Harris Jane - Obserwacje.pdf - Romanse historyczne - ograzyna

W przekładzie zachowano formy gramatyczne i leksykalne oraz interpunkcję

zgodnie z duchem tekstu oryginalnego.

Milady często mi powiadała: - Bessy, nie zwracaj się do mnie milady.

- Mówiła to zwłaszcza wtedy, gdy pastor miał przyjść na herbatę. Mila

dy chciała, żebym nazywała ją „proszę pani", ale ja nigdy o tym nie

pamiętałam. Wpierw zapominałam niechcący, potem umyślnie, bo

chciałam oglądać tę jej minkę.

Milady zawsze kazała mi wszystko spisywać w brulionie. Dała mi go,

do tego pióro i atrament, w dzień mojego do niej przybycia. - Posłuchaj,

Bessy - rzecze do mnie. - Chcę, żebyś spisywała wszystkie swoje zajęcia

w tym oto brulionie, ja zaś co pewien czas pozwolę sobie do niego

zajrzeć. - To było tuż po tym, jak dowiedziała się, że jestem piśmienna.

Rozpromieniła się wtenczas, jakby zgubiwszy pensa, znalazła sześcio-

pensówkę. - Naprawdę? - rzekła zdziwiona. - A kto cię nauczył?

- Odparłam, że moja biedna matka nieboszczka, co kłamstwem było

wierutnym, bo moja matka żyła w najlepsze i zataczała się ani chybi

gdzieś na Gallowgate, zresztą nawet kiedy nie miała w czubie, z ledwo

ścią podpisywała wezwanie do sądu. Nie, trzeźwa nie była nigdy, chyba

że spala. A kiedy spała, była nieprzytomna.

Ale wolnego. Zapędziłam się ciut za daleko. Pozwólcie, że zacznę

bliżej początku.

Harris Jane - Obserwacje.pdf