Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
Grupy metod:
1. metody planowania potrzeb materiałowych (rodzaje zapotrzebowania na materiały);
2. metody klasyfikacji materiałów i zapasów;
3. metody oceny dostawców i wyboru dostawców;
4. metody sterowania zapasami (metody zarządzania zapasami).
Metody planowania potrzeb materiałowych:
Zestawienie rodzajów zapotrzebowania materiałowego:
Metody określania zapotrzebowania:
§ deterministyczne: metoda analityczna, metoda syntetyczna;
§ stochastyczne: metody oparte o wartości średnie, metody wyrównywania wykładniczego, analiza regresji;
§ subiektywne szacowanie: szacowanie analogowe, szacowanie intuicyjne.
Na wybór metod prognozowania ma wpływ wiele przesłanek:
- dostępność danych o popycie z przeszłości;
- pożądany stopień dokładności;
- długość horyzontu prognozowania;
- analiza kosztów i korzyści prognoz dla firmy;
- czas dostępny na opracowanie prognoz.
Popyt pierwotny: zamówienia; planowany program produkcyjny.
Popyt wtórny: według struktury wyrobów; według wykazów stosowanych części.
W logistyce wykorzystujemy 3 modele wyrównywania wykładniczego: Browna, Holta, Wintera. Metody te mają zastosowanie do produkcji wyrobów o niższej wartości (materiały pomocnicze, eksploatacyjne). Tutaj musimy mieć wiarygodne dane z przeszłości, tak aby obowiązywała hipoteza stabilności czasowej.
i zapasów:
Istnieją tu następujące metody: ABC, XYZ. Metoda XYZ jest uzupełnieniem metody ABC.
Połączenie metody ABC z XYZ pozwala na ustalenie szczegółowości prognoz, a także sposobów sprowadzania materiałów.
JiT - (tyle ile trzeba) ograniczenie materiałów do faktycznych potrzeb.
Jeżeli są duże wahania w zużyciu materiałów należałoby utrzymywać niewielki zapas bezpieczeństwa.
Metody oceny dostawców i wyboru dostawców:
Kryteria (wg. ważności): warunki dostawy; jakość; cena; serwis; możliwości techniczne dostawcy; dotychczasowa ocena dostawcy; zdolności produkcyjne; pomoc i doradztwo; systemy kontroli; opinia dostawcy; pozycja finansowa; zachowanie się wobec klienta; warunki umowy; szkolenie; komunikacja; zarządzanie i organizacja; opakowanie; aspekty prawne i moralne; lokalizacja; dotychczasowe stosunki pracownicze.
Metody sterowania zapasami:
Zapasy to niezagospodarowane dobra rzeczowe utrzymywane przez przedsiębiorstwo celem zużycia w przyszłości.
Klasyfikacja zapasów:
1. przepływowa klasyfikacja zapasów:
- sfera przedprodukcyjna (zaopatrzenie): zapasy surowców, materiałów, półwyrobów i elementy normalnie nabywane w handlu;
- sfera produkcji: zapasy produkcji w toku;
- sfera poprodukcyjna (dystrybucji): zapasy wyrobów gotowych jak również częsci zamiennych.
2. funkcjonalna klasyfikacja zapasów: zapasy: cykliczne, w tranzycie (w procesie), bezpieczeństwa, sezonowe (antypacyjne), promocyjne, ryzyka, zbędne.
Cele utrzymywania zapasów: doskonalenie obsługi klienta; wzrost korzyści skali produkcji; uzyskanie korzyści ze skali dostaw; zabezpieczenie przed zmianami cen; zabezpieczenie przed niepewnością w dostawach i czasie dostaw; zabezpieczenie przed nagłymi i nieprzewidzianymi zdarzeniami.
Pojęcia podstawowe:
Cykl dostawy - odstęp czasu pomiędzy kolejnymi dostawami.
Partia dostawy - wielkość jednorazowej dostawy mierzona w jednostkach naturalnych bądź wartościowych.
Zapas minimalny - poziom zapasu niezbędny do likwidacji skutków odchyleń w cyklu dostawy, partii dostawy oraz w rytmie zużycia.
Zapas maksymalny - poziom zapasu występującego w momencie nadejścia kolejnej dostawy.
Dwie grupy sterowania zapasami: w warunkach deterministycznych; w warunkach niepewności.
niundzia