elementy stykowe bascom czesc1.pdf

K Ą C I K B A S C O M O W Y

Obsługa elementów stykowych:

przyciski, klawiatury, impulsatory,

część 1

Z większością budowanych systemów mikroprocesorowych należy

się komunikować. A dokładniej mówiąc należy mieć możliwość

zmiany jego parametrów pracy lub możliwość wprowadzania do

niego nowych danych. Komunikacja z systemem mikroprocesorowym

może odbywać się w różny sposób. Ale najczęściej do zmiany jego

parametrów pracy i danych służą przyciski lub klawiatury. O tym

jak je obsługiwać za pomocą Bascoma piszemy w artykule.

Wymienione elementy są często

stosowane w systemach mikroproce-

sorowych, gdzie umożliwiają łatwą

zmianę parametrów lub wprowadzenie

danych do systemu. Obsługa przez

mikrokontroler przycisków czy klawia-

tur nie jest trudna, ale przy wykorzy-

stywaniu tego typu elementów należy

mieć na uwadze, że styki przycisków

podczas ich naciskania drgają przez

pewien czas, a nie dają - jak można

by się spodziewać - stabilnego stanu.

Tego typu drgania mogą powodować

błędną pracę systemu mikroproce-

sorowego. Nie ma z tym większego

problemu, gdyż drgania styków moż-

na w bardzo prosty sposób usunąć

programowo poprzez zastosowanie

opóźnienia. Ponieważ z różnego typu

przyciskami czy klawiaturami wystę-

puje wiele kłopotów przy próbie ich

obsługi, więc w artykule zostaną

przedstawione przykłady obsługi: od

pojedynczych przycisków (z przypisa-

ną jedną lub dwoma funkcjami) po-

przez klawiatury matrycowe (ważne

ze względu na koszty klawiatury AT)

aż do często wykorzystywanych im-

pulsatorów, których użycie upraszcza

znacznie obsługę urządzenia, a bez

wątpienia można je zaliczyć do ele-

mentów stykowych.

skiem. Diody LED D1 i D2 zastoso-

wane zostały jako elementy sygnali-

zujące działanie przycisku S1. Mikro-

kontroler powinien reagować na na-

ciśnięcie przycisku S1, czyli na stan

niski na jego linii PB0. Aby przycisk

poprawnie pracował linia ta musi zo-

stać skonfigurowana jako wejściowa z

włączonym rezystorem podciągającym.

Można także zastosować zewnętrzny

rezystor podciągający. W przypadku

gdyby na wejście mikrokontrolera

po przyciśnięciu przycisku był poda-

wany stan wysoki (druga końcówka

przycisku dołączana do linii zasila-

jącej, a nie do masy) należy linię

mikrokontrolera PB0 ustawić jako

wejściową, przy czym należy zasto-

sować zewnętrzny rezystor ściągający

do masy. Nie należy włączać we-

wnętrznego rezystora podciągającego.

W Bascom AVR do obsługi pojedyn-

czych przycisków można wykorzystać

dedykowaną instrukcję Debounce . Na

list. 1 przedstawiono przykładowy

program, który po każdym naciśnię-

ciu przycisku S1 gasi i zapala diodę

D1. Pierwszym parametrem instrukcji

Debounce jest linia portu wejścio-

wego, do której podłączony został

przycisk. Aliasowi S1 w programie

przypisano bit 0 rejestru wejściowe-

go Pinb . Poprzez ustawienie bitu 0

rejestru Portb włączony został rezy-

stor podciągający do linii PB0. linii

sterującej diodą LED D1 także został

przypisany alias Led1 . Aliasy niewąt-

pliwie upraszczają odwoływanie się

np. do rejestrów mikrokontrolera oraz

ułatwiają analizę programu. Drugi

parametr instrukcji Debounce określa

na jaki stan przycisku ma odbywać

się reakcja. W przykładzie po naci-

śnięciu przycisku podawany jest stan

0, czyli drugim parametrem jest war-

tość 0. W wymienionym przypadku z

przyciskiem podłączonym do linii za-

Rys. 1.

silającej byłaby to wartość 1. Następ-

nym parametrem instrukcji Debounce

jest etykieta, do której nastąpi skok

po przyciśnięciu przycisku. Zamiast

do etykiety może to być także skok

do podprogramu (z czego skorzysta-

no w przykładzie), ale należy wtedy

dodatkowo zawrzeć w instrukcji De-

bounce parametr SUB . W przykładzie

po naciśnięciu przycisku S1 nastą-

pi skok do podprogramu Obs_s1 , w

której zmieniany jest na przeciwny

stan linii sterującej diodą LED. Czy-

li po każdym naciśnięciu przycisku

S1 dioda będzie zapalana i gaszona.

Instrukcja Debounce nie wstrzymuje

działania programu i sama dba o eli-

minacje drgań styków przycisku. Czas

potrzebny na eliminację drgań styków,

z którego korzysta Debounce można

określić za pomocą instrukcji Config

Debounce . W programie czas opóźnie-

Pojedyncze przyciski

W przypadku niewielkiej liczby

przycisków występujących w syste-

mie mikroprocesorowym (poniżej 6)

można je dołączyć bezpośrednio do

linii portów mikrokontrolera. W przy-

padku wykorzystywania większej licz-

by przycisków lepszym rozwiązaniem

są klawiatury matrycowe (przyciski

połączone w matrycę), gdyż do ich

obsługi jest potrzebna mniejsza licz-

ba linii mikrokontrolera. Na rys. 1

przedstawiono schemat z dołączonym

do mikrokontrolera jednym przyci-

Rys. 2.

Elektronika Praktyczna 3/2005

K Ą C I K B A S C O M O W Y

Fot. 3.

gram realizujący taki dwufunkcyjny

przycisk S1 przedstawiono na list. 2 .

Diodzie D2 także przypisany został

alias Led2 . Tu do obsługi przycisku

S1 także została wykorzystana in-

strukcja Debounce , której czas opóź-

nienia eliminację drgań styków wy-

nosi domyślnie 25 ms. Po wykryciu

naciśnięcia przycisku następuje skok

do podprogramu Obs_s1 , w którym

liczony jest czas przyciśnięcia przy-

cisku poprzez zmienną Opozn . Czas

naciśnięcia przycisku liczony jest

w pętli Do...Loop poprzez zliczanie

przez zmienną Opozn opóźnień o

czasie 10 ms do czasu, aż przycisk

S1 zostanie puszczony lub zmienna

Opozn osiągnie wartość 200, co bę-

dzie oznaczało, że przycisk został

przyciśnięty na czas ok. 2 sekund

(10 ms · 200). Następnie jest spraw-

dzany warunek i jeśli Opozn wynosi

200 to stan diody D2jest zmieniany

na przeciwny, a jeśli mniej (przycisk

został przyciśnięty na krócej niż 2

sekundy) zmieniany jest na przeciw-

ny stan diody D1. Należy zauważyć,

że dioda D1 będzie zmieniała swój

stan dopiero po puszczeniu przyci-

sku, a dioda D2 po przytrzymaniu

naciśniętego przycisku przez czas co

najmniej 2 sekund. Do jednego przy-

cisku na przedstawionym przykładzie

można także przypisać większą liczbę

funkcji, które będą rozpoznawane po

czasie naciśnięcia. Można także przy-

pisywać przyciskowi inne funkcje w

zależności od liczby jego naciśnięć

w danym czasie, tak jak to ma miej-

sce np. w myszkach komputerowych.

Podwójne przyciśnięcie przycisku

może na przykład realizować inną

funkcję. Działanie tego typu można

zrealizować w podprogramie wywoły-

wanym przez instrukcję Debounce , w

której należy czekać na następne na-

ciśnięcie tego przycisku przez okre-

ślony czas. Czyli należy wykryć jego

puszczenie i ponowne naciśnięcie w

zadanym czasie.

List. 2.

‘Program obslugi jednego przycisku S1 za po-

moca instrukcji Debounce

‘Krotkie przycisniecie S1 umozliwia właczenie

i wyłaczenie diody LED1

‘natomiast przycisniecie przycisku S1 na czas

ok 2 sekund umozliwia

‘wlaczenie lub wylaczenie diody LED2

$regﬁle = „m8def.dat”

‘informuje kompilator o pliku

dyrektyw mikrokontrolera

$crystal = 8000000

‘informuje kompilator o

czŕstotliwosci oscylatora taktuj¦cego mikro-

kontroler

Conﬁg Pinb.0 = Input

‘linia PB0 jako wejsciowa

Conﬁg Pinb.1 = Output

‘linia PB1 jako wyjsciowa

Conﬁg Pinb.2 = Output

‘linia PB2 jako wyjsciowa

Dim Opozn As Byte

‘pomocnicza zmienna zliczajaca

opoznienia

Led1 Alias Portb.1

‘przypisanie nazwie Portb.1

nazwy Led1

Led2 Alias Portb.2

‘przypisanie nazwie Portb.2

nazwy Led2

S1 Alias Pinb.0

‘przypisanie nazwie Pinb.0

nazwy S1

Set Portb.0

‘dolaczenie do linii PB0 rezy-

stora podciagajacego

‘poczatek nieskoczonej petli Do-Loop

‘niesko˝czona pŕtla Do...Loop

Debounce S1 , 0 , Obs_s1 , Sub

‘jeťli nacisniety przycisk S1,

to skok do podprogramu Obs_s1

Loop

End

‘koniec programu

Obs_s1:

‘podprogram Obs_s1

Opozn = 0

‘zerowanie zmiennej liczacej

opoznienia

‘poczatek petli Do-loop

Waitms 10

‘opoznienie 10 ms

Incr Opozn

‘zwiekszenie o jeden wartosci

zmiennej opoznienia

Loop Until Opozn = 200 Or S1 = 1

‘jesli S1 puszczony lub zmien-

na opozn osiagnie wartosc 200 to opusc petle

If Opozn = 200 Then

‘jesli opozn=200 (200*10 ms)=2

sekundy to

Toggle Led2

‘zmiana na przeciwny stanu

wyjscia sterujacego dioda LED D2

Else

‘w przeciwnym razie

Toggle Led1

‘zmiana na przeciwny stanu

wyjscia sterujacego dioda LED D1

End If

Return

‘powrot z podprogramu

nia został określony na 30 ms, choć

domyślnie wynosi 25 ms, co także

jest wystarczające. Gdyby przy takim

opóźnieniu dawały znać drgania sty-

ków można to opóźnienie zwiększyć.

Jeśli by było potrzebne wstrzymywa-

nie programu aż do naciśnięcia przy-

cisku, to przed instrukcją Debounce

można wykorzystać instrukcje wstrzy-

mującą Bitwait . W programie każdy

pojedynczy przycisk można obsłużyć

za pomocą instrukcji Debounce , ale

można także to zrobić z wykorzy-

staniem instrukcji warunkowych ( If...

Then ) pamiętając o potrzebie elimi-

nacji drgań styków. Jest także możli-

we przypisanie do jednego przycisku

wielu funkcji, które będą rozpozna-

wane przykładowo po czasie jego

naciśnięcia. Zgodnie ze schematem

z rys. 1 niech krótkie przyciśnięcie

przycisku naprzemiennie zapala diodę

D1, a dłuższe (ok. 2 sekundy) niech

naprzemiennie zapala diodę D2. Pro-

List. 1.

‘Program obslugi jednego przycisku S1 za po-

moca instrukcji Debounce

‘Przycisk S1 umozliwia właczenie i wyłaczenie

diody LED

$regﬁle = „m8def.dat”

‘informuje kompilator o pliku

dyrektyw mikrokontrolera

$crystal = 8000000

‘informuje kompilator o

czŕstotliwosci oscylatora taktuj¦cego mikro-

kontroler

Conﬁg Pinb.0 = Input

‘linia PB0 jako wejsciowa

Conﬁg Pinb.1 = Output

‘linia PB1 jako wyjsciowa

Conﬁg Debounce = 30

‘okrecla czas opoznienia (30

ms) instrukcji debounce, kiedy nie będzie

użyta ta opcja,

‘domyślnym opóźnieniem jest

25 ms

Led1 Alias Portb.1

‘przypisanie nazwie Portb.1

nazwy Led1

S1 Alias Pinb.0

‘przypisanie nazwie Pinb.0

nazwy S1

Set Portb.0

‘dolaczenie do linii PB0 rezy-

stora podciagajacego

‘poczatek nieskoczonej petli Do-Loop

‘niesko˝czona pŕtla Do...Loop

Debounce S1 , 0 , Obs_s1 , Sub

‘jeťli nacisniety przycisk S1,

to skok do podprogramu Obs_s1

Loop

End

‘koniec programu

Obs_s1:

‘podprogram Obs_s1

Toggle Led1

‘zmiana na przeciwny stanu

wyjscia sterujacego dioda LED D1

Return

‘powrot z podprogramu

pracujące w trybie multipleksowym)

ma dedykowaną funkcję Getkbd() , któ-

ra nie wstrzymuje działania programu

i umożliwia obsługę klawiatur 4x4

lub 4x6, czyli klawiatury 16-przyci-

skowej i 24-przyciskowej. Ale może

to być także klawiatura matrycowa o

mniejszej liczbie przycisków. Nie zo-

staną wtedy wykorzystane wszystkie

linie danego portu mikrokontrolera,

gdyż funkcja Getkbd() na swoje cele

rezerwuje cały 8-bitowy port, z któ-

rego połowa pracuje jako wejście, a

polowa jako wyjście, co przedstawio-

no na rys. 2 .

W przykładzie wykorzystana została

klawiatura STD3407 o matrycy 3x4 (12

Klawiatury matrycowe

W przypadku jeśli w systemie

występuje więcej niż 6 przycisków,

łączenie ich wprost do indywidu-

alnej linii mikrokontrolera staje się

rozwiązaniem nieoptymalnym. W tym

przypadku swoją zaletę ujawniają kla-

wiatury matrycowe, które do swo-

jego działania potrzebują mniej linii

mikrokontrolera, ale są trudniejsze

w obsłudze. Bascom AVR do obsłu-

gi klawiatur matrycowych (w której

przyciski połączono w matrycę, po-

dobnie jak się łączy wyświetlacze

Elektronika Praktyczna 3/2005

K Ą C I K B A S C O M O W Y

Rys. 4.

Należy wtedy do minimum zmniejszyć

opóźnienie Delay w instrukcji Con-

fig Kbd . W przypadku większych lub

mniejszych matryc klawiatur można

stworzyć własne procedury ich obsługi.

Dla przykładu zostanie przedstawiona

obsługa klawiatury 8x4 w przerwa-

niu zgłaszanym przez Timer0 co ok.

20 ms. Obsługa klawiatury w przerwa-

niu ma spore zalety, gdyż odbywa się

w tle działania programu głównego, w

którym należy tylko sprawdzać czy nie

odebrano nowego kodu naciśniętego

klawisza. Schemat dołączenia klawiatu-

ry 8x4 do mikrokontrolera przedstawio-

no na rys. 5 . Na list. 4 przedstawiono

program obsługujący klawiaturę matry-

cową 8x4. Oczywiście tego typu zada-

nie można rozwiązać na wiele innych

sposobów, a w przykładzie jest tylko

jeden z nich. Port PD został skonfi-

gurowany jako wyjściowy, natomiast

port PB jako wejściowy z rezystorami

podciągającymi, które są niezbędne do

działania tego typu klawiatury. Obsłu-

ga klawiatury odbywa się w dwóch

etapach - kod naciśniętego klawisza

otrzymuje się dopiero po obsłużeniu

dwóch przerwań Mult_kl od Timer0.

Czyli następują dwa sprawdzenia na-

ciśniętego przycisku z opóźnieniem

20 ms, co eliminuje drgania styków.

Jeśli pierwsze sprawdzenie będzie iden-

tyczne z drugim to zostaje obliczony i

zwrócony kod naciśniętego przycisku.

A dokładnie, po wywołaniu przerwa-

nia zostają skanowane kolejno wiersze

klawiatury (instrukcja Rotate załącza po

każdym jej wywołaniu kolejny wiersz

klawiatury poddawany skanowaniu) i

jeśli odczytana wartość kolumny bę-

dzie różna od 15 (4 bardziej znaczące

bity portu wejściowego PB są masko-

wane) następuje wcześniejsze opuszcze-

nie pętli For , gdyż wykryto naciśnięcie

przycisku. Wartość zmiennej I wskazuje

na numer wiersza, w którym wykryto

naciśnięcie przycisku. Odczytana war-

tość z kolumn matrycy jest zapisy-

wana w pierwszym elemencie tablicy

Temp . Jeśli J nie jest jeszcze równe

2, następuje opuszczenie procedury

obsługi przerwania i przy następnym

przerwaniu zostaje znów skanowana

klawiatura. I jeśli J będzie równe 2

oraz wartości komórek dwuelemento-

wej tablicy Temp będą sobie równe, i

będzie to oznaczać, że na pewno jest

naciśnięty dany klawisz a nie jest to

zakłócenie. Następnie zostaje obliczony

kod klawisza na podstawie odczytanej

wartości z kolumn i wartości zmien-

nej I która jest zmienna licznikowa

pętli For . Czyli zostanie uwzględniony

w kodzie klawisza numer skanowanego

przycisków), której wygląd przedstawio-

no na rys. 3 . Na rys. 4 przedstawiono

sposób podłączenia do mikrokontrole-

ra tego typu klawiatury, którą można

obsłużyć za pomocą funkcji Getkbd() .

Ponieważ funkcja Getkbd() wykorzystuje

do swego działania cały port mikrokon-

trolera, niewykorzystana została jedna

linia PD3. Na list. 3 został przedsta-

wiony program obsługujący taką klawia-

turę, i której kody naciśniętych przyci-

sków są wyświetlane na wyświetlaczu

LCD. Przy czym są to kody przekon-

wertowane, bowiem kod naciśniętego

przycisku nie musi odpowiadać znako-

wi przypisanemu danemu klawiszowi.

Po przekodowaniu odczytanych kodów,

przyciskowi „1” będzie odpowiadał kod

1, przyciskowi „2” kod 2 itp. Aby móc

skorzystać z funkcji Getkbd() należy

skonfigurować port z którego będzie

ona korzystać przy odczycie klawiatu-

ry (port do którego została przyłączona

klawiatura) za pomocą instrukcji Config

Kbd . W przykładzie klawiatura została

dołączona do portu PD, przy czym pa-

rametr Debounce określa czas odczytu

pomiędzy kolejnymi odczytami stanu

klawisza, który ustalono na 20 ms.

Opcjonalny parametr Delay określa

czas opóźnienia w milisekundach jaki

zostanie wprowadzony po wykryciu

naciśniętego przycisku. W przykładzie

czas ten został określony na 100 ms.

Dodatkowo można podać w tej instruk-

cji parametry ROWS , ROWS5 i ROW-

S6 , które określają linie portu dodatko-

wych dwóch wierszy klawiatury przy

obsłudze klawiatur 4x6. W przykładzie

funkcja Getkbd() , gdy nie został naci-

śniety żaden przycisk zwraca wartość

16 (przy matrycy 4x6 byłaby to war-

tość 24). Po każdym odebraniu kodu

klawisza jest on przekodowywany na

podstawie tablicy Tab_klw . Po odebra-

niu kodu klawisza określa on pozycje

stałej, która zostaje pobrana z tablicy

i jest nowym kodem naciśnietego przy-

cisku. Nowy kod klawisza jest pobie-

rany za pomocą funkcji Lookup i za-

pisywany w zmiennej Konw_klaw . Dla

przykładu po naciśnięciu przycisku

„1” zostanie odebrany kod 6, czyli z

tablicy zostanie odczytana wartość 1,

która następnie zostaje wyświetlona na

LCD jako kod naciśniętego klawisza.

W przypadku większej matrycy przyci-

sków, jeśli wartości odczytach klawiszy

będą z przedziału od 0 do 255, tego

typu tablica, może być nieekonomiczna

ze względu na to, że odczytany kod

klawisza reprezentuje pozycje nowego

kodu w tablicy. Inny sposób przeko-

dowania kodów przycisków zostanie

przedstawiony w następnym przykła-

dzie i polega na znalezieniu w tabli-

cy danego kodu (czyli tablica kodów

będzie wielkości odpowiadającej ilości

przycisków matrycy). Odczyt przy-

cisków za pomocą funkcji Getkbd()

można także umieścić w przerwaniu

zgłaszanym co pewien czas od timera.

Rys. 5.

Elektronika Praktyczna 3/2005

K Ą C I K B A S C O M O W Y

wiersza klawiatury. W przypadku bra-

ku naciśnięcia przycisku zwracana jest

wartość 15. Kod naciśniętego przycisku

jest zapisywany w zmiennej Przycisk .

Jak widać na schemacie przyciskom

klawiatury zostały przypisane wartości

od 1 do 32. Aby uzyskać tego typu

kody naciśniętych przycisków, także

wykorzystano do przekodowania tablice

stałych Tab_kod . Ale przekodowywanie

działa inaczej niż w poprzednim przy-

kładzie. W tablicy zostały zamieszczone

kody klawiszy zwracanych w przerwa-

niu Timer0. Za pośrednictwem funkcji

Lookdown zwracana jest pozycja w ta-

blicy odczytanego kodu klawisza, która

będzie jego nowym kodem. Nowy kod

przycisku zostaje zapisany do zmiennej

Kod_p typu integer . Po przekodowaniu

przy braku naciśniętego przycisku bę-

dzie zwracana wartość 33. Przykładowo

po przyciśnięciu przycisku oznaczonego

„2” zostanie w przerwaniu odebrany

kod 11. W tablicy ma on pozycje 2

wiec zostanie do zmiennej Kod_p zapi-

sana wartość 2, która jest nowym ko-

dem naciśniętego przycisku. Przy takim

odczycie danych z tablicy wystarczy w

niej jedynie zapisać wartości kodów

klawiszy na odpowiednich pozycjach,

czyli będzie ona miała wartość zbli-

żoną do liczby przycisków klawiatury.

Przekodowany kod naciśniętego jest

wyświetlany na wyświetlaczu LCD. Bez

problemów procedurę obsługi matrycy

w przedstawionym programie można

przystosować do obsługi większych

lub mniejszy matryc klawiatur. Gdy w

systemie mikroprocesorowym występu-

ją multipleksowane wyświetlacze LED,

można obsługę klawiatur matrycowych

zrealizować przy okazji ich obsługi.

Podczas multipleksowania wyświetlaczy

może się przy okazji odbywać odczyt

klawiatury, której wiersze lub kolumny

są załączane poprzez tranzystory za-

łączające wyświetlacze. Można w ten

sposób zredukować jeszcze bardziej

liczbę linii mikrokontrolera potrzebnych

do obsługi klawiatury matrycowej.

Marcin Wiązania, EP

marcin.wiazania@ep.com.pl

List. 4. cd

Portd = 254

‘ustawienie stanu portu

wyjsciowego D na 11111110, czyli wyzerowanie

linii PD.0

Enable Interrupts

‘odblokowanie globalnego systemu przerwan

Enable Timer0

‘odblokowanie przerwania od przepelnienia

Timer0

Load Timer0 , 150

‘wpisanie do licznika wartosci

poczatkowej

Cursor Off

‘wylaczenie kursora na ekranie

LCD

Cls

‘czyszczenie ekranu LCD

Lcd „Przycisk: „

‘wyswietlenie napisu

‘pŕtla glowna programu

Kod_p = Lookdown(przycisk , Tab_kod , 65)

‘pobranie z tablicy pozycji odczytanego kodu

klawisza (konwersja kodow

‘odpowiadajacych klawiasza)

- przetoworziny kod zapisywany jest do zmien-

nej kod_p

‘przy braku nacisnietego

przycisku zwracana jest wartosc 33

Locate 1 , 11

‘kursor do pierwszego wiersza

i na pozycje 11

Lcd Kod_p ; „ „

‘wyswietlenie na LCD

przekonwertowanego kodu przycisku oraz dwoch

dodatkowych spacji

Waitms 100

‘opoznienie 100 ms

Loop

End

‘koniec programu

Mult_kl:

‘podprogram przerwania, w kto-

rym multipleksowana jest matryca przyciskow

Load Timer0 , 150

‘wpisanie do licznika wartosci

poczatkowej

Portd = 254

‘wartosc poczatkowa stanu

linii

portu D (wyzerowana tylko linia PD.0)

For I = 0 To 7

‘petla wykonywana 8 razy

M_odcz = Pinb And &B00001111

‘odczyt stanu przyciskow w da-

nym wierszu (odczyt tylko 4 mniej znaczacych

linii portu)

If M_odcz <> 15 Then

‘jesli odczytana wartosc rozna

od 15 to

Exit For

‘wczesniejsze opuszczenie

petli For

End If

Rotate Portd , Left , 1

‘zalaczenie kolejnego wiersza

skanowanej klawiatury

Next I

‘zwiekszenie wartosci I o

jeden

Incr J

‘zwiekszenie o jeden wartosci

Temp(j) = M_odcz

‘przepisanie stanu przyciskow

do tablicy Temp z indeksem J

If J = 2 Then

‘jest J rowne 2 to

J = 0

‘wyzerowanie zmiennej J

If Temp(1) = Temp(2) And Temp(1) <> 15

Then ‘Jesli wartosci w tablicy

Temp sa rowne i wartosc w Temp(1)<>15 to

Przycisk = 15 - Temp(1)

‘odjecie od 15 wartosci odczytanego przycisku

i zapisanie nowego kodu do zmiennej Przycisk

I = I * 10

‘pomnozenie wartosci I przez

Przycisk = Przycisk + I

‘podanie wartosci I do nie-

przetworzonego kodu nacisnietego przycisku

Else

‘w przeciwnym razie

Przycisk = 15

‘zapisanie do zmiennej przy-

cisk wartosci 15

End If

Return

‘powrot z podprogramu przerwania

Tab_kod:

‘tablica konwersji kodow

klawiszy

Data 1 , 11 , 21 , 31 , 41 , 51 , 61 , 71 , 2

, 12 , 22 , 32 , 42 , 52 , 62 , 72

Data 4 , 14 , 24 , 34 , 44 , 54 , 64 , 74 , 8

, 18 , 28 , 38 , 48 , 58 , 68

Data 78 , 15

List. 3.

‘Program obslugi klawiatury matrycowej 4x3 z

wykorzystaniem dedykowanych

‘instrukcji getkbd()

‘Na wyswietlaczu przedstawione zostaja kody

nacisnietych klawiszy,

‘ktore zostaja wczesniej przekodowane na od-

powiadajace im kody

‘tzn klawisz o znaku „1” bedzie posiadal kod

1 a nie przykladowo 13

$regﬁle = „m8def.dat”

‘informuje kompilator o pliku

dyrektyw mikrokontrolera

$crystal = 8000000

‘informuje kompilator o

czestotliwosci oscylatora taktujacego mikro-

kontroler

Conﬁg Lcd = 16 * 2

‘konﬁguracja typu wyswietlacza

LCD

Conﬁg Lcdpin = Pin , Db4 = Portc.3 , Db5 =

Portc.2 , Db6 = Portc.1 , Db7 = Portc.0 , E

= Portc.4 , Rs = Portc.5 ‘konﬁguracja

linii komunikacyjnych z wyswietlaczem

Conﬁg Kbd = Portd , Debounce = 20 , Delay =

100 ‘konﬁguracja portu sterujace-

go klawiatura oraz potrzebnych opoznien

Dim Klawisz As Byte

‘zmienna do ktorej zapisywany

jest kod klawisza

Dim Konw_klaw As Byte

‘zmienna do ktorej zapisywany

jest przekodowany kod klawisza

Cursor Off

‘wylaczenie kursora

Cls

‘czysci LCD

Lcd „Przycisk: „

‘Wyswietlenie na LCD napisu

‘poczatek nieskonczonej petli

Do-Loop

Klawisz = Getkbd()

‘skanowanie klawiatury i

pobranie kodu klawisza

‘przy braku nacisnietego

klawisza zwracana jest wartosc 16

Konw_klaw = Lookup(klawisz , Tab_klw)

‘przekodowanie odczytanej wartosci nacisnie-

tego klawisza

Locate 1 , 10

‘kursor na 10 kolumne wiersza

pierwszego

Lcd Konw_klaw ; „ „

‘wyswietlenie przekonwertowa-

nego kodu nacisnietego klawisza

Loop

End

‘koniec programu

Tab_klw:

‘tablica konwersji kodow

klawiszy

Data 11 , 0 , 10 , 16 , 3 , 2 , 1 , 16 , 6 ,

5 , 4 , 16 , 9 , 8 , 7 , 16 , 16

List. 4.

‘Program obslugi klawiatury matrycowej 8x4

(32 przyciski) w przerwaniu zglaszanym

‘od przepelnienia Timer0 co 1/(8 MHz/1024/

150) = ok. 20 ms

‘oczywiscie przy czestotliwosci oscylatora

8MHz

‘Kod nacisnietego przycisku wyswietlany jest

na wyswietlaczu LCD

‘Przy braku nacisnietego przycisku zwracana

jest wartosc 33,

‘natomiast przyciski maja kody od 1 do 32

$regﬁle = „m8def.dat”

‘informuje kompilator o pliku

dyrektyw mikrokontrolera

$crystal = 8000000

‘informuje kompilator o

czestotliwosci oscylatora taktujacego mikro-

kontroler

Conﬁg Portd = Output

‘port D jako wyjsciowy

Conﬁg Portb = Input

‘port B jako wejsciowy

Conﬁg Lcd = 16 * 2

‘konﬁgurowanie typu wyswie-

tlacza LCD

Conﬁg Lcdpin = Pin , Db4 = Portc.3 , Db5 =

Portc.2 , Db6 = Portc.1 , Db7 = Portc.0 , E

= Portc.4 , Rs = Portc.5 ‘konﬁgurowa-

nie linii

‘mikrokontrolera, do ktorych

dolaczono LCD

Conﬁg Timer0 = Timer , Prescale = 1024

‘konﬁgurowanie Timer0 jako timer z podzialem

preskalera przez 1024

On Timer0 Mult_kl

‘konﬁgurowanie przerwania

od przepelnienia Timer0, skok do podprogramu

Mult_kl

Dim Temp(2) As Byte

‘dwu-elementowa tablica zmien-

neych pomocniczych Temp

Dim J As Byte

‘zmienna licznikowa

Dim Przycisk As Byte

‘zmienna, do ktorej bedzie

wpisywany kod nacisnietego przycisku (bez

konwersji)

Dim I As Byte

‘zmienna licznikowa

Dim Kod_p As Integer

‘zmienna do ktorej bedzie wpisywany przekon-

wertowany kod przycisnietego przycisku

Dim M_odcz As Byte

‘zmienna pomocniczaprzechowu-

jaca odczytany stan linii portu B

Portb = 255

‘dolaczenie rezystorow podcia-

gajacych do portu B

Elektronika Praktyczna 3/2005

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: