Conrad Linda - Miłosna magia.pdf - ROMANSE - SkuteczneUwodzenie

Linda Conrad

Miłosna magia

Tytuł oryginału : Between Strangers

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Niewiarygodne. Wydawało się, że przejechanie następnych

dwudziestu mil zajmie mu ponad trzy godziny. I zajęłoby, gdyby nie utknął

w zaspie, a policja stanowa nie zamknęła wszystkich bocznych dróg, podo-

bnie jak między stanowej.

Lance Biały Orzeł Steele podkręcił ogrzewanie w swoim nowo

nabytym samochodzie z napędem na cztery koła.

Marzył o termosie gorącej kawy. Przypuszczał, że wybraną

dwupasmówką sprawnie ominie zamknięty odcinek autostrady między

stanowej.

Nie przewidział, że błądzenie w oślepiającej zamieci po oblodzonych

drogach lokalnych zajmie mu sześć razy więcej czasu.

W końcu jednak zaczął się zbliżać do celu.

Pomyślał, o ranczu i o tych, którzy tam na niego czekali. Chociaż

spóźniony, zdąży na wigilijną kolację.

Przez kilka frustrujących chwil, tam w O'Hare, Lance obawiał się, że

ominą go święta na ranczu.

Przyjechał z Nowego Orleanu i zamierzał złapać połączenie lotnicze

do Wielkich Wodospadów.

Niestety, zaraz po jego przyjeździe wszystkie loty zawieszono z

powodu burz śnieżnych.

Co gorsza, tak samo było na całym Środkowym Zachodzie, a prognozy

nie rokowały poprawy sytuacji. Nad Wielkimi Równinami kłębiły się trzy

niże niosące obfite opady śniegu.

Na lotnisku w O'Hare koczowały tłumy pogodzone z koniecznością

pozostania tam przez kilka dni, ale Lance koniecznie chciał spędzić święta w

domu.

Dotykiem wyczuwał w kieszeni zimowej kurtki małe pudełeczko z

pierścionkiem.

Wszystko się uda. Czuł to. Jego życie w końcu potoczy się właściwym

torem.

Z łatwością przekonał właściciela agencji wynajmu samochodów, by

sprzedał mu mało używanego suva, wydostał się z zatłoczonego lotniska i

ruszył w drogę. Formalności związane z zakupem samochodu miał załatwić

po świętach.

Śnieg sypał coraz mocniej, ograniczając widoczność. Lance mógł

tylko włączyć wycieraczki, co i tak niewiele pomogło.

Nigdy jeszcze nie przeżył śnieżycy o tak wyjątkowym natężeniu. A

przecież już od dziesięciu lat jeździł po kraju, uczestnicząc w zawodach

rodeo, i nieraz spotkał się z niepogodą.

Kantem dłoni przetarł zamgloną szybę. Odmrażacz i dmuchawa

pracowały na okrągło i Lance dziękował Opatrzności za to, że siedzi w

ciepłym wnętrzu i nie musi znosić wściekłych porywów lodowatego wichru.

W ostatniej chwili zobaczyli ominął o włos masywny, ciemny kształt.

– Niech to diabli! – zaklął, kierując samochód na sąsiedni pas.

Mijając ciemny kształt, zauważył, że to człowiek, skulony pod

naporem wiatru i dźwigający duży pakunek owinięty w koc.

W lusterku wstecznym Lance dostrzegł samochód na poboczu drogi i

w okamgnieniu zrozumiał, że jego pechowy kierowca wkrótce zamarznie na

śmierć.

Przez sześć godzin jazdy nie spotkał żywej duszy. I chociaż bardzo się

spieszył, nie mógł pozostawić wędrowca własnemu losowi.

Ludzie powinni się wspierać. Gdyby to jego zasypało, miałby nadzieję,

że ktoś zatrzyma się, by mu pomóc.

Nieźle znał się na samochodach, może więc uda mu się uruchomić

zepsuty wóz. I wkrótce będzie znów w drodze do domu.

Zatrzymał się i wysiadł, nie wyłączając silnika. Arktyczny wicher

targał nim, a lód skrzypiał pod nogami.

Przytrzymał kapelusz, próbując w padającym śniegu dojrzeć

samotnego wędrowca. W końcu rozróżnił zbliżającą się, niewyraźną

sylwetkę.

Zdumiał się, widząc, że to kobieta.

Jej głowę okrywał bury szal. Dźwigała tobół owinięty w stary,

wojskowy koc. Podeszła bliżej i w końcu pochwycił jej spojrzenie.

Miała piwne oczy, błyszczące w burzowej szarości, szczupłą twarz i

spierzchnięte wargi. Pokryte śniegiem ubranie przemakało z minuty na

minutę. Pozbawiona makijażu skóra była gładka, a twarz okalało kilka zło-

cistych loków. Wyglądała jak cierpiący anioł.

Skąd się wzięła sama, na odludziu, w takiej śnieżycy? A może to

narkomanka?

Ostrożność nie zawadzi.

– Co z samochodem? – zawołał, starając się przekrzyczeć wichurę.

Wciąż jeszcze oddychała ciężko po zmaganiach z wiatrem i z powodu

dźwiganego ciężaru.

– Nie mam pojęcia... – wydyszała. – Gaz jest, a akumulator był świeżo

naładowany na stacji w Minneapolis. Stanął mi na środku drogi.

Zepchnęłam go na bok, ale nie zdołałam ponownie uruchomić. Silnik nie

działa.

– Proszę wsiąść do mojego samochodu, zanim zmarznie pani na kość.

Wezmę kluczyki i zajrzę do pani auta.

Kiedy podeszła bliżej, w jej oczach pojawiła się nieufność i wahanie.

– Mam... – wykrztusiła, wyciągając kluczyki i poprawiając swój tobół.

Mogłaby chyba na chwilę go odłożyć?

Lance zawrócił do swojego auta stojącego na środku pustej drogi i

otworzył tylne drzwi.

– Proszę to wrzucić na siedzenie i szybko wsiadać! Rzuciła mu szybkie

spojrzenie i potrząsnęła głową.

– Muszę ją trzymać przy sobie, aż się rozgrzeje.

Odwinęła brzeg koca i Lance zobaczył czubek wełnianej czapeczki

prawie całkowicie zakrywającej jasne loczki.

O mało nie upadł, chcąc usadowić kobietę z dzieckiem na przednim

siedzeniu w zasięgu ogrzewania.

Jakie złe duchy zdołały je przygnać w ten zapomniany przez Boga i

ludzi zakątek w taką okropną pogodę?

Choć lekko spłoszona i nieufna w stosunku do nieznajomego, Marcy

Griffin mogła tylko wdrapać się na przednie siedzenie terenowego auta.

Jeszcze kwadrans i mała przemarznie zupełnie i dostanie zapalenia

płuc. Nieznajomy mógł się okazać nie wiadomo kim i Marcy nie ufała mu,

ale nie miała wyboru.

Mężczyzna w kowbojskim kapeluszu zatrzasnął drzwi, żeby nie

uciekało ciepło, i poszedł obejrzeć jej samochód.

Dziecko wciąż spało spokojnie.

Gdyby tylko Angie zdołała przespać tę ciężką próbę.

Conrad Linda - Miłosna magia.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: