Fakty i Mity 2004-47.pdf

Dziennikarz chciał napisać o duchownym z Włodawy, który poił

wódką i molestował gimnazjalistów. Nie napisał, bo odkrył, że...

ZAKONNIK MOLESTOWAŁ JEGOSYNA!

Str. 3

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 47 (246) 25 LISTOPADA 2004 r. Cena 2,40 zł (w tym 7% VAT)

Wychowany przy ołtarzu poseł Roman Giertych to rasowy elastyczny po-

lityk, a nie jakaś pospolita krowa, która – jak wiadomo – charakteryzuje się

stabilnością poglądów.

9 listopada 2004 r., godz. 11:

„Wysoka Komisjo! (...) poseł Roman Giertych, spotkał się ze mną kilka tygodni

temu, dając do zrozumienia, że nie jestem celem czynności śledczych komisji (...)”

– ujawnił Jan Kulczyk w oświadczeniu odczytanym przed komisją śledczą ds. Or-

lenu przez mec. Jana Widackiego . Kilka dni później uzupełnił, że rozmowa odbyła

się z inicjatywy Giertycha 6 września podczas obiadu w klasztorze na Jasnej Gó-

rze i trwała 2 czy 3 godziny.

„Nieprawdą jest, że spotkałem się z panem Kulczykiem , natomiast prawdą

jest, że pod koniec sierpnia na uroczystości w Jasnej Górze pan Kulczyk zagadnął

mnie w przejściu w klasztorze jasnogórskim, gdzie (...) zdawkowo przekazałem mu

informację, że powinien mówić prawdę...” – oświadczył publicznie Giertych, bez-

pośrednio po wystąpieniu mec. Widackiego).

A dalej odkręcał swoje kłamstwo tak:

9 listopada 2004 r., godz. 16:

„Istotnie, pod koniec sierpnia tego roku spotka-

łem Kulczyka na Jasnej Górze. Przedstawił nas so-

bie któryś z ojców paulinów”.

10 listopada, godz. 16.30:

„Jakie ma znaczenie rozmowa jednego z członków komisji z jednym z poten-

cjalnych świadków dla wyjaśnianie sprawy, którą zajmuje się komisja? Żadne!”.

11 listopada, godz. 8.30:

Giertych przyznaje, że to on wyznaczył termin i miejsce spotkania z Kul-

czykiem: „Trudno to nazwać obiadem, bo to było o godzinie dwunastej. Była ka-

wa, herbata, ciastka i jabłka. Rozmawialiśmy kilkadziesiąt minut. Na korytarzu by-

ło dwóch paulinów, jeden przyprowadził mnie, drugi Kulczyka. Przy obiedzie był

tylko jeden. Ale czasami wychodził i dłuższą chwilę byliśmy sami”.

I znowu wpadka, bo...

14 listopada, godz. 20.30:

„Oświadczam, że w prywatnej rozmowie panów

Romana Giertycha i Jana Kulczyka paulini nie bra-

li udziału. Nie posiadamy też żadnych bliższych

informacji na temat przebiegu tejże rozmowy”

– stwierdził rzecznik Jasnej Góry, o. Stani-

sław Tomoń .

Pinokio, w odróżnieniu od Gierty-

cha, dał się jednak lubić... Oprac. AT

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 47 (246) 19 – 25 XI 2004 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Kwaszenie i kwakanie

POLSKA Według sondażu CBOS, w rankingu partii nadal na pro-

wadzeniu znajduje się PO (27 proc. poparcia). LPR (12 proc.) ustą-

piła PiS-owi (17 proc.). Na Samoobronę chce głosować 10 proc. Po-

laków, a na PSL i SLD – po 9 proc. Sondaż PBS odnotowuje tym-

czasem spadek poparcia dla PiS (razem z LPR – po 13 proc.) oraz

zaskakujący wzrost notowań Unii Pracy (5 proc.) i SLD (10 proc.).

To ostatnie jest wyrazem typowo polskiej przekory i współczucia.

Na wzrost notowań SLD pracuje na przykład szef PiS-u, Jarosław

Kaczyński, który zapowiedział skierowanie do sądu wniosku o dele-

galizację SLD z powodu „wręcz strukturalnego powiązania tej par-

tii ze światem przestępczym”. Pomysł, który nie ma szans na reali-

zację, powstał po opublikowaniu rozmów posła Pęczaka z Dochna-

lem i po rozpoczęciu śledztwa w sprawie złamania tajemnicy pań-

stwowej przez Marka Ungiera (ostrzegł ministra Kaczmarka o czyn-

nościach podjętych wobec niego przez ABW). Według „Wyborczej”,

Pęczak miał rozmawiać z Dochnalem o „prezencie” dla ówczesnego

ministra skarbu, Zbigniewa Kaniewskiego. Miller o Pęczaku – swo-

im najbardziej zaufanym człowieku – mówi per mitoman.

Rywin mitoman, Pęczak mitoman. Oto jak się zarabia miliony!

kraju spór o to, czy nazwać Polskę III, czy może już IV

Rzecząpospolitą. A ja pytam: właściwie – zważywszy na to,

kto chce dokonać zmiany – dlaczego nie Wojtylandem…

Z tego całego plucia, kwaszenia i kwakania pewne jest tylko

to, że kolejne cyfry rzymskie oznaczać tu mogą wyłącznie

zmianę warty przy korycie władzy, nic więcej. I będzie tak

dopóty, dopóki za budowanie nowej rzeczywistości będą się

brali ci sami, którzy mają już doświadczenie w rzucaniu naro-

du na kolana. Choć z wieloma pomysłami Platformy i PiS-u

trudno się nie zgodzić, to skompromitowani autorzy projektu

zupełnie go dyskwalifikują. Bo niby kto ma budować tę no-

wą Polskę? Bracia Kaczyńscy i ich ludzie z Porozumienia Cen-

trum, którzy brali pieniądze z FOZZ? A może Maria Rokita,

który w rządzie Suchockiej toczył wojnę z NIK (odmówił wpusz-

czenia kontrolerów do URM)? Z pewnością wykaże się Mi-

chał Ujazdowski, były minister kultury i dziedzictwa narodo-

wego u Buzka, znany z okradania kultury polskiej na rzecz

watykańskiej (m.in. milionowe darowizny na remonty kościo-

łów). Nie zapominajmy, że jednym z liderów PO jest Buzek

– Jerzy Buzek, po którym jeszcze nie wyschły łzy wylane

przy wprowadzaniu czterech reform

i pogrzebie nad dziurą bu-

dżetową w wysokości

90 mld zł. Przypomnij-

my też innych „spe-

ców” od naprawiania

świata nad Wisłą. Po-

czucie patriotyzmu nie

pozwala im odejść

w cień (to ich wer-

sja), mimo iż dawno

zapracowali sobie na

pełne, wieloletnie

utrzymanie przez pań-

stwo (w pierdlu): Ja-

nusz Lewandowski

(PO) – nadużycia przy

prywatyzacji „Krak-

Chemii”, „Polkoloru” z Piaseczna, postępowanie prokurator-

skie w innych kilkudziesięciu przypadkach; Paweł Piskorski

(PO) – twórca tzw. „sitwy warszawskiej” – brak miejsca na

wyliczenie zarzutów; Andrzej Diakonow (PiS) – rozłożył mini-

sterstwo budownictwa, postawiono mu zarzut narażenia fir-

my „Ciech” na stratę kilkunastu milionów złotych, ma uchy-

lony immunitet; Tomasz Merta (PiS) – zmarnował miliony na

powołanie opusdeistowskiego Instytutu Dziedzictwa Naro-

dowego; Jarosław Zieliński (PiS) – według prokuratury, fał-

szował delegacje służbowe. Itp., itd.

Nie dajmy więc sobie mydlić oczu „praworządną Polską”

czy innym „państwem prawa”. To nowe przynęty na nowe

rybki i nowa frazeologia pod publiczkę, bo stare bajki

o dwóch takich, co ukradli i oddali – już się osłuchały.

Trzeba nam raczej łatać III RP, a tę IV zostawić dla no-

wych ludzi, którzy nie będą już na szczęście mogli wycierać

sobie gęby styropianem, Wałęsą, Wojtyłą i pseudowarto-

ściami. To chore pokolenie wychowane na pontyfikacie JPII

musi przeminąć. Może po nim wreszcie – zamiast symboli

i pustosłowia – zacznie się liczyć człowiek i to, co on potra-

fi. To będzie IV Rzeczpospolita.

Na razie należałoby stworzyć takie mechanizmy w polity-

ce i gospodarce, a zwłaszcza prawie, aby skompromitowani

decydenci nigdy więcej – niczym pewien integralny element

składowy zawartości szamba – nie mogli wypłynąć na wierzch.

Kilka miesięcy temu opisywałem ze szczegółami, jak podob-

ne sprawy załatwia się w Szwecji i Szwajcarii. Wypracowa-

ły one system kontroli wszelkich ważnych dla narodu decy-

zji. Projekty ustaw opracowują tam fachowcy niepochodzący

z klucza partyjnego; politycy właściwie nie rządzą, gdyż wszyst-

ko jest pod kontrolą niezależnych agencji. System pomyśla-

no tak, aby ograniczyć do minimum możliwość korupcji, pod-

czas gdy w Polsce jakby z rozmysłem od początku uchwala

się ustawy korupcjogenne. Tak więc niekoniecznie trzeba epa-

tować hasłami i prowadzić „zdrową” część narodu na świę-

ty bój o IV Rzeczpospolitą przeciwko degeneratom. Zwykle

jest tak, że: „Łapać złodzieja!” najgłośniej krzyczą ci, którzy

sami mają najwięcej za uszami. Łatwiej też budować na gru-

zach państwa, niż przeprowadzić jego generalny remont,

a – jak widać – liderzy PO i PiS, wskazując na gruzy i negu-

jąc dorobek ostatnich 15 lat, chcą uzyskać nowy i długoter-

minowy mandat od społeczeństwa. Ale obarczanie poprzed-

nich rządów winą za wszystko to kiepski kapitał polityczny.

Więcej na ten temat może powiedzieć Leszek Miller, żerują-

cy długo (i słusznie, lecz nieskutecznie) na spuściźnie Buzka.

Po prawdzie, niezwykle trudna byłaby jednoznaczna oce-

na minionych 15 lat III RP, roztrząsanych obecnie podczas

niezliczonych debat i sympozjów. Zdanie prezydenta Kwaśniew-

skiego, który – broniąc najgłośniej tego okresu, broni jedno-

cześnie siebie i swoich dwóch kadencji – jest najmniej mia-

rodajne. Wszak to on najbardziej odpowiada za degrengoladę

elit. Ja wypisałem sobie na brudno wszystkie osiągnięcia

i błędy gospodarki oraz polityków. Wyszło mi, niestety, wię-

cej minusów, a wśród nich – najwięcej straconych szans.

Państwo jest w rozpadzie – to truizm, ale odpowiedzialnością

powinno się obarczyć wszystkie ekipy rządzące, poczynając

od rządu Mazowieckiego. Poza tym, przez państwo rozumie-

my oczywiście chory i dziurawy system sprawowania wła-

dzy, niepodjęte najważniejsze reformy (w tym zwłaszcza służ-

by zdrowia i sądownic-

twa) oraz amoralność

elit. Bo naród pracuje

w pocie czoła (podob-

no najwięcej w Euro-

pie) i – jak na wa-

runki, w których przy-

szło mu żyć – wyka-

zuje się zdumiewają-

cą operatywnością.

Dość powiedzieć, że

– jakkolwiek by li-

czyć – około 2 mi-

lionów Polaków

powinno już od

paru lat nie żyć al-

bo natychmiast umrzeć z głodu, bio-

rąc pod uwagę dochód na jednego mieszkańca i przekładając

go na normy żywieniowe. A oni żyją, czyszczą śmietniki, ko-

pią nielegalnie węgiel, dorabiają na czarno, walczą za dolary

w Iraku, jeżdżą na saksy. Deficyty kolejnych budżetów nie do

końca zatem przekładają się na deficyty w naszych kiesze-

niach. No bo, proszę Państwa, porównajmy sobie liczbę sa-

mochodów na drogach i domów jednorodzinnych. Przez 15 lat

przybyło ich co najmniej jeszcze raz tyle! Naturalnie zawsze

jest margines faktycznej biedy i w każdym społeczeństwie wy-

stępuje kilka procent ludzi nią dotkniętych. Problem w tym, że

ci „ostatni” w Niemczech nie mogą sobie pozwolić na nowy

samochód, a ci w Polsce – na nowe buty zimowe.

Jesienią 1989 roku, czyli dokładnie 15 lat temu, mieszka-

łem u kolegi w Berlinie Zachodnim. Pojechałem tam latem,

zaraz po tym, jak wziąłem roczny urlop dziekański w semina-

rium we Włocławku. Chłonąłem wiatr przemian pod samym

murem berlińskim. Widziałem tabuny NRD-owców, których

zaczęto przepuszczać przez granicę za okazaniem dowodu oso-

bistego. Drobni handlarze z Polski stali w długich kolejkach

przed spożywczymi „Aldikami”, aby po dach naładować łako-

ciami swoje samochody i przyczepki, a po powrocie do kra-

ju z godziwą przebitką sprzedać towar na bazarze. Wielu in-

nych sprzedawało na berlińskim „Flumarku” wszystko, co mo-

gli dostać w kraju. Powstawały mniejsze i większe fortuny;

kto się pierwszy zameldował na rynku – zbierał krocie, bo

klienci, głodni zachodnich produktów, opróżniali w pośpiechu

pończochy z zaskórniaków, zwłaszcza z waluty. I kupowali, ku-

powali, wierząc, że się odkują na nowo. Większość z nich do

tej pory nie dorobiła się ówczesnego stanu posiadania. W lu-

dziach była jednak jeszcze inna fantazja i wiara we własne

siły (Balcerowicz dopiero zaczynał), których nie zniszczyło 40

lat socjalizmu, a skutecznie pogrzebało 15 lat wolności. Oby

nie do końca i nie na zawsze...

Na polskie zoo mam jedną niezawodną metodę, którą

i Wam polecam. Otóż, zamiast utyskiwać na wiecznie cięż-

kie czasy, po prostu róbmy swoje. Może to coś da? Kto wie...

JONASZ

Największy polski polityk – Roman Giertych (195 cm) – nie przesta-

je się pogrążać (str. 1): kilkakrotnie zmieniał wersję przebiegu spo-

tkania z Kulczykiem na Jasnej Górze, ewidentnie kłamiąc. Skłamali

też paulini, że o niczym nie wiedzieli i w niczym nie uczestniczyli.

A co mieli powiedzieć paulini, którzy patronują polskim aferzy-

stom i sami modlą się do skradzionego na Rusi obrazu?

GDAŃSK Abp Gocłowski wydał dekret zwalniający prałata Jankow-

skiego z szefowania parafią św. Brygidy. Kiedy zamykaliśmy numer,

prałat deklarował zamiar odwołania się od dekretu do instancji wa-

tykańskich: Kongregacji ds. Duchowieństwa i Sygnatury Apostolskiej.

Jankowski to bogacz, ale tyle kasy to on chyba nie ma...

Radny Grzegorz Strzelczyk, do niedawna lider pomorskiego PiS-u,

złożył mandat po tym, jak ujawniono, że w czasie służbowego wy-

jazdu do Sankt Petersburga nie trzeźwiał i doprowadził do awantu-

ry na lotnisku. Pijaństwo uprawiał w towarzystwie drugiego radne-

go, Eugeniusza Głogowskiego (dawniej SLD).

To się nazywa porozumienie ponad podziałami.

ŁÓDŹ Młodzież Wszechpolska przeszła ulicami miasta w marszu

z pochodniami, nawiązując w ten sposób do tradycji i symboliki fa-

szystowskiej. Bojówki Giertycha domagają się także zamknięcia

w Muzeum Sztuki wystawy zorganizowanej przez legendarną Grupę

Artystyczną Łódź Kaliska. Zdaniem brunatnych katolików, obraża

ona ich uczucia narodowe i patriotyczne.

Cieszmy się, że MW nie robi jeszcze akcji łączonych – z pochod-

niami na galerie sztuki.

LUBIN Sąd przystał na dobrowolne poddanie się karze zadeklaro-

wane przez salezjanina ks. Zdzisława L. Duchowny jest oskarżony

o przejechanie po pijanemu rowerzysty („FiM” 40, 43/2004). Wyrok

obejmuje półtora roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 la-

ta, zapłacenie 2,5 tys. złotych na NFZ, 1 tys. zł dla poszkodowane-

go (który uszedł z życiem) i 300 zł kosztów sądowych.

Wracamy do średniowiecza, kiedy to duchowni karali się sami.

WATYKAN Papież raz jeszcze potępił eutanazję, dowodząc, że

uzasadnia się ją „uczuciem błędnie pojmowanego współczucia” oraz

„źle rozumianej godności ludzkiej”.

Gdyby wszyscy staruszkowie mieli taką opiekę jak JPII, to też cią-

gle podróżowaliby po świecie, zamiast myśleć o eutanazji.

HOLANDIA Trwają ataki prawicowych bojówkarzy na meczety,

a islamistów – na kościoły. Fala przemocy trwa od zabicia lewicowe-

go reżysera Theo van Gogha przez islamskiego zamachowca.

Islamiści źle celują – w Holandii do kościołów chodzą tylko kan-

dydaci do eutanazji.

UKRAINA Przywódca Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Pa-

triarchatu Moskiewskiego, metropolita Włodzimierz, oficjalnie pobło-

gosławił w wyborach na prezydenta kraju kandydata Wiktora Janu-

kowycza, popieranego również przez Kreml. Metropolita wyróżnił go,

bo „Janukowycz jest prawdziwym człowiekiem prawosławnym”.

Kiedyś mówiono o „prawdziwym człowieku radzieckim”...

WĘGRY Nie do końca marca 2005, jak zapowiadano, ale do koń-

ca br. węgierscy żołnierze zostaną w Iraku. Na przedłużenie ich

mandatu nie zgodził się parlament.

U nas rządzący nazwali inwazję na Irak misją pokojową i parla-

mentarzyści wraz z resztą Polaków mogli sobie przedłużać, ale...

IRAK Rząd przewiózł z Iraku do Polski sześć Polek i pięcioro człon-

ków ich rodzin. W tym samym czasie doszło do ataku na polską am-

basadę w Bagdadzie. Tymczasem przy zdobywaniu Faludży Amery-

kanie rozstrzelali przynajmniej jednego rannego Irakijczyka.

Polki – wychodźcie za mąż za Amerykańskich marines! Lepiej

być żoną mordercy niż wdową...

PALESTYNA Na prośbę władz palestyńskich amerykańska firma

detektywistyczna „Scots-Morseby” będzie tropić tajne konta Jasira

Arafata, rozsiane po całym świecie. Majątek zmarłego przywódcy

jest szacowany na kwotę od 250 mln do 6,5 mld (sic!) dolarów. Ma-

jątek ma przejść na własność Autonomii Palestyńskiej. Pazerna żo-

na wytargowała 20 mln dolarów rocznie oraz dożywotnią pensję

miesięczną w wysokości 35 tys. dolarów miesięcznie. Córka będzie

otrzymywać 500 tys. dolarów rocznie do uzyskania pełnoletności.

Ach, co to był za pogrzeb! Jak na terrorystę i miliardera okrada-

jącego swój mały, biedny i uciskany naród...

AMERYKA PŁD. Umacnia się koalicja lewicowych państw. Wybo-

ry w Urugwaju wygrał socjalista Tabare Vazquez i po raz pierwszy

w historii tego kraju będzie tam rządzić lewicowa koalicja. Ofertę

pomocy dla pogrążonej w kryzysie energetycznym Kuby złożyła Bra-

zylia: obiecano wysłać ropę, turbiny oraz technologię pozyskiwania

energii z biopaliw.

Proletariusze obu Ameryk, łączcie się przeciwko hegemonii USA!

Z braku innych zmartwień i kłopotów rozgorzał w naszym

Nr 47 (246) 19 – 25 XI 2004 r.

GORĄCE TEMATY

S. badał tuszowaną spra-

wę molestowania seksu-

alnego młodych chłopców

przez zakonnika z Włodawy. Do-

piero pod koniec swojego dzien-

nikarskiego śledztwa skonstato-

wał z przerażeniem, że jedną

z ofiar jest... jego syn.

Połowa października, brzeg Bu-

gu obok Włodawy, godzina 1.00

w nocy. Straży granicznej patrolu-

jącej ten teren podejrzana wydaje

się toyota stojąca ze zgaszonymi

światłami niemal w szczerym polu.

Kiedy patrol zapala latarki, z samo-

W samochodzie jest już drugi

chłopiec, też uczeń gimnazjum

– Czesio D. Cała trójka podjeżdża

pod sklep „Żabka”, w którym pau-

lin kupuje pół litra wódki wyboro-

wej. Alkohol ten zostanie wypity

nad brzegiem rzeki. To jedna z wie-

lu eskapad ojca Pawła. Wcześniej,

w podobnych alkoholowo-seksual-

nych celach zabierał tych i innych

chłopców na przykład nad jezioro

Białe. Zawsze późno w nocy.

Oczywiście rodzi się pytanie:

skąd wiemy, że poza pojeniem al-

koholem nieletnich, zakonnik do-

puszczał się aktów pedofilii? Od-

Sławek pewnej nocy wszedł do jej

pokoju, cały drżał i prosił, aby po-

zwoliła mu położyć się choćby na

podłodze, bo nie chce być sam. Od

tego czasu zachowywał się dziwnie,

był niespokojny, nie chciał odbie-

rać telefonów. Po kilku serdecznych,

spokojnych, rodzinnych rozmowach

straszna prawda wyszła na jaw. Owa

noc, podczas której Sławek chciał

spać w pokoju mamy, to była wła-

śnie TA NOC, kiedy chłopak był

pasażerem toyoty paulina...

Oczywiście żaden nastolatek nie

przyzna się do stosunków homosek-

sualnych, bo byłaby to dla niego

śmierć cywilna w środowisku, ale

tata Sławka – dziennikarz – jest

człowiekiem nie w ciemię bitym;

wziął do ręki telefon komórkowy

syna i znalazł w nim wiele niewy-

kasowanych jeszcze SMS-ów od

paulina. Takiej np. treści: „Cześć,

tęsknię za tobą, chce mi się do Wło-

dawy”. Albo takiej: „Jesteś ślicznym

chłopaczkiem. Kiedyś znajdziemy

swój czas i zagospodarujemy go tak,

jak będziemy chcieli”.

Chyba nie trzeba nikogo przeko-

nywać, że takie treści zjeżą włos na

głowie każdego ojca, więc redaktor

Jacek złapał za słuchawkę telefonu

i zadzwonił do naszej redakcji.

Niestety, było już nieco za póź-

no, bo cwani paulini wyekspedio-

wali zboczeńca do Francji. Ale sko-

ro znaleźliśmy księdza Pawłowicza ,

pedofila ukrytego przez biskupa Or-

szulika na głębokiej Ukrainie, i do-

prowadziliśmy do jego uwięzienia,

to ojczulka Pawełka w cywilizowa-

nej Francji znajdziemy tym łatwiej.

A tymczasem z radością docho-

dzimy do wniosku, że coś się po-

mału w naszym kraju zmienia.

Otóż, jak dowiedzieliśmy się nie-

oficjalnie, prokuratura włodaw-

ska wszczęła w tej sprawie śledz-

two z artykułu 200 kodeksu karne-

go, który mówi właśnie o mole-

stowaniu nieletnich. Dowiedzieli-

śmy się ze źródeł dobrze poinfor-

mowanych, że ojcowie paulini do-

stali wezwanie dla o. Pawła na prze-

słuchanie (gdziekolwiek by był).

Jeśli się nie stawi w wyznaczonym

terminie, zostanie za nim rozesła-

ny międzynarodowy list gończy.

JOANNA GAWŁOWSKA

AKarw

W tym domu straszy

„Historyk”... Kto kryje się pod tym

pseudonimem? Na łamach bar-

dzo katolickiego tygodnika ul-

trakatolicki publicysta twierdzi,

że znany katolicki intelektuali-

sta i uczony był agentem bez-

pieki. Najwybitniejsi polscy ka-

tolicy protestują.

Stanisław Michalkiewicz ,

stały gość o. Tadeusza Rydzyka

na antenie Radia Maryja, znany

też jako czołowy publicysta tygo-

dnika „Najwyższy Czas!” (reda-

gowanego pod kierownictwem

Janusza Korwin-Mikkego )

– puścił bąka w towarzystwie. Do-

dajmy, że w towarzystwie zna-

komitym. W felietonie pt. „Po-

czet Tumanistów” zamieszczonym

na łamach wydawanego w Pary-

żu przez Polską Misję Katolicką we

Francji tygodnika „Głos Katolicki”

(nr 39 z 7 listopada 2004 r.) Michal-

kiewicz napisał:

„(…) podejrzewany o długolet-

nią współpracę z SB w charakterze

tajnego współpracownika o pseudo-

nimie „Historyk” prof. Jerzy Kłoczow-

ski (na zdjęciu) z niezwykłą skwa-

pliwością przyjmuje rolę autorytetu

moralnego…”.

No i wybuchła straszna awantu-

ra, bo Kłoczowski to przecież profe-

sor Katolickiego Uniwersytetu Lubel-

skiego (wykłada również na uczel-

niach zagranicznych), były senator,

jedna z legend „Solidarności”, kum-

pel Karola Wojtyły , przyjaciel bisku-

pów itd., itp. Co gorsza, publikacja

ukazała się 4 dni przed udekorowa-

niem prof. Kłoczowskiego Orderem

Orła Białego (najwyższe odznaczenie

Rzeczypospolitej) przez prezydenta

Aleksandra Kwaśniewskiego .

Jako pierwszy „odciął się od po-

mówień” ksiądz infułat Stanisław

Jeż , rektor Polskiej Misji Katolickiej

we Francji, zapowiadając też „wycią-

gnięcie odpowiednich konsekwencji”

wobec redakcji. Paweł Osikowski

– naczelny „Głosu Katolickiego”

– przyrzekł zweryfikować prawdzi-

wość rewelacji Michalkiewicza, a jed-

nocześnie zastrzegł: „(...) z tego typu

pomówieniem zetknąłem się wcześniej.

Nie mogę teraz podać źródeł ani na-

zwisk, ale je mam”. Wypowiedział przy

okazji bardzo ciekawy pogląd:

– Wyrażam ubolewanie, że postać

profesora została w ten sposób przed-

stawiona, bez względu na to, czy za-

Ojczulek i ojciec

chodu ucieka nastoletni

chłopiec. Ale wewnątrz

są nadal dwie osoby. Po

wylegitymowaniu oka-

zuje się, że jest to za-

konnik – paulin Paweł

– oraz uczeń gimnazjum

– Sławomir S. Z wnę-

trza samochodu wydo-

bywają się opary alko-

holu. Straż graniczna

powiadamia policję, a ta

wkrótce ustala, że za-

równo ojczulek Paweł,

jak i dziecko są pijani.

Tyle oficjalne usta-

lenia, ale od czego na-

sze dziennikarskie

śledztwo, dzięki które-

mu wiemy znacznie

więcej...

Dwie godziny wcze-

śniej niż opisywane

przez nas wypadki mia-

ły miejsce następujące

wydarzenia:

Zakonnik podjeżdża swoją to-

yotą pod dom Sławka. Chłopiec

wie, że o tak późnej porze rodzi-

ce nie pozwolą mu wyjść z domu

– nawet na spotkanie z księdzem.

Ucieka więc przez okno swojego

pokoju, wsiada do auta, a to szyb-

ko odjeżdża. To zresztą nie pierw-

szy taki scenariusz realizowany

przez ojca Pawła.

powiedzi dostarcza wspomniane

wcześniej prywatne śledztwo lu-

belskiego żurnalisty. Jacek S. o ca-

łej sprawie dowiedział się przypad-

kowo i powziął mocne postanowie-

nie, że tym razem draństwo klechy

wyjdzie na światło dzienne. Zaczął

z mozołem zbierać tuszowane fak-

ty, a tymczasem jego żona opowie-

działa mu o dziwnym ostatnio za-

chowaniu syna. Według jej relacji,

rzuty stawiane przez autora felieto-

nu są oparte na faktach, czy nie.

Innymi słowy: o naszych – al-

bo dobrze, albo wcale. Nawet o SB-

-eckich kapusiach!

Zareagowały również tzw. auto-

rytety moralne w osobach reżysera

Andrzeja Wajdy z małżonką, kilku-

nastu profesorów związanych z KUL-

-em i kilku polityków z arcybiskupem

Józefem Życińskim na czele, oce-

niając zachowanie Michalkiewicza ja-

ko „akt barbarzyństwa, który odbiega

daleko od zachowań przyjętych w cy-

wilizowanym społeczeństwie”.

– Gdy po latach będziemy wspo-

minać rekord prymitywizmu moral-

nego III Rzeczypospolitej, to tekst

Michalkiewicza ma bardzo duże szan-

se znaleźć się na pierwszym miejscu

– ocenił metropolita lubelski.

Z kolei „barbarzyńcy” zwracają

uwagę, że Jerzy Kłoczowski otrzy-

mał tytuł profesora nadzwyczajne-

go w 1967 roku na fali narastające-

go antysemityzmu. Zastanawiają się,

dlaczego partyjni decydenci dali pro-

fesurę wykładowcy KUL-u i komba-

tantowi z AK, który w dodatku nie

miał wówczas habilitacji…

Jakkolwiek by na to wszystko

patrzeć, na salonach paskudnie

śmierdzi i całe szczęście, że wszyscy

teraz żyją Orlenem.

HELENA PIETRZAK

GŁASKANIE JEŻA

Dzień niepodległości

telewidzów, że religia katolicka w Polsce po-

winna być i będzie prawnie uprzywilejowa-

na, a katolicy będą obywatelami najwyższej

kategorii. Ja nie żartuję, naprawdę tak po-

wiedział w państwowej telewizji za moje pie-

niądze, a Durczok nie wstał i nie wyrżnął

łobuza w pysk.

Moje zdenerwowanie chwilę później prze-

rodziło się w przerażenie, bo zacząłem my-

śleć (co mi się czasem zdarza). Dziennikarz

nie zareagował, nie oponował nawet, gdyż

dobrze wie, że za kilka miesięcy to takie wła-

śnie łobuzy zasiądą w Sejmie, Senacie i rzą-

dzie, i to oni będą decydować o być albo

nie być Durczoków i Zalewskich, a nawet

Dworaków . Okazuje się, że bycie dobrym

dziennikarzem wcale nie oznacza bycia sza-

leńcem, a już na pewno nie samobójcą.

Jednak ponieważ bliższa ciału koszula,

bardziej niż los tchórzliwych redaktorów ob-

chodzi mnie mój własny los, los Jonasza , los

koleżanek i kolegów z redakcji „FiM” oraz

los kilkuset tysięcy Czytelników naszego

tygodnika. A los ten może być fatalny, bo

skoro już teraz neofaszyści zapowiadają, że

ateiści, agnostycy i wyznający religie niesłusz-

ne oraz wierzący w innego niż papież Boga

będą ludźmi drugiej kategorii, to należy mieć

pewność, że będą najwyżej trzeciej, a i to do-

piero po przymusowym ochrzczeniu się.

W sierpniu 1980 r. otrzymałem bajeczną

propozycję prowadzenia polonijnego zespo-

łu teatralnego we Francji. Przez kraj przewa-

lały się fale protestów i nadziei, a ja, durny,

przebąkiwałem coś, że nie będę jak szczur

opuszczał tonącego okrętu. Od tamtych dni

minęło niemal ćwierć wieku i coraz częściej

łapię się na myśli o tym, żeby pieprznąć

wszystko w diabły i wiać z tego smutnego kra-

ju. Gdziekolwiek, byle dalej. Oczywiście nie

zrobię tego, i to nie dlatego, że nie miałbym

dokąd, ale dlatego, że wykrzesuję w sobie

jeszcze jakieś pokłady przyzwoitości, bo mam

tu coś do zrobienia. Ja, od najbliższych wy-

borów obywatel trzeciej kategorii...

MAREK SZENBORN

Mamy za sobą najważniejsze święto pań-

stwowe. Święto, które powinno przypo-

minać o jedności i tożsamości narodu.

Tymczasem jest dokładnie przeciwnie.

Dzień niepodległości służy do rozrachun-

ków, rozliczeń, a przede wszystkim – do

podsycania waśni i nienawiści.

Oglądałem w miniony długi weekend spo-

ro tzw. państwotwórczych programów w te-

lewizji, a pośród nich kilka debat „na temat”.

Oglądałem i najpierw oczy robiły mi się wiel-

kie jak spodki, a później szlag zaczął trafiać

mnie coraz większy. Otóż we wszystkich ka-

nałach TV publicznej i w kanałach komer-

cyjnych wypowiadali się przedstawiciele na-

rodu. Macham już ręką nawet na to, że ci

„przedstawiciele” reprezentowali zazwyczaj

skrajnie prawą stronę sceny politycznej (mo-

że autorzy tych widowisk nic nie wiedzieli,

że w 1918 roku wielką rolę w odzyskaniu nie-

podległości odegrali polscy socjaliści – w tym,

do cholery, Piłsudski), ale już naprawdę dia-

bli mnie wzięli, gdy zobaczyłem i posłucha-

łem młodych Polaków patriotów. Otóż i w

TVP 1, i w TVN polską młodzież reprezen-

towała Młodzież Wszechpolska i tylko ona.

Patrzę ja ci na przykład, a tu siedzi sobie

synek wygolony na łyso, niskie czoło, wyso-

kie mniemanie o sobie, a naprzeciwko nie-

go Durczok i Zalewska . Durczokowi na-

wet powieka nie drgnęła, kiedy dupek jeden

wszechpolski powiedział do kilku milionów

L ubelski dziennikarz Jacek

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 47 (246) 19 – 25 XI 2004 r.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Na kolana po kolei

Prowincjałki

Cezary M. (31 l.) zarabiał na życie jako kra-

snal przeprowadzający przez jezdnię dzieci

z lubelskiej podstawówki. Któregoś dnia przyszedł do pracy pijany. Ucznio-

wie bali się przejść na drugą stronę ulicy pod „opieką” nawalonego krasna-

la. Kiedy wezwano policję, Cezary M. porzucił odblaskowe ubranie i zaczął

uciekać. Gliniarze złapali go przed domem. We krwi miał 3,5 promila.

Polskie Koleje Państwowe mają

własne Katolickie Stowarzysze-

nie Kolejarzy Polskich, a wszyst-

kie rejony mają duszpasterzy.

I słusznie, bo tej firmie może po-

móc tylko cud.

O tym, że PKP dogorywa, wie

nawet małe dziecko. Ale chyba nie

wie o tym dyrekcja przedsiębior-

stwa, która nadal hojną łapą obda-

rowuje sutannowych szmalem. O sy-

tuacji na kolei pisaliśmy w „FiM”

wielokrotnie („Święta dziewica ko-

lejowa” – 37/2004; „Pocią-

gi długo nie pociągną”

– 31/2004; „Walka kogu-

tów” (1) – 47/2003; „Wal-

ka kogutów” (2) – 1/2004),

ale jak dotąd nikt w cen-

trali PKP za bardzo się tym

nie przejął. Podobnie było

z Andrzejem Pęczakiem .

Kiedy pisaliśmy o jego prze-

krętach („Człowiek honoru”

– „FiM” 8/2003), pozostała pra-

sa nabrała wody w usta. A teraz

nagłe olśnienie: rozpisują się i ko-

pią już leżącego człowieka. A jakie

mają najnowsze „rewelacje”! No wła-

śnie, jakie? Dokładnie takie same

jak te, o których pisaliśmy blisko dwa

lata temu.

Ale wróćmy do bonzów kole-

jowych, którzy z naszych podat-

ków kręcą lody z klerem. Aby nie

być gołosłownym, cytuję fragment

dziękczynnego pisma złożonego

dyrekcjom poszczególnych zakła-

dów PKP, a podpisanego przez ks.

Jana Czyrka , duszpasterza kole-

jarzy, a zarazem proboszcza bazy-

liki św. Floriana w Krakowie, oraz

przez mgr. inż. Józefa Dąbrow-

skiego , prezesa Katolickiego Sto-

warzyszenia Kolejarzy Polskich.

Nie ukrywam, że list ten przysła-

li mi właśnie „katoliccy kolejarze”,

którzy dobro kolei stawiają ponad

konszachty ich przełożonych z Ko-

ściołem.

„W imieniu Organizatorów skła-

damy serdeczne podziękowania za

pomoc, jakiej Pan udzielił w zorga-

nizowaniu II Pielgrzymki Kolejarzy

do Sanktuarium Miłosierdzia Boże-

Nasza wspólna modlitwa w Sank-

tuarium Bożego Miłosierdzia z pew-

nością zaowocuje w całym środowi-

sku kolejarskim pomnożeniem wia-

ry, jednością Kolejarzy w miejscach

pracy i rodzinach”.

Sutannowi bez żenady doją więc

szmal od bliskich agonii poszcze-

gólnych centralnych i terenowych

zakładów PKP, a dyrekcje rzucają

kolejarzy na kolana w sanktuariach

całego kraju, chyba w błogiej na-

dziei, że wymodlą oni dla nich prze-

dłużenie synekur i jeszcze więcej

płatne stanowiska. Przecież to

właśnie szefowie wpadli na idio-

tyczny pomysł, żeby figu-

ry św. Katarzyny

Aleksandryj-

skiej stanęły na

wszystkich sta-

cjach, w biurach

i wagonowniach

PKP. Koszty

przedsięwzięcia

– wiadomo! Do tego

dochodzą płatne piel-

grzymki i inne „dotacje” dla

Krk. Być może pielgrzymki i świę-

te figurki ochronią kolejarzy przed

przewidywanymi zwolnieniami i dal-

szym likwidowaniem tras i stacji ko-

lejowych. Obawiam się, że wątpię

– jak mawiał Nikodem Dyzma.

Kolejarze, piszcie do nas o głu-

pocie i cwaniactwie swoich szefów!

Niech nasze wspólne, demaskują-

ce materiały zaowocują w całym

środowisku kolejarskim pomnoże-

niem wiary... w mądrość braci ko-

lejarskiej! Amen.

ANDRZEJ RODAN

Kobyła Lotka uwielbiała piwo. Jej właściciel,

Andrzej Budniewski z Marklowic (woj. śląskie)

często prowadzał ją do baru i poił browarkiem. Sam też tęgo popijał. Które-

goś dnia Lotka przeholowała, w amoku zwiała spod baru i tylnymi kopyta-

mi rozwaliła tył poloneza należącego do Piotra Łyczko . Bagażnik, zderzak,

reflektor, błotnik – do wymiany. A co z kobyłą? Kiedy się „wyszumiała”, spo-

kojnie dotarła do stajni i usnęła.

Strażacy z Kąkolewnicy koło Radzynia Podlaskie-

go przyjechali do płonącej stodoły. Na nic się

zdała ich pomoc, bo wszyscy byli pijani. Podobno kierowca wozu był trzeź-

wy, i to jest jedyna dobra wiadomość z akcji „gaszenia” pożaru.

Bogdan Cz. (43 l.), konserwator zabytków, wraz

ze wspólnikami kradł XVII-wieczne przedmioty

liturgiczne, figurki świętych, pozłacane aniołki. Złodzieje z Wadowic (tych

świętych!) okradali kościoły i kaplice w całym kraju. Nie uszanowali żadnej

świętości, no i wpadli w Kalwarii Zebrzydowskiej. Bogdan Cz. podczas ogła-

szania wyroku (3,5 roku pierdla) stracił przytomność i padł na podłogę sali

sądowej. Bóg nierychliwy, ale sprawiedliwy. Szczególnie w Wadowicach.

Skandal w Święto Niepodległości! Trzech pija-

nych 20-latków ukradło w Białymstoku flagi na-

rodowe i – śpiewając – pomaszerowało pod pomnik Józefa Piłsudskiego.

Jeden z nich obsikał marszałka. Przyłapany przez policję dostał 500 zł man-

datu. Kara niezbyt surowa, bo chłopiec, sikając, śpiewał: „My, Pierwsza Bry-

gada, straceńców gromada...”.

Opracował AR

go w Krakowie, w Łagiewnikach.

Dziękujemy za pomoc finansową.

Dzięki dotychczasowej pomocy ta

Pielgrzymka mogła dojść do skut-

ku (podkr. – AR).

Wyrażamy jednocześnie przeko-

nanie, że możliwa będzie organiza-

cja kolejnej pielgrzymki w następnym

roku i liczymy na Pana udział i za-

angażowanie w jej przygotowanie.

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Zapraszam do składania dokumentów także na Belkę i Millera.

(Roman Giertych na konferencji prasowej LPR, 12.11.2004 r.)

Kryzys europejskości przybiera monstrualne wprost rozmiary także dlatego,

że we współczesnym publicznym życiu w wielu europejskich, chrześcijań-

skich do niedawna społeczeństwach nie ma szacunku dla chrześcijańskie-

go sacrum; co więcej, celowo i bezkarnie jest ono degradowane i deptane.

Każde bluźnierstwo, każde zbezczeszczenie największych nawet świętości przez

tzw. ludzi sztuki, przez rozliczne media, przez rozmaitych polityków, przez

podobne do faszystowskich, a całkowicie bezkarne w swoim działaniu par-

tie i organizacje, określające się jako wprost antyklerykalne, i za swoje głów-

ne zadanie uważające bezwzględną walkę z duchowieństwem i Kościołem

katolickim – każde takie działanie (…) jest we współczesnych społeczeń-

stwach natychmiast usprawiedliwiane.

nie będzie tym razem o „operacji pokojowej

w Iraku”. Dla odmiany zwróćmy uwagę na masa-

krę, która trwa codziennie na polskich drogach.

Każdego roku transport drogowy w Polsce przyczy-

nia się do śmierci od 5 do 6 tys.

ludzi. Drugie tyle zostaje trwały-

mi kalekami, a ich życie nagle za-

mienia się w koszmar. Kilkakrot-

nie więcej osób traci rodziców,

dzieci, przyjaciół. Dziesięciokrot-

nie więcej odnosi lżejsze lub cięż-

sze obrażenia. Gdyby jakiś inny produkt przemysłowy

powodował masowe zgony i rany użytkowników tak jak

samochód, natychmiast wycofano by go z produkcji

i zakazano sprzedaży. Czy już – oczami wyobraźni

– widzicie oskarżonych producentów śmiercionośnych

pralek, żelazek lub telewizorów? Zakazano reklamowa-

nia papierosów i alkoholu ze względu na ich szkodli-

wość, ale nikomu nie przyjdzie do głowy obowiązkowe

oblepianie aut wielkimi napisami: „Uwaga! Jazda sa-

mochodem może spowodować śmierć lub kalectwo”.

Wcale nie twierdzę, że należy zakazać reklamowa-

nia samochodów, a ich producentów koniecznie cią-

gać po sądach. Nie wiem wcale, co trzeba zrobić, aby

powstrzymać rzeźnię na drogach. Chcę tylko zwrócić

uwagę, że zbyt lekko podchodzimy do faktu, iż wyjście

na ulicę czy zasiadanie za kierownicą może bardzo ła-

two skończyć się śmiercią. Chyba każdy z nas zna ko-

goś, kto umarł w wyniku wypadku drogowego. Tak bar-

dzo się do tego przyzwyczailiśmy, że uważamy śmierć

na drodze niemal za naturalną kolej rzeczy albo do-

pust boży. Nic bardziej głupiego! Czy uważalibyśmy za

normalne umieranie z powodu mikserów domowych,

suszarek lub lokówek? A jednak samochody zabójcy

nie budzą naszego zgorszenia… Zabójstwa drogowe

nazywamy nieszczęśliwymi wypadkami. Cóż to za

wypadki, skoro możemy przewidzieć liczbę zgonów

z wyprzedzeniem do roku lub miesiąca? To nie są wy-

padki, tylko naturalne skutki

ułomności ludzkiej natury połą-

czonej z zawodnością techniki

motoryzacyjnej, dróg itp. Wie-

my, możemy przewidzieć, ale

nikt nic nie robi, aby powstrzy-

mać masakrę. „Mógł bardziej

uważać”, mówimy na pogrzebie kogoś, kto zagadał

się i wszedł nieostrożnie na jezdnię. Dlaczego jed-

nak karą za gadulstwo ma być śmierć? Przyznam, że

trudno mi to zrozumieć.

Wypadki drogowe są jedną z najważniejszych przy-

czyn zgonów w Polsce (i nie tylko u nas!) oraz najważ-

niejszym powodem okaleczeń. Mam jednak dziwne wra-

żenie, że jestem mocno osamotniony w moim zdziwie-

niu tym faktem. Ani rządzących, ani rządzonych, czyli

potencjalne ofiary czekające w kolejce na śmierć na dro-

dze, nic a nic to nie obchodzi. No może przesadziłem

– rząd... szwedzki od kilkunastu lat wprowadza program

likwidacji śmierci drogowej. Przebudowuje się skrzyżo-

wania, prowadzi akcję edukacyjną wśród kierowców. Są

tego efekty: stale spada liczba ofiar wypadków (rocz-

nie w wypadkach drogowych ginie w Szwecji 6 osób na

100 tys. mieszkańców, a w Polsce aż 20...). Ale to tyl-

ko głupia Szwecja, dziwny kraj, gdzie nie kochają pa-

pieża, gdzie prawie wszystkie kobiety są feministkami,

a geje mogą brać śluby w magistracie. Kto by chciał

brać przykład z takiego zwyrodniałego kraju! Odraża-

jąca cywilizacja śmierci, tfu!

RZECZY POSPOLITE

(„Nasz Dziennik” 258/2004)

Rzeźnia

(…) jak się okazuje duch Lenina wiecznie żywego bez przeszkód hasa po

Europie (…). Unia to realizacja pomysłów „wiecznie żywego”, a parlament

w Strasburgu jest widomym ucieleśnieniem jego. Dość przywołać konstytu-

cję wyjałowioną z wartości głoszonych przez Kościół (Lenin też nie uzna-

wał żadnego Kościoła) i ostatni incydent z komisarzem, który miał czelność

objawić swoją niepoprawność, wyrażając osobisty pogląd o pederastach.

Straszne!

(„Nasza Polska” 45/2004)

Wiele gazet jest opanowanych przez ludzi myślących lewicowo, liberalnie,

i to jest pewne niebezpieczeństwo.

(Tomasz Madras, Federacja Młodych PiS)

Ludzkie zachowania, podobnie jak stanowione prawa, są sprawiedliwe

i dobre tylko wówczas, gdy są zgodne z prawami Bożymi.

(„Niedziela” 46/2004)

Ksiądz Arcybiskup (Józef Życiński – dop. OH) wykpił ideę oraz inicjato-

rów i twórców dzieła (…) przedstawiając to chrześcijańskie i historyczne

przedsięwzięcie w kontekście niezrealizowanego pomnika Lenina o gigan-

tycznych rozmiarach, w którego głowie miała się mieścić biblioteka. Porów-

nanie budowy pomnika Chrystusa Króla Zbawiciela Świata (…) z pomni-

kiem Lenina jest wielce obrażające dla nas, katolików (…).

(fragment protestu Fundacji Milenium 2000, inicjatora budowy wyżej

wymienionego pomnika)

Wybrała OH

ADAM CIOCH

PIJANY JAK KRASNAL

JAK KOBYŁA

I JAK STRAŻAK

KARA BOSKA

OLAŁ MARSZAŁKA

W brew pozorom, jakie stwarza tytuł, rzecz

Nr 47 (246) 19 – 25 XI 2004 r.

NA KLĘCZKACH

ŚLEPA FURIA

DAWNO I NIEPRAWDA

i zachowanie go w obecnym sta-

nie, gdyż – jak stwierdził inspek-

tor budowlany Hallyard Thon

– „czasem musimy przyjąć, że po-

za przepisami budowlanymi po-

między niebem a ziemią istnieją

jeszcze inne rzeczy”... o których

nie śniło się filozofom.

Z irytacją powitali polscy hierar-

chowie rzymskokatoliccy raport Ko-

mitetu Praw Człowieka ONZ zale-

cający naszemu państwu respekto-

wanie prawa dla mniejszości seksu-

alnych. Szef Episkopatu RP, abp

A. Michalik , nazwał raport ONZ

„hańbą”. Przebił go jednak „liberał”

T. Pieronek , który zakwestionował

nawet prawomocność zaleceń komi-

sji: „Z jakiego mandatu Komitet

Praw Człowieka ONZ rości sobie

prawo do orzekania, co jest dobrem,

a co złem moralnym? Niech pozwo-

li ludziom kierować się własnym

sumieniem. Przecież to najbardziej

podstawowe prawo”. W swojej wście-

kłości Pieronek nie zauważył nawet,

że ONZ nie wypowiadała się w ogó-

le o moralności, lecz o prawach czło-

wieka. Po drugie, Narody Zjedno-

czone nigdy nie przebiją Krk w śmia-

łości powoływania się na boskie wy-

roki i mieszania ludziom w sumie-

niach.

radni z podwarszawskich Ząbek

uczcili pamięć ks. Jerzego Popie-

łuszki . Decyzja w tej sprawie by-

ła najważniejszym punktem histo-

rycznej – jak mówią przykościół-

kowi samorządowcy – sesji rady.

A że obrady miały charakter poli-

tyczny, nie mogło na nich zabrak-

nąć podpory PiS, czyli samego po-

sła Artura Zawiszy (ksywa Czar-

ny). Radnym z Ząbek podpowia-

damy: klucze do Ząbek może jesz-

cze otrzymać król Łokietek , Mat-

ka Teresa z Kalkuty, Święty Mi-

kołaj...

– oczywiście – plugawe „FiM” (tyl-

ko dlaczego niepolskie?).

Przed kompromitacją rady, ja-

ką byłoby podjęcie takiej uchwa-

ły, uchronili ją radni SLD. Leon

Szymański , radny z Sojuszu, py-

tał radnego Strąka, dlaczego to sa-

morząd Słupska ma podejmować

uchwałę w obronie Jankowskiego,

skoro nie uczynił tego żaden sa-

morząd trójmiejski, gdzie większość

mają opcje prawicowe. Ostatecz-

nie w głosowaniu pomysł LPR-

-owców uwalono.

9 listopada Watykan oświadczył,

że specjaliści do spraw kościelnych

i kulturalnych będą współpracować

w zbieraniu dokumentów dotyczą-

cych sądzenia za czary i herezje

w czasie działania katolickiej in-

kwizycji. Wytycznymi dla komisji

mają być wyniki innych badań, któ-

re „stolica Piotrowa” przedstawiła

na początku tego roku. Wskazywa-

ły one, że liczba ofiar działającej

od XIII wieku inkwizycji była znacz-

nie mniejsza, niż dotąd sądzono.

Chociaż papież przeprosił ludzkość

za popełnione przez inkwizycję

„błędy”, Kościół dąży do zbagate-

lizowania okrucieństw dokonanych

przez ten trybunał.

Wkrótce okaże się, że żadnej

inkwizycji nie było, a czarownice,

heretycy i innowiercy dokonywali

aktów samospalenia, porażeni cię-

żarem własnych grzechów. MW

BABY, DO DOMU!

Prezydent Tadżykistanu Eno-

mali Rachmonow wezwał miej-

scowe muzułmanki (czyli prawie

wszystkie kobiety w tym kraju) do

niechodzenia na modły do mecze-

tów. Prośba prezydenta nie wyni-

ka jednak z chęci odciągnięcia nie-

wiast od praktyk religijnych, lecz

z troski o... przyzwoitość. Kobiety

nie mogą modlić się razem z męż-

czyznami, a w Tadżykistanie tylko

w 10 meczetach jest możliwe sku-

teczne odseparowanie od siebie

przedstawicieli obu płci.

PKS-EM DO UE

DNI CENZURY

32-letni Zenon B. ze Słupska

trafił na komisariat, kiedy okazało

się, że bezprawnie podróżuje za dar-

mo autobusem PKS-u, legitymując

się paszportem, w którym własno-

ręcznie umieścił znaczek akcyzy

i pieczątkę z napisem „poseł unij-

ny”. Kontroler nie uwierzył w to,

że nasi eurodeputowani jeżdżą au-

tobusami i teraz fałszywemu posło-

wi grozi kara do pięciu lat pozba-

wienia wolności za bezprawne prze-

robienie dokumentu i wyłudzenie

darmowych przejazdów.

BEZ JĘZYCZKA

CO MA KSIĄDZ

POD SUTANNĄ?

W świetle nauki Kościoła – za-

równo katolickiego, jak i prawo-

sławnego – pocałunek może być

grzechem, jeśli towarzyszy mu tzw.

nieczysta intencja, czyli np., tfu!,

pożądanie. Zapewne w trosce

o morale swoich polityków rosyj-

ski rząd zakazał im wymiany po-

całunków przy powitaniu. Trady-

cyjne, bratnie buziaki będą mu-

sieli zastąpić zwykłym uściskiem

rąk. Oficjalnie nowe zarządzenie

władze moskiewskie tłumaczą tym,

że czułe gesty zajmują zbyt dużo

czasu, a media lubią niewybred-

nie żartować z obśliniających się

dygnitarzy.

NIE ŚWIĘCI

PREZENTY ROZDAJĄ

W meksykańskiej miejscowości

Chucandiro wybuchły zamieszki.

Spowodowało je odwołanie, zde-

gradowanie i zeświecczenie ulubio-

nego proboszcza, księdza Alfredo

Gallegosa . Pryncypałom księdza

nie podobało się, że nosi on pisto-

let pod sutanną. Ksiądz bronił się,

mówiąc, że to do obrony własnej,

bo kilku jego kolegów zastrzelono.

Parafianie nie dbają o to, co

ich ksiądz nosi pod sutanną i de-

monstrowali to przed katedrą

w mieście Morelia. Na drzwiach

kościoła ks. Gallegosa założyli łań-

cuchy; odgrażają się, że zdejmą je

dopiero wtedy, kiedy ich proboszcz

powróci.

Na miesiąc przed liturgicznym

wspomnieniem Świętego Mikołaja

portal Wiara.pl rozpoczął akcję

obrony „prawdziwego świętego Mi-

kołaja” przed inwazją osobników

bezprawnie podających się za nie-

go. „Chcemy, aby dzieci w Polsce

wiedziały, że to nie żaden disneyow-

ski krasnal mieszkający w Finlandii,

jeżdżący saniami zaprzężonymi w re-

nifery i wpadający przez komin, lecz

biskup, który kierował się ewange-

liczną zasadą dawania jałmużny, czy-

nienia dobra bez rozgłosu, tak aby

tylko Bóg był świadkiem” – dekla-

rują inicjatorzy tej osobliwej krucja-

ty i wzywają rodziców do zbojkoto-

wania zwyczaju kupowania dzieciom

mikołajkowych prezentów.

Program obrony ma polegać na

nieustannym przypominaniu posta-

ci „prawdziwego św. Mikołaja” i je-

go „prawdziwych portretów” oraz

prezentowaniu wspólnot, które ob-

rały go sobie za patrona.

ŚCIGANY

Ryszard Grobelny (na zdję-

ciu), prezydent Poznania, zezwolił

co prawda na przemarsz przez mia-

sto organizatorom Dni Równości

i Tolerancji („FiM” 46/2004), ale

zażądał od nich podania z wyprze-

dzeniem treści przemówień, trans-

parentów, a także ulotek. Podejrz-

liwość prezydenta wzbudził fakt

udziału w demonstracji przedsta-

wicieli mniejszości seksualnych. Pa-

nie prezydencie, przed wymarszem

niech pan jeszcze sprawdzi, czy

uczestnicy mają krzyżyki, świadec-

twa chrztu i zaświadczenia o od-

byciu spowiedzi. Bez tego ani rusz!

Być może w najbliższym czasie

dojdzie do zlicytowania XVIII-

-wiecznego drewnianego kościółka

w podłódzkim Dobroniu. Tamtej-

szy proboszcz zaciągnął bowiem 150

tys. zł kredytu pod hipotekę świą-

tyni i tak prowadził remont, że cho-

ciaż niewiele zrobiono, to pienią-

dze gdzieś wyparowały. Ponieważ

skandalu nie dało się już ukryć,

ks. Marcin Sokołowski zwinął ma-

natki i zniknął jak kamfora. Cho-

dzą słuchy, że z pieniędzmi. Kre-

dyt na świątynię i w nogi – czy to

nowy sposób na porzucenie kapłań-

stwa?

WIEJSKIE DUCHY

To może być ważny precedens

dla polskiej religijności ludowej.

Rolnik mieszkający w norweskim

miasteczku Tromso odmówił zbu-

rzenia stodoły, która może stano-

wić zagrożenie dla przebywających

w niej osób. Tłumaczy, że rozgnie-

wałoby to mieszkające w niej du-

chy. W liście do lokalnych władz,

które nakazały mu rozbiórkę, far-

mer napisał, że zgodziłby się na

to, żeby ktoś inny zburzył stodołę,

ale obawia się, że osoba ta musia-

łaby znieść potem zemstę ze stro-

ny jej niematerialnych mieszkań-

ców. W końcu urzędnicy zgodzili

się na zabezpieczenie budynku

ŚNIADANIE

NA „TRAWIE”

Konopie indyjskie, opium, psy-

chodeliczne grzybki, koka i inne

rośliny o właściwościach narkotycz-

nych wkrótce ozdobią ogród księż-

nej angielskiego hrabstwa Nor-

thumberland. Arystokratka uzyska-

ła pozwolenie na oryginalną upra-

wę i ma nadzieję, że udostępnia-

jąc ją zwiedzającym, zachęci ludzi

do dyskusji na temat zagrożeń zwią-

zanych z narkotykami.

Ciekawe, czy owa dyskusja bę-

dzie też okraszona degustacją...

BISKUP GRYPSUJE

ŚWIECKA SZKOŁA

ŚWIĘTA

Dotąd bywało tak, że to biskup,

a nawet sam papież, fatygował się

do pierdla, by pobłogosławić zdepra-

wowane owieczki. Drohiczyński pur-

purat Antoni Pacyfik Dydycz po-

stanowił odmienić ten zwyczaj

i zaprosił do pałacu 30 więźniów

z aresztu w Białej Podlaskiej (nie to-

warzyszył im żaden strażnik). Wszy-

scy się modlili i konsumowali dru-

gie śniadanko, a ekscelencja zauwa-

żył, że „było to niezwykle twórcze

przeżycie” (sic!). Na koniec wizyty

więźniowie obdarowali biskupa dwo-

ma samodzielnie namalowanymi ob-

razami, a sami zainkasowali z rąk

świętej osoby folderek – naturalnie

o wizycie JPII w Drohiczynie. RP

PRAŁATA JAK

NIEPODLEGŁOŚCI

Zespół Szkół w Puchaczowie zo-

stał w październiku ochrzczony świą-

tobliwym imieniem Jana Pawła II .

W związku z tym, że uroczystość

miał uświetnić swoją osobą nowy

lubelski biskup pomocniczy Artur

Miziński , dyrektor placówki – pa-

ni Ewa Staropiętka-Kuna – za-

powiedziała uczniom, że mają obo-

wiązkowo przybyć na planowaną

fetę. Zagroziła, że w razie nie-

obecności będzie dzwoniła do do-

mów. Groźba zrobiła swoje.

Uczniowie stawili się hurtowo, bi-

skup przyjechał, szkołę ochrzcił,

a Rzeczypospolitej przybył kolej-

ny pomnik Białego Papy. Jakby

tego było mało, zirytowani ucznio-

wie ZS poinformowali nas, że

wchodząc do ukochanej budy, mu-

szą podziwiać rzeźbę przedstawia-

jącą patrona, a ściany każdej sali

zdobią gazetki wychwalające go

pod niebiosa.

Bojówki posła Strąka z Rady

Miejskiej Słupska podjęły walkę

o dobre imię prałata Jankowskiego .

Radni LPR zażądali uchwalenia

przez radę oficjalnego komunikatu,

który potępi medialną nagonkę na

miłośnika ministrantów i orderów.

Igor Strąk , radny LPR w Ra-

dzie Miasta Słupska, konieczność

podjęcia takiej uchwały uzasadniał

tym, że bezbożne media szkalują

prałata – człowieka wybitnego i za-

służonego dla Polski; herosa, któ-

ry nie zachowywał milczenia wo-

bec komunistycznego terroru. Po-

za tym niesie on pomoc ludziom

ubogim. Dlatego LPR będzie bro-

nić księdza przed zarzutami opar-

tymi wyłącznie na plotkach i po-

mówieniach, które rozpowszech-

niają niepolskie media, w tym

ŚP. OBYWATEL

Czy możliwe jest, by trup został

honorowym obywatelem (nie patro-

nem) miasta? Tak, w ten sposób

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: