru językowego. Long odkrył, że

poprzez tłumaczenie każdego pierwiastka nożna odnaleźć ukryte znaczenie - zaszyfrowane znaczenie słów,

używanych przez kapłanów. Dodatkową komplikację przy rozszyfrowaniu języka był fakt, że niektórych słów

używano jako symboli, wyrażających określone zagadnienie. Bez znajomości znaczenia symbolicznego prawdziwe

znaczenie danego fragmentu Wiedzy było nie do zrozumienia. Na przykład w starożytnym Egipcie, na sarkofagach

mumii występuje hieroglif przedstawiający konika polnego. Konik polny występuje również na Hawajach, jako jeden

z symboli leżących u podstaw Wiedzy. Hawajska nazwa konika polnego brzmi “unihipili”. W słowniku hawajsko-

angielskim Andrewsa /1965/ czytamy pod tym hasłem: “imię jednego z grupy bogów, podczas gdy inne brzmi

“aumakua”. Były one odłączonymi duchami zmarłych osób”.

Tylko poprzez tłumaczenie i rozważania znaczenia poszczególnych słów pierwiastkowych można dojść, co słowa te

oznaczają, w systemie Wiedzy. “Unihipili” używane było przez kapłanów dla oznaczenia tego, co my nazywany

podświadomością.. Żadne ze słów pierwiastkowych' składających się na to słowo nie odnosi się do konika polnego,

ani do duchów, ani do mumii zmarłych, wszystkie one natomiast opisuję charakterystyczna cechy podświadomości.

Pierwiastek “pili” oznacza: “zjednoczony lub połączony”, lub: “należący do osoby” oraz: “należeć do czegoś”.

Pierwiastek “nihi” oznacza: “tajemnicza siła, działająca łagodnie i cicho”.

Podświadomość jest cicha, “przyłączona i należąca” do ciała człowieka.

Pierwiastek “u” oznacza osobowość, czyli “Ja”.

Kapłani używali dla oznaczania podświadomości również drugiego słowa - “uhinipili”.

W słowie tym powtórzone są niektóre pierwiastki, ale zawiera też ono pierwiastki dodatkowe wprowadzające

dodatkowe znaczenia.

“Uhi” oznacza: słaby głos, który jest tłumiony przez inny głos. a także: “chować się” lub: “być zakonspirowanym”.

Wszystko to trafnie opisuje podświadomość i sposób jej działania. Podświadomość ukazana jest jako zakonspirowana,

ściśle powiązana ze świadomością, działająca tylko wtedy, kiedy chce i ukrywająca pewne sprawy, jak np. kompleksy,

a także będąca centrum uczuć i emocji.

“Uhane” oznacza po hawajsku świadomość. “U” znaczy “ja”, a “hane” znaczy “mówić”. Słowa pierwiastkowe opisuję

więc świadomość, jako “ja”, które mówi. Istota ludzka jest zwierzęciem, które może mówić, czyli wyrażać myśli w

mowie.

Przykłady powyższe ukazuję metodę, która została zastosowana przy odnajdywaniu ukrytego znaczenia słów,

używanych przez kapłanów. Szyfr jest w istocie bardzo prosty. Poszczególne słowa pierwiastkowa opisują pojęcie.

Jakie Jest ukryte w słowie złożonym.

Idąc dalej - szyfrowym słowem określającym Nadświadomość jest “Aumakua”. “Makua” oznacza “rodzicielski” lub

“para bogów”. Tłumaczenie przez osobę studiująca Wiedzę brzmi: “całkowicie godny zaufania duch rodzicielski”.

Słownik języka hawajskiego podaje znaczenie następujące: “ktoś, komu można ufać tak, jak dziecko ufa rodzicom”.

Można mieć nazwać Nadświadomość tak:

“Istota wyższa, co do której można mieć zaufanie, że kocha podświadomość i świadomość, z którymi Jest

powiązana”. Chce ona pomagać nam i prowadzić nas poprzez życie.

Kapłani Wiedzy ukrywali swa sekretne nauki nie tylko w szyfrowanych słowach. Używali także symboli Jeszcze

trudniejszych do zrozumienia, gdyż ich powszednie znaczenie było zupełnie inne. A więc:

“Woda” - siła życiowa istoty ludzkiej

“Nasienie” - modlitwa, prośba

“ścieżka” - łączność pomiędzy razem wziętymi świadomością i podświadomością,

a Nadświadonością,

“światło” - Nadświadomość

Każdy, kto chciałby na własną rękę sprawdzić znaczenie tych słów, może wypożyczyć dobry słownik hawajsko-

angielski i prześledzić, jak sprytnie dawni kapłani Wiedzy nadawali podwójne znaczenie słowom i pierwiastkom słów

złożonych dla ukrycia wewnętrznego znaczenia, podczas gdy zewnętrzne znaczenie miało również swój sens.

Pod koniec Drugiej Wojny światowej Long stopniowo osiągnął pełne zrozumienie szyfru i symboli, jednak

osiągnięcie biegłości w tej materii zajęło mu prawie 40 lat. Dopiero w roku 1965 mógł on zestawić pełny opis mającej

praktyczne oddziaływanie psychologii starożytnego systemu pozytywnego myślenia, zwanego “Wiedza Tajemna”

/Huna/.

Podczas badań Long odnalazł odniesienia do odnalezionego szyfru w takich religiach, jak Joga wczesna, późniejszy

Hinduizm, Buddyzm. Grecy i Egipcjanie wypracowali misteria, które służyły nauczaniu i inicjacji młodych członków

społeczności. W świętych księgach kultów Środkowego Wschodu Long odkrył specyficzne, za szyfrowane zdania

kluczowe systemu Wiedzy Tajemnej. Księgi wedyjskie zawierają bardzo mało powiązań z Wiedzę, jednak w

późniejszych Upaniszadach pojawiają się zdania, które przypominają wierzenia i praktyki Wiedzy.

Więcej szyfrowanych zdań odnaleziono w egipskiej “ Księdze śmierci ” i w znanym eposie indyjskim “ Bhagavadgita ”.

W Starym Testamencie w księgach: Genezis, Izajasza i Jeremiasza Long odnalazł jawne ślady Wiedzy.

Zadziwiające Jest również, że cztery księgi Nowego Testamentu zawierają więcej zaszyfrowanej Wiedzy Tajemnej,

niż jakiekolwiek inne pisma religijne.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: