Nas niewielu - David Weber.pdf - Zachomikowane - Pawel6712

David Weber

John Ringo

„NAS NIEWIELU”

IV tom cyklu “Imperium człowieka”

Przekład: Przemysław Bieliński

Tytuł oryginału: „WE FEW”

Wydawca: ISA Sp. z o.o.

Warszawa 2006

W cyklu

“Imperium człowieka”

Marsz w głąb lądu

Marsz ku morzu

Marsz ku gwiazdom

Nas niewielu

PROLOG

Najmłodszy z trojga dzieci Alexandry VII - Roger Ramius Sergei Alexander Chiang

MacClintock, znany jako „Roger Groźny", „Roger Szalony", „Tyran", „Odnowiciel" albo

nawet „Bratobójca" - nie rozpoczął kariery jako najbardziej obiecujący członek rodu

MacClintocków. Przed przewrotem Adouli syn Alexandry i Lazara Fillipo, szóstego earla

Nowego Madrytu, za którego cesarzowa nigdy nie wyszła za mąż, był powszechnie uważany

za wymuskanego, zajętego sobą, troszczącego się tylko o ciuszki dandysa. W kręgach

dworskich wiadomo było, że jego matka ma poważne zastrzeżenia co do jego poczucia

odpowiedzialności i nie kryje rozczarowania jego lenistwem oraz zaniedbywaniem

obowiązków Trzeciego Następcy Tronu Ludzkości. Mniej powszechnie wiadomo było,

chociaż to również nie było tajemnicą, że cesarzowa powątpiewa w jego lojalność.

Dlatego też kiedy kilka miesięcy przed atakiem na Cesarski Pałac książę-playboy i

jego obstawa (kompania Bravo batalionu Brąz Osobistego Pułku Cesarzowej) zniknęli w

drodze na rutynową ceremonię, zrzucenie na niego podejrzeń nie było zupełne bezpodstawne.

Po zabójstwie jego starszego brata, księcia Johna, i siostry, księżnej Alexandry, oraz

wszystkich dzieci Johna, a także próbie usunięcia Cesarzowej Matki Roger pozostał jedynym

następcą Tronu.

Tymczasem osoby faktycznie stojące za przewrotem były przekonane, iż Roger i jego

żołnierze nie żyją, ponieważ zamach na niego był pierwszym krokiem planu obalenia

cesarzowej Alexandry. Włamując się do osobistego implantu komputerowego młodszej oficer

na pokładzie transportującego księcia okrętu, udało im się - przez zaprogramowanego agenta -

podłożyć ładunki wybuchowe w najważniejszych punktach maszynowni. Niefortunnie dla ich

planów sabotażystkę odkryto, zanim wykonała swoją misję, i okręt, choć poważnie

uszkodzony, nie został całkowicie zniszczony.

Zamiast zginąć w kosmosie, książę-playboy został uwięziony na planecie Marduk... co

niektórzy mogliby uznać za gorsze od śmierci. Choć zgodnie z prawem układ należał do

Imperium - był tam nawet imperialny port kosmiczny - dla dowódcy książęcej obstawy,

kapitana Armanda Pahnera, było jasne, że tak naprawdę kontroluje go Imperium Cavazańskie,

bezwzględny rywal Imperium Człowieka. Fanatyczne hołdowanie przez Świętych zasadzie,

że niszczący środowisko ludzie powinni być usunięci ze wszystkich planet, było

porównywalne jedynie z ich żądzą zastąpienia Imperium Człowieka w roli największej w

galaktyce politycznej i wojskowej potęgi. Ich zainteresowanie Mardukiem łatwo dało się

wyjaśnić strategicznym położeniem układu na nieco płynnej granicy między dwoma

rywalizującymi gwiezdnymi państwami, chociaż odpowiedź na pytanie, co konkretnie robiły

tam ich pod-świetlne krążowniki, była już bardziej problematyczna. Jakakolwiek jednak była

przyczyna ich obecności w układzie Marduk, Trzeci Następca Tronu nie mógł wpaść w ich

ręce.

Żeby do tego nie dopuścić, cała załoga transportowca Rogera, HMS Charlesa

DeGloppera, poświęciła życie w desperackim starciu, w którym oba przebywające w układzie

krążowniki Świętych zostały zniszczone. Dzięki temu udało im się nie zdradzić tożsamości

statku ani faktu, że na jego pokładzie był Roger. Tuż przed ostatnią bitwą transportowca

książę i jego marines razem ze służącym i szefową świty, niegdysiejszą nauczycielką Rogera,

uciekli nie zauważeni promami desantowymi DeGloppera na powierzchnię Marduka. Tam

stanęli przed przerażającym zadaniem przedarcia się przez pół planety - jednej z najbardziej

niebezpiecznych planet, jakie były w posiadaniu Imperium - żeby móc zaatakować i zająć

port kosmiczny.

Wszyscy zdawali sobie sprawę, że tej misji nie da się wykonać, ale Brązowi

Barbarzyńcy nie byli zwykłymi imperialnymi marines. Należeli do Osobistego Pułku

Cesarzowej i nigdy nie pytali, czy misja jest możliwa do wykonania, tylko po prostują

wykonywali.

Przez osiem ciągnących się bez końca miesięcy przedzierali się przez świat pełen

śmiertelnie groźnych drapieżników, przez upalne dżungle, bagna, góry, morza i armie

wściekłych barbarzyńców. Kiedy ich nowoczesna broń nie sprawdziła się w starciu z

niszczącym klimatem i przyrodą Marduka, skonstruowali na poczekaniu nową: miecze,

oszczepy, karabiny czarnoprochowe i artylerię odprzodkową. Nauczyli się też budować statki.

Zniszczyli najstraszniejszą armię nomadów, jaką Marduk kiedykolwiek widział, a potem

zrobili to samo z imperium kanibali Krathów. Z początku rogaci, czteroręcy, zimnokrwiści,

pokryci śluzem, mierzący po trzy metry mieszkańcy Marduka nie doceniali małych

dwunożnych gości. Ludzie bardzo przypominali fizycznie przerośnięte basiki - małe, głupie,

podobne do królików stworzenia, na które miejscowe dzieci polowały uzbrojone tylko w kije.

Jednak ci Mardukanie, którzy mieli pecha i stanęli na drodze Osobistemu Pułkowi

Cesarzowej, szybko się przekonali, że te basiki są o wiele groźniejsze niż wszystkie

drapieżniki zrodzone w ich własnym świecie.

W trakcie wędrówki przez kontynenty Marduka książę-playboy odkrył w sobie krew

Mirandy MacClintock, pierwszej Cesarzowej Imperium Człowieka. Na początku marszu stu

dziewięćdziesięciu marines kompanii Bravo czuło jedynie pogardę dla żałosnego książątka,

którego mieli obowiązek chronić, kiedy jednak marsz dobiegł końca, dwanaścioro żołnierzy

ocalałych z kompanii Bravo bez wahania poszłoby za nim w szarży na bagnety do samego

piekła. To samo dotyczyło Mardukan zwerbowanych do służby w Osobistym Pułku

Basik.Kiedy mimo wszystkich przeciwieństw zdobyli port kosmiczny i okręt operacji

specjalnych Świętych, który zamierzał w nim wylądować, ocalali Brązowi Barbarzyńcy i

Osobisty Pułk Basik stanęli przed o wiele większym wyzwaniem. Odkryli bowiem, że

przewrót zorganizowany przez Jacksona Adoulę, księcia Kellerman, najwyraźniej się powiódł

i że nikt nie zdaje sobie sprawy, że cesarzowa Alexandra jest pod kontrolą tych samych ludzi,

którzy zamordowali jej dzieci i wnuki. Jeszcze gorsze było odkrycie, że nikczemny zdrajca,

książę Roger Ramius Sergei Alexander Chiang MacClintock, jest ścigany przez wszystkie

siły imperialnej policji i wojska jako inicjator i główny wykonawca ataku na własną rodzinę.

Pomimo tego...

- Dr Arnold Liu-Hamner,

z Rozdziału 27: Zaczynają się Lata Chaosu,

Dziedzictwo MacClintocków,

Souchon, Fitzhugh & Porter Publishing,

Stara Ziemia.

Nas niewielu - David Weber.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: