Witamina C Nowe Doniesienia.pdf

Artykuł pobrano ze strony eioba.pl

Witamina C - nowe doniesienia

Witaminę C odkrył w 1928 r. noblista Albert von Szent-Györgyi. W ok.

70% występuje ona w roślinach w postaci kwasu askorbinowego – formy

najbardziej odpornej na utlenianie. Rozpuszczalna w wodzie i alkoholu,

ulega rozpadowi podczas długotrwałego gotowania, częściowo podczas

suszenia roślin, wrażliwa na tlen z powietrza oraz światło. Czysta witamina,

łatwo ulegając utlenieniu, przechodzi w postać słabiej aktywną, a następnie

w związki zupełnie nieaktywne. Te procesy hamuje obecność kwasów

organicznych, a przyśpiesza je enzym askorbinaza, dostęp powietrza,

wysoka temperatuta otoczenia oraz kontakt z jonami metali ciężkich.

Naturalna witamina C jest składnikiem niezbędnym do prawidłowego

rozwoju i przebiegu większości procesów przemiany materii (a uczestniczy

w ok. 15.000 tych procesów!), ze względu na aktywizowanie enzymów,

pobudzenie układu przysadkowo-nadnerczowego, udział w syntezie

kortyzonu i kortykosteroidów, syntezie kolagenu i innych ważnych

procesów. Wchłanianie witaminy C wymaga dostarczenia energii i obecności

odpowiedniego nośnika znajdującego się w żołądku, którego działanie

zależy od stężenia sodu.

Kwas L-askorbinowy pobudza utlenianie i oddychanie komórkowe oraz

odgrywa ważną rolę w metabolizmie cukrów, kwasów tłuszczowych i

aminokwasów. Witamina C jest niezbędna m.in. do utrzymania

prawidłowego stanu krwionośnych naczyń włosowatych, dla dobrze

funkcjonującego układu odpornościowego, do produkcji kolagenu i

tworzenia kości, powstania energii, przyswajania żelaza. Bardzo dobry

antyoksydant – redukuje oksydanty i rodniki generowane przez komórki w

stanach zapalnych. Regeneruje także inne antyoksydanty, np. witaminę E.

Chroni DNA, lipidy i białka przed utlenianiem. Ważna w procesie

powstawania krwi.

Ostry niedobór witaminy C powoduje przede wszystkim szkorbut

(gnilec), na co składają się objawy występujące w różnych zestawach i w

różnej kolejności (rzadko wszystkie jednocześnie):

· skaza krwotoczna,

· ubytek wagi,

· kruchość naczyń krwionośnych i skłonność do wybroczyn (łatwe

powstawanie siniaków, krwotoki z nosa),

· zmiany w kościach,

· zapalenie dziąseł i wypadanie zębów,

· wrażliwe i krwawiące dziąsła,

· zaburzenia w rozwoju zębiny i zmiany w ozębnej,

· zaburzenia wzrostu u dzieci,

· alergie,

· zaćma soczewkowa (katarakta),

· wrzody żołądka , dwunastnicy i jelitowe,

· wolne gojenie się ran.

Oprócz tego niedobory tej witaminy mogą objawiać się w postaci:

· braku łaknienia,

· bladości skóry i błon śluzowych,

· łatwości pękania naczyń krwionośnych,

· bólów głowy,

· zmęczenia,

· zmniejszonej odporności na infekcje bakteryjne i wirusowe.

Witamina C wpływa na gęstość kości i ułatwia wchłanianie żelaza. W

obronie przed drobnoustrojami pobudza do aktywności substancje mające

właściwości wirusobójcze i bakteriobójcze. Badania Narodowego Instytutu

Onkologicznego w USA wykazały, że dzienna dawka 5 mg witaminy C

zwiększa produkcję limfocytów w organizmie i powoduje wzrost glutationu w

komórkach.

Kolosalne znaczenie tej witaminy – to jej rola ochronna w zwykłych

przeziębieniach oraz zapobieganiu chorobom układu krążenia. Witamina C

uszczelniając ścianki tętnic zapobiega przyleganiu lipidów i cholesterolu do

ich gładzi oraz stanowi potężny czynnik antycholesterolowy.

Badania przeprowadzone jeszcze w latach 50-tych XX wieku przez

zespół kanadyjskich naukowców pod kierunkiem dr med. G.C. Willisa

udowodniły, że istnieje bezpośredni związek między niedostatkiem witaminy

C w organizmie i chorobą serca wywołaną miażdżycą tętnic („Nexus” Nr

2/2006, „Chroniczny szkorbut a choroba serca”, dr Owen R. Fonorow) .

Kanadyjscy lekarze wykazali ponadto, że witamina C podawana w dużych

dawkach – znacznie powyżej tzw. zalecanej dawki dziennej – RDA

(Recommended Daily Allowance) odwraca proces arteriosklerozy zwanej

chronicznym szkorbutem naczyń krwionośnych (o arteriosklerozie

przeczytasz w opracowaniu „Biomagnetyzm: cudowna moc w życiu”).

Wyniki ich badań zostały potwierdzone pod koniec lat 80-tych i na

początku lat 90-tych przez noblistę Linusa Paulinga, który wyjaśnił, jaki jest

mechanizm odkładania się płytek miażdżycowych przy braku witaminy C.

Pauling zaproponował ponadto leczenie miażdżycy przy użyciu dużych

dawek witaminy C w połączeniu z lizyną.

Również metoda opracowana przez brytyjskiego okulistę dr S.Bush’a –

kardioretynometria – wykazała bezpośrednią zależność między

zawartością witaminy C, a odkładaniem się płytek miażdżycowych w

tętniczkach obsługujących siatkówkę oka. Zalecał swoim pacjentom

przyjmować dawki witaminy C w ilości od 3.000 do 10.000 mg dziennie

(przy zalecanych przez brytyjskie normy medyczne 60 mg!).

Okazało się również, że kardioretynometria pozwala doskonale

diagnozować chorobę wieńcową serca na podstawie ognisk miażdżycowych

w siatkówkowych naczyniach krwionośnych.

Niestety, ogromna większość lekarzy nic nie wie o terapeutycznej roli

naturalnej witaminy C, odkryciach L. Paulinga i innych badaczy, zaś

kardiologów uczy się, że witamina C (i nie tylko ta witamina) w dawkach

przekraczających RDA nie przedstawia żadnej wartości jako substancja

działająca antymiażdżycowo.

Dlaczego tak się dzieje? Przyczyna jest najprawdopodobniej prosta.

Witamina C jest zbyt tania – sprzedaje się jej na świecie za sumę ok. 180

milionów dolarów rocznie , zaś leków statynowych obniżających poziom

cholesterolu – podobnie jak witamina C – za sumę 26 miliardów dolarów

rocznie („Nexus” Nr 2/2006, „Chroniczny szkorbut a choroba serca”, dr

Owen R. Fonorow) .

Wielkie koncerny farmaceutyczne zrobią więc wszystko, aby do

publicznej wiadomości przedostawało się jak najmniej informacji, które

mogą sprawić, że ludzie odwrócą się od ich produktów, w wyniku czego

zyski koncernów spadną.

Wróćmy jednak do naszej wspaniałej witaminy.

Zapotrzebowanie na witaminę C rośnie podczas zwiększonego wysiłku

fizycznego, stresu, w ciąży, w starszym wieku, podczas leczenia raka w

połączeniu z chemio- i radioterapią, chorobach reumatycznych.

Wspomaga produkcję hormonów antystresowych i przemianę pokarmu

w energię.

Wysoki poziom witaminy C w organizmie sprzyja tworzeniu

maksymalnych zasobów glikogenu w wątrobie i wzmocnieniu czynności

antytoksycznych tego narządu.

W wielu wypadkach wzmaga ona odporność organizmu na możliwość

powstawania nowotworów (jeśli jest jej dostatecznie dużo). Podkreślali już

to dr Ewan Cameron (Vale of Leven Hospital, Loch Lomonside, Szkocja) i

Linus Pauling. Przyrównuje się ją do „szczepionki antynowotworowej”.

Osoby przyjmujące w odpowiednich ilościach witaminę C są o 50% mniej

narażone na wystąpienie nowotworu raka żołądka, przełyku, trzustki, jamy

ustnej.

Posiada właściwości obronne w stosunku do wielu substancji

toksycznych: ołowiu, dwusiarczku węgla, aniliny, rakotwórczemu działaniu

N-nitrozamin i innych. Występuje jako pewna blokada powstawania w

organizmie substancji toksycznych.

Neutralizuje w środowisku wodnym naszego organizmu szereg wolnych

rodników. Szczególne znaczenie przypisuje się jej zdolności do reagowania

z wolnymi rodnikami tlenowymi i przekształcania ich w mniej toksyczne lub

nietoksyczne związki. Taką właśnie rolę pełni np. w oku, które chroni przed

działaniem ozonu oraz w tkance płucnej, w której brak jest enzymów

przeciwdziałających wolnym rodnikom tlenowym.

Duże zapotrzebowanie na witaminę C wykazuje mózg oraz układ

immunologiczny. Zapotrzebowanie na tę witaminę rośnie w ciąży oraz

późnym wieku. Podawanie jej jest bardzo korzystne w leczeniu raka w

połączeniu z chemio- i radioterapią oraz w chorobach reumatycznych.

Bogatym źródłem naturalnej, doskonale wchłanianej do organizmu

witaminy C są owoce aceroli .

Autor: Janusz Dąbrowski

Artykuł pobrano ze strony eioba.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: