Klawiterapia – techniki stymulacji.
Cała metoda usprawniania klawiterapią oparta jest na wiedzy o anatomii i fizjologii układu nerwowego, odruchu nerwowym, reakcji naczynioruchowej, sprzężeniu zwrotnym, samoregulacji, samonaprawie, pobudzaniu i hamowaniu oraz homeostazie. W porównaniu z innymi terapiami odruchowymi jest wielokrotnie skuteczniejsza, a jako metoda nieinwazyjna jest bardziej uniwersalna w zastosowaniu i nie uszkadza fizycznie receptorów jak to ma miejsce np. w: akupunkturze, elektropunkturze, laseropunkturze, czy innych rodzajach elektrostymulacji.
Metoda polega na pobudzaniu klawikami (łac. <i>clavi, clavius</i> - gwóźdź ) punktów i stref biologicznie aktywnych, znajdujących się na powierzchni skóry. Opiera się na uaktywnieniu i wzmożeniu przewodnictwa nerwowego. Poprzez takie oddziaływanie następuje przekrwienie, odreagowanie i odtrucie danej strefy, a także zniesienie wszelkich napięć fizycznych i emocjonalnych. Dzięki takiemu procesowi stymulacji dochodzi do pobudzenia punktów odpowiedzialnych za zaburzenia wywołane w organizmie.
Klawiterapia ma szerokie zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń m.in. choroby układu nerwowego, układu krążenia, schorzenia kręgosłupa typu skolioza, dyskopatia i wiele innych. Zabiegami klawiterapii można skutecznie usprawnić zakłócenia lub zagrożenia istniejące w organizmie, czego nie osiągnie się w żaden inny sposób znany współczesnej medycynie. Można sprawnie znieść napięcia ośrodkowe w mózgu oraz przywrócić prawidłowe potencjały nerwowe, a nawet przywróć utracone przewodnictwo nerwowe, będące często bezpośrednią przyczyną zaburzeń czynnościowych, bólów, niedowładów, różnych chorób opornych lekowo, a także poważnych zmian zwyrodnieniowych, patologicznych, jak również niektórych nowotworów.
Zabiegi wykonuje się klawikami (clavus – gwóźdź), czyli specjalnymi „gwoździami” wykonanymi ze stali chirurgicznej kwaso-żaro-odpornej, lub powszechnie znanymi patyczkami do szaszłyków czy wykałaczkami (mają atest Zakładu Higieny). Stymulując (bodźcując) powierzchnię skóry na strefach i punktach biologicznie czynnych – nad ośrodkowym i obwodowym układem nerwowym – punktach znanych także z akupunktury, uruchamia się w organizmie proces samoregulacji i samonaprawy.
Klawiki są prostymi narzędziami, a jednocześnie w wyniku wielu udoskonaleń w ergonomice, wygodnymi, bezpiecznymi, wymagającymi jednak od terapeuty wprawy i umiejętności.
Sterylność klawików uzyskuje się poprzez nagrzanie ostrej strony w płomieniu palnika gazowego w czasie 5-7 sek.
Zabieg klawiterapii wykonywany jest bezpośrednio na skórze. Osoba wykonująca zabieg uciska klawikami akupunkty i w ten sposób stymuluje i przywraca prawidłową pracę układu nerwowego.
Podczas pojedynczej sesji terapeuta posługuje się czternastoma klawikami. Zabiegi stymulacji wykonuje trzymając klawiki po 7 sztuk w każdej dłoni, układając je w równe szpalerki lub wiązki w odstępach co 5-7 mm. Tam gdzie tkanki ciała jest więcej np. na pośladkach bodźcuje się mocniej, gdzie tkanki jest mniej np. na głowie stymuluje się lekko - delikatnie.
Każdą przestrzeń terapeutyczną, każde miejsce, należy bodźcować początkowo w pierwszych dniach zabiegów po 5-10 razy, a w miarę ustepowania reakcji na bodźce (ból, pieczenie i silne przekrwienia skóry) coraz mniej 3-2 razy.
Przykłady stymulacji:
krzyweoko