tk_nr002.pdf

(875 KB) Pobierz
85524782 UNPDF
CZASOPISMO INTERNETOWE
w w w . t u r y s t y k a k u l t u r o w a . o r g
n r 2/2 0 0 8 (gr u d z i e ń 20 0 8)
pa r t n e r z y:
ISSN 1689-4642
85524782.008.png 85524782.009.png 85524782.010.png 85524782.011.png 85524782.001.png 85524782.002.png
Turystyka Kulturowa, www.turystykakulturowa.org
Nr 2/2008 (Grudzień 2008)
Spis treści
Recenzje:.............................................................................................................33
Eventy..................................................................................................................39
Itinerarium...........................................................................................................44
Miejsca i szlaki....................................................................................................48
Nowości wydawnicze
.............................................................................................................................85
Konferencje naukowe..........................................................................................91
2
Artykuły
Sławoj Tanaś
Instytut Geografii Miast i Turyzmu
Uniwersytet Łódzki
slatan@geo.uni.lodz.pl
Miejsce cmentarzy w turystyce kulturowej - wokół problemu
badawczeg o 1 .
Streszczenie.
Cmentarze i groby od wieków stanowiły cel podróży. Były to jednak różne cele. W
ostatnich latach coraz częściej o cmentarzach wspomina się w kontekście turystyki
kulturowej. Stanowią one cel podróży o charakterze poznawczym (krajoznawczym),
religijnym (pielgrzymkowym), etnicznym (sentymentalnym), a nawet rekreacyjnym. Artykuł
jest próbą zwrócenia uwagi Czytelnika na problematykę badań nad miejscem cmentarzy w
turystyce kulturowej i ich znaczenia w przestrzeni turystycznej.
1. Wstęp.
Aktywność turystyczna człowieka jest procesem wpływającym na przemiany
zachodzące w przestrzeni geograficznej, w wyniku którego kształtuje się przestrzeń
turystyczna. Przestrzeń turystyczną można zaliczyć do przestrzeni realnej, która może być
„ujmowana przedmiotowo (np. zbiór rzeczy, zdarzeń, cech, relacji) lub podmiotowo, np. jako
zbiór rzeczy odnoszony do działającego i poznającego podmiotu” (Lisowski 2003). Dualny
charakter przestrzeni realnej pozwala ujmować relacje między przedmiotami i podmiotami z
różnych punktów widzenia. Uwzględnienie człowieka, jako podmiotu działającego w
rzeczywistym świecie fizycznym i w określonych realiach przestrzenno-czasowych, łączy się
z analizą przestrzeni subiektywnej, opisywanej przez pryzmat wewnętrznych doświadczeń,
zaspokojenia określonych potrzeb i subiektywnych wyobrażeń obiektywnej przestrzeni.
„Proces percepcji przestrzeni (otoczenia podmiotu) obejmuje identyfikację (rozpoznanie,
klasyfikację) obiektów, ich strukturyzację (określenie wzajemnych relacji), wartościowanie
(postrzeganie wartości użytkowych) i odczuwanie, czyli percepcję przypisywanych znaczeń”
(Lisowski 2003).
W nawiązaniu do koncepcji przestrzeni realnej w ujęciu heterotelicznym, przedmiotem
prowadzonych przez autora badań jest cmentarz, będący częścią przestrzeni kulturowej.
Podmiotem badań jest eksplorujący lub penetrujący przestrzeń cmentarza turysta.
Autor skłania się ku definicji cmentarza wg Kolbuszewskiego (1996), który określa go
jako „instytucjonalnie ukształtowany wycinek przestrzeni o programowo założonym
grzebalnym przeznaczeniu, zorganizowanym wedle pewnych dyrektyw – reguł kulturowych,
związanych tak ze zrytualizowaniem form grzebania zmarłych, jak z istnieniem pewnej
tradycji sposobu utrwalania pamięci o nich”. Przestrzeń o „grzebalnym przeznaczeniu”,
zwaną dalej przestrzenią sepulkralną, autor dzieli na otwartą (cmentarze na wolnym
powietrzu) i zamkniętą (krypty, katakumby, kaplice grobowe). Zachodzące w przestrzeni
sepulkralnej zjawiska turystyczne wynikają z zainteresowania turysty tą przestrzenią i
związane są z zaspokajaniem jego określonych potrzeb.
Problem badawczy polega na zidentyfikowaniu i opisaniu procesu poszerzania
przestrzeni turystycznej o nowe przestrzenie, uważane pierwotnie za nieturystyczne. Taką
przestrzenią jest m.in. przestrzeń sepulkralna. Jednocześnie należy pamiętać, że przestrzeń
sepulkralna sama w sobie może stanowić przestrzeń turystyczną lub stanowić jej część.
1 Artykuł napisany na podstawie pracy doktorskiej autora, w całości opublikowanej pod tytułem: „Przestrzeń
turystyczna cmentarzy. Wstęp do tanatoturystyki”, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 2008, ss. 215
4
Turystyka Kulturowa, www.turystykakulturowa.org
Nr 2/2008 (Grudzień 2008)
Przestrzeń sepulkralna otwarta, po spełnieniu określonych warunków może pełnić również
funkcje rekreacyjne. Następstwem poszukiwań nowych przestrzeni turystycznych i
rekreacyjnych jest zainteresowanie cmentarzami osób biorących udział w ruchu
turystycznym oraz korzystających z określonych form regeneracji sił, w szczególności
spaceru .
Cmentarz będący zbiorem mogił ma wybitne znaczenie dla dziedzictwa narodowego,
dla zachowania i przekazania następnym pokoleniom świadectwa historii, źródeł i
dokumentów, jest cennym zabytkiem architektonicznym, na który składają się rzeźby,
pomniki, nagrobki, grobowce lub kaplice świadczące o cechach i pochodzeniu zmarłego lub
o okresie, w którym powstały.
Wraz z rozwojem cmentarzy pojawiały się formy zdobnictwa grobów (sarkofagi,
epitafia). Rozwijała się sztuka grobowa zwana sepulkralną , charakteryzująca się różnymi
formami nagrobków i specyficznym zdobieniem, posiadającym swą symbolikę. Symbolika
dekoracji nagrobków zaznacza się poprzez znaki, przedmioty lub pojęcia związane ze
śmiercią, przemijaniem, nieśmiertelnością, żałobą lub osobistymi cechami zmarłego.
Przestrzeń sepulkralna generuje więc wartości historyczne i krajoznawcze, takie jak:
architekturę, sztukę, słowo pisane, oprawę roślinną. Jest wytworem pracy ludzkiej i stanowi
istotny element dziedzictwa danej społeczności. Przestrzeń cmentarza posiada również
istotny pierwiastek estetyczny, na który składa się architektura krajobrazu.
2. Walory kulturowe cmentarzy
Cmentarz jest pewnym wycinkiem przestrzeni, w ramach którego realizowana jest
przez określoną społeczność praktyka grzebania zwłok zmarłych, odpowiadająca
wyznaniowym, etniczno-kulturowym i innym potrzebom danej społeczności. Stąd za
najważniejszą cechę cmentarza należy uznać jego znakową rozpoznawalność (Kolbuszewski
1996). Cmentarz jest efektem realizacji wyższego rzędu potrzeb kulturowych. Z tego
względu cmentarze mają istotne znaczenie w zaspokajaniu przez odwiedzających (także
turystów) potrzeb poznawczych związanych z poznawaniem kultury własnej lub innej
społeczności. Walory poznawcze cmentarza to w rzeczywistości jego infrastruktura
stanowiąca o charakterze wystroju cmentarza. Składa się na nią wiele elementów, które
razem tworzą architektoniczną tożsamość nekropolii. W zasadzie cmentarz, niezależnie od
religii i kręgu kulturowego, ma najczęściej podobne elementy swej infrastruktury. W tabeli I
zostały wymienione wybrane elementy infrastruktury cmentarza.
T a b e l a I
Składowe krajobrazu cmentarza.
Składowe cmenta-
rza
Cmentarz
chrześcijański
Cmentarz żydowski
Cmentarz
muzułmański
Trwałe ogrodzenie
+
+
+
Brama
+
+
+
Kaplica cmentarna
+
+
-
Kostnica
+
-
-
Aleje, drogi
+
+
+
Obiekt centralny
+
-
-
Groby ziemne
+
+
+
Oprawa roślinna
+
+
-
Forma
upamiętnienia
krzyż, stela, nagrobek,
grobowiec, pomnik,
krypta, epitafium
Macewa, nagrobek,
grobowiec, ohel,
symbol
Stela, obelisk,
grobowiec
Źródło: opracowanie własne
5
85524782.003.png 85524782.004.png 85524782.005.png 85524782.006.png 85524782.007.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin