Lekcja 26.doc

(79 KB) Pobierz
Lekcja 26:

Lekcja 26:
Naświetlanie

 

Naświetlanie

Wyłącz opcję automatycznego ustawiania przesłony w swoim aparacie i zapoluj na motyw lub sytuację, w której będą dominować ciemne, przytłumione kolory. Zorientujesz się wtedy, czym jest dotarcie do granic "zwykłej" fotografii.

 

Prawdopodobnie zauważyłeś już, że poprawnie naświetlone zdjęcie nie zawsze wygląda najlepiej. Funkcje naświetlania Twojego aparatu działają zgodnie z prawami fizyki. Ostateczna wymowa fotografii zależy także od spojrzenia i interpretacji motywu przez fotografa.

Na przykład niektórzy fotografowie przykładają większą wagę do subiektywnego spojrzenia, niż do najdokładniejszego odtworzenia obrazu.

Alternatywą, niezwykle prostą z technicznego punktu widzenia, jest świadome modyfikowanie wartości wskazywanych przez światłomierz. W tym celu możesz:

 

·         Wyłączyć program naświetlania

·         Wprowadzić poprawki

·         Uruchomić pamięć aparatu, lub

·         Wprowadzać ustawienia manualnie.

 



Wskazówka:
Najpierw powinieneś zdecydować, czy motyw jest odpowiedni. Jakie są warunki oświetleniowe? Czy kontrasty motywu pozwalają na duże zmiany w ustawieniach parametrów naświetlania? Jak silny efekt wywoła celowe prześwietlenie lub niedoświetlenie?

Sedno specjalnych fotografii kryje się w pojęciach "high-key" oraz "low-key". Odejście od dokładnego odwzorowania może nadać kompozycji unikalną atmosferę. W tym celu powinieneś zastosować światło rozproszone lub przynajmniej kontrolować jego kierunek. Rozmyślnie skoordynowane, umiarkowane barwy także mają duże znaczenie.

Zdjęcia wykonywane na filmach: negatywowych lub slajdach; czarno-białych lub kolorowych, mogą być modyfikowane w ten sposób, zyskując znaczną swobodę indywidualnej interpretacji i subiektywnej kreatywności.

Wskazówka:
Zasadą jest, że najlepszy efekt uzyskuje się uczestnicząc zarówno w procesie naświetlania, jak i późniejszej obróbki.

Efekty dramatyczne

Określenie "low-key" jest łatwe do opisania. Fotografie wykonane w tym stylu charakteryzują się:

·         Nasyconymi kolorami na dolnym końcu skali wartości barw,

·         Głębokimi cieniami, oraz

·         Kilkoma, ale bardzo silnymi kontrastami.

 

Światło jest słabe, zazwyczaj ukierunkowane lub delikatnie rozproszone. "Low-key" oznacza celowe naświetlanie i komponowanie w sposób odbiegający od normy. Można to osiągnąć poprzez świadome wybranie motywów o ciemniejszych barwach i niedoświetlenie klatki o półtora do dwóch f-stopni. Te dwa elementy należy łączyć bardzo ostrożnie. Kierunek i intensywność światła ma znaczący wpływ na rezultat. W odróżnieniu do ujęcia "high-key" z rozproszonym oświetleniem, oświetlenie "low-key" powinno być stonowane, ale skierowane z boku.

 

Kontrast a stosowany film



Na filmie, który został naświetlony "normalnie" i prawidłowo, zakres kontrastów motywu zawiera się w zakresie kontrastów filmu. Odtworzenie jasności i cieni jest zrównoważone. W przypadku celowego niedoświetlenia tak nie jest. Dlatego fotograf musi zwrócić szczególną uwagę na elementy, które uważa za najważniejsze i "otoczyć" je tajemniczym półmrokiem. Elementy, które wydają się mieć drugorzędne znaczenie będą jedynie zarysem, zbędne znikają w ciemnościach. Kilka elementów jaśnieje, a cienie stają się czarne  

Głównymi przesłaniami ujęcia "low-key" są:

·         Spokój,

·         Melancholia,

·         Smutek,

·         Dekadencja,

·         Dramat,

·         Patos.

 

Określenia "high-key" i "low-key" od samego początku związane są wyłącznie z fotografią czarno-białą. Jednak obecnie nowoczesne, kolorowe filmy mogą tworzyć porównywalne efekty.  

 

 

Jaki film?
 

 

 

Ujęcia low-key w praktyce
 

 

 

Praca z miękkimi kolorami i odcieniami szarości
 

 

 

Mniej często znaczy więcej
 

 

 

Kolory obiektu
 

 

 

Mgła jako efekt specjalny
 

 

 

Dobre rezultaty ze slajdami i negatywami kolorowymi
 


 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin