Robert Jordan WIELKIE POLOWANIE Lucinda Culpin, Al Dempsey, Tom Doherty, Susan England, Dick Gallen, Cathy Grooms, Marisa Grooms, Wilson i Janet Groomsowie, John Jarrold, Ch�opcy z Johnson City (Mike Leslie, Kenneth Loveless, James D.Lund, Paul R.Robinson), Karl Lundgren, William McDougal, Gang z Montany (Eldon Carter, Ray Grenfell, Ken Miller, Rod Moore, Dick Schmidt, Ray Sessions, Ed Wiley, Mike Wildey i Sherman Williams), Chanie Moore, Louisa Cheves Popham Raoul, Ted i Sydney Rigneyowie, Bryan i Sharon Webb oraz Heather Wood - im t� ksi��k� dedykuj�. Przyszli mi z pomoc�, kiedy B�g szed� po wodzie, a prawdziwe Oko �wiata przesun�o si� nad moim domem. Robert Jordan Charleston, SC - Luty 1990 I stanie si�, �e co ludzie uczynili, zostanie strzaskane, a Cie� zalegnie na Wzorze Wieku i Czarny raz jeszcze po�o�y sw� d�o� na �wiecie cz�owieczym. Kobiety �ka� b�d�, a m�czy�ni skamieniej� ze zgrozy, gdy ludy ziemi rozpadn� si� niczym zetla�a tkanina. Nikt nie przeciwstawi si�, nikt nie wytrwa... A jednak urodzi si� taki, co stanie do walki z Cieniem, zrodzony ponownie, jak to by�o przedtem i b�dzie znowu�, bez ko�ca. Smok si� odrodzi, a narodzinom jego towarzyszy� b�dzie p�acz i zgrzytanie z�b�w. We w�osiennice i popi� lud sw�j odzieje, a przyj�cie jego raz jeszcze sprowadzi p�kni�cie �wiata, rozrywaj�c wszystkie ��cz�ce dot�d wi�zi. Niczym brzask rozszala�y o�lepi nas i spali, a przecie to w�a�nie Smok Odrodzony stawi czo�o Cieniowi w czas Ostatniej Bitwy, a krew jego przywr�ci nam �wiat�o��. Lej �zy rz�siste, o ty, ludu �wiata. �kaj, czekaj�c na zbawienie. Proroctwa Smoka z: Cyklu Karaethon przet�umaczone przez Ellaine Marise'idin Alshninn, Pierwszego Kustosza Biblioteki Dworu Arafel, W Roku Stw�rcy 231 Nowej Ery, Trzeciego Wieku. PROLOG W CIENIU Cz�owiek, kt�ry kaza� nazywa� si� Bors, w ka�dym razie w tym miejscu, krzywi� si� drwi�co, s�ysz�c g�uchy szmer, kt�ry w sklepionej komnacie brzmia� jak dalekie g�ganie g�si. Drwin� kry�a czarna, jedwabna maska, niczym si� nie r�ni�ca od masek zakrywaj�cych twarze setki innych ludzi zgromadzonych w pomieszczeniu. Sto czarnych masek i sto par oczu, usi�uj�cych wypatrzy�, co kryj� pozosta�e zas�ony. Komu�, kto nie rozgl�da�by si� nazbyt uwa�nie, mog�o si� wydawa�, �e olbrzymia sala, z jej wysokimi marmurowymi kominkami i z�otymi lampami zwisaj�cymi z kopu�y sufitu, barwnymi gobelinami i skomplikowanymi mozaikami posadzki, nale�y do jakiego� pa�acu. Ale tylko komu�, kto nie rozgl�da�by si� nazbyt uwa�nie. Bo, po pierwsze, przecie� ch�odem wia�o z komink�w. Na k�odach grubych jak m�skie udo ta�czy�y wprawdzie p�omienie, nie dawa�y jednak ciep�a. Mury skryte za gobelinami, wysokie sklepienie nad lampami, wszystko z nie ociosanego, nieomal czarnego kamienia. Nigdzie �adnych okien i tylko dwoje drzwi po przeciwleg�ych ko�cach komnaty. Jakby kto� sobie umy�li�, �e wszystko ma wygl�da� jak w pa�acowej sali przyj��, ale nie chcia�o mu si� zaprz�ta� g�owy niczym wi�cej jak tylko og�lnym planem i odrobin� szczeg��w. Cz�owiek, kt�ry kaza� nazywa� si� Bors, nie wiedzia�, gdzie znajdowa�a si� komnata, nie s�dzi� te�, by pozosta�ym to by�o wiadome. Nie mia� ochoty si� zastanawia�, gdzie jest. Wystarcza�o, �e go tutaj wezwano. Nad tym te� nie mia� ochoty si� zastanawia�, jednak�e na takie wezwania stawia� si� nawet on. Poprawi� p�aszcz, wdzi�czny, �e ognie na kominkach nie daj� ciep�a, inaczej bowiem by�oby mu za gor�co w czarnej we�nianej materii spowijaj�cej go od st�p do g��w. Ca�y jego ubi�r mia� czarn� barw�. Sute fa�dy p�aszcza kry�y przygarbienie, maskuj�ce wzrost, w ich g�stwie trudno si� by�o po�apa�, co do jego tuszy. Niemniej nie on jeden spo�r�d zgromadzonych owin�� sw� posta� w p�achty d�ugo�ci ca�ych pi�dzi. W milczeniu obserwowa� swych towarzyszy. Nieomal ca�e jego �ycie zbudowane by�o na cierpliwo�ci. Zawsze, gdy dostatecznie d�ugo czeka� i patrzy�, kto� w ko�cu pope�nia� b��d. Wi�kszo�� obecnych tu m�czyzn i kobiet wyznawa�a by� mo�e t� sam� filozofi�; obserwowali i s�uchali w milczeniu tych, kt�rzy musieli m�wi�. Niekt�rzy nie potrafili znie�� czekania albo milczenia i w ten spos�b zdradzali wi�cej ni� powinni. W�r�d go�ci kr�ci�a si� s�u�ba, szczup�a, z�otow�osa m�odzie�, okraszaj�c oferowane wino uk�onem i milcz�cym u�miechem. M�odzi m�czy�ni i kobiety, ubrani jednako w bia�e spodnie i obszerne bia�e koszule. Jednaki te�, niezale�ny od p�ci, by� niepokoj�cy wdzi�k ich ruch�w. Ka�de z nich przypomina�o lustrzane odbicie pozosta�ych, m�odzie�cy nie ust�powali urod� dziewcz�tom. W�tpi�, czy umia�by kt�re� z nich odr�ni�, a wszak mia� oko i pami�� do twarzy. U�miechni�ta, odziana w biel dziewczyna podsun�a mu tac� zastawion� kryszta�owymi pucharami. Wzi�� jeden, nie maj�c jednak zamiaru pi�. Odmowa pocz�stunku mog�a by� poczytana za nieufno�� - lub co� jeszcze gorszego, a ka�de uchybienie mog�o tutaj sko�czy� si� �mierci�. Jednak�e w napoju mog�o si� co� znajdowa�. Z pewno�ci� paru spo�r�d jego towarzyszy bez zmru�enia oka patrzy�oby, jak zmniejsza si� rzesza pretendent�w do w�adzy, i nie mia�o znaczenia dla nich, kto reprezentowa�by szeregi pechowc�w. Bors beznami�tnie zastanawia� si�, czy po tym spotkaniu s�u��cy zostan� spisani na straty. S�u�ba przecie� wszystko s�yszy. Gdy us�uguj�ca mu dziewczyna wyprostowa�a cia�o schylone w uk�onie, ponad promiennym u�miechem napotka� jej oczy. Oczy pozbawione wyrazu. Puste oczy. Oczy lalki. Oczy bardziej martwe ni� �mier�. Zadygota�, gdy oddali�a si� pe�nymi gracji ruchami i mimowolnie przy�o�y� puchar do ust. Jednak wbrew pozorom, nie przej�� si� tym, co si� stanie z dziewczyn�. Teraz chodzi�o o co� innego - zawsze, gdy ju� my�la�, �e wykry� jak�� s�abo�� u tych, kt�rym aktualnie s�u�y�, przekonywa� si�, �e go uprzedzono, �e ow� domnieman� s�abo�� wyeliminowano, z bezlitosn� precyzj�, kt�ra wprawia�a go w zdumienie. I niepok�j. Naczeln� zasad�, kt�r� posi�kowa� si� w �yciu, by�o doszukiwanie si� s�abo�ci, wszelka bowiem s�abo�� stanowi�a szczelin�, w kt�rej m�g� tropi�, w�szy� i dzia�a�. Je�eli jednak jego obecni panowie, ci, kt�rym s�u�y� w tej chwili, nie maj� �adnych s�abo�ci... Marszcz�c skryte za mask� czo�o, przypatrywa� si� swoim towarzyszom. Przynajmniej tu m�g� si� dopatrzy� ca�ego mn�stwa s�abo�ci. Zdradza�o ich zdenerwowanie, nawet tych, kt�rym roztropno�� nakazywa�a strzec przynajmniej j�zyka. Sztywno��, z jak� obnosi� si� jeden, niezborne ruchy, z jakimi tamta mi�tosi�a r�bek sp�dnicy. Zgodnie z jego rachubami co najmniej jedna czwarta zebranych nie pokwapi�a si�, by ukry� oblicza za czarnymi maskami. Ich ubiory wiele m�wi�y. Na przyk�ad kobieta przed z�oto-purpurowym gobelinem, rozmawiaj�ca cicho z inn� osob� - nie spos�b by�o okre�li� czy to m�czyzna, czy kobieta - ubran� w szary p�aszcz z kapturem. Najwyra�niej dlatego wybra�a to miejsce, gdy� barwy kobierca dodawa�y urody jej przyodziewkowi. W dw�jnas�b g�upio przyci�ga�a uwag� sw� szkar�atn� sukni�, z g��boko wyci�tym stanikiem, ods�aniaj�cym za du�o cia�a, i wysokim krajem sp�dnicy, spod kt�rej wyziera�y z�ote trzewiki; wida� by�o, �e pochodzi z Illian i �e jest kobiet� bogat�, by� mo�e nawet szlachetnie urodzon�. Nie opodal mieszkanki Illian sta�a inna kobieta, samotna i chwalebnie milcz�ca, z �ab�dzi� szyj� i l�ni�c� kaskad� czarnych w�os�w spadaj�c� do pasa. Sta�a, wsparta plecami o kamienn� �cian�, bacznie wszystko obserwuj�c. �adnego zdenerwowania, jedynie spok�j i r�wnowaga. Niby godna wszelkich pochwa�, a jednak ta miedziana sk�ra i kremowa szata z wysokim ko�nierzem - zakrywaj�ca wszystko pr�cz d�oni, a przy tym obcis�a i z lekka opalizuj�ca, sugeruj�ca, co kryje, niczego przy tym nie ujawniaj�c - zdradza�a wyra�nie najlepsz� krew z Arad Doman. I o ile cz�owiek, kt�ry kaza� nazywa� si� Bors, nie chybia� ca�kowicie swymi domys�ami, na szerokiej z�otej bransolecie, kt�r� nosi�a na lewym nadgarstku, widnia�y symbole jej Rodu, �adna rodowita mieszkanka Doman nie poskromi�aby swej wynios�ej dumy, nosz�c herb innego Rodu. Gorsze ni� g�upota. Min�� go m�czyzna ubrany w b��kitny jak niebo, shienara�ski p�aszcz z wysokim ko�nierzem, mierz�c go od st�p do g��w czujnym spojrzeniem zza otwor�w w masce. Po- stawa m�czyzny zdradza�a �o�nierza, wszystko potwierdza� ten wizerunek: uk�ad ramion, wzrok, kt�ry nigdy nie zatrzymywa� si� na d�ugo w jednym miejscu, r�ka gotowa pomkn�� do miecza, kt�rego nie mia� przy sobie. Mieszkaniec Shienaru niewiele zmitr�y� czasu, by oceni� cz�owieka, kt�ry kaza� nazywa� si� Bors; przygarbione ramiona i pochylone plecy nie kry�y w sobie �adnej gro�by. Cz�owiek, kt�ry kaza� nazywa� si� Bors, parskn�� pogardliwie, mieszkaniec Shienaru szed� dalej, zaciskaj�c praw� d�o� i ju� wypatruj�c niebezpiecze�stwa gdzie indziej. Potrafi� uszeregowa� ich wszystkich wedle pochodzenia i krain. Kupca i wojownika, cz�owieka z ludu i szlachetnie urodzonego. Mieszka�ca Kandoru i Cairhien, Saldaei i Ghealdan. Z wszystkich kraj�w i prawie wszystkich narod�w. Zmarszczy� nos, nagle ow�adni�ty obrzydzeniem na widok jakiego� Druciarza w jaskrawozielonych spodniach i jadowicie ��tym p�aszczu. "Poradzimy sobie bez takich wraz z nastaniem dnia." Zamaskowani na og� nie wygl�dali lepiej, mimo wszystkich swoich p�aszczy i kir�w. Pod r�bkiem czyjej� burej szaty wypatrzy� zdobne w srebro wysokie buty lorda z kr�- lewskiego rodu �zy, pod inn� b�ysk z�otych ostr�g zako�czonych Lwimi g�owami, nosili takie jedynie najwy�si rang� oficerowie w s�u�bie Gwardii Kr�lowej Andoru. Niepozorny jegomo�� - niepozorny mimo wlok�cej si� za nim po pod�odze czarnej szaty i stonowanego szarego p�aszcza, spi�tego zwyk�� srebrn� spink� - wygl�da� spod cienia swego g��bokiego kaptura....
ZuzkaPOGRZEBACZ