18.Piotra_1_2.pdf

William Barclay

LISTY ŚW. PIOTRA

Poznań 2002

Tłumaczył: Konstanty Wiazowski

Wydanie poprzednie ukazało się nakładem

Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1981 r.

Redakcja: Adam Ciorga

WPROWADZENIE

DO PIERWSZEGO LISTU PIOTRA

Listy katolickie lub powszechne

Pierwszy List Piotra należy w Nowym Testamencie do grupy tak

zwanych katolickich lub powszechnych Listów. Określenie to ma dwoja-

kie wyjaśnienie.

1. Listy te są skierowane do całego Kościoła, w przeciwieństwie do

Listów Pawła pisanych do poszczególnych zborów. Jednak nie wszędzie

zasada ta obowiązuje. I tak List Jakuba jest skierowany do określonej,

chociaż szeroko rozproszonej, społeczności. Został on napisany do dwu-

nastu plemion rozproszonych poza granicami kraju (Jk 1,1). Nie trzeba

również dowodzić, że Drugi i Trzeci List Jana też są skierowane do okre-

ślonej grupy ludzi; a nawet Pierwszy List Jana, chociaż nie posiada wy-

raźnego adresata, został napisany z myślą o potrzebach i trudnościach

określonej społeczności. Pierwszy List Piotra jest skierowany do wy-

chodźców rozproszonych po Poncie, Galacji, Kappadocji, Azji i Bitynii (1

P 1,1). To prawda, Listy zwane powszechnymi posiadają szerszy zakres

niż Listy Pawła, a jednocześnie są skierowane do określonej społeczności.

2. Zwróćmy się więc do drugiego wyjaśnienia. Listy te nazwano po-

wszechnymi lub katolickimi dlatego, że zostały one przyjęte jako Pismo

święte przez cały Kościół, w przeciwieństwie do wielu innych listów,

posiadających czasowy i ograniczony autorytet, które nigdy nie były trak-

towane na równi z Pismem Świętym. Te późniejsze listy powstały w okre-

sie wszelkiego nasilenia się korespondencji w Kościele. Posiadamy wiele

napisanych wtedy listów – list Klemensa Rzymskiego do Koryntu, list

Barnaby, listy Ignacego i listy Polikarpa. Wszystkie one były bardzo sza-

nowane w zborach, do których zostały skierowane, ale nigdy nie zyskały

sobie autorytetu Pisma Świętego w całym Kościele; z drugiej zaś strony

katolickie lub powszechne Listy stopniowo zdobywały sobie miejsce w

Piśmie Świętym i zostały zaakceptowane przez cały Kościół. Takie jest

wyjaśnienie ich charakteru.

Najbardziej lubiany

Chyba prawdą jest, że ze wszystkich Listów powszechnych Pierwszy

List Piotra jest najbardziej znany, najbardziej lubiany i najczęściej czyta-

ny. Nikt nie wątpi w jego urok. Moffat tak o nim pisze: „Wspaniała dusz-

pasterska postawa wyłania się z każdego tłumaczenia greckiego tekstu.

Listy Jakuba, Jana i Piotra Izaak Walton określa czterema przymiotnika-

mi: tkliwy, kochający, skromny, pokorny, ale przede wszystkim opinia ta

odnosi się do Pierwszego Listu Piotra ”. Duszpasterskie serce jego autora

wychodzi na spotkanie tym, których oczekuje jeszcze cięższe niż dotąd

doświadczenie. „Głównym tematem – powiada Moffat – jest tu zachęta do

wytrwania w postępowaniu i zachowania prawego charakteru”. Mówi się,

że wyjątkową cechą tego Listu jest ciepło. E. J. Goodspeed pisze: „Pierw-

szy List Piotra jest najbardziej wzruszającym utworem okresu prześlado-

wań”. Aż do czasów dzisiejszych jest to najłatwiejszy do czytania List

Nowego Testamentu, gdyż stale ujmująco przemawia do ludzkiego serca.

Współczesne wątpliwości

Przez długi okres czasu nikt nie wątpił w autentyczność Pierwszego

Listu Piotra. Renan, który wcale nie był konserwatywnym krytykiem, tak

o nim pisał: „Pierwszy List jest jednym z najstarszych pism Nowego Te-

stamentu i najpowszechniej przyjętych jako autentyczny”. Jednak w

ostatnich czasach autorstwo Piotra zostało zakwestionowane. W swoim

komentarzu, opublikowanym w 1947 roku F. V. Beare powiada następu-

jąco: „Nie ma żadnej wątpliwości, że ‘Piotr’ jest pseudonimem”. W ten

sposób Beare twierdzi, że to ktoś inny napisał ten List, a następnie dołą-

czył do niego imię Piotra. Powinniśmy uczciwie zbadać ten pogląd, ale

najpierw zastanowimy się nad poglądem tradycyjnym – który sami nieza-

chwianie utrzymujemy – dotyczącym daty i autorstwa tego Listu. Pierw-

szy List Piotra został napisany z Rzymu przez samego Piotra około 67

roku, zaraz po pierwszym prześladowaniu chrześcijan przez Nerona, i

skierowany do chrześcijan mieszkających w wymienionych w tytule czę-

ściach Azji Mniejszej. Jakie są dowody tak wczesnej daty i Piotrowego

autorstwa tego Listu?

Drugie przyjście Chrystusa

W Liście tym na czoło wybija się oczekiwanie na Powtórne Przyjście

Chrystusa. Chrześcijanie są strzeżeni ku zbawieniu, które ma być obja-

wione w czasach ostatecznych (1,5). Ci, którzy zachowują wiarę, zostaną

uratowani przed nadchodzącym sądem (1,7). Chrześcijanie mają pokładać

nadzieję w łasce, która nadejdzie w czasie objawienia się Jezusa Chrystu-

sa (1,13). Oczekują oni dnia nawiedzenia (2,12). Przybliża się koniec

wszystkiego (4,7). Ci, którzy cierpią z Chrystusem, będą się cieszyć w

czasie objawienia się Jego chwały (4,13). Sąd ma się rozpocząć z domu

Bożego (4,17). Sam autor ma nadzieję uczestniczenia w nadchodzącej

chwale (5,1). Gdy pojawi się Arcypasterz, wierni chrześcijanie otrzymają

koronę chwały (5,4).

Od początku do końca Listu autor ma na uwadze Powtórne Przyjście

Chrystusa. Jest ono inspiracją do wytrwania w wierze, prowadzenia przy-

kładnego życia chrześcijańskiego i cierpliwości w cierpieniach, które już

są i jeszcze nadejdą.

Byłoby nieprawdą twierdzenie, że Powtórne Przyjście kiedykolwiek

zatraciło się w chrześcijańskiej wierze, lecz z biegiem czasu, gdy Chrystus

nie powracał, ustępowało ono na plan dalszy. I tak na przykład nie wspo-

mina się o nim w Liście do Efezjan, jednym z najpóźniejszych Listów

Pawła. Na tej podstawie można twierdzić, że Pierwszy List Piotra pocho-

dzi z bardzo wczesnego okresu, gdy chrześcijanie w każdej chwili spo-

dziewali się powrotu swego Pana.

Prostota organizacji

Pierwszy List Piotra pochodzi z czasów, gdy organizacja Kościoła jest

bardzo prosta. Nie wspomina się tu o diakonach ani o osobie zwanej epi-

skopos , czyli o biskupie, który staje się wyjątkową postacią w listach

Ignacego z pierwszej połowy drugiego wieku. Wspomniani tu są jedynie

starsi zboru. „Starszych więc wśród was napominam, jako również star-

szy” (5,1). I to również świadczy o tym, że Pierwszy List Piotra ma bar-

dzo wczesne pochodzenie.

Teologia wczesnego Kościoła

Jednak najbardziej znamienne ze wszystkiego jest to, że teologia

Pierwszego Listu Piotra jest teologią bardzo wczesnego Kościoła. E. G.

Selwyn dokładnie przebadał tę sprawę i ponad wszelką wątpliwość udo-

wodnił, że pojęcia teologiczne Pierwszego Listu Piotra są dokładnie takie

same, jak w kazaniach Piotra na początku księgi Dziejów Apostolskich.

Zwiastowanie wczesnego Kościoła zawierało pięć głównych punktów.

Ich sformułowanie było największym wkładem G. H. Dodda do nowote-

stamentowej wiedzy. Stanowią one zarys wszystkich kazań wczesnego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: