Courths-Mahler Jadwiga - Tajemnicza miłość Anny.pdf - Courths-Mahler Jadwiga - marylka05

J ADWIGA C OURTHS -M AHLER

tajemnicza

miłość

Anny

OFICYNA WYDAWNICZA „PROFI”

Warszawa 1991

Najmilszy Bracie, Gospodarzu Leśnego Dworu, Malarzu,

Marzycielu i Wspaniały Chłopie!

Czy pamiętasz jeszcze te cudowne dni, kiedy miłość do Doroty

rozpaliła w Twoich żyłach szalejący płomień, a Twoje noce ograbiła

ze zdrowego, kamiennego snu? Wiem doskonale, że wszystko, co

nosiło inne imię niż Dorota Mylius, albo nie miało z nią

jakiegokolwiek związku, budziło w Tobie bardzo umiarkowane

zainteresowanie. Byłeś w tym czasie nie do zniesienia dla wszystkich

ludzi, z wyjątkiem Doroty. Dotychczas nie potrafiłem zrozumieć

Twojego stanu ducha - ale teraz, teraz rozumiem co czułeś. Krótko

mówiąc, chcę się ożenić, i to z dziewczyną, którą darzę bezbrzeżną,

gorącą miłością.

Nie rób takiej zdziwionej miny, Gospodarzu Leśnego Dworu, i

nie próbuj namawiać mnie do rozwagi. Twierdzisz, że jestem za

młody, żeby się ożenić? Słuchaj, mam dwadzieścia osiem lat, doktor,

przyszły docent, zdrowy, silny jak niedźwiedź, metr osiemdziesiąt

wzrostu, nie karany i w posiadaniu odpowiednich środków

finansowych. Mówiąc poważnie, Albercie, nie chcę roztrwonić uczuć

w nadarzających się miłostkach. „Kobiet” nie znoszę - chcę być z

kobietą; z kobietą, która mojemu życiu nada prawdziwy sens, będzie

stała u mego boku twardo i zdecydowanie, której ja będę mógł się

odwzajemnić całym moim silnym, niewyczerpanym uczuciem, której

oddam całe serce. Tak sobie wyobrażam małżeństwo, tylko takiego

związku sobie życzę.

Nie będę Ci wyliczał wszystkich zalet uwielbianej przeze mnie

kobiety. Uosabia ona wszystko to, co według mnie byłoby

uzupełnieniem mojego ja. Darzę ją wierną, trwałą i silną miłością, i

chociaż nie powiedziałem jej jeszcze ani słowa o moim uczuciu, wiem

przecież, że tęsknie oczekuje godziny, kiedy zabiorę ją do nowego

domu. Moimi skrytymi sprzymierzeńcami są jej piękne, czyste oczy.

Nie, nie obawiaj się, nie popadnę w nastrój poetycki, chociaż teraz

byłbym nawet w stanie pisać wiersze. Na Twoje szczęście mam nad

Tobą litość.

Ale dość tego - w najbliższych dniach udam się do

emerytowanego sędziego Hartwiga i poproszę go o rękę jego córki

Wilmy, po czym powiem jej, że ją kocham, a każde włókno mojego

jestestwa pragnie w niej widzieć moją żonę.

Jest uboga, ta moja dziewczyna, ale dzięki Bogu mój majątek jest

dostatecznie duży, żeby nie czekać na czasy, kiedy będę zarabiał tyle,

by zbudować mojej żonie ciepłe, bezpieczne gniazdko. Chciałbym,

żeby było jej u mnie dobrze. Całe szczęście, że nasi przodkowie tak

skrzętnie oszczędzali nasz stary, dobry Leśny Dwór - rok rocznie

wypełniał starą dębową skrzynię niemałym groszem. Sprawiłeś sobie

teraz sejf, bo skrzynia nie była według ciebie wystarczająco

bezpieczna. Z pewnością był to słuszny pomysł. W okolicy włóczy się

hołota najróżniejszego rodzaju i stara skrzynia mogłaby znaleźć

amatorów, z pewnością dużo szybciej niż szczelnie zamknięty,

niedostępny trezor. A jednak, kiedy w ostatnie wakacje przyjechałem

do domu, trezor wydał mi się obcym ciałem, tak że ukradkiem

pogładziłem starą skrzynię. Była przecież przez setki lat schronieniem

majątku gospodarzy Leśnego Dworu. A teraz Anna-Dora, najmłodsza

gospodyni Leśnego Dworu, przechowuje w niej pamiątki po zmarłej

matce. Biedna Dorota. Jakże szkoda, że musiała umrzeć w tak młodym

wieku. A ty nie chcesz widzieć na jej miejscu żadnej następczyni - ze

względu na dziecko. Rozumiem to, Albercie. Nie ma kobiety, która

mogłaby zastąpić Ci ją w pełni, a każda odsunęłaby Ciebie od

Twojego dziecka.

Ale dość tego! Jak tam w domu? Czy Anna-Dora ma już nową

opiekunkę? Wcale się nie dziwię, że niezbyt dobrze się rozumie z

panną Meisenheim. Taka małostkowa, zarozumiała osoba,

posiadająca wdzięk i wszelkie zalety pająka krzyżaka nie pasuje do

nas.

Zwolnij ją i pozwól Annie-Dorze rosnąć jak dzikie źrebiątko, aż

znajdziesz odpowiednią dla niej nauczycielkę! Już nasza dzielna pani

Sonnenmann znajdzie na pewno dość czasu, żeby ze swojego

stanowiska dowodzenia gospodarstwem domowym zatroszczyć się

również o wszelkie naturalne potrzeby Anny-Dory. Nie będzie łatwo

znaleźć odpowiednią osobę. Anna-Dora ma prawdziwie

Hendrichsenowską naturę, dlatego zaakceptuje wolę wyłącznie tych

ludzi, których kocha. Mimo to nie boję się o nią. Jeżeli nie znajdzie się

inne wyjście, przyślesz ją, kiedy już się ożenię, na kilka lat do nas. Z

radością poświęcę czas na jej edukację, a od mojej przyszłej żony

będzie mogła nauczyć się wdzięku, będącego ozdobą każdej kobiety i

niezbędnej ogłady. Z pewnością nie zabrakłoby jej ciepła i miłości. Na

razie jednak najlepszym miejscem jest dla niej Leśny Dwór. Kiedy

porównuję Annę-Dorę z jej rówieśniczkami, spotykanymi tutaj w

Berlinie, jestem bardzo szczęśliwy, że z jej dwunastoma laty nadal jest

dzikusem, którego nie spętała żadna tresura. Dziewczęta w jej wieku

spoglądają już kokieteryjnym i wszystkowiedzącym wzrokiem, flirtują i

zachowują się tak prowokacyjnie, że ja się chwytam za głowę. Nie

pozwól Annie-Dorze pozostać jeszcze w jej spokojnej, rajskiej

nieświadomości.

Na tym chciałbym zakończyć ten mój niekończący się list.

Mógłbym jeszcze całe tomy pisać o tym, co wypełnia moje serce i co

związane jest z Wilmą Hartwig, ale wyobraźnia podsuwa mi

wizerunek Twoich przenikliwych oczu malarza, otoczonych siateczką

zmarszczek śmiechu. Mógłbyś odpłacić mi się za kpiny, którymi jako

głupi chłopak raniłem Twoje uczucia, kiedy mówiłeś o Dorocie. Lepiej

więc zachowam milczenie i przywiozę Wilmę do Leśnego Dworu,

kiedy już będzie moją narzeczoną. W Leśnym Dworze powinna

otrzymać święcenia, aby miejsce to stało się jej domem i aby stała się

prawdziwą panią Hendrichsen. Wierną, szczerą i oddaną.

Pozdrów Annę-Dorę, to dzikie źrebiątko, a także strażniczkę

Courths-Mahler Jadwiga - Tajemnicza miłość Anny.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: