Turystyka w ujęciu społecznym.doc

Turystyka w ujęciu społecznym to całokształt zjawisk ruchliwości przestrzennej związanych z dobrowolną, czasową zmianą miejsca pobytu, rytmu i środowiska życia oraz
z wejściem w styczność osobistą ze środowiskiem odwiedzanym (przyrodniczym, kulturowym, bądź społecznym).                            

Krzysztof Przecławski, „Turystyka a świat współczesny

Ø      Turystyka jest przede wszystkim zachowaniem człowieka.

Ø      Jeszcze przed podróżą człowiek odczuwa potrzebę wyjazdu,

Ø      Potrzeba kształtuje motyw udania się w podróż.

Ø      Człowiek formułuje cel podróży, cel związany z wartością.

Ø      W trakcie podróży człowiek przeżywa ją oraz zachowuje się w określony sposób.

Ø      Po powrocie człowiek przypomina sobie to co widział, słyszał i przeżył.

Ø      Turystyka jest związana z czasem wolnym oraz z dobrowolnym zachowaniem człowieka. Przyrost czasu wolnego był istotnym warunkiem  popularyzacji turystyki.

Ø      Turystyka jest nierozerwalnie związana z podróżowaniem, a więc z rozwojem środków transportu (w tym także dróg).

Ø      Jedną z ważnych potrzeb człowieka jest potrzeba poznania. Turystyka w dużym stopniu może pomóc w jej zaspokojeniu.

Ø      Peregrynacje, wojaże, podróże to historyczne sformułowania zachowań, które dziś nazwalibyśmy turystyką.

Turystyka obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych nie dłużej niż przez rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem z wyłączeniem wyjazdów których celem jest wyłącznie praca zarobkowa.

Światowa Organizacja Turystyczna (WTO)

q     Termin Gospodarka turystyczna (Travel and Tourism Economy) wprowadzony przez Światową Radę Turystyki i Podróży (WTTC) oznacza popyt turystyczny obejmujący nie tylko dobra i usługi służące bezpośrednio konsumpcji turystycznej, ale także takie rodzaje aktywności gospodarczej, które są ściśle, bądź częściowo uzależnione od ruchu podróżnych i których rozwój nie byłby możliwy (lub byłby znacznie ograniczony), gdyby nie turystyka.

q     Węższym terminem wprowadzonym przez WTTC jest przemysł turystyczny (Travel and Tourism Industry) obejmujący tylko produkcję dóbr i usług stricte turystycznych: związanych z zakwaterowaniem, wyżywieniem, usługami rekreacyjnymi, transportem itp.

q     Przez przemysł turystyczny rozumiemy najczęściej produkcję dóbr i usług stricte turystycznych, takich jak zakwaterowanie, wyżywienie, usługi rekreacyjne i transport turystów.

q     W pewnym uproszczeniu można przyjąć, że pojęcie przemysłu turystycznego jest równoważne z częściej stosowanym pojęciem sektora turystyki.

q     Światowe dochody z gospodarki turystycznej w 2005 roku wyniosły 6,2 bln USD (do roku 2015 wzrosną do 10,7 bln USD), a ich udział w światowym produkcie brutto szacowany jest na ponad10%.

q     Światowe dochody przemysłu turystycznego  w 2005 roku  wyniosły 1,7 bln USD (do roku 2015 wzrosną do 2,7 bln USD) a ich udział w światowym produkcie brutto szacowany jest na prawie 4%,

q     W 2005 roku udział zatrudnienia w gospodarce turystycznej w zatrudnieniu ogółem szacowany jest na ponad 8%, a zatrudnienia w przemyśle turystycznym  na prawie 3%.

Ø      Potrzeby fizjologiczne/egzystencjalne (pożywienie,pragnienie, sen, schronienie, seks)

Ø      Potrzeba bezpieczeństwa (opieka, bezpieczeństwo, zdrowie, stabilizacja ekonomiczna i społeczna),

Ø      Potrzeba przynależności (miłość, przyjaźń, przynależność do rodziny, grupy społecznej, narodu)

Ø      Potrzeba uznania i szacunku (osiągnięcia, prestiż, autorytet, szacunek)

Ø      Potrzeba samorealizacji (doskonalenie się, wiedza i rozumienie rzeczywistości, poznawanie, potrzeby estetyczne)

A. Maslow, Motivation and Personality, Londyn, 1984

Klasyfikacja zjawisk turystycznych według kryterium motywacji

Ø                    Motywy związane z kulturą fizyczną i fizjologia 
(cele zdrowotne, wypoczynkowe, relaks, rekreacja),

Ø      Motywy kulturalne, psychologiczne i edukacyjne
(udział w imprezach kulturalnych, realizacja zainteresowań, odwiedziny atrakcji kulturalno-przyrodniczych)

Ø      Motywy towarzyskie i etniczne
(odwiedziny krewnych i znajomych oraz miejsc, udział w imprezach towarzyskich rodzinnych lub zawodowych, ).

Ø      Rozrywka, zabawa, przyjemność
(udział w zawodach sportowych, masowych imprezach dokonywanie zakupów, odwiedzanie parków rozrywki).

Ø      Motywy związane z pracą
(udział w konferencjach, kongresach, seminariach, targach, krótkich kursach, praca wymagająca podróżowania).

Ø      Motywy religijne
(pielgrzymki, poszukiwanie miejsc w celu prowadzenia medytacji i studiów).

V.T.C.Middleton,Marketing w Turystyce, Warszawa, 1996

Kryteria klasyfikacji zjawisk turystycznych

Kryterium motywacji
(poszczególnym motywom, lub grupom motywów można przypisać różne rodzaje turystyki).

Ø      Kryterium motywacji w ujęciu marketingowym
(motywy grupuje się aby móc zdefiniować marketingowe/handlowe rodzaje turystyki).

Ø      Klasyfikacja form turystyki według podstawowych cech wyjazdu (takich jak liczba, lub grupa wiekowa uczestników, pora roku i długość pobytu, rodzaj wykorzystywanej infrastruktury itd.).

Ø      Klasyfikacja według preferowanych form zachowania turystów  (bierny odpoczynek, uczestnictwo w imprezach, spacery pobyt w kawiarni itp.).

Ø      Klasyfikacja według typowych/markowych grup produktów turystycznych
(turystyka rowerowa, narciarska, uzdrowiskowa, agroturystyka, wczasy nad morzem).

Ø      Klasyfikacja według funkcji turystyki
(funkcja edukacyjna, zdrowotna, wypoczynkowa, etniczna, ekonomiczna).

Klasyfikacja zjawisk turystycznych według kryterium motywacji w ujęciu marketingowym

Klasyfikacja form turystyki według podstawowych cech wyjazdów

Klasyfikacja według produktów turystycznych

1. Wypoczynek nad morzem na plaży w słońcu...